Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

gasse eum dixisset, ex adductis supra locis,
divinitatem fortunae a coeca Gentilitate in-
ter numina cultae,
verbis Philosophi: Deum
malorum curam habere, fas non est,
inter-
serit, cum benevolentia, quod ipse Philo-
sophus ex veteri versu jam innuerat,
L. II. Rh. c. XXIII. qui sic habebat:
pol-
lois d' dai mon ou kat' eunoian. pheron megala
d[fremdsprachliches Material]dosin eute[fremdsprachliches Material]emata. Postea sic se exponit
Licetus: A Deo etsi proficiscuntur omnia,
vera tamen ejus benevolentia, ut Aristoteles
ait, erga bonos duntaxat
: Nec, sisolem suum
oriri facit super bonos & malos, & pluit su-
per justos & injustos, nullo discrimine id fa-
cit: sedpropter bonos benefacit malis; Omni-
noq Aristoteles sentit: caducarum rerum,
temer ariamq istam felicitatem, neminem
debere Divinae erga se benevolentiae adscri-
bere: quia datur aeque malis, atq bonis; sae-
pius etiam malis: quoniam, inquit, quae vul-
go putantur bona, & quibus apud plebem
solent homines fortunati vocari, eveniunt
sine discrimine bonis & malis; non sunt,
quibus ea contigerunt, amici, gratiq Deo
dicendi; ut sit eadem ratio conciliandae cha-
ritatis divinae, atq consequendorum terre-

norum

gaſſe eum dixiſſet, ex adductis ſupra locis,
divinitatem fortunæ à cœca Gentilitate in-
ter numina cultæ,
verbis Philoſophi: Deum
malorum curam habere, fas non est,
inter-
ſerit, cum benevolentia, quod ipſe Philo-
ſophus ex veteri verſu jam innuerat,
L. II. Rh. c. XXIII. qui ſic habebat:
πολ-
λοῖς δ᾽ δαί μων ὀυ ϰατ᾽ ἔυνοιαν. φέρων μεγάλα
δ[fremdsprachliches Material]δωσιν ἐυτη[fremdsprachliches Material]ήματα. Poſtea ſic ſe exponit
Licetus: A Deo etſi proficiſcuntur omnia,
vera tamen ejus benevolentia, ut Ariſtoteles
ait, erga bonos duntaxat
: Nec, ſiſolem ſuum
oriri facit ſuper bonos & malos, & pluit ſu-
per juſtos & injuſtos, nullo diſcrimine id fa-
cit: ſedpropter bonos benefacit malis; Omni-
noq́ Ariſtoteles ſentit: caducarum rerum,
temer ariamq́ iſtam felicitatem, neminem
debere Divinæ erga ſe benevolentiæ adſcri-
bere: quia datur æquè malis, atq́ bonis; ſæ-
pius etiam malis: quoniam, inquit, quæ vul-
go putantur bona, & quibus apud plebem
ſolent homines fortunati vocari, eveniunt
ſine diſcrimine bonis & malis; non ſunt,
quibus ea contigerunt, amici, gratiq́ Deo
dicendi; ut ſit eadem ratio conciliandæ cha-
ritatis divinæ, atq́ conſequendorum terre-

