Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Zehndtes Buch. Geschichte der Teutschen,
sandtschafft, als an die nahe Verschwägerung mit dem König der Gothen;
sondern fiel in die prouinciam Tarraconensem ein, und schleppte sehr viel
Beute, nebst vielen Gefangenen mit sich nach Gallicien9.

XII. Theodoricus gieng also auf Aviti Ansuchen mit einer Armee
Theodoric9
II.
König der
West-Gothen,
überwindet
Rechiarium,
mit Hülffe der
Burgunder.
nach Spanien1, dabey sich die beyden Burgundischen Könige, Gundeucus
und Chilpericus, befanden2. Rechiarius zog ihm entgegen, ward aber den
5. Octobr. im Jahr 456. an dem Fluß Orbego, zwölf Römische Meilen von
der Stadt Astorga, in die Flucht geschlagen. Theodoricus verfolgte ihn,
und plünderte unterwegens Brapa, verschonte aber sonst der Stadt, daß
3

er sie
[Beginn Spaltensatz] quia uno essent pacis foedere copulati, iurati foe-
deris promissa seruarent. Remissis legatis utrius-
que partis, atque omni iuris ratione uiolata, Sue-
ui Tarraconensem prouinciam, quae Romano im-
perio deseruiebat, inuadunt.
9 idem ibid. Legati Gothorum rursum ue-
niunt ad Sueuos, post quorum aduentum rex Sue-
uorum Rechiarius cum magna suorum multitudine
regiones prouinciae Tarraconensis inuadit: acta
illic depraedatione & grandi ad Gallaeciam capti-
nitate deducta.
1 §. VII. 1. idativs l. c. Mox Hispanias
rex Gothorum Theodoricus cum ingenti exercitu
suo, & cum uoluntate & ordinatione Auiti impe-
ratoris ingreditur. Cui cum multitudine Sueuo-
rum rex Rechiarius occurrens, duodecimo de Astu-
ricensi urbe milliario, ad fluuium nomine Vrbi-
cum, tertio nonas Octobris die, sexta feria ini-
to mox certamine superatur: caesis suorum agmi-
nibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis,
ipse ad extremas sedes Gallaeciae plagatus uix eua-
dit ac profugus.
Theuderico rege cum exercitu ad Bracaram
extremam ciuitatem Gallaeciae pertendente, quin-
to kal. Nou. die dominico etsi incruenta, fit ta-
men satis moesta ac lacrymabilis eiusdem direptio
ciuitatis. Romanorum magna agitur captiuitas
captiuorum: sanctorum basilicae effractae, alta-
ria sublata, atque confracta, uirgines dei exin
quidem abductae, sed integritate seruata: clerus
usque ad nuditatem pudoris exutus, promiscui se-
xus cum paruulis de locis refugii sanctis, populus
omnis abstractus, iumentorum, pecorum, came-
lorumque horrore locus sacer impletur, scripta
super Hierusalem ex parte coelestis irae reuoca-
uit exempla.
2 S. die folgende Note.
3 idativs c. l. Rechiarius ad locum, qui
PORTVCALE appellatur, profugus, regi
Theuderico captiuus adducitur: quo in custodiam
reducto, caeteris, qui de priore certamine super-
fuerant, tradentibus se Sueuis, aliquantis nihilo-
minus interfectis, regnum destructum & finitum
est Sueuorum.
