Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Fünfftes Buch. Geschichte der Teutschen
ihn zum Stadthalter von Gallien machte 4. Valerianus trat An. 257 seine Rei-
se durchs Illyricum, nach Asien an, da er und seine Generale unterwegens alle
Hände voll zu thun fanden. Jnsonderheit werden Aureliani, der damahls, an
statt Vlpii Criniti, die Armeen im Illyrico und Thracien commandirte, Ver-
richtungen gegen die Gothen gerühmet 5. Unter den Truppen, die er commandi-
ret, finden wir einige Generale, aus deren Namen sich schliessen läst, daß sie
Teutsche gewesen, die den Römern gedienet 6. Gleichfalls wird die Tapfferkeit,
so Probus, gegen die Quaden und Sarmaten, bezeuget, und dadurch verdie-
net, daß ihm zwey Legionen anvertrauet worden, in der Historie gerühmet 7.

XXXVII. Valeriani Zug war fürnehmlich gegen die Perser gerichtet:
Einfall der
Gothen in A-
sien. Valeria-
nus
ziehet ge-
gen sie.
aber Asien hatte neue Feinde an den Gothen bekommen. Ein Theil mach-
te mit den Völckern, so an der Küste vom Bosphoro wohneten, Par-
tie, und erhielt von ihnen, daß sie ihre Schiffe hergaben. zosimvs
nennet die Boranos 1 und Gothos, und gregorivs thavmatvrgvs,
Bischoff von Neocaesarea, der Hauptstadt in Pontus, gedencket der
Gothen auch ausdrücklich 2. Der erste Versuch geschahe auf Pithyus, welche
Stadt an der Gräntze von Colchis lag. Der Ort war aber wohl bevestiget, und
Successianus schlug sie mit solcher Tapfferkeit ab, daß sie wieder nach Hause see-
gelten. Als aber der Käiser, der indessen in Asien angelanget, Successianum

zu sich
4 [Beginn Spaltensatz] pollio in XXX. Tyr. c. 3. Transrhenani
limitis ducem, & Galliae praesidem, Posthumum
fecimus &c.
5 vopiscvs in Aurelian. c. 10. Habuit mul-
tos ducatus, usque adeo, ut etiam Vlpii Criniti
(qui
se de Traiani genere referebat, ac fortissimi reuera
uiri, & Traiani simillimi, qui pictus est cum eodem
Aureliano in templo Solis, quem Valerianus Caesaris
loco habere instituerat,
) uicem sumeret, exercitum
duceret, limitem restitueret, praedam militibus
daret: Thracias bobus, equis, mancipiis, capti-
uis locupletaret: manubias in Palatio collocaret:

500 seruos, 2000 vaccarum, 1000 equas; ouium
10000. caprarum 15000 in priuatam uillam Valeri-
ni congereret.
6 vopiscvs in Aurel. c. 11. Habes legionem
tertiam felicem, & equites cataphractarios octin-
gentos. Tecum erit Hartomundus, Halidegastes,
Hildemundus, Cariouiscus.
vorbvrg
hat be-
reits p. 519. 2. angemercket, daß diese Namen unter
den Francken vorkommen: und bestätiget dadurch die
Muthmassung, daß es Fränckische Generale mögen
gewesen seyn.
7 vopiscvs in Probo c. 5. Cum bello Sar-
matico, iam tribunus, transmisso Danubio, multa
fortiter fecisset, publice in concione donatus est ha-
stis puris quatuor, coronis uallaribus duabus, coro-
na ciuica una, uexillis puris quatuor, armillis au-
reis duabus, torque aureo uno, patera sacrisicali
[Spaltenumbruch] quinquelibri una: quo quidem tempore Valerium
Flaccum, adolescentem nobilem, parentem Valeri-
ani, e Quadorum liberauit manu: unde illi Valeri-
anus coronam ciuicam detulit. Verba Valeriani
pro concione habita: Suscipe Probe proemia pro re-
publica, suscipe coronam ciuicam pro parente, quo
quidem tempore, legionem tertiam eidem addidit.

