Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
er sie nicht mit Feuer und Schwerdt vertilgete. Rechiarius hatte nach erlit-
tener Niederlage, da er alles für verlohren hielt, nach Africa fliehen wollen.
Er ward aber in Port a Port gefangen, und zu Theodorico gebracht. The-
odoricus
gieng ferner nach Lusitanien, kam aber nicht weiter als bis Merida;
da er, wegen einiger aus Gallien einlauffender wichtigen und besorglichen Zei-
tungen, zurücke gehen muste4. Er hinterließ eine Armee, so die Sveven bis in
dem äussersten Gallicien aufsuchen solte, welche unterweges Astorga und Pa-
lenza
plünderte5. Aber Agiulf, ein Varner von Geburt, auf den er sich
viel verlassen, ward ihm untreu6. Hingegen hat die Nation der Sveven sich
endlich unter Remismundo von diesem ausgestandenen Sturm wieder erholet.

XIII.
[Beginn Spaltensatz] ctas usque ad internecionem prosternens. Quo-
rum rex Riciarius, relicta infecta uictoria hostem
fugiens, in nauim conscendit, aduersaque procel-
la Tyrrheni ostii repercussus Vesegotharum est
manibus redditus, miserabilem non differens mor-
tem, cum elementa mutauerit.
isidorvs p.
232. Quo defuncto Rectiarius succedit in regnum
annis nouem. Hic, accepta in coniugio Theudo-
ridi regis Gothorum filia, in initio regni sui de-
praedatur. Mox ad Theudoricum socerum suum
profectus, Caesaraugustanam regionem cum auxi-
tio Gothorum rediens depraedatur, irruptaque per
dolum Ilerdensi urbe, egit ibi magnam captiuita-
tem. Ad ultimum, dum Theudoridus rex Hispa-
niam ingrederetur, inito praelio aduersus eum,
primo fugatus, deinde captus occiditur. Theodo-
ricus pro eo, quod imperatori Auito sumendi impe-
rialis fastigii cum Gallis auxilium praebuisset,
Aquitanias cum ingenti exercitu, & cum ingenti
licentia eiusdem Auiti imperatoris ingreditur. Cui
cum magna copia rex Sueuorum Rectiarius occur-
rens, duodecimo Asturicensis urbis milliario apud
fluuium, qui Vrbicus appellatur, inito mox cer-
tamine superatus est, caesis suorum agminibus,
aliquantis captis, plurimisque fugatis, ipse postre-
mum rex telo sauciatus fugit. Rectiarius uero ad
locum Portucalae profectus, regi Theodorico ca-
ptus adducitur. Quo peremto, caeteris, qui de
priori certamine superfuerant, sese tradentibus,
aliquantis nihilominus interfectis, regnum Sueuo-
rum pene destructum est & finitum. Reliqui Sue-
ui, qui remanserant in extrema Galliciae, Mas-
siliae filium nomine Mastrum sibi regem consti-
tuunt, regnumque reparatur Sueuorum. Theo-
doricus autem de Gallicia in Lusitaniam uictor
succedens, dum Emeritensem urbem depraedari
molitur, beatissimae Eulaliae martyris terretur
ostentis. Mox aduersis sibi nunciis territus, de
Emerita egressus, Gallias repetit, & partem exerci-
tus cum suis ducibus iterum in campos Galliciae di-
rigit: qui caesa Asturicensi regione rursum reuer-
[Spaltenumbruch] tuntur in Gallias &c.
4 idativs c. l. Occiso Rechiario, mense De-
cembri, rex Theudoricus de Gallaecia ad Lusita-
niam succedit. Sueui, qui remanserant in extre-
ma parte Gallaeciae, Massiliae filium, nomine
Maldram, sibi regem constituunt.
Theudoricus Emeritam depraedari uolens, bea-
tae Eulaliae Martyris terretur ostentis.