Wir wollen mit idatii Erzeh-
lung conferiren, was isidorvs und iornan-
des
von diesem Kriege erzehlen. iornandes
c. 44. Post cuius decessum, Theodoricus Germa-
nus eius, Vesegotharum in regno succedens, mox
Riciarium Sueuorum regem, cognatum suum, repe-
rit inimicum. Hic item Riciarius, affinitatem
Theodorici praesumens, uniuersam pene Hispani-
am fibi credidit occupandam, iudicans opportu-
num tempus surreptionis composita initia tentare
regnantis. Quibus ante Gallicia, & Lusitania
sedes fuere, quae in dextro latere Hispaniae per
ripam oceani porriguntur, babentes ab oriente
Austrogoniam, ab occidente in promontorio sa-
crum Scipionis Romani ducis monumentum, a se-
ptentrione oceanum, a meridie Lusitaniam, &
fluuium Tagum, qui arenis suis permiscens auri
metalla, trahit cum limiuilitate diuitias. Exinde
ergo exiens Riciarius, rex Sueuorum, nititur to-
tam Hispaniam occupare. Cui Theodoricus co-
gnatus suus, ut erat moderatus, legatos mittens,
pacisice dixit, ut non solum recederet a finibus
alienis: uerum etiam nec tentare praesumeret,
odium sibi tali ambitione acquirens. Ille uero ani-
mo praetumido ait: si hic murmuras & me ueni-
re causaris, Tholosam, ubi tu sedes, ueniam: ibi
si uales, resiste. His auditis, aegre tulit Theodo-
ricus, compacatusque cum caeteris gentibus, ar-
ma mouit in Sueuos, Burgundionum quoque Gun-
diacum, & Hilpericum reges auxiliares habens,
sibique deuotos. Ventum est ad certamen iuxta
flumen Vrbicum, quod inter Asturicam, Hiberi-
amque praetermeat, consertoque praelio, Theo-
doricus cum Vesegothis, qui ex iusta parte pugna-
bat, uictor efficitur, Sueuorum gentes pene cun-

[Ende Spaltensatz]
ctas

Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
ſandtſchafft, als an die nahe Verſchwaͤgerung mit dem Koͤnig der Gothen;
ſondern fiel in die prouinciam Tarraconenſem ein, und ſchleppte ſehr viel
Beute, nebſt vielen Gefangenen mit ſich nach Gallicien9.

XII. Theodoricus gieng alſo auf Aviti Anſuchen mit einer Armee
Theodoric9
II.
Koͤnig der
Weſt-Gothen,
uͤberwindet
Rechiarium,
mit Huͤlffe der
Burgunder.
nach Spanien1, dabey ſich die beyden Burgundiſchen Koͤnige, Gundeucus
und Chilpericus, befanden2. Rechiarius zog ihm entgegen, ward aber den
5. Octobr. im Jahr 456. an dem Fluß Orbego, zwoͤlf Roͤmiſche Meilen von
der Stadt Aſtorga, in die Flucht geſchlagen. Theodoricus verfolgte ihn,
und pluͤnderte unterwegens Brapa, verſchonte aber ſonſt der Stadt, daß
3

er ſie
[Beginn Spaltensatz] quia uno eſſent pacis foedere copulati, iurati foe-
deris promiſſa ſeruarent. Remiſſis legatis utrius-
que partis, atque omni iuris ratione uiolata, Sue-
ui Tarraconenſem prouinciam, quae Romano im-
perio deſeruiebat, inuadunt.
9 idem ibid. Legati Gothorum rurſum ue-
niunt ad Sueuos, poſt quorum aduentum rex Sue-
uorum Rechiarius cum magna ſuorum multitudine
regiones prouinciae Tarraconenſis inuadit: acta
illic depraedatione & grandi ad Gallaeciam capti-
nitate deducta.
1 §. VII. 1. idativs l. c. Mox Hiſpanias
rex Gothorum Theodoricus cum ingenti exercitu
ſuo, & cum uoluntate & ordinatione Auiti impe-
ratoris ingreditur. Cui cum multitudine Sueuo-
rum rex Rechiarius occurrens, duodecimo de Aſtu-
ricenſi urbe milliario, ad fluuium nomine Vrbi-
cum, tertio nonas Octobris die, ſexta feria ini-
to mox certamine ſuperatur: caeſis ſuorum agmi-
nibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis,
ipſe ad extremas ſedes Gallaeciae plagatus uix eua-
dit ac profugus.
Theuderico rege cum exercitu ad Bracaram
extremam ciuitatem Gallaeciae pertendente, quin-
to kal. Nou. die dominico etſi incruenta, fit ta-
men ſatis moeſta ac lacrymabilis eiusdem direptio
ciuitatis. Romanorum magna agitur captiuitas
captiuorum: ſanctorum baſilicae effractae, alta-
ria ſublata, atque confracta, uirgines dei exin
quidem abductae, ſed integritate ſeruata: clerus
usque ad nuditatem pudoris exutus, promiſcui ſe-
xus cum paruulis de locis refugii ſanctis, populus
omnis abſtractus, iumentorum, pecorum, came-
lorumque horrore locus ſacer impletur, ſcripta
ſuper Hieruſalem ex parte coeleſtis irae reuoca-
uit exempla.
