Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

quam bonis habeantur, ita respondet:
e dioti tuphlos on ten dianoian, ou dunatai
krin ein, oude aireithai to beltiston; an quia
fortuna, a qua divitiae distribuuntur, caeca
est, atq ad discernendum & eligendum in-
epta?
Dio gar eg kalei[fremdsprachliches Material]ai te tukhe, otioi
malista axioi ontes, ekista ploutousi, addit
Lib. IV. ad Nicom. c. II. i. e. propterea
crimini dari fortunae consuevit, quod, qui
maxime digni sunt, minime ditescant.
Al-
terum id erat, quod persuadere sibi peni-
tus nequiverit: Deum sapientes bonos-
que adeo dure: fatuos & improbos tam
blande tractare: quod fortuna facere di-
ceretur, non prudenti impulsa ratione ali-
qua: sed impetu mentis impote coecoque.
In multis, ait, L. d. ad Eudemum, prospere
agunt stolidi. Et non raro, velut in arte na-
vium gubernatrice, peritissimi etiam pa-
rum secundam fortunam experiuntur,
quam felicitatem non pauci diviniori cui-
dam principio acceptum ferant.
Non ea-
dem illi mens:
all' atopon, theon e daimo-
na philein ton toiouton, alla me ton beltiston
kai ton phron imotaton, absurdum, inquan esse,
Stagirita disputat, tales
aphronas insipientes

a Deo

quàm bonis habeantur, ita reſpondet:
ἤ διὸτι τυφλὸς ὤν τὴν διάνοιαν, οὐ δύναται
ϰρίν ειν, οὐδὲ αἱρεῖϑαι τὸ βέλτιϛον; an quia
fortuna, à quâ divitiæ diſtribuuntur, cæca
est, atq́ ad diſcernendum & eligendum in-
epta?
Διὸ γὰρ ἐγ ϰαλεῖ[fremdsprachliches Material]αι τῇ τύχῃ, ὅτιὁι
μὰλιϛα ἄξιοι ὄντες, ἥϰιϛα πλουτοῦσι, addit
Lib. IV. ad Nicom. c. II. i. e. propterea
crimini dari fortunæ conſuevit, quòd, qui
maximè digni ſunt, minimè diteſcant.
Al-
terum id erat, quod perſuadere ſibi peni-
tus nequiverit: Deum ſapientes bonos-
que adeo durè: fatuos & improbos tam
blandè tractare: quòd fortuna facere di-
ceretur, non prudenti impulſa ratione ali-
quâ: ſed impetu mentis impote cœcoq́ue.
In multis, ait, L. d. ad Eudemum, proſperè
agunt ſtolidi. Et non rarò, velut in arte na-
vium gubernatrice, peritiſſimi etiam pa-
rùm ſecundam fortunam experiuntur,
quam felicitatem non pauci diviniori cui-
dam principio acceptum ferant.
Non ea-
dem illi mens:
ἀλλ᾽ ἄτοϖον, ϑεὸν ἢ δαίμο-
να φιλεῖν τὸν τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ τὸν βέλτιϛον
ϰαὶ τὸν φρον ιμώτατον, abſurdum, inquã eſſe,
Stagirita diſputat, tales
ἄφρονας inſipientes

