Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite

non amplius cum vulgo desipientes, Conscientiarios sive Gewissener, suamque religionem eruditorum, sive prudentum (verius stultorum Ps. XIV. 1.) appellant) sed quae genium ipsorum propius exprimunt. Inde factum, ut quaestiones nostrae directae sint tum contra Atheos, sc. formaliter & stricte dictos, tum Epicureos, Empaectas, Natur alistas. Antiscripturarios, Latitudinarios, Neutralistas, Libertinos, Scepticos sive Pyrrhonios, Machiavellistas & Pseudopoliticos, in ipsa tractatione in certas classes ordine digerendos Tit. I. qu. 1.) Jam vero contenti erimus nominum istorum rationem atque vim aliquanto explicatius edisseruisse.

Athei formales.

Atheos, formaliter tales, appellamus, qui universum hoc pro Numine habent neque motorem ipsi contradistinctum admittunt, quales Campanella, Caesalpinus, Vaninus, Spinosa, Matth. Knuzius & alii.

Epicurci.

Epicureos vocamus, qui vel cum Epicuro curam rerum humanarum DEO abjudicant sive ejus providentiam negant & omnia fortunae tribuunt; vel etiam incuria rerum spiritualium laborant & lethargo securitatis oppressi ventri serviunt, Epicurei de grege porci, quamvis Epicuro ipso nequiores, uti praeter alios P. Gassendus ostendit.

Empaectae.

Empaectae sive Scoptici nobis sunt, qui religionem aperte non negant, interim sub larva nominis Christiani meri sunt Christianismi irrisores, eumque, ubicunque possunt, profanis frivolisque dicteriis impetunt. Talis scurraille, qui mulieres contendit non esse homines: Talis autor libri de populis terrae australis incognitae, quos Sever ambes nominat: tales Franc. Rablaesius, Bonav. Peresius, Adr. Beverland & alii obscoeni & impuri scriptores; ut & illi, qui in eo se applausum hominum consecutos censent, si praecones verbi divini eorumque sacra munia cavillari ingeniose queant, quasi ad istam operam a cacodaemone stipendio conducti essent.

Naturalistae.

Naturalistas nos non cos modo dicimus, qui Naturam rerum pro DEO habent, sed & qui omnes religiones positivas, quas vocant, repudiantes, solam naturalem sufficere sibi ad Numen conciliandum censent. Tales Bodinus (de cujus dialogis, quibus titulus: Colloquium Heptaplomeres de abditis rerum sublimium arcanis vid. Diecmannus Naturalism. p. 7. s.) Thomas Hobbes. Edv. Herbert

non amplius cum vulgo desipientes, Conscientiarios sive Gewissener, suamque religionem eruditorum, sive prudentum (verius stultorum Ps. XIV. 1.) appellant) sed quae genium ipsorum propius exprimunt. Inde factum, ut quaestiones nostrae directae sint tum contra Atheos, sc. formaliter & stricte dictos, tum Epicureos, Empaectas, Natur alistas. Antiscripturarios, Latitudinarios, Neutralistas, Libertinos, Scepticos sive Pyrrhonios, Machiavellistas & Pseudopoliticos, in ipsa tractatione in certas classes ordine digerendos Tit. I. qu. 1.) Jam vero contenti erimus nominum istorum rationem atque vim aliquanto explicatius edisseruisse.

Athei formales.

Atheos, formaliter tales, appellamus, qui universum hoc pro Numine habent neque motorem ipsi contradistinctum admittunt, quales Campanella, Caesalpinus, Vaninus, Spinosa, Matth. Knuzius & alii.

Epicurci.

Epicureos vocamus, qui vel cum Epicuro curam rerum humanarum DEO abjudicant sive ejus providentiam negant & omnia fortunae tribuunt; vel etiam incuria rerum spiritualium laborant & lethargo securitatis oppressi ventri serviunt, Epicurei de grege porci, quamvis Epicuro ipso nequiores, uti praeter alios P. Gassendus ostendit.