2 S. die folgende Note.
3 idativs c. l. Rechiarius ad locum, qui
PORTVCALE appellatur, profugus, regi
Theuderico captiuus adducitur: quo in cuſtodiam
reducto, caeteris, qui de priore certamine ſuper-
fuerant, tradentibus ſe Sueuis, aliquantis nihilo-
minus interfectis, regnum deſtructum & finitum
eſt Sueuorum.
Wir wollen mit idatii Erzeh-
lung conferiren, was isidorvs und iornan-
des
von dieſem Kriege erzehlen. iornandes
c. 44. Poſt cuius deceſſum, Theodoricus Germa-
nus eius, Veſegotharum in regno ſuccedens, mox
Riciarium Sueuorum regem, cognatum ſuum, repe-
rit inimicum. Hic item Riciarius, affinitatem
Theodorici praeſumens, uniuerſam pene Hiſpani-
am fibi credidit occupandam, iudicans opportu-
num tempus ſurreptionis compoſita initia tentare
regnantis. Quibus ante Gallicia, & Luſitania
ſedes fuere, quae in dextro latere Hiſpaniae per
ripam oceani porriguntur, babentes ab oriente
Auſtrogoniam, ab occidente in promontorio ſa-
crum Scipionis Romani ducis monumentum, a ſe-
ptentrione oceanum, a meridie Luſitaniam, &
fluuium Tagum, qui arenis ſuis permiſcens auri
metalla, trahit cum limiuilitate diuitias. Exinde
ergo exiens Riciarius, rex Sueuorum, nititur to-
tam Hiſpaniam occupare. Cui Theodoricus co-
gnatus ſuus, ut erat moderatus, legatos mittens,
paciſice dixit, ut non ſolum recederet a finibus
alienis: uerum etiam nec tentare praeſumeret,
odium ſibi tali ambitione acquirens. Ille uero ani-
mo praetumido ait: ſi hic murmuras & me ueni-
re cauſaris, Tholoſam, ubi tu ſedes, ueniam: ibi
ſi uales, reſiſte. His auditis, aegre tulit Theodo-
ricus, compacatusque cum caeteris gentibus, ar-
ma mouit in Sueuos, Burgundionum quoque Gun-
diacum, & Hilpericum reges auxiliares habens,
ſibique deuotos. Ventum eſt ad certamen iuxta
flumen Vrbicum, quod inter Aſturicam, Hiberi-
amque praetermeat, conſertoque praelio, Theo-
doricus cum Veſegothis, qui ex iuſta parte pugna-
bat, uictor efficitur, Sueuorum gentes pene cun-

[Ende Spaltensatz]
ctas
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0498" n="464"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Zehndtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
&#x017F;andt&#x017F;chafft, als an die nahe Ver&#x017F;chwa&#x0364;gerung mit dem Ko&#x0364;nig der Gothen;<lb/>
&#x017F;ondern fiel in die <hi rendition="#aq">prouinciam Tarraconen&#x017F;em</hi> ein, und &#x017F;chleppte &#x017F;ehr viel<lb/>
Beute, neb&#x017F;t vielen Gefangenen mit &#x017F;ich nach Gallicien<note place="foot" n="9"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem ibid.</hi></hi><hi rendition="#i">Legati Gothorum rur&#x017F;um ue-<lb/>
niunt ad Sueuos, po&#x017F;t quorum aduentum rex Sue-<lb/>
uorum Rechiarius cum magna &#x017F;uorum multitudine<lb/>
regiones prouinciae Tarraconen&#x017F;is inuadit: acta<lb/>
illic depraedatione &amp; grandi ad Gallaeciam capti-<lb/>
nitate deducta.</hi></hi></note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XII. Theodoricus</hi> gieng al&#x017F;o auf <hi rendition="#aq">Aviti</hi> An&#x017F;uchen mit einer Armee<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Theodoric9<lb/>
II.</hi> Ko&#x0364;nig der<lb/>
We&#x017F;t-Gothen,<lb/><hi rendition="#g">u&#x0364;berwin</hi>det<lb/><hi rendition="#aq">Rechiarium,</hi><lb/>
mit Hu&#x0364;lffe der<lb/>
Burgunder.</note>nach Spanien<note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">VII</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> l. c. <hi rendition="#i">Mox Hi&#x017F;panias<lb/>