à Deo
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0504" n="424"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">quàm bonis habeantur,</hi> ita re&#x017F;pondet:</hi><lb/>
&#x1F24; &#x03B4;&#x03B9;&#x1F78;&#x03C4;&#x03B9; &#x03C4;&#x03C5;&#x03C6;&#x03BB;&#x1F78;&#x03C2; &#x1F64;&#x03BD; &#x03C4;&#x1F74;&#x03BD; &#x03B4;&#x03B9;&#x03AC;&#x03BD;&#x03BF;&#x03B9;&#x03B1;&#x03BD;, &#x03BF;&#x1F50; &#x03B4;&#x03CD;&#x03BD;&#x03B1;&#x03C4;&#x03B1;&#x03B9;<lb/>
&#x03F0;&#x03C1;&#x03AF;&#x03BD; &#x03B5;&#x03B9;&#x03BD;, &#x03BF;&#x1F50;&#x03B4;&#x1F72; &#x03B1;&#x1F31;&#x03C1;&#x03B5;&#x1FD6;&#x03D1;&#x03B1;&#x03B9; &#x03C4;&#x1F78; &#x03B2;&#x03AD;&#x03BB;&#x03C4;&#x03B9;&#x03DB;&#x03BF;&#x03BD;; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">an quia<lb/>
fortuna, à quâ divitiæ di&#x017F;tribuuntur, cæca<lb/>
est, atq&#x0301; ad di&#x017F;cernendum &amp; eligendum in-<lb/>
epta?</hi></hi> &#x0394;&#x03B9;&#x1F78; &#x03B3;&#x1F70;&#x03C1; &#x1F10;&#x03B3; &#x03F0;&#x03B1;&#x03BB;&#x03B5;&#x1FD6;<gap reason="fm"/>&#x03B1;&#x03B9; &#x03C4;&#x1FC7; &#x03C4;&#x03CD;&#x03C7;&#x1FC3;, &#x1F45;&#x03C4;&#x03B9;&#x1F41;&#x03B9;<lb/>
&#x03BC;&#x1F70;&#x03BB;&#x03B9;&#x03DB;&#x03B1; &#x1F04;&#x03BE;&#x03B9;&#x03BF;&#x03B9; &#x1F44;&#x03BD;&#x03C4;&#x03B5;&#x03C2;, &#x1F25;&#x03F0;&#x03B9;&#x03DB;&#x03B1; &#x03C0;&#x03BB;&#x03BF;&#x03C5;&#x03C4;&#x03BF;&#x1FE6;&#x03C3;&#x03B9;, <hi rendition="#aq">addit<lb/><hi rendition="#i">Lib. IV. ad Nicom. c. <hi rendition="#g">II.</hi></hi> i. e. <hi rendition="#i">propterea<lb/>
crimini dari fortunæ con&#x017F;uevit, quòd, qui<lb/>
maximè digni &#x017F;unt, minimè dite&#x017F;cant.</hi> Al-<lb/>
terum id erat, quod per&#x017F;uadere &#x017F;ibi peni-<lb/>
tus nequiverit: <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deum</hi></hi> &#x017F;apientes bonos-<lb/>
que adeo durè: fatuos &amp; improbos tam<lb/>
blandè tractare: quòd fortuna facere di-<lb/>
ceretur, non prudenti impul&#x017F;a ratione ali-<lb/>
quâ: &#x017F;ed impetu mentis impote c&#x0153;coq&#x0301;ue.<lb/><hi rendition="#i">In multis,</hi> ait, L. d. ad Eudemum, <hi rendition="#i">pro&#x017F;perè<lb/>
agunt &#x017F;tolidi. Et non rarò, velut in arte na-<lb/>
vium gubernatrice, periti&#x017F;&#x017F;imi etiam pa-<lb/>
rùm &#x017F;ecundam fortunam experiuntur,<lb/>
quam felicitatem non pauci diviniori cui-<lb/>
dam principio acceptum ferant.</hi> Non ea-<lb/>
dem illi mens:</hi> &#x1F00;&#x03BB;&#x03BB;&#x1FBD; &#x1F04;&#x03C4;&#x03BF;&#x03D6;&#x03BF;&#x03BD;, &#x03D1;&#x03B5;&#x1F78;&#x03BD; &#x1F22; &#x03B4;&#x03B1;&#x03AF;&#x03BC;&#x03BF;-<lb/>
&#x03BD;&#x03B1; &#x03C6;&#x03B9;&#x03BB;&#x03B5;&#x1FD6;&#x03BD; &#x03C4;&#x1F78;&#x03BD; &#x03C4;&#x03BF;&#x03B9;&#x03BF;&#x1FE6;&#x03C4;&#x03BF;&#x03BD;, &#x1F00;&#x03BB;&#x03BB;&#x1F70; &#x03BC;&#x1F74; &#x03C4;&#x1F78;&#x03BD; &#x03B2;&#x03AD;&#x03BB;&#x03C4;&#x03B9;&#x03DB;&#x03BF;&#x03BD;<lb/>
&#x03F0;&#x03B1;&#x1F76; &#x03C4;&#x1F78;&#x03BD; &#x03C6;&#x03C1;&#x03BF;&#x03BD; &#x03B9;&#x03BC;&#x03CE;&#x03C4;&#x03B1;&#x03C4;&#x03BF;&#x03BD;, <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ab&#x017F;urdum,</hi> inqua&#x0303; <hi rendition="#i">e&#x017F;&#x017F;e,</hi><lb/>
Stagirita di&#x017F;putat, <hi rendition="#i">tales</hi></hi> &#x1F04;&#x03C6;&#x03C1;&#x03BF;&#x03BD;&#x03B1;&#x03C2; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">in&#x017F;ipientes</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">à Deo</hi></hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[424/0504] quàm bonis habeantur, ita reſpondet: ἤ διὸτι τυφλὸς ὤν τὴν διάνοιαν, οὐ δύναται ϰρίν ειν, οὐδὲ αἱρεῖϑαι τὸ βέλτιϛον; an quia fortuna, à quâ divitiæ diſtribuuntur, cæca est, atq́ ad diſcernendum & eligendum in- epta? Διὸ γὰρ ἐγ ϰαλεῖ_ αι τῇ τύχῃ, ὅτιὁι μὰλιϛα ἄξιοι ὄντες, ἥϰιϛα πλουτοῦσι, addit Lib. IV. ad Nicom. c. II. i. e. propterea crimini dari fortunæ conſuevit, quòd, qui maximè digni ſunt, minimè diteſcant. Al- terum id erat, quod perſuadere ſibi peni- tus nequiverit: Deum ſapientes bonos- que adeo durè: fatuos & improbos tam blandè tractare: quòd fortuna facere di- ceretur, non prudenti impulſa ratione ali- quâ: ſed impetu mentis impote cœcoq́ue. In multis, ait, L. d. ad Eudemum, proſperè agunt ſtolidi. Et non rarò, velut in arte na- vium gubernatrice, peritiſſimi etiam pa- rùm ſecundam fortunam experiuntur, quam felicitatem non pauci diviniori cui- dam principio acceptum ferant. Non ea- dem illi mens: ἀλλ᾽ ἄτοϖον, ϑεὸν ἢ δαίμο- να φιλεῖν τὸν τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ τὸν βέλτιϛον ϰαὶ τὸν φρον ιμώτατον, abſurdum, inquã eſſe, Stagirita diſputat, tales ἄφρονας inſipientes à Deo

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/504
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 424. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/504>, abgerufen am 04.05.2024.