Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit IVLIANO geführten Kriege.
werffen, gegen welche sie so lange kämpffen musten, bis sie von ihnen zerrissen
wurden . Constantinus fing darauf an bey Cöln eine Brücke über den Rhein
zu bauen : die Teutschen aber waren so bestürtzet, daß sie sich nicht unterstun-
den auf Rache zu gedencken. Constantinus hat diesem gegen die Francken
erhaltenen Siege zu Ehren gewisse Spiele angeordnet, die alle Jahr vom 14den
bis 20ten Julii sind gehalten und ludi Francici genennet worden. 5

XVI. Er wurde bald darauf in grössere Dinge verwickelt. MaximianiVeränderun-
gen im Occi-
dent: Con-
stantinus

nimmt den
Kaiserlichen
Titel an.

Sohn, Maxentius, den es nothwendig hatte schmertzen müssen, daß man ihn
bey der letzten Veränderung im Reich übergangen, warff sich in Rom zum Kaiser
auf, und bewegte seinen Vater den Purpur gleichfals wieder anzulegen, den er
ohne dem ungerne weggegeben hatte 1. Severus der bißher nebst Galerio den
Titel Augustus allein geführet hatte, zog zwar gegen sie aus; war aber so unglück-
lich, daß er sich Maximiano zu Ravenna ergeben, und bald darauf die Adern

öffnen
[Beginn Spaltensatz] Rhenus instructus sit, & ripis omnibus usque ad
oceanum dispositus miles immineat. Sed pulchrum
tibi uidetur, & reuera pulcherrimum est, ut Rhenus
ille non solum superioribus locis, ubi ant latitudine
uadosus, aut uicinia fontis exiguus, sed etiam ibi
nouo ponte calcetur, ubi totus est, ubi iam plurimos
bausit amnes: quos hic noster ingens fluuius, &
barbarus Nicer, & Moenus inuexit, ubi iam im-
mani meatu ferox, & aluei unius impatiens in sua
cornua gestit excedere. Seruit profecto, Constan-
tine maxime, ipsa rerum natura numini tuo, quum
in illa gurgitum altitudine tantarum molium funda-
menta iaciuntur, fidam & stabilem firmitatem ha-
bitura.
Man hält insgemein dafür, Constantinus
habe Duiz zu Versicherung dieser Brücke anlegen las-
sen: welches RVPERTVS Abt von Duiz in
uita S. Heriberti Tom. II. operum p.
887. bestäti-
get: Porro de constructione castri diuersa opinio
est, aliis opinantibus, fuisse opus Iulii Caesaris, aliis
asserentihus, quod tempore, quo imperator Constan-
tius & filius eius Constantinus, expeditionem in Gal-
liis habuerunt, constructum fuerit ab eodem Con-
stantino, deuictis Francis. Hanc opinionem firmi-
orem esse, asserit titulus, non multos ante annos in-
uentus in tabula lapidea, inter fragmenta murorum,
& ipsa in partes diuisa, ita tamen, ut partes ipsae
ad inuicem coniungi possent, qui huiusmodi erat:

CONSTANTINVS. PIVS. ROMANO-
RVM. IMPER. AVGVSTVS. DEVI-
CTIS. FRANCIS. CASTRVM. DI-
TENSIVM. IN. TERRIS. EORVM. FI-
ERI. IVSSIT. MILITES. TVRRIM.
CVM. INTERTVRRIO. FECERVNT.

Und gleichwohl hat browervs annal. Treui-
[Spaltenumbruch] rens. Lib. III. c.
114. diese Jnscription in nachfol-
gender gantz anderer Form fürgestellet:
VIRTVTE. DN. CONSTANTINI.
MAX. PII. FEL. INVIC. AVG. SVP-
PRESSIS. DOMITISQ. FRANCIS.
IN. EORVM. TERRIS. MIL. CASTR.
DIVITENSIVM. SVB. PRAESENTIA
PRINCIPIS. SVI - - - DEVOTI. NV-
MINI. MAIESTATIQ. EIVS DVO-
DEVIGINTI. HAEC. VOTA FEC
ER.

