Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

a Deo geniove diligi, non praestantissimum
potius sapientissimumq.
Dixerat idipsum
aliquanto clarius L. d. M. M. Numquid,
quaerit, secunda fortuna est ut Deorum
quaedam cura, an idminime videri debet?
Talium siquidem dominum facimus Deum
ut bona malaq meritis distribuat. At for-
tuna, & quae a fortuna, prorsus, ut nomen in-
dicat, ut fors tulerit, fiunt. Quod si hujus-
modi distributori Deo adscripserimus, ma-
lum ipsum judicem faciemus, neq justum;
Id nefas Deo deputare.
Post pauca rursus
ait: Neq cura, neq benevolentia, quae a Deo,
videtur esse felicitas, quoniam malis attri-
buitur. Atqui Deum malorum curam ha-
berefas non est.

Durum, fateor, apparet, & longe alie-
num a Christianismo, haec talia asserere:

ton theon ton phaulon ouk epimele[fremdsprachliches Material]thai. Ma-
lagma tamen obducere nisus est Vir in
commendando Aristotele forte modum
excedens, Fortunius Licetus. Verba cjus,
cum in paucorum, ut arbitror, manibus
sint libri ejus duo de pietate Aristotelis erga
Deum & homines,
integra adducam ex
cap. IX. Lib. I. p. m. 72. Postquam pie ne-

gasse

à Deo geniove diligi, non præſtantiſſimum
potius ſapientiſſimumq́.
Dixerat idipſum
aliquantò clariùs L. d. M. M. Numquid,
quærit, ſecunda fortuna est ut Deorum
quædam cura, an idminimè videri debet?
Talium ſiquidem dominum facimus Deum
ut bona malaq́ meritis diſtribuat. At for-
tuna, & quæ à fortuna, prorſus, ut nomen in-
dicat, ut fors tulerit, fiunt. Quod ſi hujus-
modi diſtributori Deo adſcripſerimus, ma-
lum ipſum judicem faciemus, neq́ juſtum;
Id nefas Deo deputare.
Poſt pauca rurſus
ait: Neq́ cura, neq́ benevolentia, quæ à Deo,
videtur eſſe felicitas, quoniam malis attri-
buitur. Atqui Deum malorum curam ha-
berefas non est.

Durum, fateor, apparet, & longè alie-
num à Chriſtianiſmo, hæc talia aſſerere:

τὸν ϑεὸν τῶν φάυλων οὐϰ ἐϖιμελε[fremdsprachliches Material]ϑαι. Ma-
lagma tamen obducere niſus eſt Vir in
commendando Ariſtotele fortè modum
excedens, Fortunius Licetus. Verba cjus,
cum in paucorum, ut arbitror, manibus
ſint libri ejus duo de pietate Ariſtotelis erga
Deum & homines,
integra adducam ex
cap. IX. Lib. I. p. m. 72. Poſtquam piè ne-

gaſſe
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0505" n="425"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">à Deo geniove diligi, non præ&#x017F;tanti&#x017F;&#x017F;imum<lb/>
potius &#x017F;apienti&#x017F;&#x017F;imumq&#x0301;.</hi> Dixerat idip&#x017F;um<lb/>
aliquantò clariùs <hi rendition="#i">L. d. M. M. Numquid,</hi><lb/>
quærit, <hi rendition="#i">&#x017F;ecunda fortuna est ut Deorum<lb/>
quædam cura, an idminimè videri debet?<lb/>
Talium &#x017F;iquidem dominum facimus Deum<lb/>
ut bona malaq&#x0301; meritis di&#x017F;tribuat. At for-<lb/>
tuna, &amp; quæ à fortuna, pror&#x017F;us, ut nomen in-<lb/>
dicat, ut fors tulerit, fiunt. Quod &#x017F;i hujus-<lb/>
modi di&#x017F;tributori Deo ad&#x017F;crip&#x017F;erimus, ma-<lb/>
lum ip&#x017F;um judicem faciemus, neq&#x0301; ju&#x017F;tum;<lb/>
Id nefas Deo deputare.</hi> Po&#x017F;t pauca rur&#x017F;us<lb/>
ait: <hi rendition="#i">Neq&#x0301; cura, neq&#x0301; benevolentia, quæ à Deo,<lb/>
videtur e&#x017F;&#x017F;e felicitas, quoniam malis attri-<lb/>
buitur. Atqui Deum malorum curam ha-<lb/>
berefas non est.</hi></hi> </p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Durum, fateor, apparet, &amp; longè alie-<lb/>
num à Chri&#x017F;tiani&#x017F;mo, hæc talia a&#x017F;&#x017F;erere:</hi><lb/>
&#x03C4;&#x1F78;&#x03BD; &#x03D1;&#x03B5;&#x1F78;&#x03BD; &#x03C4;&#x1FF6;&#x03BD; &#x03C6;&#x03AC;&#x03C5;&#x03BB;&#x03C9;&#x03BD; &#x03BF;&#x1F50;&#x03F0; &#x1F10;&#x03D6;&#x03B9;&#x03BC;&#x03B5;&#x03BB;&#x03B5;<gap reason="fm"/>&#x03D1;&#x03B1;&#x03B9;. <hi rendition="#aq">Ma-<lb/>
lagma tamen obducere ni&#x017F;us e&#x017F;t Vir in<lb/>
commendando Ari&#x017F;totele fortè modum<lb/>
excedens, Fortunius Licetus. Verba cjus,<lb/>
cum in paucorum, ut arbitror, manibus<lb/>
&#x017F;int libri ejus duo <hi rendition="#i">de pietate Ari&#x017F;totelis erga<lb/>
Deum &amp; homines,</hi> integra adducam ex<lb/><hi rendition="#i">cap. <hi rendition="#g">IX.</hi> Lib. I. p. m. 72.</hi> Po&#x017F;tquam piè ne-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">ga&#x017F;&#x017F;e</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[425/0505] à Deo geniove diligi, non præſtantiſſimum potius ſapientiſſimumq́. Dixerat idipſum aliquantò clariùs L. d. M. M. Numquid, quærit, ſecunda fortuna est ut Deorum quædam cura, an idminimè videri debet? Talium ſiquidem dominum facimus Deum ut bona malaq́ meritis diſtribuat. At for- tuna, & quæ à fortuna, prorſus, ut nomen in- dicat, ut fors tulerit, fiunt. Quod ſi hujus- modi diſtributori Deo adſcripſerimus, ma- lum ipſum judicem faciemus, neq́ juſtum; Id nefas Deo deputare. Poſt pauca rurſus ait: Neq́ cura, neq́ benevolentia, quæ à Deo, videtur eſſe felicitas, quoniam malis attri- buitur. Atqui Deum malorum curam ha- berefas non est. Durum, fateor, apparet, & longè alie- num à Chriſtianiſmo, hæc talia aſſerere: τὸν ϑεὸν τῶν φάυλων οὐϰ ἐϖιμελε_ ϑαι. Ma- lagma tamen obducere niſus eſt Vir in commendando Ariſtotele fortè modum excedens, Fortunius Licetus. Verba cjus, cum in paucorum, ut arbitror, manibus ſint libri ejus duo de pietate Ariſtotelis erga Deum & homines, integra adducam ex cap. IX. Lib. I. p. m. 72. Poſtquam piè ne- gaſſe

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/505
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 425. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/505>, abgerufen am 04.05.2024.