Empaectae.

Empaectae sive Scoptici nobis sunt, qui religionem aperte non negant, interim sub larva nominis Christiani meri sunt Christianismi irrisores, eumque, ubicunque possunt, profanis frivolisque dicteriis impetunt. Talis scurraille, qui mulieres contendit non esse homines: Talis autor libri de populis terrae australis incognitae, quos Sever ambes nominat: tales Franc. Rablaesius, Bonav. Peresius, Adr. Beverland & alii obscoeni & impuri scriptores; ut & illi, qui in eo se applausum hominum consecutos censent, si praecones verbi divini eorumque sacra munia cavillari ingeniose queant, quasi ad istam operam a cacodaemone stipendio conducti essent.

Naturalistae.

Naturalistas nos non cos modo dicimus, qui Naturam rerum pro DEO habent, sed & qui omnes religiones positivas, quas vocant, repudiantes, solam naturalem sufficere sibi ad Numen conciliandum censent. Tales Bodinus (de cujus dialogis, quibus titulus: Colloquium Heptaplomeres de abditis rerum sublimium arcanis vid. Diecmannus Naturalism. p. 7. s.) Thomas Hobbes. Edv. Herbert

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0082" n="76"/>
non amplius cum vulgo                      desipientes, <hi rendition="#i">Conscientiarios</hi> sive Gewissener, suamque                      religionem <hi rendition="#i">eruditorum</hi>, sive <hi rendition="#i">prudentum</hi> (verius <hi rendition="#i">stultorum</hi> Ps. XIV. 1.)                      appellant) sed quae genium ipsorum propius exprimunt. Inde factum, ut                      quaestiones nostrae directae sint tum contra <hi rendition="#i">Atheos</hi>, sc.                      formaliter &amp; stricte dictos, tum <hi rendition="#i">Epicureos,                          Empaectas, Natur alistas. Antiscripturarios, Latitudinarios, Neutralistas,                          Libertinos, Scepticos sive Pyrrhonios, Machiavellistas &amp;                          Pseudopoliticos</hi>, in ipsa tractatione in certas classes ordine                      digerendos <hi rendition="#i">Tit. I. qu. 1</hi>.) Jam vero contenti erimus                      nominum istorum rationem atque vim aliquanto explicatius edisseruisse.</p>
        <note place="left"><hi rendition="#i">Athei formales</hi>.</note>
        <p><hi rendition="#i">Atheos, formaliter tales</hi>, appellamus, qui universum hoc                      pro Numine habent neque motorem ipsi contradistinctum admittunt, quales <hi rendition="#i">Campanella, Caesalpinus, Vaninus, Spinosa, Matth.                      Knuzius</hi> &amp; alii.</p>
        <note place="left"><hi rendition="#i">Epicurci</hi>.</note>
        <p><hi rendition="#i">Epicureos</hi> vocamus, qui vel cum <hi rendition="#i">Epicuro</hi> curam rerum humanarum DEO abjudicant sive ejus <hi rendition="#i">providentiam</hi> negant &amp; omnia <hi rendition="#i">fortunae</hi> tribuunt; vel etiam incuria rerum spiritualium laborant &amp; lethargo                      securitatis oppressi ventri serviunt, <hi rendition="#i">Epicurei de grege                      porci</hi>, quamvis <hi rendition="#i">Epicuro</hi> ipso nequiores, uti praeter                      alios <hi rendition="#i">P. Gassendus</hi> ostendit.</p>
        <note place="left"><hi rendition="#i">Empaectae</hi>.</note>
