Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 2 Salzburg, 1689.

Bild:
<< vorherige Seite

Christus rührt dem Judae das Gewissen.
Frosch ohne Orth: sie hupfften so gar dem König selbst auff die
Tafel/ vnd so bald man nur ein Schißl auffgedeckt/ da waren
schon ein paar Frösch hinein plascht/ der Hencker freß solche
Brocken; in der Stuben/ in der Kammer/ auff den Bäncken/
auff den Stülen/ auff dem Beth/ ja allenthalben waren dise
Maulaffen/ vnd hat einer fast sein eigenes Wort nicht gehört/
so haben dise Pfundt-Goschen geschryen/ fruhe vnd spatt/ bey
Tag vnd Nacht/ war das immerwehrende quackitzen/ acht/
acht/ gib acht/ gib acht/ acht/ acht/ gib acht/ gib
acht/
das hat den König dergestalten verdrossen/ daß er die
zwey wunderthätige Brüder hindersich vnd fürsich gebetten/ sieExod. 8.
wollen doch machen/ daß er diser Froschmäuler loß werde.

Ein jeder Sünder/ vnd gottloser Mensch leydet eben di-
se Plag in seinem Hertzen/ das verletzte Gewissen schreyt ihm
vnauffhörlich zu/ gib acht/ gib acht/ man kan ihm das
Maul nit stopffen/ es last sich mit keinem Gespäß besänfftigen/
es schweigt nie still/ sonder fort vnd fort/ gib acht/ gib acht.
Wann er auff dem Wasser fahrt/ gib acht/ gib acht/
daß du nit ersauffst/ vnd vom Wasser den geraden Weeg zum
ewigen Feur kombst. Wann er zur heissen Sommers-Zeit ein
Wetter im Himmel vermerckt/ gib acht/ gib acht/ daß
dich der Donner nit erschlag/ vnd also vnverhofft blitztodt wer-
dest. Wann er bey einer alten baufälligen Maur vorbey geht/
gib acht/ gib acht/ daß dir nit ein Stein auff den Schedl
fall/ vnd dir den letzten Stoß in die Höll gebe. Wann er bey
der Nacht ein Fall/ oder Getöß hört/ gib acht/ gib acht/
daß du nit deß gähen Todts sterbest/ vnd folgsamb zum Teuffel
fahrest. Wann er sihet ein Todten begraben/ gib acht/ gib
acht/
daß dir nicht auch bald solches widerfahre/ wie schlecht
wirst du bestehen bey dem strengen Richter. Wann er von ei-
ner grassirenden Pest/ oder Sucht etwas hört/ gib acht/ gib

acht/

Chriſtus ruͤhrt dem Judæ das Gewiſſen.
Froſch ohne Orth: ſie hupfften ſo gar dem Koͤnig ſelbſt auff die
Tafel/ vnd ſo bald man nur ein Schißl auffgedeckt/ da waren
ſchon ein paar Froͤſch hinein plaſcht/ der Hencker freß ſolche
Brocken; in der Stuben/ in der Kammer/ auff den Baͤncken/
auff den Stuͤlen/ auff dem Beth/ ja allenthalben waren diſe
Maulaffen/ vnd hat einer faſt ſein eigenes Wort nicht gehoͤrt/
ſo haben diſe Pfundt-Goſchen geſchryen/ fruhe vnd ſpatt/ bey
Tag vnd Nacht/ war das immerwehrende quackitzen/ acht/
acht/ gib acht/ gib acht/ acht/ acht/ gib acht/ gib
acht/
das hat den Koͤnig dergeſtalten verdroſſen/ daß er die
zwey wunderthaͤtige Bruͤder hinderſich vnd fuͤrſich gebetten/ ſieExod. 8.
wollen doch machen/ daß er diſer Froſchmaͤuler loß werde.