rex Gothorum Theodoricus cum ingenti exercitu<lb/>
&#x017F;uo, &amp; cum uoluntate &amp; ordinatione Auiti impe-<lb/>
ratoris ingreditur. Cui cum multitudine Sueuo-<lb/>
rum rex Rechiarius occurrens, duodecimo de A&#x017F;tu-<lb/>
ricen&#x017F;i urbe milliario, ad fluuium nomine Vrbi-<lb/>
cum, tertio nonas Octobris die, &#x017F;exta feria ini-<lb/>
to mox certamine &#x017F;uperatur: cae&#x017F;is &#x017F;uorum agmi-<lb/>
nibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis,<lb/>
ip&#x017F;e ad extremas &#x017F;edes Gallaeciae plagatus uix eua-<lb/>
dit ac profugus.<lb/>
Theuderico rege cum exercitu ad Bracaram<lb/>
extremam ciuitatem Gallaeciae pertendente, quin-<lb/>
to kal. Nou. die dominico et&#x017F;i incruenta, fit ta-<lb/>
men &#x017F;atis moe&#x017F;ta ac lacrymabilis eiusdem direptio<lb/>
ciuitatis. Romanorum magna agitur captiuitas<lb/>
captiuorum: &#x017F;anctorum ba&#x017F;ilicae effractae, alta-<lb/>
ria &#x017F;ublata, atque confracta, uirgines dei exin<lb/>
quidem abductae, &#x017F;ed integritate &#x017F;eruata: clerus<lb/>
usque ad nuditatem pudoris exutus, promi&#x017F;cui &#x017F;e-<lb/>
xus cum paruulis de locis refugii &#x017F;anctis, populus<lb/>
omnis ab&#x017F;tractus, iumentorum, pecorum, came-<lb/>
lorumque horrore locus &#x017F;acer impletur, &#x017F;cripta<lb/>
&#x017F;uper Hieru&#x017F;alem ex parte coele&#x017F;tis irae reuoca-<lb/>
uit exempla.</hi></hi></note>, dabey &#x017F;ich die beyden Burgundi&#x017F;chen Ko&#x0364;nige, <hi rendition="#aq">Gundeucus</hi><lb/>
und <hi rendition="#aq">Chilpericus,</hi> befanden<note place="foot" n="2">S. die folgende Note.</note>. <hi rendition="#aq">Rechiarius</hi> zog ihm entgegen, ward aber den<lb/>
5. Octobr. im Jahr 456. an dem Fluß <hi rendition="#aq">Orbego,</hi> zwo&#x0364;lf Ro&#x0364;mi&#x017F;che Meilen von<lb/>
der Stadt <hi rendition="#aq">A&#x017F;torga,</hi> in die Flucht ge&#x017F;chlagen. <hi rendition="#aq">Theodoricus</hi> verfolgte ihn,<lb/>
und plu&#x0364;nderte unterwegens <hi rendition="#aq">Brapa,</hi> ver&#x017F;chonte aber &#x017F;on&#x017F;t der Stadt, daß<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">er &#x017F;ie</fw><lb/><note xml:id="FN497_08_02" prev="#FN497_08_01" place="foot" n="8"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">quia uno e&#x017F;&#x017F;ent pacis foedere copulati, iurati foe-<lb/>
deris promi&#x017F;&#x017F;a &#x017F;eruarent. Remi&#x017F;&#x017F;is legatis utrius-<lb/>
que partis, atque omni iuris ratione uiolata, Sue-<lb/>
ui Tarraconen&#x017F;em prouinciam, quae Romano im-<lb/>
perio de&#x017F;eruiebat, inuadunt.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN498_03_01" next="#FN498_03_02" place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> c. l. <hi rendition="#i">Rechiarius ad locum, qui<lb/><hi rendition="#g">PORTVCALE</hi> appellatur, profugus, regi<lb/>
Theuderico captiuus adducitur: quo in cu&#x017F;todiam<lb/>
reducto, caeteris, qui de priore certamine &#x017F;uper-<lb/>
fuerant, tradentibus &#x017F;e Sueuis, aliquantis nihilo-<lb/>
minus interfectis, regnum de&#x017F;tructum &amp; finitum<lb/>
e&#x017F;t Sueuorum.</hi></hi> Wir wollen mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idatii</hi></hi></hi> Erzeh-<lb/>
lung conferiren, was <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">isidorvs</hi></hi></hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornan-<lb/>