5 idativs ad A. I. Maioriani. Theudori-
cus, aduersis sibi nunciis territus, mox post dies
Paschae, quod fuit quinto Kal. Aprilis, de Eme-
rita egreditur, & Gallias repetens, partem ex
ea quam habebat multitudine uariae nationis, cum
ducibus suis ad campos Gallaeciae dirigit, qui
dolis, & periuriis instructi, sicut eis fuerat im-
peratum, Asturicam, quam iam praedones ipsius
sub specie Romanae ordinationis intrauerant,
mentientes ad Sueuos, qui remanserant, iussam
sibi expeditionem, ingrediuntur pace fucata solita
arte persidiae. Nec mora, promiscui generis re-
perta illic caeditur multitudo, sanctae effringun-
tur ecclesiae, altaribus direptis & demolitis, sa-
cer omnis ornatus, & usus aufertur. Duo illic
episcopi inuenti cum omni clero abducuntur in ca-
ptiuitatem: inualidior promiscui sexus agitur mi-
seranda captiuitas, residuis, & uacuis ciuitatis
domibus datis incendio, camporum loca uastan-
tur. Palentina ciuitas simili, quo Asturica, per
Gothos perit exitio. Vnum Couiacense castrum
tricesimo de Asturica milliario a Gothis diutino
certamine fatigatum, auxilio dei, hostibus & ob-
sistit, & praeualet: quamplurimis ex eorum ma-
nu interfectis, reliqui reuertuntur ad Gallias.
6 Dieses Agiulfi fata sind dunckel: idativs
sagt von ihm ad A. V. Marciani. Aiulfus dese-
rens Gothos in Gallaecia residet,
und ad A. Maio-
riani I. Aiulfus, dum regnum Sueuorum spirat,
Portucale moritur mense Iunio.
iornandes

aber hat mehrere Umstände, die zum Theil differiren.
[Ende Spaltensatz]
Theodericus
N n n

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
er ſie nicht mit Feuer und Schwerdt vertilgete. Rechiarius hatte nach erlit-
tener Niederlage, da er alles fuͤr verlohren hielt, nach Africa fliehen wollen.
Er ward aber in Port a Port gefangen, und zu Theodorico gebracht. The-
odoricus
gieng ferner nach Luſitanien, kam aber nicht weiter als bis Merida;
da er, wegen einiger aus Gallien einlauffender wichtigen und beſorglichen Zei-
tungen, zuruͤcke gehen muſte4. Er hinterließ eine Armee, ſo die Sveven bis in
dem aͤuſſerſten Gallicien aufſuchen ſolte, welche unterweges Aſtorga und Pa-
lenza
pluͤnderte5. Aber Agiulf, ein Varner von Geburt, auf den er ſich
viel verlaſſen, ward ihm untreu6. Hingegen hat die Nation der Sveven ſich
endlich unter Remiſmundo von dieſem ausgeſtandenen Sturm wieder erholet.

XIII.
[Beginn Spaltensatz] ctas usque ad internecionem proſternens. Quo-
rum rex Riciarius, relicta infecta uictoria hoſtem
fugiens, in nauim conſcendit, aduerſaque procel-
la Tyrrheni oſtii repercuſſus Veſegotharum eſt
manibus redditus, miſerabilem non differens mor-
tem, cum elementa mutauerit.
isidorvs p.