Ein jeder Suͤnder/ vnd gottloſer Menſch leydet eben di-
ſe Plag in ſeinem Hertzen/ das verletzte Gewiſſen ſchreyt ihm
vnauffhoͤrlich zu/ gib acht/ gib acht/ man kan ihm das
Maul nit ſtopffen/ es laſt ſich mit keinem Geſpaͤß beſaͤnfftigen/
es ſchweigt nie ſtill/ ſonder fort vnd fort/ gib acht/ gib acht.
Wann er auff dem Waſſer fahrt/ gib acht/ gib acht/
daß du nit erſauffſt/ vnd vom Waſſer den geraden Weeg zum
ewigen Feur kombſt. Wann er zur heiſſen Sommers-Zeit ein
Wetter im Himmel vermerckt/ gib acht/ gib acht/ daß
dich der Donner nit erſchlag/ vnd alſo vnverhofft blitztodt wer-
deſt. Wann er bey einer alten baufaͤlligen Maur vorbey geht/
gib acht/ gib acht/ daß dir nit ein Stein auff den Schedl
fall/ vnd dir den letzten Stoß in die Hoͤll gebe. Wann er bey
der Nacht ein Fall/ oder Getoͤß hoͤrt/ gib acht/ gib acht/
daß du nit deß gaͤhen Todts ſterbeſt/ vnd folgſamb zum Teuffel
fahreſt. Wann er ſihet ein Todten begraben/ gib acht/ gib
acht/
daß dir nicht auch bald ſolches widerfahre/ wie ſchlecht
wirſt du beſtehen bey dem ſtrengen Richter. Wann er von ei-
ner graſſirenden Peſt/ oder Sucht etwas hoͤrt/ gib acht/ gib