Id. ib. c. 16. In Illyrico Sarmatas, ceterasque gentes,
ita contudit, ut prope sine bello cuncta reciperet, quae
illi diripuerant.
1 §. XXXVII. 1. zosim. L. I. c. 31. sqq. Borani uero, &
Gothi, & Carpi, & Vregundi,
(nationum haec no-
mina, propter Istrum sedes habentium
) nullam nec
Italiae, nec Illyrici partem, a continuis uexationibus
immunem relinquebant, omnia, nemine resistente,
diripientes. Et quidem Borani in Asiam quoque
transiicere conabantur: idque per incolas Bospori
sane quam facile obtinuerunt, qui metu potius, quam
animi uoluntate, adducti, naues eis dederunt, & in
transiiciendo duces fuerunt. Quam enim diu reges
illi habebant, filiis paternum in regnum succedenti-
bus, partim propter amicitiam cum populo Romano,
& commerciorum opportunitatem; partim propter
ea munera, quae ab Imperatoribus quotannis eis mit-
tebantur, Scythas, in Asiam transiicere uolentes, ar-
cere non desinebant: uerum posteaquam, extincto
genere regio, quidam uiles & abiecti principatum
obtinuissent, sibimet ipsi metuentes, Scythis, adeun-
dae per Bosporum Asiae, facultatem concedebant, &

[Ende Spaltensatz]
suis
2

Fuͤnfftes Buch. Geſchichte der Teutſchen
ihn zum Stadthalter von Gallien machte 4. Valerianus trat An. 257 ſeine Rei-
ſe durchs Illyricum, nach Aſien an, da er und ſeine Generale unterwegens alle
Haͤnde voll zu thun fanden. Jnſonderheit werden Aureliani, der damahls, an
ſtatt Vlpii Criniti, die Armeen im Illyrico und Thracien commandirte, Ver-
richtungen gegen die Gothen geruͤhmet 5. Unter den Truppen, die er commandi-
ret, finden wir einige Generale, aus deren Namen ſich ſchlieſſen laͤſt, daß ſie
Teutſche geweſen, die den Roͤmern gedienet 6. Gleichfalls wird die Tapfferkeit,
ſo Probus, gegen die Quaden und Sarmaten, bezeuget, und dadurch verdie-
net, daß ihm zwey Legionen anvertrauet worden, in der Hiſtorie geruͤhmet 7.

XXXVII. Valeriani Zug war fuͤrnehmlich gegen die Perſer gerichtet:
Einfall der
Gothen in A-
ſien. Valeria-
nus
ziehet ge-
gen ſie.
aber Aſien hatte neue Feinde an den Gothen bekommen. Ein Theil mach-
te mit den Voͤlckern, ſo an der Kuͤſte vom Boſphoro wohneten, Par-
tie, und erhielt von ihnen, daß ſie ihre Schiffe hergaben. zosimvs
nennet die Boranos 1 und Gothos, und gregorivs thavmatvrgvs,
Biſchoff von Neocaeſarea, der Hauptſtadt in Pontus, gedencket der
Gothen auch ausdruͤcklich 2. Der erſte Verſuch geſchahe auf Pithyus, welche
Stadt an der Graͤntze von Colchis lag. Der Ort war aber wohl beveſtiget, und
Succeſſianus ſchlug ſie mit ſolcher Tapfferkeit ab, daß ſie wieder nach Hauſe ſee-
gelten. Als aber der Kaͤiſer, der indeſſen in Aſien angelanget, Succeſſianum

zu ſich
4 [Beginn Spaltensatz] pollio in XXX. Tyr. c. 3. Transrhenani
limitis ducem, & Galliae praeſidem, Poſthumum
fecimus &c.
5 vopiscvs in Aurelian. c. 10. Habuit mul-
tos ducatus, usque adeo, ut etiam Vlpii Criniti
(qui
ſe de Traiani genere referebat, ac fortiſſimi reuera
uiri, & Traiani ſimillimi, qui pictus eſt cum eodem
Aureliano in templo Solis, quem Valerianus Caeſaris
loco habere inſtituerat,
) uicem ſumeret, exercitum
duceret, limitem reſtitueret, praedam militibus
daret: Thracias bobus, equis, mancipiis, capti-
uis locupletaret: manubias in Palatio collocaret:

500 ſeruos, 2000 vaccarum, 1000 equas; ouium
10000. caprarum 15000 in priuatam uillam Valeri-
ni congereret.
6 vopiscvs in Aurel. c. 11. Habes legionem
tertiam felicem, & equites cataphractarios octin-
gentos. Tecum erit Hartomundus, Halidegaſtes,
Hildemundus, Cariouiſcus.
vorbvrg
hat be-
reits p. 519. 2. angemercket, daß dieſe Namen unter
den Francken vorkommen: und beſtaͤtiget dadurch die
Muthmaſſung, daß es Fraͤnckiſche Generale moͤgen
geweſen ſeyn.
7 vopiscvs in Probo c. 5. Cum bello Sar-
matico, iam tribunus, transmiſſo Danubio, multa
fortiter feciſſet, publice in concione donatus eſt ha-
ſtis puris quatuor, coronis uallaribus duabus, coro-
na ciuica una, uexillis puris quatuor, armillis au-
reis duabus, torque aureo uno, patera ſacriſicali
[Spaltenumbruch] quinquelibri una: quo quidem tempore Valerium
Flaccum, adoleſcentem nobilem, parentem Valeri-
ani, e Quadorum liberauit manu: unde illi Valeri-
anus coronam ciuicam detulit. Verba Valeriani
pro concione habita: Suſcipe Probe proemia pro re-
publica, ſuſcipe coronam ciuicam pro parente, quo
quidem tempore, legionem tertiam eidem addidit.

Id. ib. c. 16. In Illyrico Sarmatas, ceterasque gentes,
ita contudit, ut prope ſine bello cuncta reciperet, quae
illi diripuerant.
1 §. XXXVII. 1. zosim. L. I. c. 31. ſqq. Borani uero, &
Gothi, & Carpi, & Vregundi,
(nationum haec no-
mina, propter Iſtrum ſedes habentium
) nullam nec
Italiae, nec Illyrici partem, a continuis uexationibus
immunem relinquebant, omnia, nemine reſiſtente,
diripientes. Et quidem Borani in Aſiam quoque
transiicere conabantur: idque per incolas Boſpori
ſane quam facile obtinuerunt, qui metu potius, quam
animi uoluntate, adducti, naues eis dederunt, & in
transiiciendo duces fuerunt. Quam enim diu reges
illi habebant, filiis paternum in regnum ſuccedenti-
bus, partim propter amicitiam cum populo Romano,
& commerciorum opportunitatem; partim propter
ea munera, quae ab Imperatoribus quotannis eis mit-
tebantur, Scythas, in Aſiam transiicere uolentes, ar-
cere non deſinebant: uerum poſteaquam, extincto
genere regio, quidam uiles & abiecti principatum
obtinuiſſent, ſibimet ipſi metuentes, Scythis, adeun-
dae per Boſporum Aſiae, facultatem concedebant, &