232. Quo defuncto Rectiarius ſuccedit in regnum
annis nouem. Hic, accepta in coniugio Theudo-
ridi regis Gothorum filia, in initio regni ſui de-
praedatur. Mox ad Theudoricum ſocerum ſuum
profectus, Caeſarauguſtanam regionem cum auxi-
tio Gothorum rediens depraedatur, irruptaque per
dolum Ilerdenſi urbe, egit ibi magnam captiuita-
tem. Ad ultimum, dum Theudoridus rex Hiſpa-
niam ingrederetur, inito praelio aduerſus eum,
primo fugatus, deinde captus occiditur. Theodo-
ricus pro eo, quod imperatori Auito ſumendi impe-
rialis faſtigii cum Gallis auxilium praebuiſſet,
Aquitanias cum ingenti exercitu, & cum ingenti
licentia eiusdem Auiti imperatoris ingreditur. Cui
cum magna copia rex Sueuorum Rectiarius occur-
rens, duodecimo Aſturicenſis urbis milliario apud
fluuium, qui Vrbicus appellatur, inito mox cer-
tamine ſuperatus eſt, caeſis ſuorum agminibus,
aliquantis captis, plurimisque fugatis, ipſe poſtre-
mum rex telo ſauciatus fugit. Rectiarius uero ad
locum Portucalae profectus, regi Theodorico ca-
ptus adducitur. Quo peremto, caeteris, qui de
priori certamine ſuperfuerant, ſeſe tradentibus,
aliquantis nihilominus interfectis, regnum Sueuo-
rum pene deſtructum eſt & finitum. Reliqui Sue-
ui, qui remanſerant in extrema Galliciae, Maſ-
ſiliae filium nomine Maſtrum ſibi regem conſti-
tuunt, regnumque reparatur Sueuorum. Theo-
doricus autem de Gallicia in Luſitaniam uictor
ſuccedens, dum Emeritenſem urbem depraedari
molitur, beatiſſimae Eulaliae martyris terretur
oſtentis. Mox aduerſis ſibi nunciis territus, de
Emerita egreſſus, Gallias repetit, & partem exerci-
tus cum ſuis ducibus iterum in campos Galliciae di-
rigit: qui caeſa Aſturicenſi regione rurſum reuer-
[Spaltenumbruch] tuntur in Gallias &c.
4 idativs c. l. Occiſo Rechiario, menſe De-
cembri, rex Theudoricus de Gallaecia ad Luſita-
niam ſuccedit. Sueui, qui remanſerant in extre-
ma parte Gallaeciae, Maſſiliae filium, nomine
Maldram, ſibi regem conſtituunt.
Theudoricus Emeritam depraedari uolens, bea-
tae Eulaliae Martyris terretur oſtentis.
5 idativs ad A. I. Maioriani. Theudori-
cus, aduerſis ſibi nunciis territus, mox poſt dies
Paſchae, quod fuit quinto Kal. Aprilis, de Eme-
rita egreditur, & Gallias repetens, partem ex
ea quam habebat multitudine uariae nationis, cum
ducibus ſuis ad campos Gallaeciae dirigit, qui
dolis, & periuriis inſtructi, ſicut eis fuerat im-
peratum, Aſturicam, quam iam praedones ipſius
ſub ſpecie Romanae ordinationis intrauerant,
mentientes ad Sueuos, qui remanſerant, iuſſam
ſibi expeditionem, ingrediuntur pace fucata ſolita
arte perſidiae. Nec mora, promiſcui generis re-
perta illic caeditur multitudo, ſanctae effringun-
tur eccleſiae, altaribus direptis & demolitis, ſa-
cer omnis ornatus, & uſus aufertur. Duo illic
epiſcopi inuenti cum omni clero abducuntur in ca-
ptiuitatem: inualidior promiſcui ſexus agitur mi-
ſeranda captiuitas, reſiduis, & uacuis ciuitatis
domibus datis incendio, camporum loca uaſtan-
tur. Palentina ciuitas ſimili, quo Aſturica, per
Gothos perit exitio. Vnum Couiacenſe caſtrum
triceſimo de Aſturica milliario a Gothis diutino
certamine fatigatum, auxilio dei, hoſtibus & ob-
ſiſtit, & praeualet: quamplurimis ex eorum ma-
nu interfectis, reliqui reuertuntur ad Gallias.
6 Dieſes Agiulfi fata ſind dunckel: idativs
ſagt von ihm ad A. V. Marciani. Aiulfus deſe-
rens Gothos in Gallaecia reſidet,
und ad A. Maio-
riani I. Aiulfus, dum regnum Sueuorum ſpirat,
Portucale moritur menſe Iunio.
iornandes

aber hat mehrere Umſtaͤnde, die zum Theil differiren.