norum
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0506" n="426"/><hi rendition="#aq">ga&#x017F;&#x017F;e eum dixi&#x017F;&#x017F;et, ex adductis &#x017F;upra locis,<lb/><hi rendition="#i">divinitatem fortunæ à c&#x0153;ca Gentilitate in-<lb/>
ter numina cultæ,</hi> verbis Philo&#x017F;ophi: <hi rendition="#i">Deum<lb/>
malorum curam habere, fas non est,</hi> inter-<lb/>
&#x017F;erit, <hi rendition="#i">cum benevolentia,</hi> quod ip&#x017F;e Philo-<lb/>
&#x017F;ophus ex veteri ver&#x017F;u jam innuerat,<lb/>
L. II. Rh. c. <hi rendition="#g">XXIII.</hi> qui &#x017F;ic habebat:</hi> &#x03C0;&#x03BF;&#x03BB;-<lb/>
&#x03BB;&#x03BF;&#x1FD6;&#x03C2; &#x03B4;&#x1FBD; &#x03B4;&#x03B1;&#x03AF; &#x03BC;&#x03C9;&#x03BD; &#x1F40;&#x03C5; &#x03F0;&#x03B1;&#x03C4;&#x1FBD; &#x1F14;&#x03C5;&#x03BD;&#x03BF;&#x03B9;&#x03B1;&#x03BD;. &#x03C6;&#x03AD;&#x03C1;&#x03C9;&#x03BD; &#x03BC;&#x03B5;&#x03B3;&#x03AC;&#x03BB;&#x03B1;<lb/>
&#x03B4;<gap reason="fm"/>&#x03B4;&#x03C9;&#x03C3;&#x03B9;&#x03BD; &#x1F10;&#x03C5;&#x03C4;&#x03B7;<gap reason="fm"/>&#x1F75;&#x03BC;&#x03B1;&#x03C4;&#x03B1;. <hi rendition="#aq">Po&#x017F;tea &#x017F;ic &#x017F;e exponit<lb/>
Licetus: <hi rendition="#i">A Deo et&#x017F;i profici&#x017F;cuntur omnia,<lb/>
vera tamen ejus benevolentia, ut Ari&#x017F;toteles<lb/>
ait, erga bonos duntaxat</hi>: <hi rendition="#i">Nec, &#x017F;i&#x017F;olem &#x017F;uum<lb/>
oriri facit &#x017F;uper bonos &amp; malos, &amp; pluit &#x017F;u-<lb/>
per ju&#x017F;tos &amp; inju&#x017F;tos, nullo di&#x017F;crimine id fa-<lb/>
cit: &#x017F;edpropter bonos benefacit malis; Omni-<lb/>
noq&#x0301; Ari&#x017F;toteles &#x017F;entit: caducarum rerum,<lb/>
temer ariamq&#x0301; i&#x017F;tam felicitatem, neminem<lb/>
debere Divinæ erga &#x017F;e benevolentiæ ad&#x017F;cri-<lb/>
bere: quia datur æquè malis, atq&#x0301; bonis; &#x017F;æ-<lb/>
pius etiam malis: quoniam, inquit, quæ vul-<lb/>
go putantur bona, &amp; quibus apud plebem<lb/>
&#x017F;olent homines fortunati vocari, eveniunt<lb/>
&#x017F;ine di&#x017F;crimine bonis &amp; malis; non &#x017F;unt,<lb/>
quibus ea contigerunt, amici, gratiq&#x0301; Deo<lb/>
dicendi; ut &#x017F;it eadem ratio conciliandæ cha-<lb/>
ritatis divinæ, atq&#x0301; con&#x017F;equendorum terre-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">norum</hi></hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[426/0506] gaſſe eum dixiſſet, ex adductis ſupra locis, divinitatem fortunæ à cœca Gentilitate in- ter numina cultæ, verbis Philoſophi: Deum malorum curam habere, fas non est, inter- ſerit, cum benevolentia, quod ipſe Philo- ſophus ex veteri verſu jam innuerat, L. II. Rh. c. XXIII. qui ſic habebat: πολ- λοῖς δ᾽ δαί μων ὀυ ϰατ᾽ ἔυνοιαν. φέρων μεγάλα δ_ δωσιν ἐυτη_ ήματα. Poſtea ſic ſe exponit Licetus: A Deo etſi proficiſcuntur omnia, vera tamen ejus benevolentia, ut Ariſtoteles ait, erga bonos duntaxat: Nec, ſiſolem ſuum oriri facit ſuper bonos & malos, & pluit ſu- per juſtos & injuſtos, nullo diſcrimine id fa- cit: ſedpropter bonos benefacit malis; Omni- noq́ Ariſtoteles ſentit: caducarum rerum, temer ariamq́ iſtam felicitatem, neminem debere Divinæ erga ſe benevolentiæ adſcri- bere: quia datur æquè malis, atq́ bonis; ſæ- pius etiam malis: quoniam, inquit, quæ vul- go putantur bona, & quibus apud plebem ſolent homines fortunati vocari, eveniunt ſine diſcrimine bonis & malis; non ſunt, quibus ea contigerunt, amici, gratiq́ Deo dicendi; ut ſit eadem ratio conciliandæ cha- ritatis divinæ, atq́ conſequendorum terre- norum

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/506
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 426. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/506>, abgerufen am 04.05.2024.