acht/
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0465" n="447"/><fw place="top" type="header">Chri&#x017F;tus ru&#x0364;hrt dem Judæ das Gewi&#x017F;&#x017F;en.</fw><lb/>
Fro&#x017F;ch ohne Orth: &#x017F;ie hupfften &#x017F;o gar dem Ko&#x0364;nig &#x017F;elb&#x017F;t auff die<lb/>
Tafel/ vnd &#x017F;o bald man nur ein Schißl auffgedeckt/ da waren<lb/>
&#x017F;chon ein paar Fro&#x0364;&#x017F;ch hinein pla&#x017F;cht/ der Hencker freß &#x017F;olche<lb/>
Brocken; in der Stuben/ in der Kammer/ auff den Ba&#x0364;ncken/<lb/>
auff den Stu&#x0364;len/ auff dem Beth/ ja allenthalben waren di&#x017F;e<lb/>
Maulaffen/ vnd hat einer fa&#x017F;t &#x017F;ein eigenes Wort nicht geho&#x0364;rt/<lb/>
&#x017F;o haben di&#x017F;e Pfundt-Go&#x017F;chen ge&#x017F;chryen/ fruhe vnd &#x017F;patt/ bey<lb/>
Tag vnd Nacht/ war das immerwehrende quackitzen/ <hi rendition="#fr">acht/<lb/>
acht/ gib acht/ gib acht/ acht/ acht/ gib acht/ gib<lb/>
acht/</hi> das hat den Ko&#x0364;nig derge&#x017F;talten verdro&#x017F;&#x017F;en/ daß er die<lb/>
zwey wundertha&#x0364;tige Bru&#x0364;der hinder&#x017F;ich vnd fu&#x0364;r&#x017F;ich gebetten/ &#x017F;ie<note place="right"><hi rendition="#aq">Exod.</hi> 8.</note><lb/>
wollen doch machen/ daß er di&#x017F;er Fro&#x017F;chma&#x0364;uler loß werde.</p><lb/>
          <p>Ein jeder Su&#x0364;nder/ vnd gottlo&#x017F;er Men&#x017F;ch leydet eben di-<lb/>
&#x017F;e Plag in &#x017F;einem Hertzen/ das verletzte Gewi&#x017F;&#x017F;en &#x017F;chreyt ihm<lb/>
vnauffho&#x0364;rlich zu/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht/</hi> man kan ihm das<lb/>
Maul nit &#x017F;topffen/ es la&#x017F;t &#x017F;ich mit keinem Ge&#x017F;pa&#x0364;ß be&#x017F;a&#x0364;nfftigen/<lb/>
es &#x017F;chweigt nie &#x017F;till/ &#x017F;onder fort vnd fort/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht.</hi><lb/>
Wann er auff dem Wa&#x017F;&#x017F;er fahrt/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht/</hi><lb/>
daß du nit er&#x017F;auff&#x017F;t/ vnd vom Wa&#x017F;&#x017F;er den geraden Weeg zum<lb/>
ewigen Feur komb&#x017F;t. Wann er zur hei&#x017F;&#x017F;en Sommers-Zeit ein<lb/>
Wetter im Himmel vermerckt/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht/</hi> daß<lb/>
dich der Donner nit er&#x017F;chlag/ vnd al&#x017F;o vnverhofft blitztodt wer-<lb/>
de&#x017F;t. Wann er bey einer alten baufa&#x0364;lligen Maur vorbey geht/<lb/><hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht/</hi> daß dir nit ein Stein auff den Schedl<lb/>
fall/ vnd dir den letzten Stoß in die Ho&#x0364;ll gebe. Wann er bey<lb/>
der Nacht ein Fall/ oder Geto&#x0364;ß ho&#x0364;rt/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib acht/</hi><lb/>
daß du nit deß ga&#x0364;hen Todts &#x017F;terbe&#x017F;t/ vnd folg&#x017F;amb zum Teuffel<lb/>
fahre&#x017F;t. Wann er &#x017F;ihet ein Todten begraben/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib<lb/>
acht/</hi> daß dir nicht auch bald &#x017F;olches widerfahre/ wie &#x017F;chlecht<lb/>
wir&#x017F;t du be&#x017F;tehen bey dem &#x017F;trengen Richter. Wann er von ei-<lb/>
ner gra&#x017F;&#x017F;irenden Pe&#x017F;t/ oder Sucht etwas ho&#x0364;rt/ <hi rendition="#fr">gib acht/ gib</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#fr">acht/</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[447/0465] Chriſtus ruͤhrt dem Judæ das Gewiſſen. Froſch ohne Orth: ſie hupfften ſo gar dem Koͤnig ſelbſt auff die Tafel/ vnd ſo bald man nur ein Schißl auffgedeckt/ da waren ſchon ein paar Froͤſch hinein plaſcht/ der Hencker freß ſolche Brocken; in der Stuben/ in der Kammer/ auff den Baͤncken/ auff den Stuͤlen/ auff dem Beth/ ja allenthalben waren diſe Maulaffen/ vnd hat einer faſt ſein eigenes Wort nicht gehoͤrt/ ſo haben diſe Pfundt-Goſchen geſchryen/ fruhe vnd ſpatt/ bey Tag vnd Nacht/ war das immerwehrende quackitzen/ acht/ acht/ gib acht/ gib acht/ acht/ acht/ gib acht/ gib acht/ das hat den Koͤnig dergeſtalten verdroſſen/ daß er die zwey wunderthaͤtige Bruͤder hinderſich vnd fuͤrſich gebetten/ ſie wollen doch machen/ daß er diſer Froſchmaͤuler loß werde. Exod. 8. Ein jeder Suͤnder/ vnd gottloſer Menſch leydet eben di- ſe Plag in ſeinem Hertzen/ das verletzte Gewiſſen ſchreyt ihm vnauffhoͤrlich zu/ gib acht/ gib acht/ man kan ihm das Maul nit ſtopffen/ es laſt ſich mit keinem Geſpaͤß beſaͤnfftigen/ es ſchweigt nie ſtill/ ſonder fort vnd fort/ gib acht/ gib acht. Wann er auff dem Waſſer fahrt/ gib acht/ gib acht/ daß du nit erſauffſt/ vnd vom Waſſer den geraden Weeg zum ewigen Feur kombſt. Wann er zur heiſſen Sommers-Zeit ein Wetter im Himmel vermerckt/ gib acht/ gib acht/ daß dich der Donner nit erſchlag/ vnd alſo vnverhofft blitztodt wer- deſt. Wann er bey einer alten baufaͤlligen Maur vorbey geht/ gib acht/ gib acht/ daß dir nit ein Stein auff den Schedl fall/ vnd dir den letzten Stoß in die Hoͤll gebe. Wann er bey der Nacht ein Fall/ oder Getoͤß hoͤrt/ gib acht/ gib acht/ daß du nit deß gaͤhen Todts ſterbeſt/ vnd folgſamb zum Teuffel fahreſt. Wann er ſihet ein Todten begraben/ gib acht/ gib acht/ daß dir nicht auch bald ſolches widerfahre/ wie ſchlecht wirſt du beſtehen bey dem ſtrengen Richter. Wann er von ei- ner graſſirenden Peſt/ oder Sucht etwas hoͤrt/ gib acht/ gib acht/

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689/465
Zitationshilfe: Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 2 Salzburg, 1689, S. 447. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689/465>, abgerufen am 13.05.2024.