Er berufft sich dabey auf b. rhenanvm L. III.
rerum Germanicarum. valesivs
hat zwar ge-
argwohnt, rvpertvs habe diese Jnseription er-
dacht. Aber tillemont hat bereits an-
gemerckt, daß selbige Muthmassung nicht gnugsam
gegründet. Jm übrigen geben die Cölnischen scri-
ptores
für, daß diese Brücke bis zu Ottonis III.
Zeiten gestanden, da sie sein Bruder Bruno, Ertz-Bi-
schoff von Cölln hätte abwerffen lassen, und ei-
nen Theil der Steine zu Erbauung des Klosters zu S.
Pantaleon
angewendet. v. aegid. gelenii sa-
crar. synt. 9. stephanvs broelman-
nvs
hat die Uberbleibsel fleißig untersucht, und
nach den daher gemachten Muthmassungen in seiner
Colonia Agrippina einen Abriß von der gantzen
Brücke gemacht.
5 V. Calendar. Romanum uetus ab aegidio
bvcherio
editum in Commentario de doctri-
na temporum. Antw.
1664.
1 §. XVI. 1. Pan. inc. V. c. 11. Quousque, Maximiane
patiar me quati, te quiescere, mihi libertatem adimi,
te usurpare tibi illicitam missionem? an quod
diuo Augusto post septuaginta aetatis, quinquaginta
imperii non licuit annos, tam cito licuit tibi? Ideo
te mihi ille, cuius tot aras, tot templa, tot nomi-
na colo, Hercules dedit, ut tu in suburbano otiosus

[Ende Spaltensatz]
sedens

bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege.
werffen, gegen welche ſie ſo lange kaͤmpffen muſten, bis ſie von ihnen zerriſſen
wurden . Conſtantinus fing darauf an bey Coͤln eine Bruͤcke uͤber den Rhein
zu bauen : die Teutſchen aber waren ſo beſtuͤrtzet, daß ſie ſich nicht unterſtun-
den auf Rache zu gedencken. Conſtantinus hat dieſem gegen die Francken
erhaltenen Siege zu Ehren gewiſſe Spiele angeordnet, die alle Jahr vom 14den
bis 20ten Julii ſind gehalten und ludi Francici genennet worden. 5

XVI. Er wurde bald darauf in groͤſſere Dinge verwickelt. MaximianiVeraͤnderun-
gen im Occi-
dent: Con-
ſtantinus

nimmt den
Kaiſerlichen
Titel an.

Sohn, Maxentius, den es nothwendig hatte ſchmertzen muͤſſen, daß man ihn
bey der letzten Veraͤnderung im Reich uͤbergangen, warff ſich in Rom zum Kaiſer
auf, und bewegte ſeinen Vater den Purpur gleichfals wieder anzulegen, den er
ohne dem ungerne weggegeben hatte 1. Severus der bißher nebſt Galerio den
Titel Auguſtus allein gefuͤhret hatte, zog zwar gegen ſie aus; war aber ſo ungluͤck-
lich, daß er ſich Maximiano zu Ravenna ergeben, und bald darauf die Adern