[Ende Spaltensatz]
Theodericus
N n n
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0499" n="465"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Anfang der Regierung</hi><hi rendition="#aq">Chlodovei.</hi></fw><lb/>
er &#x017F;ie nicht mit Feuer und Schwerdt vertilgete. <hi rendition="#aq">Rechiarius</hi> hatte nach erlit-<lb/>
tener Niederlage, da er alles fu&#x0364;r verlohren hielt, nach Africa fliehen wollen.<lb/>
Er ward aber in <hi rendition="#aq">Port a Port</hi> gefangen<note xml:id="FN498_03_02" prev="#FN498_03_01" place="foot" n="3"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ctas usque ad internecionem pro&#x017F;ternens. Quo-<lb/>
rum rex Riciarius, relicta infecta uictoria ho&#x017F;tem<lb/>
fugiens, in nauim con&#x017F;cendit, aduer&#x017F;aque procel-<lb/>
la Tyrrheni o&#x017F;tii repercu&#x017F;&#x017F;us Ve&#x017F;egotharum e&#x017F;t<lb/>
manibus redditus, mi&#x017F;erabilem non differens mor-<lb/>
tem, cum elementa mutauerit.</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">isidorvs</hi></hi> p.<lb/>
232. <hi rendition="#i">Quo defuncto Rectiarius &#x017F;uccedit in regnum<lb/>
annis nouem. Hic, accepta in coniugio Theudo-<lb/>
ridi regis Gothorum filia, in initio regni &#x017F;ui de-<lb/>
praedatur. Mox ad Theudoricum &#x017F;ocerum &#x017F;uum<lb/>
profectus, Cae&#x017F;araugu&#x017F;tanam regionem cum auxi-<lb/>
tio Gothorum rediens depraedatur, irruptaque per<lb/>
dolum Ilerden&#x017F;i urbe, egit ibi magnam captiuita-<lb/>
tem. Ad ultimum, dum Theudoridus rex Hi&#x017F;pa-<lb/>
niam ingrederetur, inito praelio aduer&#x017F;us eum,<lb/>
primo fugatus, deinde captus occiditur. Theodo-<lb/>
ricus pro eo, quod imperatori Auito &#x017F;umendi impe-<lb/>
rialis fa&#x017F;tigii cum Gallis auxilium praebui&#x017F;&#x017F;et,<lb/>
Aquitanias cum ingenti exercitu, &amp; cum ingenti<lb/>
licentia eiusdem Auiti imperatoris ingreditur. Cui<lb/>
cum magna copia rex Sueuorum Rectiarius occur-<lb/>
rens, duodecimo A&#x017F;turicen&#x017F;is urbis milliario apud<lb/>
fluuium, qui Vrbicus appellatur, inito mox cer-<lb/>
tamine &#x017F;uperatus e&#x017F;t, cae&#x017F;is &#x017F;uorum agminibus,<lb/>
aliquantis captis, plurimisque fugatis, ip&#x017F;e po&#x017F;tre-<lb/>
mum rex telo &#x017F;auciatus fugit. Rectiarius uero ad<lb/>
locum Portucalae profectus, regi Theodorico ca-<lb/>
ptus adducitur. Quo peremto, caeteris, qui de<lb/>
priori certamine &#x017F;uperfuerant, &#x017F;e&#x017F;e tradentibus,<lb/>
aliquantis nihilominus interfectis, regnum Sueuo-<lb/>
rum pene de&#x017F;tructum e&#x017F;t &amp; finitum. Reliqui Sue-<lb/>
ui, qui reman&#x017F;erant in extrema Galliciae, Ma&#x017F;-<lb/>
&#x017F;iliae filium nomine Ma&#x017F;trum &#x017F;ibi regem con&#x017F;ti-<lb/>
tuunt, regnumque reparatur Sueuorum. Theo-<lb/>
doricus autem de Gallicia in Lu&#x017F;itaniam uictor<lb/>
&#x017F;uccedens, dum Emeriten&#x017F;em urbem depraedari<lb/>
molitur, beati&#x017F;&#x017F;imae Eulaliae martyris terretur<lb/>
o&#x017F;tentis. Mox aduer&#x017F;is &#x017F;ibi nunciis territus, de<lb/>
