Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite
Siebendes Buch. Geschichte der Teutschen

XXV. Die Uberwinder giengen sofort auf Hadrianopel loß, musten aber,
Die Gothen
suchen vergeb-
lich, Hadriano-
pel und Con-
stantinopel zu
erobern.
weil sie die Gerüste und Waffen, so zur Belagerung erfordert wurden, nicht
hatten, dieselbe, als es ihnen Fritigern vorher gesaget hatte, aufheben 1. Wie
denn eben dieser Mangel der Krieges-Wissenschafft eine der vornehmsten Ursa-
chen, warum bisher die Gothen und andere Teutsche Völcker die eroberten
Länder nicht haben behaupten können, gewesen zu seyn scheinet. Sie zogen sich
gen Perinthus, und plünderten, weil der Ort ebenfalls zuwohl befestiget, nur das
herumliegende Land. Gleichwohl liessen sie sichs bald darauf in den Sinn kommen,
daß es wohl möglich seyn könte, Constantinopel zu überrumpeln. Sie funden aber
die Stadt gantz anders versehen, als sie sichs vermuthet hatten, und soll insonder-
heit die Unmenschlichkeit der Saracenen, die damals in Constantinopel lagen,
den Gothen ein Schrecken eingejaget haben. Denn als sie auf eine Gothische

Partey
[Beginn Spaltensatz] bantur ingenti. In hoc tanto tamque confusae rei
tumultu exhausti labore & periculis pedites, cum
deinceps neque uires illis, neque mentes suppeterent
ad consilium, diffractis hastarum plerisque collisio-
ne assidua, gladiis contenti destrictis in confertas
hostium turmas mergebant se, salutis immemores,
circumspectantes, ademptum esse omne euadendi suf-
fragium. Et quia humus, riuis operta sanguineis,
gressus habiles euertebat, conabantur modis omni-
bus uitam impendere non inultam: adeo magno ani-
morum robore oppositi incumbentibus, ut etiam te-
lis quidam propriis interirent. Atra denique cruo-
ris facie omnia conturbante, & quocunque se infle-
[x]erant oculi aceruis caesorum aggestis, exanimata
cadauera sine parcimonia calcabantur. Solque
sublimier, decurso leone, ad domicilium coelestis
uirginis transiens, Romanos magis attenuatos ine-
dia, sitique confectos, etiam armorum grauantibus
sarcinis exurebat. At ultimum incumbente barba-
rorum pondere acies inclinatae nostrorum, quod so-
lum postremis malis habuere subsidium, incondite

(qua quisque poterat) uertuntur in pedes. Dum-
que omnes dispersi per ignotos tramites cedunt, im-
perator diris pauoribus circumsaeptus, paullatim-
que insiliens funerum moles, ad Lancearios confugit
& Mattiarios: qui, dum multitudo tolerabatur ho-
stilis, fixis corporibus steterant inconcussi. Eoque
uiso Traianus exclamat, spem omnem absumptam,
ni desertus ab armigeris princeps saltem aduenticio
tegeretur auxilio. Hocque audite Victor nomine
comes, BATAVOS in subsidiis locatos haud
procul ad imperatoris praesidium raptim cogere
properans, cum inuenire neminem posset, gradiens
retro discessit: parique modo Richomeres periculo
semet exemit, & Saturninus. Sequebantur itaque
furore ex oculis lucente barbari nostros, iam lin-
quente uenarum calore torpentes: quorum aliqui
percussoribus cadebant incertis, nonnulli ponderibus
solis urgentium obruti, ictuque suorum aliqui truci-
[Spaltenumbruch] dati: nec enim saepe renitentibus cedebatur, aut
parcebat cedentibus quisquam. Super his obstrue-
bant itinera iacentes multi semineces, cruciatus
uulnerum non ferentes: cum quibus aggeres quoque
equorum constrati cadaueribus campos implerunt.
Diremit haec nunquam pensabilia damna
(quae ma-
gno rebus stetere Romanis
) nullo splendore lunari
nox fulgens.