oͤffnen
[Beginn Spaltensatz] Rhenus inſtructus ſit, & ripis omnibus usque ad
oceanum diſpoſitus miles immineat. Sed pulchrum
tibi uidetur, & reuera pulcherrimum eſt, ut Rhenus
ille non ſolum ſuperioribus locis, ubi ant latitudine
uadoſus, aut uicinia fontis exiguus, ſed etiam ibi
nouo ponte calcetur, ubi totus eſt, ubi iam plurimos
bauſit amnes: quos hic noſter ingens fluuius, &
barbarus Nicer, & Moenus inuexit, ubi iam im-
mani meatu ferox, & aluei unius impatiens in ſua
cornua geſtit excedere. Seruit profecto, Conſtan-
tine maxime, ipſa rerum natura numini tuo, quum
in illa gurgitum altitudine tantarum molium funda-
menta iaciuntur, fidam & ſtabilem firmitatem ha-
bitura.
Man haͤlt insgemein dafuͤr, Conſtantinus
habe Duiz zu Verſicherung dieſer Bruͤcke anlegen laſ-
ſen: welches RVPERTVS Abt von Duiz in
uita S. Heriberti Tom. II. operum p.
887. beſtaͤti-
get: Porro de conſtructione caſtri diuerſa opinio
eſt, aliis opinantibus, fuiſſe opus Iulii Caeſaris, aliis
aſſerentihus, quod tempore, quo imperator Conſtan-
tius & filius eius Conſtantinus, expeditionem in Gal-
liis habuerunt, conſtructum fuerit ab eodem Con-
ſtantino, deuictis Francis. Hanc opinionem firmi-
orem eſſe, aſſerit titulus, non multos ante annos in-
uentus in tabula lapidea, inter fragmenta murorum,
& ipſa in partes diuiſa, ita tamen, ut partes ipſae
ad inuicem coniungi poſſent, qui huiusmodi erat:

CONSTANTINVS. PIVS. ROMANO-
RVM. IMPER. AVGVSTVS. DEVI-
CTIS. FRANCIS. CASTRVM. DI-
TENSIVM. IN. TERRIS. EORVM. FI-
ERI. IVSSIT. MILITES. TVRRIM.
CVM. INTERTVRRIO. FECERVNT.

Und gleichwohl hat browervs annal. Treui-
[Spaltenumbruch] renſ. Lib. III. c.
114. dieſe Jnſcription in nachfol-
gender gantz anderer Form fuͤrgeſtellet:
VIRTVTE. DN. CONSTANTINI.
MAX. PII. FEL. INVIC. AVG. SVP-
PRESSIS. DOMITISQ. FRANCIS.
IN. EORVM. TERRIS. MIL. CASTR.
DIVITENSIVM. SVB. PRAESENTIA
PRINCIPIS. SVI ‒ ‒ ‒ DEVOTI. NV-
MINI. MAIESTATIQ. EIVS DVO-
DEVIGINTI. HAEC. VOTA FEC
ER.

Er berufft ſich dabey auf b. rhenanvm L. III.
rerum Germanicarum. valesivs
hat zwar ge-
argwohnt, rvpertvs habe dieſe Jnſeription er-
dacht. Aber tillemont hat bereits an-
gemerckt, daß ſelbige Muthmaſſung nicht gnugſam
gegruͤndet. Jm uͤbrigen geben die Coͤlniſchen ſcri-
ptores
fuͤr, daß dieſe Bruͤcke bis zu Ottonis III.
Zeiten geſtanden, da ſie ſein Bruder Bruno, Ertz-Bi-
ſchoff von Coͤlln haͤtte abwerffen laſſen, und ei-
nen Theil der Steine zu Erbauung des Kloſters zu S.
Pantaleon
angewendet. v. aegid. gelenii ſa-
crar. ſynt. 9. stephanvs broelman-
nvs
hat die Uberbleibſel fleißig unterſucht, und
nach den daher gemachten Muthmaſſungen in ſeiner
Colonia Agrippina einen Abriß von der gantzen
Bruͤcke gemacht.
5 V. Calendar. Romanum uetus ab aegidio
bvcherio
editum in Commentario de doctri-
na temporum. Antw.
1664.
1 §. XVI. 1. Pan. inc. V. c. 11. Quousque, Maximiane
patiar me quati, te quieſcere, mihi libertatem adimi,
te uſurpare tibi illicitam miſſionem? an quod
diuo Auguſto poſt ſeptuaginta aetatis, quinquaginta
imperii non licuit annos, tam cito licuit tibi? Ideo
te mihi ille, cuius tot aras, tot templa, tot nomi-
na colo, Hercules dedit, ut tu in ſuburbano otioſus

