Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679.

Bild:
<< vorherige Seite

Von der Natur.
Naturkündiger/ mit dem bekandten Napello be-
gegnet/ und er gefunden/ beygesetzt wird.

Cum radicem Napelli, (schreibet dieser
berühmte Mann) ruditer praeparassem, degu-
stavi in aspice linguae. Etenim quanquam nil
deglutiveram, multam salivam sputitaveram,
sensi tamen moxabinde, craneum vel ut zona
forinsecus stringi. Tum demum praecipitan-
ter aliquod mihi negotia familiae obvenere,
computum quendam solvi, per aedes oberra-
vi, atque singula pro requisito peregi. Tan-
dem obvenit mihi, (quod nunquam alias,)
quod sentirem, me nil intelligere, concipere,
sapere, vel imaginari in capite, pro more alias
solito: Sed sensi (cum admiratione) aperte,
dilucide, discursive, atque constanter, totum
istud munus obire in praecordijs, & expandi
circa os stomachi, idque adeo sensibiliter &
clare sensi, imo attente notavi, quod quam-
vis etiam sentirem sensum & motum, sospi-
tes a capite in totum dispensari: quod tota
discursuum facultas notorie & sensibiliter in
praecordiis esset, cum exclusione capitis, quasi
tunc mens consilia sua ibidem meditaretur.
Admirationis itaque & stuporis, insolita illius
sensatione plenus, notabam mecum meas
notiones & examen earundem, atque me ip-
sius praecisiori modo, instituebam. Et lucu-
lenter inveni, ac trutinavi, me, illo toto spa-
tio, intelligere & meditari, longe perspicatius.

Adeo-

Von der Natur.
Naturkündiger/ mit dem bekandten Napello be-
gegnet/ und er gefunden/ beygeſetzt wird.

Cum radicem Napelli, (ſchreibet dieſer
berühmte Mann) ruditer præparaſſem, degu-
ſtavi in aſpice linguæ. Etenim quanquam nil
deglutiveram, multam ſalivam ſputitaveram,
ſenſi tamen moxabinde, craneum vel ut zona
forinſecus ſtringi. Tum demum præcipitan-
ter aliquod mihi negotia familiæ obvenêre,
computum quendam ſolvi, per ædes oberra-
vi, atque ſingula pro requiſito peregi. Tan-
dem obvenit mihi, (quod nunquam aliàs,)
quod ſentirem, me nil intelligere, concipere,
ſapere, vel imaginari in capite, pro more aliàs
ſolito: Sed ſenſi (cum admiratione) apertè,
dilucidè, diſcurſivè, atque conſtanter, totum
iſtud munus obire in præcordijs, & expandi
circa os ſtomachi, idque adeo ſenſibiliter &
clarè ſenſi, imò attentè notavi, quod quam-
vis etiam ſentirem ſenſum & motum, ſoſpi-
tes à capite in totum diſpenſari: quod tota
diſcurſuum facultas notoriè & ſenſibiliter in
præcordiis eſſet, cum excluſione capitis, quaſi
tunc mens conſilia ſua ibidem meditaretur.
Admirationis itaque & ſtuporis, inſolita illius
ſenſatione plenus, notabam mecum meas
notiones & examen earundem, atque me ip-
ſius præciſiori modo, inſtituebam. Et lucu-
lenter inveni, ac trutinavi, me, illo toto ſpa-
tio, intelligere & meditari, longè perſpicatius.