1 §. XXV. 1. Die Belagerung beschreibet mar-
cellinvs
L. c. cap. 15. p. 501. Omni itaque bel-
landi apparatu praestructe, aduentante uigilia ter-
tia, barbari abolito praeteritorum uulnerum metu,
in urbis obseratos aditus multiplicatis ordinibus in-
undarunt, & obstinatione magnatium maiore. At
cum armatis prouinciales & palatini ad obruendos
cos excitatius exsurgebant: & cuiusquemodi tela,
in multitudine tanta uel temere missa, cadere sine
noxa non poterant. Animaduersum est a nostris,
iisdem telis barbaros uti, quibus petebantur. Ideo-
que mandatum est, ut neruis ferrum lignumque con-
nectentibus ante iactum incisis, emitterentur arcu
sagittae: quae uolitantes uires integras inseruabant:
infixae uero corporibus, nihil uigoris perdebant,
aut certe si cecidissent in uanum, illico frangebantur.
Dedit autem rebus ita flagrantibus graue momentum
casus admodum inopinus. Scorpio, genus tormen-
ti, quem onagrum sermo uulgaris appellat, e regi-
one contra hostium aciem densam locatus, lapidem
contorsit ingentem: qui licet humo frustra illisus est,
uisus tamen ita eos metu exanimauit, ut, stupore spe-
ctaculi noui cedentes, e medio abire tentarent. Sed
bucinis optimatum monitu occinentibus, instaura-
tum est proelium
: & pari modo res Romana superi-
or stetit, nullo ferme alio telo, uel funditoris amento
incassum excusso. Agmina enim praeeuntium du-
ctorum, quos rapiendi Valentis malis lucubrationi-
bus quaesita cupiditas incendebat, secuti caeteri prae
se ferebant, aequiparasse discrimina potiorum: nam-
que semineces aliqui, aut magnis obtriti ponderibus,

[Ende Spaltensatz]
uel
Siebendes Buch. Geſchichte der Teutſchen

XXV. Die Uberwinder giengen ſofort auf Hadrianopel loß, muſten aber,
Die Gothen
ſuchen vergeb-
lich, Hadꝛiano-
pel und Con-
ſtantinopel zu
erobern.
weil ſie die Geruͤſte und Waffen, ſo zur Belagerung erfordert wurden, nicht
hatten, dieſelbe, als es ihnen Fritigern vorher geſaget hatte, aufheben 1. Wie
denn eben dieſer Mangel der Krieges-Wiſſenſchafft eine der vornehmſten Urſa-
chen, warum bisher die Gothen und andere Teutſche Voͤlcker die eroberten
Laͤnder nicht haben behaupten koͤnnen, geweſen zu ſeyn ſcheinet. Sie zogen ſich
gen Perinthus, und pluͤnderten, weil der Ort ebenfalls zuwohl befeſtiget, nur das
herumliegende Land. Gleichwohl lieſſen ſie ſichs bald darauf in den Sinn kom̃en,
daß es wohl moͤglich ſeyn koͤnte, Conſtantinopel zu uͤberrumpeln. Sie funden aber
die Stadt gantz anders verſehen, als ſie ſichs vermuthet hatten, und ſoll inſonder-
heit die Unmenſchlichkeit der Saracenen, die damals in Conſtantinopel lagen,
den Gothen ein Schrecken eingejaget haben. Denn als ſie auf eine Gothiſche

Partey
[Beginn Spaltensatz] bantur ingenti. In hoc tanto tamque confuſae rei
tumultu exhauſti labore & periculis pedites, cum
deinceps neque uires illis, neque mentes ſuppeterent
ad conſilium, diffractis haſtarum plerisque colliſio-