[Ende Spaltensatz]
ſedens
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0249" n="215"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">IVLIANO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
werffen, gegen welche &#x017F;ie &#x017F;o lange ka&#x0364;mpffen mu&#x017F;ten, bis &#x017F;ie von ihnen zerri&#x017F;&#x017F;en<lb/>
wurden <note xml:id="FN248_03_02" prev="#FN248_03_01" place="foot" n="3"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus</hi> fing darauf an bey Co&#x0364;ln eine Bru&#x0364;cke u&#x0364;ber den Rhein<lb/>
zu bauen <note xml:id="FN248_04_02" prev="#FN248_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Rhenus in&#x017F;tructus &#x017F;it, &amp; ripis omnibus usque ad<lb/>
oceanum di&#x017F;po&#x017F;itus miles immineat. Sed pulchrum<lb/>
tibi uidetur, &amp; reuera pulcherrimum e&#x017F;t, ut Rhenus<lb/>
ille non &#x017F;olum &#x017F;uperioribus locis, ubi ant latitudine<lb/>
uado&#x017F;us, aut uicinia fontis exiguus, &#x017F;ed etiam ibi<lb/>
nouo ponte calcetur, ubi totus e&#x017F;t, ubi iam plurimos<lb/>
bau&#x017F;it amnes: quos hic no&#x017F;ter ingens fluuius, &amp;<lb/>
barbarus Nicer, &amp; Moenus inuexit, ubi iam im-<lb/>
mani meatu ferox, &amp; aluei unius impatiens in &#x017F;ua<lb/>
cornua ge&#x017F;tit excedere. Seruit profecto, Con&#x017F;tan-<lb/>
tine maxime, ip&#x017F;a rerum natura numini tuo, quum<lb/>
in illa gurgitum altitudine tantarum molium funda-<lb/>
menta iaciuntur, fidam &amp; &#x017F;tabilem firmitatem ha-<lb/>
bitura.</hi></hi> Man ha&#x0364;lt insgemein dafu&#x0364;r, <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus</hi><lb/>
habe <hi rendition="#aq">Duiz</hi> zu Ver&#x017F;icherung die&#x017F;er Bru&#x0364;cke anlegen la&#x017F;-<lb/>
&#x017F;en: welches <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">RVPERTVS</hi></hi> Abt von <hi rendition="#aq">Duiz in<lb/>
uita S. Heriberti Tom. II. operum p.</hi> 887. be&#x017F;ta&#x0364;ti-<lb/>
get: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Porro de con&#x017F;tructione ca&#x017F;tri diuer&#x017F;a opinio<lb/>
e&#x017F;t, aliis opinantibus, fui&#x017F;&#x017F;e opus Iulii Cae&#x017F;aris, aliis<lb/>
a&#x017F;&#x017F;erentihus, quod tempore, quo imperator Con&#x017F;tan-<lb/>
tius &amp; filius eius Con&#x017F;tantinus, expeditionem in Gal-<lb/>
liis habuerunt, con&#x017F;tructum fuerit ab eodem Con-<lb/>
&#x017F;tantino, deuictis Francis. Hanc opinionem firmi-<lb/>
orem e&#x017F;&#x017F;e, a&#x017F;&#x017F;erit titulus, non multos ante annos in-<lb/>
uentus in tabula lapidea, inter fragmenta murorum,<lb/>
&amp; ip&#x017F;a in partes diui&#x017F;a, ita tamen, ut partes ip&#x017F;ae<lb/>
ad inuicem coniungi po&#x017F;&#x017F;ent, qui huiusmodi erat:</hi></hi><lb/><quote><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">CONSTANTINVS. PIVS. ROMANO-<lb/>
RVM. IMPER. AVGVSTVS. DEVI-<lb/>
CTIS. FRANCIS. CASTRVM. DI-<lb/>
TENSIVM. IN. TERRIS. EORVM. FI-<lb/>
ERI. IVSSIT. MILITES. TVRRIM.<lb/>
CVM. INTERTVRRIO. FECERVNT.</hi></hi></quote><lb/>
Und gleichwohl hat <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">browervs</hi></hi> annal. Treui-<lb/><cb/>
