Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Stieber, Georg Friedrich: Leben Des Hertzogs Magni zu Mecklenburg. Rostock u. a., 1716.

Bild:
<< vorherige Seite

bent. Non consilia autorum, qvos legis plurimos
atqve optimos, non sententias penitus intelliges, nisi
scribendi exercitium ad lectionem adhibueris. In
exemplo tuo lineamenta qvaedam comparent, ex qvi-
bus conjecturam facio, plurimum te facere posse, si
hanc exercitationem non remittas. Est enim sana
oratio tua, nihil habens ineptiarum, ut fere possit
Attica dici, qvo ego genere orationis plurimum de-
lector. Sed haec convenit Arnoldum domi mon ere.
Ego adductus magnitudine amoris, ulterius prove-
hor, qvam decet. Qvare te rogo, mihi ut ignoscas,
si videar justo loqvacior, & ut pro tua summa huma-
nitate constantiaqve benevolentiam, qva me com-
plexus es, retineas, neqve mei amorem abjicias.
Vale feliciter. Ex Witteberga postridie Bartholo-
maei. Anno MDXLVIII.
Es ist aber Hertzog Ma-
gnus
nicht allein ein grosser Liebhaber der Spra-
chen gewesen/ sondern trug auch ein besonders
Belieben zu der Philosophie und absonderlich zu der
Astronomie und Erforschung der Wercke der Na-
tur. Johannes Bocerus rühmet ihn daher in seinen
Originibus und rebus gestis Ducum Megapolensium,
und nennet ihn Principem aevi sui doctissimum. Es
ist leicht zu erachten/ wie eines solchen gelehrten
Exempel viele im Lande werde gereitzet haben/ gu-
te Künste und Wissenschafften zu lieben. Denn
nach der Grossen Exempel richtet sich ein gantzes
Land; wie Herodianus anmercket/ L. 1. c. 2. daß
als Marcus Anton. Philosophus regieret/ da sey
auch im Reich eine grosse Anzahl gelehrter und

kluger

bent. Non conſilia autorum, qvos legis plurimos
atqve optimos, non ſententias penitus intelliges, niſi
ſcribendi exercitium ad lectionem adhibueris. In
exemplo tuo lineamenta qvædam comparent, ex qvi-
bus conjecturam facio, plurimum te facere poſſe, ſi
hanc exercitationem non remittas. Eſt enim ſana
oratio tua, nihil habens ineptiarum, ut fere posſit
Attica dici, qvo ego genere orationis plurimum de-
lector. Sed hæc convenit Arnoldum domi mon ere.
Ego adductus magnitudine amoris, ulterius prove-
hor, qvam decet. Qvare te rogo, mihi ut ignoſcas,
ſi videar juſto loqvacior, & ut pro tua ſumma huma-
nitate conſtantiaqve benevolentiam, qva me com-
plexus es, retineas, neqve mei amorem abjicias.
Vale feliciter. Ex Witteberga poſtridie Bartholo-
mæi. Anno MDXLVIII.
Es iſt aber Hertzog Ma-
gnus
nicht allein ein groſſer Liebhaber der Spra-
chen geweſen/ ſondern trug auch ein beſonders
Belieben zu der Philoſophie uñ abſonderlich zu der
Aſtronomie und Erforſchung der Wercke der Na-
tur. Johannes Bocerus ruͤhmet ihn daher in ſeinen
Originibus und rebus geſtis Ducum Megapolenſium,
und nennet ihn Principem ævi ſui doctiſſimum. Es
iſt leicht zu erachten/ wie eines ſolchen gelehrten
Exempel viele im Lande werde gereitzet haben/ gu-
te Kuͤnſte und Wiſſenſchafften zu lieben. Denn
nach der Groſſen Exempel richtet ſich ein gantzes
Land; wie Herodianus anmercket/ L. 1. c. 2. daß
als Marcus Anton. Philoſophus regieret/ da ſey
auch im Reich eine groſſe Anzahl gelehrter und