ne aſſidua, gladiis contenti deſtrictis in confertas
hoſtium turmas mergebant ſe, ſalutis immemores,
circumſpectantes, ademptum eſſe omne euadendi ſuf-
fragium. Et quia humus, riuis operta ſanguineis,
greſſus habiles euertebat, conabantur modis omni-
bus uitam impendere non inultam: adeo magno ani-
morum robore oppoſiti incumbentibus, ut etiam te-
lis quidam propriis interirent. Atra denique cruo-
ris facie omnia conturbante, & quocunque ſe infle-
[x]erant oculi aceruis caeſorum aggeſtis, exanimata
cadauera ſine parcimonia calcabantur. Solque
ſublimier, decurſo leone, ad domicilium coeleſtis
uirginis tranſiens, Romanos magis attenuatos ine-
dia, ſitique confectos, etiam armorum grauantibus
ſarcinis exurebat. At ultimum incumbente barba-
rorum pondere acies inclinatae noſtrorum, quod ſo-
lum poſtremis malis habuere ſubſidium, incondite

(qua quisque poterat) uertuntur in pedes. Dum-
que omnes diſperſi per ignotos tramites cedunt, im-
perator diris pauoribus circumſaeptus, paullatim-
que inſiliens funerum moles, ad Lancearios confugit
& Mattiarios: qui, dum multitudo tolerabatur ho-
ſtilis, fixis corporibus ſteterant inconcuſſi. Eoque
uiſo Traianus exclamat, ſpem omnem abſumptam,
ni deſertus ab armigeris princeps ſaltem aduenticio
tegeretur auxilio. Hocque audite Victor nomine
comes, BATAVOS in ſubſidiis locatos haud
procul ad imperatoris praeſidium raptim cogere
properans, cum inuenire neminem poſſet, gradiens
retro diſceſſit: parique modo Richomeres periculo
ſemet exemit, & Saturninus. Sequebantur itaque
furore ex oculis lucente barbari noſtros, iam lin-
quente uenarum calore torpentes: quorum aliqui
percuſſoribus cadebant incertis, nonnulli ponderibus
ſolis urgentium obruti, ictuque ſuorum aliqui truci-
[Spaltenumbruch] dati: nec enim ſaepe renitentibus cedebatur, aut
parcebat cedentibus quisquam. Super his obſtrue-
bant itinera iacentes multi ſemineces, cruciatus
uulnerum non ferentes: cum quibus aggeres quoque
equorum conſtrati cadaueribus campos implerunt.
Diremit haec nunquam penſabilia damna
(quae ma-
gno rebus ſtetere Romanis
) nullo ſplendore lunari
nox fulgens.
1 §. XXV. 1. Die Belagerung beſchreibet mar-
cellinvs
L. c. cap. 15. p. 501. Omni itaque bel-
landi apparatu praeſtructe, aduentante uigilia ter-
tia, barbari abolito praeteritorum uulnerum metu,
in urbis obſeratos aditus multiplicatis ordinibus in-
undarunt, & obſtinatione magnatium maiore. At
cum armatis prouinciales & palatini ad obruendos
cos excitatius exſurgebant: & cuiusquemodi tela,
in multitudine tanta uel temere miſſa, cadere ſine
noxa non poterant. Animaduerſum eſt a noſtris,
iisdem telis barbaros uti, quibus petebantur. Ideo-
que mandatum eſt, ut neruis ferrum lignumque con-
nectentibus ante iactum inciſis, emitterentur arcu
ſagittae: quae uolitantes uires integras inſeruabant:
infixae uero corporibus, nihil uigoris perdebant,
aut certe ſi cecidiſſent in uanum, illico frangebantur.