des</hi></hi></hi> von die&#x017F;em Kriege erzehlen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi><lb/>
c. 44. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t cuius dece&#x017F;&#x017F;um, Theodoricus Germa-<lb/>
nus eius, Ve&#x017F;egotharum in regno &#x017F;uccedens, mox<lb/>
Riciarium Sueuorum regem, cognatum &#x017F;uum, repe-<lb/>
rit inimicum. Hic item Riciarius, affinitatem<lb/>
Theodorici prae&#x017F;umens, uniuer&#x017F;am pene Hi&#x017F;pani-<lb/>
am fibi credidit occupandam, iudicans opportu-<lb/>
num tempus &#x017F;urreptionis compo&#x017F;ita initia tentare<lb/>
regnantis. Quibus ante Gallicia, &amp; Lu&#x017F;itania<lb/>
&#x017F;edes fuere, quae in dextro latere Hi&#x017F;paniae per<lb/>
ripam oceani porriguntur, babentes ab oriente<lb/>
Au&#x017F;trogoniam, ab occidente in promontorio &#x017F;a-<lb/>
crum Scipionis Romani ducis monumentum, a &#x017F;e-<lb/>
ptentrione oceanum, a meridie Lu&#x017F;itaniam, &amp;<lb/>
fluuium Tagum, qui arenis &#x017F;uis permi&#x017F;cens auri<lb/>
metalla, trahit cum limiuilitate diuitias. Exinde<lb/>
ergo exiens Riciarius, rex Sueuorum, nititur to-<lb/>
tam Hi&#x017F;paniam occupare. Cui Theodoricus co-<lb/>
gnatus &#x017F;uus, ut erat moderatus, legatos mittens,<lb/>
paci&#x017F;ice dixit, ut non &#x017F;olum recederet a finibus<lb/>
alienis: uerum etiam nec tentare prae&#x017F;umeret,<lb/>
odium &#x017F;ibi tali ambitione acquirens. Ille uero ani-<lb/>
mo praetumido ait: &#x017F;i hic murmuras &amp; me ueni-<lb/>
re cau&#x017F;aris, Tholo&#x017F;am, ubi tu &#x017F;edes, ueniam: ibi<lb/>
&#x017F;i uales, re&#x017F;i&#x017F;te. His auditis, aegre tulit Theodo-<lb/>
ricus, compacatusque cum caeteris gentibus, ar-<lb/>
ma mouit in Sueuos, Burgundionum quoque Gun-<lb/>
diacum, &amp; Hilpericum reges auxiliares habens,<lb/>
&#x017F;ibique deuotos. Ventum e&#x017F;t ad certamen iuxta<lb/>
flumen Vrbicum, quod inter A&#x017F;turicam, Hiberi-<lb/>
amque praetermeat, con&#x017F;ertoque praelio, Theo-<lb/>
doricus cum Ve&#x017F;egothis, qui ex iu&#x017F;ta parte pugna-<lb/>
bat, uictor efficitur, Sueuorum gentes pene cun-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ctas</hi></hi></fw><cb type="end"/>
<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[464/0498] Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, ſandtſchafft, als an die nahe Verſchwaͤgerung mit dem Koͤnig der Gothen; ſondern fiel in die prouinciam Tarraconenſem ein, und ſchleppte ſehr viel Beute, nebſt vielen Gefangenen mit ſich nach Gallicien 9. XII. Theodoricus gieng alſo auf Aviti Anſuchen mit einer Armee nach Spanien 1, dabey ſich die beyden Burgundiſchen Koͤnige, Gundeucus und Chilpericus, befanden 2. Rechiarius zog ihm entgegen, ward aber den 5. Octobr. im Jahr 456. an dem Fluß Orbego, zwoͤlf Roͤmiſche Meilen von der Stadt Aſtorga, in die Flucht geſchlagen. Theodoricus verfolgte ihn, und pluͤnderte unterwegens Brapa, verſchonte aber ſonſt der Stadt, daß er ſie 8 3 Theodoric9 II. Koͤnig der Weſt-Gothen, uͤberwindet Rechiarium, mit Huͤlffe der Burgunder. 9 idem ibid. Legati Gothorum rurſum ue- niunt ad Sueuos, poſt quorum aduentum rex Sue- uorum Rechiarius cum magna ſuorum multitudine regiones prouinciae Tarraconenſis inuadit: acta illic depraedatione & grandi ad Gallaeciam capti- nitate deducta. 