ren&#x017F;. Lib. III. c.</hi> 114. die&#x017F;e Jn&#x017F;cription in nachfol-<lb/>
gender gantz anderer Form fu&#x0364;rge&#x017F;tellet:<lb/><quote><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">VIRTVTE. DN. CONSTANTINI.<lb/>
MAX. PII. FEL. INVIC. AVG. SVP-<lb/>
PRESSIS. DOMITISQ. FRANCIS.<lb/>
IN. EORVM. TERRIS. MIL. CASTR.<lb/>
DIVITENSIVM. SVB. PRAESENTIA<lb/>
PRINCIPIS. SVI &#x2012; &#x2012; &#x2012; DEVOTI. NV-<lb/>
MINI. MAIESTATIQ. EIVS DVO-<lb/>
DEVIGINTI. HAEC. VOTA FEC</hi>ER.</hi></quote><lb/>
Er berufft &#x017F;ich dabey auf <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">b. <hi rendition="#g">rhenanvm</hi></hi> L. III.<lb/>
rerum Germanicarum. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">valesivs</hi></hi></hi> hat zwar ge-<lb/>
argwohnt, <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">rvpertvs</hi></hi></hi> habe die&#x017F;e Jn&#x017F;eription er-<lb/>
dacht. Aber <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi></hi> hat bereits an-<lb/>
gemerckt, daß &#x017F;elbige Muthma&#x017F;&#x017F;ung nicht gnug&#x017F;am<lb/>
gegru&#x0364;ndet. Jm u&#x0364;brigen geben die Co&#x0364;lni&#x017F;chen <hi rendition="#aq">&#x017F;cri-<lb/>
ptores</hi> fu&#x0364;r, daß die&#x017F;e Bru&#x0364;cke bis zu <hi rendition="#aq">Ottonis III.</hi><lb/>
Zeiten ge&#x017F;tanden, da &#x017F;ie &#x017F;ein Bruder <hi rendition="#aq">Bruno,</hi> Ertz-Bi-<lb/>
&#x017F;choff von Co&#x0364;lln ha&#x0364;tte abwerffen la&#x017F;&#x017F;en, und ei-<lb/>
nen Theil der Steine zu Erbauung des Klo&#x017F;ters zu <hi rendition="#aq">S.<lb/>
Pantaleon</hi> angewendet. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">v. <hi rendition="#g">aegid. gelenii</hi></hi> &#x017F;a-<lb/>
crar. &#x017F;ynt. 9. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">stephanvs broelman-<lb/>
nvs</hi></hi></hi> hat die Uberbleib&#x017F;el fleißig unter&#x017F;ucht, und<lb/>
nach den daher gemachten Muthma&#x017F;&#x017F;ungen in &#x017F;einer<lb/><hi rendition="#aq">Colonia Agrippina</hi> einen Abriß von der gantzen<lb/>
Bru&#x0364;cke gemacht.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>: die Teut&#x017F;chen aber waren &#x017F;o be&#x017F;tu&#x0364;rtzet, daß &#x017F;ie &#x017F;ich nicht unter&#x017F;tun-<lb/>
den auf Rache zu gedencken. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus</hi> hat die&#x017F;em gegen die Francken<lb/>
erhaltenen Siege zu Ehren gewi&#x017F;&#x017F;e Spiele angeordnet, die alle Jahr vom 14den<lb/>
bis 20ten Julii &#x017F;ind gehalten und <hi rendition="#aq">ludi Francici</hi> genennet worden. <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq">V. Calendar. Romanum uetus ab <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">aegidio<lb/>
bvcherio</hi></hi> editum in Commentario de doctri-<lb/>
na temporum. Antw.</hi> 1664.</note></p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XVI.</hi> Er wurde bald darauf in gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;ere Dinge verwickelt. <hi rendition="#aq">Maximiani</hi><note place="right">Vera&#x0364;nderun-<lb/>