Dedit autem rebus ita flagrantibus graue momentum
caſus admodum inopinus. Scorpio, genus tormen-
ti, quem onagrum ſermo uulgaris appellat, e regi-
one contra hoſtium aciem denſam locatus, lapidem
contorſit ingentem: qui licet humo fruſtra illiſus eſt,
uiſus tamen ita eos metu exanimauit, ut, ſtupore ſpe-
ctaculi noui cedentes, e medio abire tentarent. Sed
bucinis optimatum monitu occinentibus, inſtaura-
tum eſt proelium
: & pari modo res Romana ſuperi-
or ſtetit, nullo ferme alio telo, uel funditoris amento
incaſſum excuſſó. Agmina enim praeeuntium du-
ctorum, quos rapiendi Valentis malis lucubrationi-
bus quaeſita cupiditas incendebat, ſecuti caeteri prae
ſe ferebant, aequiparaſſe diſcrimina potiorum: nam-
que ſemineces aliqui, aut magnis obtriti ponderibus,

[Ende Spaltensatz]
uel
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0332" n="298"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Siebendes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen</hi> </fw><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXV.</hi> Die Uberwinder giengen &#x017F;ofort auf Hadrianopel loß, mu&#x017F;ten aber,<lb/><note place="left">Die Gothen<lb/>
&#x017F;uchen vergeb-<lb/>
lich, Had&#xA75B;iano-<lb/>
pel und Con-<lb/>
&#x017F;tantinopel zu<lb/>
erobern.</note>weil &#x017F;ie die Geru&#x0364;&#x017F;te und Waffen, &#x017F;o zur Belagerung erfordert wurden, nicht<lb/>
hatten, die&#x017F;elbe, als es ihnen Fritigern vorher ge&#x017F;aget hatte, aufheben <note xml:id="FN332_01_01" next="#FN332_01_02" place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXV</hi>. 1. Die Belagerung be&#x017F;chreibet <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mar-<lb/>
cellinvs</hi></hi> L. c. cap. 15. p. 501. <hi rendition="#i">Omni itaque bel-<lb/>
landi apparatu prae&#x017F;tructe, aduentante uigilia ter-<lb/>
tia, barbari abolito praeteritorum uulnerum metu,<lb/>
in urbis ob&#x017F;eratos aditus multiplicatis ordinibus in-<lb/>
undarunt, &amp; ob&#x017F;tinatione magnatium maiore. At<lb/>
cum armatis prouinciales &amp; palatini ad obruendos<lb/>
cos excitatius ex&#x017F;urgebant: &amp; cuiusquemodi tela,<lb/>
in multitudine tanta uel temere mi&#x017F;&#x017F;a, cadere &#x017F;ine<lb/>
noxa non poterant. Animaduer&#x017F;um e&#x017F;t a no&#x017F;tris,<lb/>
iisdem telis barbaros uti, quibus petebantur. Ideo-<lb/>
que mandatum e&#x017F;t, ut neruis ferrum lignumque con-<lb/>
nectentibus ante iactum inci&#x017F;is, emitterentur arcu<lb/>
&#x017F;agittae: quae uolitantes uires integras in&#x017F;eruabant:<lb/>
infixae uero corporibus, nihil uigoris perdebant,<lb/>
aut certe &#x017F;i cecidi&#x017F;&#x017F;ent in uanum, illico frangebantur.<lb/>
Dedit autem rebus ita flagrantibus graue momentum<lb/>
ca&#x017F;us admodum inopinus. Scorpio, genus tormen-<lb/>
ti, quem onagrum &#x017F;ermo uulgaris appellat, e regi-<lb/>
one contra ho&#x017F;tium aciem den&#x017F;am locatus, lapidem<lb/>
contor&#x017F;it ingentem: qui licet humo fru&#x017F;tra illi&#x017F;us e&#x017F;t,<lb/>
ui&#x017F;us tamen ita eos metu exanimauit, ut, &#x017F;tupore &#x017F;pe-<lb/>
ctaculi noui cedentes, e medio abire tentarent. Sed<lb/>
bucinis optimatum monitu occinentibus, in&#x017F;taura-<lb/>
tum e&#x017F;t proelium</hi>: <hi rendition="#i">&amp; pari modo res Romana &#x017F;uperi-<lb/>
or &#x017F;tetit, nullo ferme alio telo, uel funditoris amento<lb/>