Emerita egre&#x017F;&#x017F;us, Gallias repetit, &amp; partem exerci-<lb/>
tus cum &#x017F;uis ducibus iterum in campos Galliciae di-<lb/>
rigit: qui cae&#x017F;a A&#x017F;turicen&#x017F;i regione rur&#x017F;um reuer-<lb/><cb/>
tuntur in Gallias &amp;c.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>, und zu <hi rendition="#aq">Theodorico</hi> gebracht. <hi rendition="#aq">The-<lb/>
odoricus</hi> gieng ferner nach Lu&#x017F;itanien, kam aber nicht weiter als bis <hi rendition="#aq">Merida;</hi><lb/>
da er, wegen einiger aus Gallien einlauffender wichtigen und be&#x017F;orglichen Zei-<lb/>
tungen, zuru&#x0364;cke gehen mu&#x017F;te<note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> c. l. <hi rendition="#i">Occi&#x017F;o Rechiario, men&#x017F;e De-<lb/>
cembri, rex Theudoricus de Gallaecia ad Lu&#x017F;ita-<lb/>
niam &#x017F;uccedit. Sueui, qui reman&#x017F;erant in extre-<lb/>
ma parte Gallaeciae, Ma&#x017F;&#x017F;iliae filium, nomine<lb/>
Maldram, &#x017F;ibi regem con&#x017F;tituunt.<lb/>
Theudoricus Emeritam depraedari uolens, bea-<lb/>
tae Eulaliae Martyris terretur o&#x017F;tentis.</hi></hi></note>. Er hinterließ eine Armee, &#x017F;o die Sveven bis in<lb/>
dem a&#x0364;u&#x017F;&#x017F;er&#x017F;ten Gallicien auf&#x017F;uchen &#x017F;olte, welche unterweges <hi rendition="#aq">A&#x017F;torga</hi> und <hi rendition="#aq">Pa-<lb/>
lenza</hi> plu&#x0364;nderte<note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> ad A. I. Maioriani. <hi rendition="#i">Theudori-<lb/>
cus, aduer&#x017F;is &#x017F;ibi nunciis territus, mox po&#x017F;t dies<lb/>
Pa&#x017F;chae, quod fuit quinto Kal. Aprilis, de Eme-<lb/>
rita egreditur, &amp; Gallias repetens, partem ex<lb/>
ea quam habebat multitudine uariae nationis, cum<lb/>
ducibus &#x017F;uis ad campos Gallaeciae dirigit, qui<lb/>
dolis, &amp; periuriis in&#x017F;tructi, &#x017F;icut eis fuerat im-<lb/>
peratum, A&#x017F;turicam, quam iam praedones ip&#x017F;ius<lb/>
&#x017F;ub &#x017F;pecie Romanae ordinationis intrauerant,<lb/>
mentientes ad Sueuos, qui reman&#x017F;erant, iu&#x017F;&#x017F;am<lb/>
&#x017F;ibi expeditionem, ingrediuntur pace fucata &#x017F;olita<lb/>
arte per&#x017F;idiae. Nec mora, promi&#x017F;cui generis re-<lb/>
perta illic caeditur multitudo, &#x017F;anctae effringun-<lb/>
tur eccle&#x017F;iae, altaribus direptis &amp; demolitis, &#x017F;a-<lb/>
cer omnis ornatus, &amp; u&#x017F;us aufertur. Duo illic<lb/>
epi&#x017F;copi inuenti cum omni clero abducuntur in ca-<lb/>
ptiuitatem: inualidior promi&#x017F;cui &#x017F;exus agitur mi-<lb/>
&#x017F;eranda captiuitas, re&#x017F;iduis, &amp; uacuis ciuitatis<lb/>
domibus datis incendio, camporum loca ua&#x017F;tan-<lb/>
tur. Palentina ciuitas &#x017F;imili, quo A&#x017F;turica, per<lb/>
Gothos perit exitio. Vnum Couiacen&#x017F;e ca&#x017F;trum<lb/>
trice&#x017F;imo de A&#x017F;turica milliario a Gothis diutino<lb/>
certamine fatigatum, auxilio dei, ho&#x017F;tibus &amp; ob-<lb/>
&#x017F;i&#x017F;tit, &amp; praeualet: quamplurimis ex eorum ma-<lb/>
