Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

tiae profecto est. Si enim omnium, quae fiunt,
causa & ratione cognita, ita demum Deo
pareremus, non magni meriti esset, neq fidei
ostensio ea res videretur. Cum vero nihil
horum penitus noscentes, ita quoq summa
affectione mandatis ejus omnibus cedimus,
ex legitima obedientia, fideq integerrima,
maxima animabus nostris emolumenta
conq[u]irimus. Hoc enim solum nobis persua-
dere debemus, omnia nobis utiliter a Deo
inferri, non jam amplius inquirentes, neq
hujus ignorationes graviter vel cum moe-
rore ferentes. Neq enim possibile est ista
scire, neq utile: illud, quia mortales sumus:
hoc, quia cito in arrogantiam extollimur.
Plurima nos facimus, quae, cum liberis no-
stris noxia esse videantur, utilia sunt tamen:
quorum neque illi causas quaerunt addiscere,
neque nos illis antea persuadere studemus,
id expedire, quod facimus: sed hoc solum
illos admonemus, ut in omnibus cedant, quae-
cunque praeceperint patres, nihilqee ulterius
inquirant. Quod si parentibus nostris, qui
nobiscum ejusdem naturae sunt, ita prompte,
ita libere obtemperamus, neq ulla ratione
indignamur: Deo indignabimur, aut gra-

viter

tiæ profecto est. Si enim omnium, quæ fiunt,
causâ & ratione cognitâ, ita demum Deo
pareremus, non magni meriti eſſet, neq́ fidei
oſtenſio ea res videretur. Cùm verò nihil
horum penitus noſcentes, ita quoq́ ſummâ
affectione mandatis ejus omnibus cedimus,
ex legitima obedientia, fideq́ integerrima,
maxima animabus noſtris emolumenta
conq[u]irimus. Hoc enim ſolùm nobis perſua-
dere debemus, omnia nobis utiliter a Deo
inferri, non jam amplius inquirentes, neq́
hujus ignorationes graviter vel cum mœ-
rore ferentes. Neq́ enim poſſibile est iſta
ſcire, neq́ utile: illud, quia mortales ſumus:
hoc, quia citò in arrogantiam extollimur.
Plurima nos facimus, quæ, cum liberis no-
ſtris noxia eſſe videantur, utilia ſunt tamen:
quorum neqúe illi cauſas quærunt addiſcere,
neqúe nos illis antea perſuadere ſtudemus,
id expedire, quod facimus: ſed hoc ſolùm
illos admonemus, ut in omnibus cedant, quæ-
cunque præceperint patres, nihilqêe ulterius
inquirant. Quod ſi parentibus noſtris, qui
nobiſcum ejusdem naturæ ſunt, ita promptè,
ita liberè obtemperamus, neq́ ullâ ratione
indignamur: Deo indignabimur, aut gra-

viter
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0601" n="521"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">tiæ profecto est. Si enim omnium, quæ fiunt,<lb/>
causâ &amp; ratione cognitâ, ita demum Deo<lb/>
pareremus, non magni meriti e&#x017F;&#x017F;et, neq&#x0301; fidei<lb/>
o&#x017F;ten&#x017F;io ea res videretur. Cùm verò nihil<lb/>
horum penitus no&#x017F;centes, ita quoq&#x0301; &#x017F;ummâ<lb/>
affectione mandatis ejus omnibus cedimus,<lb/>
ex legitima obedientia, fideq&#x0301; integerrima,<lb/>
maxima animabus no&#x017F;tris emolumenta<lb/>
conq<supplied>u</supplied>irimus. Hoc enim &#x017F;olùm nobis per&#x017F;ua-<lb/>
dere debemus, omnia nobis utiliter a Deo<lb/>
inferri, non jam amplius inquirentes, neq&#x0301;<lb/>
hujus ignorationes graviter vel cum m&#x0153;-<lb/>
rore ferentes. Neq&#x0301; enim po&#x017F;&#x017F;ibile est i&#x017F;ta<lb/>
&#x017F;cire, neq&#x0301; utile: illud, quia mortales &#x017F;umus:<lb/>
hoc, quia citò in arrogantiam extollimur.<lb/>
Plurima nos facimus, quæ, cum liberis no-<lb/>
&#x017F;tris noxia e&#x017F;&#x017F;e videantur, utilia &#x017F;unt tamen:<lb/>
quorum neqúe illi cau&#x017F;as quærunt addi&#x017F;cere,<lb/>
neqúe nos illis antea per&#x017F;uadere &#x017F;tudemus,<lb/>
id expedire, quod facimus: &#x017F;ed hoc &#x017F;olùm<lb/>
illos admonemus, ut in omnibus cedant, quæ-<lb/>
cunque præceperint patres, nihilqêe ulterius<lb/>
inquirant. Quod &#x017F;i parentibus no&#x017F;tris, qui<lb/>
nobi&#x017F;cum ejusdem naturæ &#x017F;unt, ita promptè,<lb/>
ita liberè obtemperamus, neq&#x0301; ullâ ratione<lb/>
indignamur: Deo indignabimur, aut gra-</hi> </hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">viter</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[521/0601] tiæ profecto est. Si enim omnium, quæ fiunt, causâ & ratione cognitâ, ita demum Deo pareremus, non magni meriti eſſet, neq́ fidei oſtenſio ea res videretur. Cùm verò nihil horum penitus noſcentes, ita quoq́ ſummâ affectione mandatis ejus omnibus cedimus, ex legitima obedientia, fideq́ integerrima, maxima animabus noſtris emolumenta conquirimus. Hoc enim ſolùm nobis perſua- dere debemus, omnia nobis utiliter a Deo inferri, non jam amplius inquirentes, neq́ hujus ignorationes graviter vel cum mœ- rore ferentes. Neq́ enim poſſibile est iſta ſcire, neq́ utile: illud, quia mortales ſumus: hoc, quia citò in arrogantiam extollimur. Plurima nos facimus, quæ, cum liberis no- ſtris noxia eſſe videantur, utilia ſunt tamen: quorum neqúe illi cauſas quærunt addiſcere, neqúe nos illis antea perſuadere ſtudemus, id expedire, quod facimus: ſed hoc ſolùm illos admonemus, ut in omnibus cedant, quæ- cunque præceperint patres, nihilqêe ulterius inquirant. Quod ſi parentibus noſtris, qui nobiſcum ejusdem naturæ ſunt, ita promptè, ita liberè obtemperamus, neq́ ullâ ratione indignamur: Deo indignabimur, aut gra- viter

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/601
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 521. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/601>, abgerufen am 24.11.2024.