inca&#x017F;&#x017F;um excu&#x017F;&#x017F;ó. Agmina enim praeeuntium du-<lb/>
ctorum, quos rapiendi Valentis malis lucubrationi-<lb/>
bus quae&#x017F;ita cupiditas incendebat, &#x017F;ecuti caeteri prae<lb/>
&#x017F;e ferebant, aequipara&#x017F;&#x017F;e di&#x017F;crimina potiorum: nam-<lb/>
que &#x017F;emineces aliqui, aut magnis obtriti ponderibus,</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">uel</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>. Wie<lb/>
denn eben die&#x017F;er Mangel der Krieges-Wi&#x017F;&#x017F;en&#x017F;chafft eine der vornehm&#x017F;ten Ur&#x017F;a-<lb/>
chen, warum bisher die Gothen und andere Teut&#x017F;che Vo&#x0364;lcker die eroberten<lb/>
La&#x0364;nder nicht haben behaupten ko&#x0364;nnen, gewe&#x017F;en zu &#x017F;eyn &#x017F;cheinet. Sie zogen &#x017F;ich<lb/>
gen <hi rendition="#aq">Perinthus,</hi> und plu&#x0364;nderten, weil der Ort ebenfalls zuwohl befe&#x017F;tiget, nur das<lb/>
herumliegende Land. Gleichwohl lie&#x017F;&#x017F;en &#x017F;ie &#x017F;ichs bald darauf in den Sinn kom&#x0303;en,<lb/>
daß es wohl mo&#x0364;glich &#x017F;eyn ko&#x0364;nte, Con&#x017F;tantinopel zu u&#x0364;berrumpeln. Sie funden aber<lb/>
die Stadt gantz anders ver&#x017F;ehen, als &#x017F;ie &#x017F;ichs vermuthet hatten, und &#x017F;oll in&#x017F;onder-<lb/>
heit die Unmen&#x017F;chlichkeit der Saracenen, die damals in Con&#x017F;tantinopel lagen,<lb/>
den Gothen ein Schrecken eingejaget haben. Denn als &#x017F;ie auf eine Gothi&#x017F;che<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Partey</fw><lb/><note xml:id="FN331_04_02" prev="#FN331_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">bantur ingenti. In hoc tanto tamque confu&#x017F;ae rei<lb/>
tumultu exhau&#x017F;ti labore &amp; periculis pedites, cum<lb/>
deinceps neque uires illis, neque mentes &#x017F;uppeterent<lb/>
ad con&#x017F;ilium, diffractis ha&#x017F;tarum plerisque colli&#x017F;io-<lb/>
ne a&#x017F;&#x017F;idua, gladiis contenti de&#x017F;trictis in confertas<lb/>
ho&#x017F;tium turmas mergebant &#x017F;e, &#x017F;alutis immemores,<lb/>
circum&#x017F;pectantes, ademptum e&#x017F;&#x017F;e omne euadendi &#x017F;uf-<lb/>
fragium. Et quia humus, riuis operta &#x017F;anguineis,<lb/>
gre&#x017F;&#x017F;us habiles euertebat, conabantur modis omni-<lb/>
bus uitam impendere non inultam: adeo magno ani-<lb/>
morum robore oppo&#x017F;iti incumbentibus, ut etiam te-<lb/>
lis quidam propriis interirent. Atra denique cruo-<lb/>
ris facie omnia conturbante, &amp; quocunque &#x017F;e infle-<lb/><supplied>x</supplied>erant oculi aceruis cae&#x017F;orum agge&#x017F;tis, exanimata<lb/>
cadauera &#x017F;ine parcimonia calcabantur. Solque<lb/>
&#x017F;ublimier, decur&#x017F;o leone, ad domicilium coele&#x017F;tis<lb/>
uirginis tran&#x017F;iens, Romanos magis attenuatos ine-<lb/>
dia, &#x017F;itique confectos, etiam armorum grauantibus<lb/>
&#x017F;arcinis exurebat. At ultimum incumbente barba-<lb/>
rorum pondere acies inclinatae no&#x017F;trorum, quod &#x017F;o-<lb/>
lum po&#x017F;tremis malis habuere &#x017F;ub&#x017F;idium, incondite</hi><lb/>
(<hi rendition="#i">qua quisque poterat</hi>) <hi rendition="#i">uertuntur in pedes. Dum-<lb/>
que omnes di&#x017F;per&#x017F;i per ignotos tramites cedunt, im-<lb/>
perator diris pauoribus circum&#x017F;aeptus, paullatim-<lb/>