        <p><hi rendition="#i">Empaectae</hi> sive <hi rendition="#i">Scoptici</hi> nobis                      sunt, qui religionem aperte non negant, interim sub larva nominis Christiani                      meri sunt Christianismi irrisores, eumque, ubicunque possunt, profanis                      frivolisque dicteriis impetunt. Talis scurraille, qui <hi rendition="#i">mulieres</hi> contendit non <hi rendition="#i">esse homines</hi>: Talis                      autor libri de populis terrae australis incognitae, quos <hi rendition="#i">Sever ambes</hi> nominat: tales <hi rendition="#i">Franc. Rablaesius,                          Bonav. Peresius, Adr. Beverland</hi> &amp; alii obscoeni &amp;                      impuri scriptores; ut &amp; illi, qui in eo se applausum hominum consecutos                      censent, si praecones verbi divini eorumque sacra munia cavillari ingeniose                      queant, quasi ad istam operam a cacodaemone stipendio conducti essent.</p>
        <note place="left"><hi rendition="#i">Naturalistae</hi>.</note>
        <p><hi rendition="#i">Naturalistas</hi> nos non cos modo dicimus, qui Naturam rerum                      pro DEO habent, sed &amp; qui omnes <hi rendition="#i">religiones                      positivas</hi>, quas vocant, repudiantes, solam <hi rendition="#i">naturalem</hi> sufficere sibi ad Numen conciliandum censent. Tales <hi rendition="#i">Bodinus</hi> (de cujus dialogis, quibus titulus: <hi rendition="#i">Colloquium Heptaplomeres de abditis rerum sublimium                      arcanis</hi> vid. Diecmannus <hi rendition="#i">Naturalism. p. 7. s.) Thomas                          Hobbes. Edv. Herbert
</hi></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[76/0082] non amplius cum vulgo desipientes, Conscientiarios sive Gewissener, suamque religionem eruditorum, sive prudentum (verius stultorum Ps. XIV. 1.) appellant) sed quae genium ipsorum propius exprimunt. Inde factum, ut quaestiones nostrae directae sint tum contra Atheos, sc. formaliter & stricte dictos, tum Epicureos, Empaectas, Natur alistas. Antiscripturarios, Latitudinarios, Neutralistas, Libertinos, Scepticos sive Pyrrhonios, Machiavellistas & Pseudopoliticos, in ipsa tractatione in certas classes ordine digerendos Tit. I. qu. 1.) Jam vero contenti erimus nominum istorum rationem atque vim aliquanto explicatius edisseruisse. Atheos, formaliter tales, appellamus, qui universum hoc pro Numine habent neque motorem ipsi contradistinctum admittunt, quales Campanella, Caesalpinus, Vaninus, Spinosa, Matth. Knuzius & alii. Epicureos vocamus, qui vel cum Epicuro curam rerum humanarum DEO abjudicant sive ejus providentiam negant & omnia fortunae tribuunt; vel etiam incuria rerum spiritualium laborant & lethargo securitatis oppressi ventri serviunt, Epicurei de grege porci, quamvis Epicuro ipso nequiores, uti praeter alios P. Gassendus ostendit. Empaectae sive Scoptici nobis sunt, qui religionem aperte non negant, interim sub larva nominis Christiani meri sunt Christianismi irrisores, eumque, ubicunque possunt, profanis frivolisque dicteriis impetunt. Talis scurraille, qui mulieres contendit non esse homines: Talis autor libri de populis terrae australis incognitae, quos Sever ambes nominat: tales Franc. Rablaesius, Bonav. Peresius, Adr. Beverland & alii obscoeni & impuri scriptores; ut & illi, qui in eo se applausum hominum consecutos censent, si praecones verbi divini eorumque sacra munia cavillari ingeniose queant, quasi ad istam operam a cacodaemone stipendio conducti essent. Naturalistas nos non cos modo dicimus, qui Naturam rerum pro DEO habent, sed & qui omnes religiones positivas, quas vocant, repudiantes, solam naturalem sufficere sibi ad Numen conciliandum censent. Tales Bodinus (de cujus dialogis, quibus titulus: Colloquium Heptaplomeres de abditis rerum sublimium arcanis vid. Diecmannus Naturalism. p. 7. s.) Thomas Hobbes. Edv. Herbert

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/82
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 76. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/82>, abgerufen am 02.05.2024.