Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679.

Bild:
<< vorherige Seite

Das andere Buch.
Adeoque non potest sensus ille, quo percipie-
bam me intelligere vel imaginari in praecor-
diis, & non in capite ullis exprimi verbis. E-
ratque gaudium quoddam, in ista intellectuali
qualitate. Etenim non erat res exiguae dura-
tionis, nec mihi dormienti, aut somnianti,
aut alioqui morbido advenerat: sed jejuno &
bene valenti acciderat. Imo, quam vis exsta-
ses aliquod antea expertus fueram: notavi
tamen, illas nil commune habere cum hoc
praecordiali discursu & sensu intelligendi, o-
mnem capitis cooperationem excludente.
Quippe quod cum reflexione sensibili, (tan-
quam antea praemonitus essem) caput pror-
sus feriari respectu phantasiae deprehendi:
quia mirabar, quod phantasia extra cerebrum
in praecordiis, sensibili operationis festivitate
celebraretur. Interim quandoque illo suspen-
sus timui, insolitus ne casus ad Amentiam du-
ceret: eo quod a veneno incepisset: sed prae-
paratio veneni, & ejusdem levicula tantum
degustatio, aliud insinuabant. Quanquam
claritas, sive illuminatio gaudiosa mei intel-
lectus, inauspicata, suspectum illum intelli-
gendi modum redderent: attamen resignatio
liberrima mei, in voluntatem divinam me
restituit in sabbatismum priorem. Tandem
post binas circiter horas, levicula quaedam
vertigo bis repetita me in vasit. A priore enim
rediisse intelligendi facultatem percepi: &

altera,

Das andere Buch.
Adeoque non poteſt ſenſus ille, quo percipie-
bam me intelligere vel imaginari in præcor-
diis, & non in capite ullis exprimi verbis. E-
ratque gaudium quoddam, in iſta intellectuali
qualitate. Etenim non erat res exiguæ dura-
tionis, nec mihi dormienti, aut ſomnianti,
aut alioqui morbido advenerat: ſed jejuno &
bene valenti acciderat. Imò, quam vis exſta-
ſes aliquod anteà expertus fueram: notavi
tamen, illas nil commune habere cum hoc
præcordiali diſcurſu & ſenſu intelligendi, o-
mnem capitis cooperationem excludente.
Quippe quod cum reflexione ſenſibili, (tan-
quam antea præmonitus eſſem) caput pror-
ſus feriari reſpectu phantaſiæ deprehendi:
quia mirabar, quod phantaſia extra cerebrum
in præcordiis, ſenſibili operationis feſtivitate
celebraretur. Interim quandoque illo ſuſpen-
ſus timui, inſolitus ne caſus ad Amentiam du-
ceret: eò quòd à veneno incepiſſet: ſed præ-
paratio veneni, & ejusdem levicula tantùm
deguſtatio, aliud inſinuabant. Quanquam
claritas, ſive illuminatio gaudioſa mei intel-
lectus, inauſpicata, ſuſpectum illum intelli-
gendi modum redderent: attamen reſignatio
liberrima mei, in voluntatem divinam me
reſtituit in ſabbatiſmum priorem. Tandem
poſt binas circiter horas, levicula quædam
vertigo bis repetita me in vaſit. A priore enim
rediiſſe intelligendi facultatem percepi: &