que in&#x017F;iliens funerum moles, ad Lancearios confugit<lb/>
&amp; Mattiarios: qui, dum multitudo tolerabatur ho-<lb/>
&#x017F;tilis, fixis corporibus &#x017F;teterant inconcu&#x017F;&#x017F;i. Eoque<lb/>
ui&#x017F;o Traianus exclamat, &#x017F;pem omnem ab&#x017F;umptam,<lb/>
ni de&#x017F;ertus ab armigeris princeps &#x017F;altem aduenticio<lb/>
tegeretur auxilio. Hocque audite Victor nomine<lb/>
comes, <hi rendition="#g">BATAVOS</hi> in &#x017F;ub&#x017F;idiis locatos haud<lb/>
procul ad imperatoris prae&#x017F;idium raptim cogere<lb/>
properans, cum inuenire neminem po&#x017F;&#x017F;et, gradiens<lb/>
retro di&#x017F;ce&#x017F;&#x017F;it: parique modo Richomeres periculo<lb/>
&#x017F;emet exemit, &amp; Saturninus. Sequebantur itaque<lb/>
furore ex oculis lucente barbari no&#x017F;tros, iam lin-<lb/>
quente uenarum calore torpentes: quorum aliqui<lb/>
percu&#x017F;&#x017F;oribus cadebant incertis, nonnulli ponderibus<lb/>
&#x017F;olis urgentium obruti, ictuque &#x017F;uorum aliqui truci-<lb/><cb/>
dati: nec enim &#x017F;aepe renitentibus cedebatur, aut<lb/>
parcebat cedentibus quisquam. Super his ob&#x017F;true-<lb/>
bant itinera iacentes multi &#x017F;emineces, cruciatus<lb/>
uulnerum non ferentes: cum quibus aggeres quoque<lb/>
equorum con&#x017F;trati cadaueribus campos implerunt.<lb/>
Diremit haec nunquam pen&#x017F;abilia damna</hi> (<hi rendition="#i">quae ma-<lb/>
gno rebus &#x017F;tetere Romanis</hi>) <hi rendition="#i">nullo &#x017F;plendore lunari<lb/>
nox fulgens.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[298/0332] Siebendes Buch. Geſchichte der Teutſchen XXV. Die Uberwinder giengen ſofort auf Hadrianopel loß, muſten aber, weil ſie die Geruͤſte und Waffen, ſo zur Belagerung erfordert wurden, nicht hatten, dieſelbe, als es ihnen Fritigern vorher geſaget hatte, aufheben 1. Wie denn eben dieſer Mangel der Krieges-Wiſſenſchafft eine der vornehmſten Urſa- chen, warum bisher die Gothen und andere Teutſche Voͤlcker die eroberten Laͤnder nicht haben behaupten koͤnnen, geweſen zu ſeyn ſcheinet. Sie zogen ſich gen Perinthus, und pluͤnderten, weil der Ort ebenfalls zuwohl befeſtiget, nur das herumliegende Land. Gleichwohl lieſſen ſie ſichs bald darauf in den Sinn kom̃en, daß es wohl moͤglich ſeyn koͤnte, Conſtantinopel zu uͤberrumpeln. Sie funden aber die Stadt gantz anders verſehen, als ſie ſichs vermuthet hatten, und ſoll inſonder- heit die Unmenſchlichkeit der Saracenen, die damals in Conſtantinopel lagen, den Gothen ein Schrecken eingejaget haben. Denn als ſie auf eine Gothiſche Partey 4 Die Gothen ſuchen vergeb- lich, Hadꝛiano- pel und Con- ſtantinopel zu erobern. 1 §. XXV. 1. Die Belagerung beſchreibet mar- cellinvs L. c. cap. 15. p. 501. Omni itaque bel- landi apparatu praeſtructe, aduentante uigilia ter- tia, barbari abolito praeteritorum uulnerum metu, in urbis obſeratos aditus multiplicatis ordinibus in- undarunt, & obſtinatione magnatium maiore. At cum armatis prouinciales & palatini ad obruendos cos excitatius exſurgebant: & cuiusquemodi tela, in multitudine tanta uel temere miſſa, cadere ſine noxa non poterant. Animaduerſum eſt a noſtris, iisdem telis barbaros uti, quibus petebantur. Ideo- que mandatum eſt, ut neruis ferrum lignumque con- nectentibus ante iactum inciſis, emitterentur arcu ſagittae: quae uolitantes uires integras inſeruabant: infixae uero