1 §. VII. 1. idativs l. c. Mox Hiſpanias rex Gothorum Theodoricus cum ingenti exercitu ſuo, & cum uoluntate & ordinatione Auiti impe- ratoris ingreditur. Cui cum multitudine Sueuo- rum rex Rechiarius occurrens, duodecimo de Aſtu- ricenſi urbe milliario, ad fluuium nomine Vrbi- cum, tertio nonas Octobris die, ſexta feria ini- to mox certamine ſuperatur: caeſis ſuorum agmi- nibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis, ipſe ad extremas ſedes Gallaeciae plagatus uix eua- dit ac profugus. Theuderico rege cum exercitu ad Bracaram extremam ciuitatem Gallaeciae pertendente, quin- to kal. Nou. die dominico etſi incruenta, fit ta- men ſatis moeſta ac lacrymabilis eiusdem direptio ciuitatis. Romanorum magna agitur captiuitas captiuorum: ſanctorum baſilicae effractae, alta- ria ſublata, atque confracta, uirgines dei exin quidem abductae, ſed integritate ſeruata: clerus usque ad nuditatem pudoris exutus, promiſcui ſe- xus cum paruulis de locis refugii ſanctis, populus omnis abſtractus, iumentorum, pecorum, came- lorumque horrore locus ſacer impletur, ſcripta ſuper Hieruſalem ex parte coeleſtis irae reuoca- uit exempla. 2 S. die folgende Note. 8 quia uno eſſent pacis foedere copulati, iurati foe- deris promiſſa ſeruarent. Remiſſis legatis utrius- que partis, atque omni iuris ratione uiolata, Sue- ui Tarraconenſem prouinciam, quae Romano im- perio deſeruiebat, inuadunt. 3 idativs c. l. Rechiarius ad locum, qui PORTVCALE appellatur, profugus, regi Theuderico captiuus adducitur: quo in cuſtodiam reducto, caeteris, qui de priore certamine ſuper- fuerant, tradentibus ſe Sueuis, aliquantis nihilo- minus interfectis, regnum deſtructum & finitum eſt Sueuorum. Wir wollen mit idatii Erzeh- lung conferiren, was isidorvs und iornan- des von dieſem Kriege erzehlen. iornandes c. 44. Poſt cuius deceſſum, Theodoricus Germa- nus eius, Veſegotharum in regno ſuccedens, mox Riciarium Sueuorum regem, cognatum ſuum, repe- rit inimicum. Hic item Riciarius, affinitatem Theodorici praeſumens, uniuerſam pene Hiſpani- am fibi credidit occupandam, iudicans opportu- num tempus ſurreptionis compoſita initia tentare regnantis. Quibus ante Gallicia, & Luſitania ſedes fuere, quae in dextro latere Hiſpaniae per ripam oceani porriguntur, babentes ab oriente Auſtrogoniam, ab occidente in promontorio ſa- crum Scipionis Romani ducis monumentum, a ſe- ptentrione oceanum, a meridie Luſitaniam, & fluuium Tagum, qui arenis ſuis permiſcens auri metalla, trahit cum limiuilitate diuitias. Exinde ergo exiens Riciarius, rex Sueuorum, nititur to- tam Hiſpaniam occupare. Cui Theodoricus co- gnatus ſuus, ut erat moderatus, legatos mittens, paciſice dixit, ut non ſolum recederet a finibus alienis: uerum etiam nec tentare praeſumeret, odium ſibi tali ambitione acquirens. Ille uero ani- mo praetumido ait: ſi hic murmuras & me ueni- re cauſaris, Tholoſam, ubi tu ſedes, ueniam: ibi ſi uales, reſiſte. His auditis, aegre tulit Theodo- ricus, compacatusque cum caeteris gentibus, ar- ma mouit in Sueuos, Burgundionum quoque Gun- diacum, & Hilpericum reges auxiliares habens, ſibique deuotos. Ventum eſt ad certamen iuxta flumen Vrbicum, quod inter Aſturicam, Hiberi- amque praetermeat, conſertoque praelio, Theo- doricus cum Veſegothis, qui ex iuſta parte pugna- bat, uictor efficitur, Sueuorum gentes pene cun- ctas

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/498
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 464. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/498>, abgerufen am 16.07.2024.