nu interfectis, reliqui reuertuntur ad Gallias.</hi></hi></note>. Aber Agiulf, ein Varner von Geburt, auf den er &#x017F;ich<lb/>
viel verla&#x017F;&#x017F;en, ward ihm untreu<note xml:id="FN499_06_01" next="#FN499_06_02" place="foot" n="6">Die&#x017F;es <hi rendition="#aq">Agiulfi fata</hi> &#x017F;ind dunckel: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi></hi><lb/>
&#x017F;agt von ihm <hi rendition="#aq">ad A. V. Marciani. <hi rendition="#i">Aiulfus de&#x017F;e-<lb/>
rens Gothos in Gallaecia re&#x017F;idet,</hi></hi> und <hi rendition="#aq">ad A. Maio-<lb/>
riani I. <hi rendition="#i">Aiulfus, dum regnum Sueuorum &#x017F;pirat,<lb/>
Portucale moritur men&#x017F;e Iunio.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi></hi><lb/>
aber hat mehrere Um&#x017F;ta&#x0364;nde, die zum Theil differiren.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Theodericus</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">N n n</fw><lb/><cb type="end"/>
</note>. Hingegen hat die Nation der Sveven &#x017F;ich<lb/>
endlich unter <hi rendition="#aq">Remi&#x017F;mundo</hi> von die&#x017F;em ausge&#x017F;tandenen Sturm wieder erholet.</p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">XIII.</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[465/0499] bis zu Anfang der Regierung Chlodovei. er ſie nicht mit Feuer und Schwerdt vertilgete. Rechiarius hatte nach erlit- tener Niederlage, da er alles fuͤr verlohren hielt, nach Africa fliehen wollen. Er ward aber in Port a Port gefangen 3, und zu Theodorico gebracht. The- odoricus gieng ferner nach Luſitanien, kam aber nicht weiter als bis Merida; da er, wegen einiger aus Gallien einlauffender wichtigen und beſorglichen Zei- tungen, zuruͤcke gehen muſte 4. Er hinterließ eine Armee, ſo die Sveven bis in dem aͤuſſerſten Gallicien aufſuchen ſolte, welche unterweges Aſtorga und Pa- lenza pluͤnderte 5. Aber Agiulf, ein Varner von Geburt, auf den er ſich viel verlaſſen, ward ihm untreu 6. Hingegen hat die Nation der Sveven ſich endlich unter Remiſmundo von dieſem ausgeſtandenen Sturm wieder erholet. XIII. 3 ctas usque ad internecionem proſternens. Quo- rum rex Riciarius, relicta infecta uictoria hoſtem fugiens, in nauim conſcendit, aduerſaque procel- la Tyrrheni oſtii repercuſſus Veſegotharum eſt manibus redditus, miſerabilem non differens mor- tem, cum elementa mutauerit. isidorvs p. 232. Quo defuncto Rectiarius ſuccedit in regnum annis nouem. Hic, accepta in coniugio Theudo- ridi regis Gothorum filia, in initio regni ſui de- praedatur. Mox ad Theudoricum ſocerum ſuum profectus, Caeſarauguſtanam regionem cum auxi- tio Gothorum rediens depraedatur, irruptaque per dolum Ilerdenſi urbe, egit ibi magnam captiuita- tem. Ad ultimum, dum Theudoridus rex Hiſpa- niam ingrederetur, inito praelio aduerſus eum, primo fugatus, deinde captus occiditur. Theodo- ricus pro eo, quod imperatori Auito ſumendi impe- rialis faſtigii cum Gallis auxilium praebuiſſet, Aquitanias cum ingenti exercitu, & cum ingenti licentia eiusdem Auiti imperatoris ingreditur. Cui cum