corporibus, nihil uigoris perdebant, aut certe ſi cecidiſſent in uanum, illico frangebantur. Dedit autem rebus ita flagrantibus graue momentum caſus admodum inopinus. Scorpio, genus tormen- ti, quem onagrum ſermo uulgaris appellat, e regi- one contra hoſtium aciem denſam locatus, lapidem contorſit ingentem: qui licet humo fruſtra illiſus eſt, uiſus tamen ita eos metu exanimauit, ut, ſtupore ſpe- ctaculi noui cedentes, e medio abire tentarent. Sed bucinis optimatum monitu occinentibus, inſtaura- tum eſt proelium: & pari modo res Romana ſuperi- or ſtetit, nullo ferme alio telo, uel funditoris amento incaſſum excuſſó. Agmina enim praeeuntium du- ctorum, quos rapiendi Valentis malis lucubrationi- bus quaeſita cupiditas incendebat, ſecuti caeteri prae ſe ferebant, aequiparaſſe diſcrimina potiorum: nam- que ſemineces aliqui, aut magnis obtriti ponderibus, uel 4 bantur ingenti. In hoc tanto tamque confuſae rei tumultu exhauſti labore & periculis pedites, cum deinceps neque uires illis, neque mentes ſuppeterent ad conſilium, diffractis haſtarum plerisque colliſio- ne aſſidua, gladiis contenti deſtrictis in confertas hoſtium turmas mergebant ſe, ſalutis immemores, circumſpectantes, ademptum eſſe omne euadendi ſuf- fragium. Et quia humus, riuis operta ſanguineis, greſſus habiles euertebat, conabantur modis omni- bus uitam impendere non inultam: adeo magno ani- morum robore oppoſiti incumbentibus, ut etiam te- lis quidam propriis interirent. Atra denique cruo- ris facie omnia conturbante, & quocunque ſe infle- xerant oculi aceruis caeſorum aggeſtis, exanimata cadauera ſine parcimonia calcabantur. Solque ſublimier, decurſo leone, ad domicilium coeleſtis uirginis tranſiens, Romanos magis attenuatos ine- dia, ſitique confectos, etiam armorum grauantibus ſarcinis exurebat. At ultimum incumbente barba- rorum pondere acies inclinatae noſtrorum, quod ſo- lum poſtremis malis habuere ſubſidium, incondite (qua quisque poterat) uertuntur in pedes. Dum- que omnes diſperſi per ignotos tramites cedunt, im- perator diris pauoribus circumſaeptus, paullatim- que inſiliens funerum moles, ad Lancearios confugit & Mattiarios: qui, dum multitudo tolerabatur ho- ſtilis, fixis corporibus ſteterant inconcuſſi. Eoque uiſo Traianus exclamat, ſpem omnem abſumptam, ni deſertus ab armigeris princeps ſaltem aduenticio tegeretur auxilio. Hocque audite Victor nomine comes, BATAVOS in ſubſidiis locatos haud procul ad imperatoris praeſidium raptim cogere properans, cum inuenire neminem poſſet, gradiens retro diſceſſit: parique modo Richomeres periculo ſemet exemit, & Saturninus. Sequebantur itaque furore ex oculis lucente barbari noſtros, iam lin- quente uenarum calore torpentes: quorum aliqui percuſſoribus cadebant incertis, nonnulli ponderibus ſolis urgentium obruti, ictuque ſuorum aliqui truci- dati: nec enim ſaepe renitentibus cedebatur, aut parcebat cedentibus quisquam. Super his obſtrue- bant itinera iacentes multi ſemineces, cruciatus uulnerum non ferentes: cum quibus aggeres quoque equorum conſtrati cadaueribus campos implerunt. Diremit haec nunquam penſabilia damna (quae ma- gno rebus ſtetere Romanis) nullo ſplendore lunari nox fulgens.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/332
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 298. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/332>, abgerufen am 16.07.2024.