kluger
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0018" n="16"/><hi rendition="#aq">bent. Non con&#x017F;ilia autorum, qvos legis plurimos<lb/>
atqve optimos, non &#x017F;ententias penitus intelliges, ni&#x017F;i<lb/>
&#x017F;cribendi exercitium ad lectionem adhibueris. In<lb/>
exemplo tuo lineamenta qvædam comparent, ex qvi-<lb/>
bus conjecturam facio, plurimum te facere po&#x017F;&#x017F;e, &#x017F;i<lb/>
hanc exercitationem non remittas. E&#x017F;t enim &#x017F;ana<lb/>
oratio tua, nihil habens ineptiarum, ut fere pos&#x017F;it<lb/>
Attica dici, qvo ego genere orationis plurimum de-<lb/>
lector. Sed hæc convenit Arnoldum domi mon ere.<lb/>
Ego adductus magnitudine amoris, ulterius prove-<lb/>
hor, qvam decet. Qvare te rogo, mihi ut igno&#x017F;cas,<lb/>
&#x017F;i videar ju&#x017F;to loqvacior, &amp; ut pro tua &#x017F;umma huma-<lb/>
nitate con&#x017F;tantiaqve benevolentiam, qva me com-<lb/>
plexus es, retineas, neqve mei amorem abjicias.<lb/>
Vale feliciter. Ex Witteberga po&#x017F;tridie Bartholo-<lb/>
mæi. Anno MDXLVIII.</hi> Es i&#x017F;t aber Hertzog <hi rendition="#aq">Ma-<lb/>
gnus</hi> nicht allein ein gro&#x017F;&#x017F;er Liebhaber der Spra-<lb/>
chen gewe&#x017F;en/ &#x017F;ondern trug auch ein be&#x017F;onders<lb/>
Belieben zu der <hi rendition="#aq">Philo&#x017F;ophie</hi> un&#x0303; ab&#x017F;onderlich zu der<lb/><hi rendition="#aq">A&#x017F;tronomie</hi> und Erfor&#x017F;chung der Wercke der Na-<lb/>
tur. <hi rendition="#aq">Johannes Bocerus</hi> ru&#x0364;hmet ihn daher in &#x017F;einen<lb/><hi rendition="#aq">Originibus</hi> und <hi rendition="#aq">rebus ge&#x017F;tis Ducum Megapolen&#x017F;ium,</hi><lb/>
und nennet ihn <hi rendition="#aq">Principem ævi &#x017F;ui docti&#x017F;&#x017F;imum.</hi> Es<lb/>
i&#x017F;t leicht zu erachten/ wie eines &#x017F;olchen gelehrten<lb/>
Exempel viele im Lande werde gereitzet haben/ gu-<lb/>
te Ku&#x0364;n&#x017F;te und Wi&#x017F;&#x017F;en&#x017F;chafften zu lieben. Denn<lb/>
nach der Gro&#x017F;&#x017F;en Exempel richtet &#x017F;ich ein gantzes<lb/>
Land; wie <hi rendition="#aq">Herodianus</hi> anmercket/ <hi rendition="#aq">L. 1. c.</hi> 2. daß<lb/>
als <hi rendition="#aq">Marcus Anton. Philo&#x017F;ophus</hi> regieret/ da &#x017F;ey<lb/>
auch im Reich eine gro&#x017F;&#x017F;e Anzahl gelehrter und<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">kluger</fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[16/0018] bent. Non conſilia autorum, qvos legis plurimos atqve optimos, non ſententias penitus intelliges, niſi ſcribendi exercitium ad lectionem adhibueris. In exemplo tuo lineamenta qvædam comparent, ex qvi- bus conjecturam facio, plurimum te facere poſſe, ſi hanc exercitationem non remittas. Eſt enim ſana oratio tua, nihil habens ineptiarum, ut fere posſit Attica dici, qvo ego genere orationis plurimum de- lector. Sed hæc convenit Arnoldum domi mon ere. Ego adductus magnitudine amoris, ulterius prove- hor, qvam decet. Qvare te rogo, mihi ut ignoſcas, ſi videar juſto loqvacior, & ut pro tua ſumma huma- nitate conſtantiaqve benevolentiam, qva me com- plexus es, retineas, neqve mei amorem abjicias. Vale feliciter. Ex Witteberga poſtridie Bartholo- mæi. Anno MDXLVIII. Es iſt aber Hertzog Ma- gnus nicht allein ein groſſer Liebhaber der Spra- chen geweſen/ ſondern trug auch ein beſonders Belieben zu der Philoſophie uñ abſonderlich zu der Aſtronomie und Erforſchung der Wercke der Na- tur. Johannes Bocerus ruͤhmet ihn daher in ſeinen Originibus und rebus geſtis Ducum Megapolenſium, und nennet ihn Principem ævi ſui doctiſſimum. Es iſt leicht zu erachten/ wie eines ſolchen gelehrten Exempel viele im Lande werde gereitzet haben/ gu- te Kuͤnſte und Wiſſenſchafften zu lieben. Denn nach der Groſſen Exempel richtet ſich ein gantzes Land; wie Herodianus anmercket/ L. 1. c. 2. daß als Marcus Anton. Philoſophus regieret/ da ſey auch im Reich eine groſſe Anzahl gelehrter und kluger

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716/18
Zitationshilfe: Stieber, Georg Friedrich: Leben Des Hertzogs Magni zu Mecklenburg. Rostock u. a., 1716, S. 16. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716/18>, abgerufen am 28.03.2024.