magna copia rex Sueuorum Rectiarius occur- rens, duodecimo Aſturicenſis urbis milliario apud fluuium, qui Vrbicus appellatur, inito mox cer- tamine ſuperatus eſt, caeſis ſuorum agminibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis, ipſe poſtre- mum rex telo ſauciatus fugit. Rectiarius uero ad locum Portucalae profectus, regi Theodorico ca- ptus adducitur. Quo peremto, caeteris, qui de priori certamine ſuperfuerant, ſeſe tradentibus, aliquantis nihilominus interfectis, regnum Sueuo- rum pene deſtructum eſt & finitum. Reliqui Sue- ui, qui remanſerant in extrema Galliciae, Maſ- ſiliae filium nomine Maſtrum ſibi regem conſti- tuunt, regnumque reparatur Sueuorum. Theo- doricus autem de Gallicia in Luſitaniam uictor ſuccedens, dum Emeritenſem urbem depraedari molitur, beatiſſimae Eulaliae martyris terretur oſtentis. Mox aduerſis ſibi nunciis territus, de Emerita egreſſus, Gallias repetit, & partem exerci- tus cum ſuis ducibus iterum in campos Galliciae di- rigit: qui caeſa Aſturicenſi regione rurſum reuer- tuntur in Gallias &c. 4 idativs c. l. Occiſo Rechiario, menſe De- cembri, rex Theudoricus de Gallaecia ad Luſita- niam ſuccedit. Sueui, qui remanſerant in extre- ma parte Gallaeciae, Maſſiliae filium, nomine Maldram, ſibi regem conſtituunt. Theudoricus Emeritam depraedari uolens, bea- tae Eulaliae Martyris terretur oſtentis. 5 idativs ad A. I. Maioriani. Theudori- cus, aduerſis ſibi nunciis territus, mox poſt dies Paſchae, quod fuit quinto Kal. Aprilis, de Eme- rita egreditur, & Gallias repetens, partem ex ea quam habebat multitudine uariae nationis, cum ducibus ſuis ad campos Gallaeciae dirigit, qui dolis, & periuriis inſtructi, ſicut eis fuerat im- peratum, Aſturicam, quam iam praedones ipſius ſub ſpecie Romanae ordinationis intrauerant, mentientes ad Sueuos, qui remanſerant, iuſſam ſibi expeditionem, ingrediuntur pace fucata ſolita arte perſidiae. Nec mora, promiſcui generis re- perta illic caeditur multitudo, ſanctae effringun- tur eccleſiae, altaribus direptis & demolitis, ſa- cer omnis ornatus, & uſus aufertur. Duo illic epiſcopi inuenti cum omni clero abducuntur in ca- ptiuitatem: inualidior promiſcui ſexus agitur mi- ſeranda captiuitas, reſiduis, & uacuis ciuitatis domibus datis incendio, camporum loca uaſtan- tur. Palentina ciuitas ſimili, quo Aſturica, per Gothos perit exitio. Vnum Couiacenſe caſtrum triceſimo de Aſturica milliario a Gothis diutino certamine fatigatum, auxilio dei, hoſtibus & ob- ſiſtit, & praeualet: quamplurimis ex eorum ma- nu interfectis, reliqui reuertuntur ad Gallias. 6 Dieſes Agiulfi fata ſind dunckel: idativs ſagt von ihm ad A. V. Marciani. Aiulfus deſe- rens Gothos in Gallaecia reſidet, und ad A. Maio- riani I. Aiulfus, dum regnum Sueuorum ſpirat, Portucale moritur menſe Iunio. iornandes aber hat mehrere Umſtaͤnde, die zum Theil differiren. Theodericus N n n

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/499
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 465. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/499>, abgerufen am 06.06.2024.