gen im Occi-<lb/>
dent: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Con-<lb/>
&#x017F;tantinus</hi></hi><lb/>
nimmt den<lb/>
Kai&#x017F;erlichen<lb/>
Titel an.</note><lb/>
Sohn, <hi rendition="#aq">Maxentius,</hi> den es nothwendig hatte &#x017F;chmertzen mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, daß man ihn<lb/>
bey der letzten Vera&#x0364;nderung im Reich u&#x0364;bergangen, warff &#x017F;ich in Rom zum Kai&#x017F;er<lb/>
auf, und bewegte &#x017F;einen Vater den Purpur gleichfals wieder anzulegen, den er<lb/>
ohne dem ungerne weggegeben hatte <note xml:id="FN249_01_01" next="#FN249_01_02" place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XVI</hi>. 1. <hi rendition="#aq">Pan. inc. V. c. 11. <hi rendition="#i">Quousque, Maximiane<lb/>
patiar me quati, te quie&#x017F;cere, mihi libertatem adimi,<lb/>
te u&#x017F;urpare tibi illicitam mi&#x017F;&#x017F;ionem? an quod<lb/>
diuo Augu&#x017F;to po&#x017F;t &#x017F;eptuaginta aetatis, quinquaginta<lb/>
imperii non licuit annos, tam cito licuit tibi? Ideo<lb/>
te mihi ille, cuius tot aras, tot templa, tot nomi-<lb/>
na colo, Hercules dedit, ut tu in &#x017F;uburbano otio&#x017F;us</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;edens</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>. <hi rendition="#aq">Severus</hi> der bißher neb&#x017F;t <hi rendition="#aq">Galerio</hi> den<lb/>
Titel <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tus</hi> allein gefu&#x0364;hret hatte, zog zwar gegen &#x017F;ie aus; war aber &#x017F;o unglu&#x0364;ck-<lb/>
lich, daß er &#x017F;ich <hi rendition="#aq">Maximiano</hi> zu <hi rendition="#aq">Ravenna</hi> ergeben, und bald darauf die Adern<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">o&#x0364;ffnen</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[215/0249] bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege. werffen, gegen welche ſie ſo lange kaͤmpffen muſten, bis ſie von ihnen zerriſſen wurden 3. Conſtantinus fing darauf an bey Coͤln eine Bruͤcke uͤber den Rhein zu bauen 4: die Teutſchen aber waren ſo beſtuͤrtzet, daß ſie ſich nicht unterſtun- den auf Rache zu gedencken. Conſtantinus hat dieſem gegen die Francken erhaltenen Siege zu Ehren gewiſſe Spiele angeordnet, die alle Jahr vom 14den bis 20ten Julii ſind gehalten und ludi Francici genennet worden. 5 XVI. Er wurde bald darauf in groͤſſere Dinge verwickelt. Maximiani Sohn, Maxentius, den es nothwendig hatte ſchmertzen muͤſſen, daß man ihn bey der letzten Veraͤnderung im Reich uͤbergangen, warff ſich in Rom zum Kaiſer auf, und bewegte ſeinen Vater den Purpur gleichfals wieder anzulegen, den er ohne dem ungerne weggegeben hatte 1. Severus der bißher nebſt Galerio den Titel Auguſtus allein gefuͤhret hatte, zog zwar gegen ſie aus; war aber ſo ungluͤck- lich, daß er ſich Maximiano zu Ravenna ergeben, und bald darauf die Adern oͤffnen Veraͤnderun- gen im Occi- dent: Con- ſtantinus nimmt den Kaiſerlichen Titel an. 3 4 Rhenus inſtructus ſit, & ripis omnibus usque ad oceanum diſpoſitus miles immineat. Sed pulchrum tibi uidetur, & reuera pulcherrimum eſt, ut Rhenus ille non ſolum ſuperioribus