Adeo-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0901" n="719"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Von der Natur.</hi></fw><lb/>
Naturkündiger/ mit dem bekandten <hi rendition="#aq">Napello</hi> be-<lb/>
gegnet/ und er gefunden/ beyge&#x017F;etzt wird.</p><lb/>
            <p><hi rendition="#aq">Cum radicem Napelli,</hi> (&#x017F;chreibet die&#x017F;er<lb/>
berühmte Mann) <hi rendition="#aq">ruditer præpara&#x017F;&#x017F;em, degu-<lb/>
&#x017F;tavi in a&#x017F;pice linguæ. Etenim quanquam nil<lb/>
deglutiveram, multam &#x017F;alivam &#x017F;putitaveram,<lb/>
&#x017F;en&#x017F;i tamen moxabinde, craneum vel ut zona<lb/>
forin&#x017F;ecus &#x017F;tringi. Tum demum præcipitan-<lb/>
ter aliquod mihi negotia familiæ obvenêre,<lb/>
computum quendam &#x017F;olvi, per ædes oberra-<lb/>
vi, atque &#x017F;ingula pro requi&#x017F;ito peregi. Tan-<lb/>
dem obvenit mihi, (quod nunquam aliàs,)<lb/>
quod &#x017F;entirem, me nil intelligere, concipere,<lb/>
&#x017F;apere, vel imaginari in capite, pro more aliàs<lb/>
&#x017F;olito: Sed &#x017F;en&#x017F;i (cum admiratione) apertè,<lb/>
dilucidè, di&#x017F;cur&#x017F;ivè, atque con&#x017F;tanter, totum<lb/>
i&#x017F;tud munus obire in præcordijs, &amp; expandi<lb/>
circa os &#x017F;tomachi, idque adeo &#x017F;en&#x017F;ibiliter &amp;<lb/>
clarè &#x017F;en&#x017F;i, imò attentè notavi, quod quam-<lb/>
vis etiam &#x017F;entirem &#x017F;en&#x017F;um &amp; motum, &#x017F;o&#x017F;pi-<lb/>
tes à capite in totum di&#x017F;pen&#x017F;ari: quod tota<lb/>
di&#x017F;cur&#x017F;uum facultas notoriè &amp; &#x017F;en&#x017F;ibiliter in<lb/>
præcordiis e&#x017F;&#x017F;et, cum exclu&#x017F;ione capitis, qua&#x017F;i<lb/>
tunc mens con&#x017F;ilia &#x017F;ua ibidem meditaretur.<lb/>
Admirationis itaque &amp; &#x017F;tuporis, in&#x017F;olita illius<lb/>
&#x017F;en&#x017F;atione plenus, notabam mecum meas<lb/>
notiones &amp; examen earundem, atque me ip-<lb/>
&#x017F;ius præci&#x017F;iori modo, in&#x017F;tituebam. Et lucu-<lb/>
lenter inveni, ac trutinavi, me, illo toto &#x017F;pa-<lb/>
tio, intelligere &amp; meditari, longè per&#x017F;picatius.</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">Adeo-</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[719/0901] Von der Natur. Naturkündiger/ mit dem bekandten Napello be- gegnet/ und er gefunden/ beygeſetzt wird. Cum radicem Napelli, (ſchreibet dieſer berühmte Mann) ruditer præparaſſem, degu- ſtavi in aſpice linguæ. Etenim quanquam nil deglutiveram, multam ſalivam ſputitaveram, ſenſi tamen moxabinde, craneum vel ut zona forinſecus ſtringi. Tum demum præcipitan- ter aliquod mihi negotia familiæ obvenêre, computum quendam ſolvi, per ædes oberra- vi, atque ſingula pro requiſito peregi. Tan- dem obvenit mihi, (quod nunquam aliàs,) quod ſentirem, me nil intelligere, concipere, ſapere, vel imaginari in capite, pro more aliàs ſolito: Sed ſenſi (cum admiratione) apertè, dilucidè, diſcurſivè, atque conſtanter, totum iſtud munus obire in præcordijs, & expandi circa os ſtomachi, idque adeo ſenſibiliter & clarè ſenſi, imò attentè notavi, quod quam- vis etiam ſentirem ſenſum & motum, ſoſpi- tes à capite in totum diſpenſari: quod tota diſcurſuum facultas notoriè & ſenſibiliter in præcordiis eſſet, cum excluſione capitis, quaſi tunc mens conſilia ſua ibidem meditaretur. Admirationis itaque & ſtuporis, inſolita illius ſenſatione plenus, notabam mecum meas notiones & examen earundem, atque me ip- ſius præciſiori modo, inſtituebam. Et lucu- lenter inveni, ac trutinavi, me, illo toto ſpa- tio, intelligere & meditari, longè perſpicatius. Adeo-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/901
Zitationshilfe: Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679, S. 719. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/901>, abgerufen am 19.05.2024.