Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

viter feremus quod non illius omnia nobis
explorata sint, qui tanta excellentia nobis
praecellit, quantum inter Deum & homines
discrimen intercedit? Et quid hac impie-
tate graviaus ac duriaus excogitari possit?
Adversus hujusmodi sane, beatus Paulus
indignans dicebat: Alioquin o homo, tu
qui es, qui respondeas Deo? Nunquid dicet
figmentum factori suo, cur me ita fecisti?
Equidem filiorum exemplar proposueram;
ipse vero multo aliquid majus posuit, figuli
scilicet, atq ab eo formati luti. Sicut enim
lutum, quocunq manus se formantis duxe-
rit, sequitur: ita hominem, quaecunq Deus
jusserit, ea sequi, & quae ille intulerit, grato
animo perferre convenit, nihil omnino re-
luctando, vel curiose addiscere quaerendo.
Neq enim nobis solis ista ambigua sunt: ve-
rum & his, qui ante nos fuerunt, sanctis illis
ac mirabilibus viris. Ait enim Job: Vt
quid enim impii vivunt divitiisq vetera-
scunt? Beatus autem David: Paulo mi-
nus, inquit, effusi sunt gressus mei, qui Zela-
vi super iniquos, pacem peccatorum videns.
Quia non est respectus morti eorum, & fir-
mamentum in plaga eorum. In laboribus

homi-

viter feremus quòd non illius omnia nobis
explorata ſint, qui tantâ excellentiâ nobis
præcellit, quantum inter Deum & homines
diſcrimen intercedit? Et quid hac impie-
tate graviûs ac duriûs excogitari poſſit?
Adverſus hujusmodi ſanè, beatus Paulus
indignans dicebat: Alioquin ô homo, tu
qui es, qui reſpondeas Deo? Nunquid dicet
figmentum factori ſuo, cur me ita feciſti?
Equidem filiorum exemplar propoſueram;
ipſe verò multò aliquid majus poſuit, figuli
ſcilicet, atq́ ab eo formati luti. Sicut enim
lutum, quocunq́ manus ſe formantis duxe-
rit, ſeqúitur: ita hominem, quæcunq́ Deus
juſſerit, ea ſequi, & quæ ille intulerit, grato
animo perferre convenit, nihil omnino re-
luctando, vel curiosè addiſcere quærendo.
Neq́ enim nobis ſolis iſta ambigua ſunt: ve-
rùm & his, qui ante nos fuerunt, ſanctis illis
ac mirabilibus viris. Ait enim Job: Vt
quid enim impii vivunt divitiisq́ vetera-
ſcunt? Beatus autem David: Paulò mi-
nus, inquit, effuſi ſunt greſſus mei, qui Zela-
vi ſuper iniquos, pacem peccatorum videns.
Quia non est reſpectus morti eorum, & fir-
mamentum in plaga eorum. In laboribus

homi-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0602" n="522"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">viter feremus quòd non illius omnia nobis<lb/>
explorata &#x017F;int, qui tantâ excellentiâ nobis<lb/>
præcellit, quantum inter Deum &amp; homines<lb/>
di&#x017F;crimen intercedit? Et quid hac impie-<lb/>
tate graviûs ac duriûs excogitari po&#x017F;&#x017F;it?<lb/>
Adver&#x017F;us hujusmodi &#x017F;anè, beatus Paulus<lb/>
indignans dicebat: Alioquin ô homo, tu<lb/>
qui es, qui re&#x017F;pondeas Deo? Nunquid dicet<lb/>
figmentum factori &#x017F;uo, cur me ita feci&#x017F;ti?<lb/>
Equidem filiorum exemplar propo&#x017F;ueram;<lb/>
ip&#x017F;e verò multò aliquid majus po&#x017F;uit, figuli<lb/>
&#x017F;cilicet, atq&#x0301; ab eo formati luti. Sicut enim<lb/>
lutum, quocunq&#x0301; manus &#x017F;e formantis duxe-<lb/>
rit, &#x017F;eqúitur: ita hominem, quæcunq&#x0301; Deus<lb/>
ju&#x017F;&#x017F;erit, ea &#x017F;equi, &amp; quæ ille intulerit, grato<lb/>
animo perferre convenit, nihil omnino re-<lb/>
luctando, vel curiosè addi&#x017F;cere quærendo.<lb/>
Neq&#x0301; enim nobis &#x017F;olis i&#x017F;ta ambigua &#x017F;unt: ve-<lb/>
rùm &amp; his, qui ante nos fuerunt, &#x017F;anctis illis<lb/>
ac mirabilibus viris. Ait enim Job: Vt<lb/>
quid enim impii vivunt divitiisq&#x0301; vetera-<lb/>
&#x017F;cunt? Beatus autem David: Paulò mi-<lb/>
nus, inquit, effu&#x017F;i &#x017F;unt gre&#x017F;&#x017F;us mei, qui Zela-<lb/>
vi &#x017F;uper iniquos, pacem peccatorum videns.<lb/>
Quia non est re&#x017F;pectus morti eorum, &amp; fir-<lb/>
mamentum in plaga eorum. In laboribus</hi> </hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">homi-</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[522/0602] viter feremus quòd non illius omnia nobis explorata ſint, qui tantâ excellentiâ nobis præcellit, quantum inter Deum & homines diſcrimen intercedit? Et quid hac impie- tate graviûs ac duriûs excogitari poſſit? Adverſus hujusmodi ſanè, beatus Paulus indignans dicebat: Alioquin ô homo, tu qui es, qui reſpondeas Deo? Nunquid dicet figmentum factori ſuo, cur me ita feciſti? Equidem filiorum exemplar propoſueram; ipſe verò multò aliquid majus poſuit, figuli ſcilicet, atq́ ab eo formati luti. Sicut enim lutum, quocunq́ manus ſe formantis duxe- rit, ſeqúitur: ita hominem, quæcunq́ Deus juſſerit, ea ſequi, & quæ ille intulerit, grato animo perferre convenit, nihil omnino re- luctando, vel curiosè addiſcere quærendo. Neq́ enim nobis ſolis iſta ambigua ſunt: ve- rùm & his, qui ante nos fuerunt, ſanctis illis ac mirabilibus viris. Ait enim Job: Vt quid enim impii vivunt divitiisq́ vetera- ſcunt? Beatus autem David: Paulò mi- nus, inquit, effuſi ſunt greſſus mei, qui Zela- vi ſuper iniquos, pacem peccatorum videns. Quia non est reſpectus morti eorum, & fir- mamentum in plaga eorum. In laboribus homi-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/602
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 522. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/602>, abgerufen am 24.11.2024.