locis, ubi ant latitudine uadoſus, aut uicinia fontis exiguus, ſed etiam ibi nouo ponte calcetur, ubi totus eſt, ubi iam plurimos bauſit amnes: quos hic noſter ingens fluuius, & barbarus Nicer, & Moenus inuexit, ubi iam im- mani meatu ferox, & aluei unius impatiens in ſua cornua geſtit excedere. Seruit profecto, Conſtan- tine maxime, ipſa rerum natura numini tuo, quum in illa gurgitum altitudine tantarum molium funda- menta iaciuntur, fidam & ſtabilem firmitatem ha- bitura. Man haͤlt insgemein dafuͤr, Conſtantinus habe Duiz zu Verſicherung dieſer Bruͤcke anlegen laſ- ſen: welches RVPERTVS Abt von Duiz in uita S. Heriberti Tom. II. operum p. 887. beſtaͤti- get: Porro de conſtructione caſtri diuerſa opinio eſt, aliis opinantibus, fuiſſe opus Iulii Caeſaris, aliis aſſerentihus, quod tempore, quo imperator Conſtan- tius & filius eius Conſtantinus, expeditionem in Gal- liis habuerunt, conſtructum fuerit ab eodem Con- ſtantino, deuictis Francis. Hanc opinionem firmi- orem eſſe, aſſerit titulus, non multos ante annos in- uentus in tabula lapidea, inter fragmenta murorum, & ipſa in partes diuiſa, ita tamen, ut partes ipſae ad inuicem coniungi poſſent, qui huiusmodi erat: CONSTANTINVS. PIVS. ROMANO- RVM. IMPER. AVGVSTVS. DEVI- CTIS. FRANCIS. CASTRVM. DI- TENSIVM. IN. TERRIS. EORVM. FI- ERI. IVSSIT. MILITES. TVRRIM. CVM. INTERTVRRIO. FECERVNT. Und gleichwohl hat browervs annal. Treui- renſ. Lib. III. c. 114. dieſe Jnſcription in nachfol- gender gantz anderer Form fuͤrgeſtellet: VIRTVTE. DN. CONSTANTINI. MAX. PII. FEL. INVIC. AVG. SVP- PRESSIS. DOMITISQ. FRANCIS. IN. EORVM. TERRIS. MIL. CASTR. DIVITENSIVM. SVB. PRAESENTIA PRINCIPIS. SVI ‒ ‒ ‒ DEVOTI. NV- MINI. MAIESTATIQ. EIVS DVO- DEVIGINTI. HAEC. VOTA FECER. Er berufft ſich dabey auf b. rhenanvm L. III. rerum Germanicarum. valesivs hat zwar ge- argwohnt, rvpertvs habe dieſe Jnſeription er- dacht. Aber tillemont hat bereits an- gemerckt, daß ſelbige Muthmaſſung nicht gnugſam gegruͤndet. Jm uͤbrigen geben die Coͤlniſchen ſcri- ptores fuͤr, daß dieſe Bruͤcke bis zu Ottonis III. Zeiten geſtanden, da ſie ſein Bruder Bruno, Ertz-Bi- ſchoff von Coͤlln haͤtte abwerffen laſſen, und ei- nen Theil der Steine zu Erbauung des Kloſters zu S. Pantaleon angewendet. v. aegid. gelenii ſa- crar. ſynt. 9. stephanvs broelman- nvs hat die Uberbleibſel fleißig unterſucht, und nach den daher gemachten Muthmaſſungen in ſeiner Colonia Agrippina einen Abriß von der gantzen Bruͤcke gemacht. 5 V. Calendar. Romanum uetus ab aegidio bvcherio editum in Commentario de doctri- na temporum. Antw. 1664. 1 §. XVI. 1. Pan. inc. V. c. 11. Quousque, Maximiane patiar me quati, te quieſcere, mihi libertatem adimi, te uſurpare tibi illicitam miſſionem? an quod diuo Auguſto poſt ſeptuaginta aetatis, quinquaginta imperii non licuit annos, tam cito licuit tibi? Ideo te mihi ille, cuius tot aras, tot templa, tot nomi- na colo, Hercules dedit, ut tu in ſuburbano otioſus ſedens

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/249
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 215. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/249>, abgerufen am 17.05.2024.