Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite

que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (AmphitheatroVaninus. sc. providentiae & Arcanis naturae) [fremdsprachliches Material] tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictaeSpinosa. memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. ICuperus. ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quemIs. Peyrerius. certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt.

Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,Nomina diversa Atheorum. neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e.

que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (AmphitheatroVaninus. sc. providentiae & Arcanis naturae) [fremdsprachliches Material] tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictaeSpinosa. memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. ICuperus. ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quemIs. Peyrerius. certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt.

Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,Nomina diversa Atheorum. neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0081" n="75"/>
que prostituit v Reiser <hi rendition="#i">de                          Atheism. p. 261.</hi>) De <hi rendition="#i">Julio Caesare</hi> (alias <hi rendition="#i">Lucilio</hi>) Vanino similiter certum est, quod in libris                      suis (<hi rendition="#i">Amphitheatro</hi><note place="right"><hi rendition="#i">Vaninus</hi>.</note> <hi rendition="#i">sc. providentiae &amp; Arcanis naturae</hi>) <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit:                      cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat                      &amp; ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. <hi rendition="#i">l. c. p. 202</hi>. Parkerus <hi rendition="#i">de DEO                          &amp; provid. p. 77</hi>. Windet <hi rendition="#i">de statu vita funct.                          p. 34</hi>. Leydecker <hi rendition="#i">Praep. Ev. p. 194</hi>. Reiser <hi rendition="#i">Ep. de Atheism. p. 246</hi>.) Peffilentissimus Empaecta                      &amp; versipellis nebulo <hi rendition="#i">Bened. de Spinosa</hi>,                          maledictae<note place="right"><hi rendition="#i">Spinosa</hi>.</note>                      memoriae DEI existentiam &amp; attributa dum in scriptis suis, praesertim                      Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem                      &amp; sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios                      (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &amp;c.) <hi rendition="#i">Franc. Cuperus</hi> in <hi rendition="#i">Arcanis Atheismi                          detectis P. I</hi><note place="right"><hi rendition="#i">Cuperus</hi>.</note> ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis                      Henr. Morus <hi rendition="#i">Op. Philos T. I. p. 596. s</hi>. convincit quod                      ipse quoque <hi rendition="#i">astutam vapido gestet sub pectore vulpem</hi>.                      Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida                      enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. <hi rendition="#i">Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt                          cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi                          rationibus innitamur &amp; propter ea credamus</hi>. recte ait Thomas <hi rendition="#i">P. I q. 32. Art. 1. &amp; q. 46. art. 2</hi>. Alii                      denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam                      scripturae autoritatem sollicitare &amp; lacessere tutum haud existiment,                      per sublestas tamen hypotheses &amp; portentosas opiniones, quasi per                      cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis                      liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu &amp; vanae                      gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit <hi rendition="#i">Is.                      Peyrerius</hi> Gallus, Praeadamitarum conditor, quem<note place="right"><hi rendition="#i">Is. Peyrerius</hi>.</note> certatim adorti sunt                      Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius                      &amp;c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris                      passim comparebunt.</p>
        <p>Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,<note place="right"><hi rendition="#i">Nomina diversa Atheorum</hi>.</note> neque eandem                      insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt <hi rendition="#i">nominibus</hi>, non qualia ipsi affectant (dum sese <hi rendition="#i">Destas, les Esprits forts</hi> h. e. ingeniosos &amp;                      qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, <hi rendition="#i">De                          grues</hi> h. e.
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[75/0081] que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (Amphitheatro sc. providentiae & Arcanis naturae) _ tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictae memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. I ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quem certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt. Vaninus. Spinosa. Cuperus. Is. Peyrerius. Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum, neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e. Nomina diversa Atheorum.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/81
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 75. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/81>, abgerufen am 02.05.2024.