altera,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0902" n="720"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Das andere Buch.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">Adeoque non pote&#x017F;t &#x017F;en&#x017F;us ille, quo percipie-<lb/>
bam me intelligere vel imaginari in præcor-<lb/>
diis, &amp; non in capite ullis exprimi verbis. E-<lb/>
ratque gaudium quoddam, in i&#x017F;ta intellectuali<lb/>
qualitate. Etenim non erat res exiguæ dura-<lb/>
tionis, nec mihi dormienti, aut &#x017F;omnianti,<lb/>
aut alioqui morbido advenerat: &#x017F;ed jejuno &amp;<lb/>
bene valenti acciderat. Imò, quam vis ex&#x017F;ta-<lb/>
&#x017F;es aliquod anteà expertus fueram: notavi<lb/>
tamen, illas nil commune habere cum hoc<lb/>
præcordiali di&#x017F;cur&#x017F;u &amp; &#x017F;en&#x017F;u intelligendi, o-<lb/>
mnem capitis cooperationem excludente.<lb/>
Quippe quod cum reflexione &#x017F;en&#x017F;ibili, (tan-<lb/>
quam antea præmonitus e&#x017F;&#x017F;em) caput pror-<lb/>
&#x017F;us feriari re&#x017F;pectu phanta&#x017F;iæ deprehendi:<lb/>
quia mirabar, quod phanta&#x017F;ia extra cerebrum<lb/>
in præcordiis, &#x017F;en&#x017F;ibili operationis fe&#x017F;tivitate<lb/>
celebraretur. Interim quandoque illo &#x017F;u&#x017F;pen-<lb/>
&#x017F;us timui, in&#x017F;olitus ne ca&#x017F;us ad Amentiam du-<lb/>
ceret: eò quòd à veneno incepi&#x017F;&#x017F;et: &#x017F;ed præ-<lb/>
paratio veneni, &amp; ejusdem levicula tantùm<lb/>
degu&#x017F;tatio, aliud in&#x017F;inuabant. Quanquam<lb/>
claritas, &#x017F;ive illuminatio gaudio&#x017F;a mei intel-<lb/>
lectus, inau&#x017F;picata, &#x017F;u&#x017F;pectum illum intelli-<lb/>
gendi modum redderent: attamen re&#x017F;ignatio<lb/>
liberrima mei, in voluntatem divinam me<lb/>
re&#x017F;tituit in &#x017F;abbati&#x017F;mum priorem. Tandem<lb/>
po&#x017F;t binas circiter horas, levicula quædam<lb/>
vertigo bis repetita me in va&#x017F;it. A priore enim<lb/>
redii&#x017F;&#x017F;e intelligendi facultatem percepi: &amp;</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">altera,</hi> </fw><lb/>
            </p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[720/0902] Das andere Buch. Adeoque non poteſt ſenſus ille, quo percipie- bam me intelligere vel imaginari in præcor- diis, & non in capite ullis exprimi verbis. E- ratque gaudium quoddam, in iſta intellectuali qualitate. Etenim non erat res exiguæ dura- tionis, nec mihi dormienti, aut ſomnianti, aut alioqui morbido advenerat: ſed jejuno & bene valenti acciderat. Imò, quam vis exſta- ſes aliquod anteà expertus fueram: notavi tamen, illas nil commune habere cum hoc præcordiali diſcurſu & ſenſu intelligendi, o- mnem capitis cooperationem excludente. Quippe quod cum reflexione ſenſibili, (tan- quam antea præmonitus eſſem) caput pror- ſus feriari reſpectu phantaſiæ deprehendi: quia mirabar, quod phantaſia extra cerebrum in præcordiis, ſenſibili operationis feſtivitate celebraretur. Interim quandoque illo ſuſpen- ſus timui, inſolitus ne caſus ad Amentiam du- ceret: eò quòd à veneno incepiſſet: ſed præ- paratio veneni, & ejusdem levicula tantùm deguſtatio, aliud inſinuabant. Quanquam claritas, ſive illuminatio gaudioſa mei intel- lectus, inauſpicata, ſuſpectum illum intelli- gendi modum redderent: attamen reſignatio liberrima mei, in voluntatem divinam me reſtituit in ſabbatiſmum priorem. Tandem poſt binas circiter horas, levicula quædam vertigo bis repetita me in vaſit. A priore enim rediiſſe intelligendi facultatem percepi: & altera,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/902
Zitationshilfe: Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679, S. 720. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/902>, abgerufen am 28.05.2024.