[Ende Spaltensatz]
ſuis
2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0206" n="172"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Fu&#x0364;nfftes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen</hi></fw><lb/>
ihn zum Stadthalter von Gallien machte <note place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pollio</hi></hi> in XXX. Tyr. c. 3. <hi rendition="#i">Transrhenani<lb/>
limitis ducem, &amp; Galliae prae&#x017F;idem, Po&#x017F;thumum<lb/>
fecimus &amp;c.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Valerianus</hi> trat An. 257 &#x017F;eine Rei-<lb/>
&#x017F;e durchs <hi rendition="#aq">Illyricum,</hi> nach A&#x017F;ien an, da er und &#x017F;eine Generale unterwegens alle<lb/>
Ha&#x0364;nde voll zu thun fanden. Jn&#x017F;onderheit werden <hi rendition="#aq">Aureliani,</hi> der damahls, an<lb/>
&#x017F;tatt <hi rendition="#aq">Vlpii Criniti,</hi> die Armeen im <hi rendition="#aq">Illyrico</hi> und Thracien commandirte, Ver-<lb/>
richtungen gegen die Gothen geru&#x0364;hmet <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vopiscvs</hi></hi> in Aurelian. c. 10. <hi rendition="#i">Habuit mul-<lb/>
tos ducatus, usque adeo, ut etiam Vlpii Criniti</hi> (<hi rendition="#i">qui<lb/>
&#x017F;e de Traiani genere referebat, ac forti&#x017F;&#x017F;imi reuera<lb/>
uiri, &amp; Traiani &#x017F;imillimi, qui pictus e&#x017F;t cum eodem<lb/>
Aureliano in templo Solis, quem Valerianus Cae&#x017F;aris<lb/>
loco habere in&#x017F;tituerat,</hi>) <hi rendition="#i">uicem &#x017F;umeret, exercitum<lb/>
duceret, limitem re&#x017F;titueret, praedam militibus<lb/>
daret: Thracias bobus, equis, mancipiis, capti-<lb/>
uis locupletaret: manubias in Palatio collocaret:</hi><lb/>
500 <hi rendition="#i">&#x017F;eruos,</hi> 2000 <hi rendition="#i">vaccarum,</hi> 1000 <hi rendition="#i">equas; ouium</hi><lb/>
10000. <hi rendition="#i">caprarum</hi> 15000 <hi rendition="#i">in priuatam uillam Valeri-<lb/>
ni congereret.</hi></hi></note>. Unter den Truppen, die er commandi-<lb/>
ret, finden wir einige Generale, aus deren Namen &#x017F;ich &#x017F;chlie&#x017F;&#x017F;en la&#x0364;&#x017F;t, daß &#x017F;ie<lb/>
Teut&#x017F;che gewe&#x017F;en, die den Ro&#x0364;mern gedienet <note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vopiscvs</hi></hi> in Aurel. c. 11. <hi rendition="#i">Habes legionem<lb/>
tertiam felicem, &amp; equites cataphractarios octin-<lb/>
gentos. Tecum erit Hartomundus, Halidega&#x017F;tes,<lb/>
Hildemundus, Carioui&#x017F;cus.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vorbvrg</hi></hi></hi> hat be-<lb/>
reits <hi rendition="#aq">p.</hi> 519. 2. angemercket, daß die&#x017F;e Namen unter<lb/>
den Francken vorkommen: und be&#x017F;ta&#x0364;tiget dadurch die<lb/>
Muthma&#x017F;&#x017F;ung, daß es Fra&#x0364;ncki&#x017F;che Generale mo&#x0364;gen<lb/>
gewe&#x017F;en &#x017F;eyn.</note>. Gleichfalls wird die Tapfferkeit,<lb/>
&#x017F;o <hi rendition="#aq">Probus,</hi> gegen die Quaden und Sarmaten, bezeuget, und dadurch verdie-<lb/>
net, daß ihm zwey Legionen anvertrauet worden, in der Hi&#x017F;torie geru&#x0364;hmet <note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vopiscvs</hi></hi> in Probo c. 5. <hi rendition="#i">Cum bello Sar-<lb/>
matico, iam tribunus, transmi&#x017F;&#x017F;o Danubio, multa<lb/>
fortiter feci&#x017F;&#x017F;et, publice in concione donatus e&#x017F;t ha-<lb/>
&#x017F;tis puris quatuor, coronis uallaribus duabus, coro-<lb/>
na ciuica una, uexillis puris quatuor, armillis au-<lb/>
reis duabus, torque aureo uno, patera &#x017F;acri&#x017F;icali<lb/><cb/>
quinquelibri una: quo quidem tempore Valerium<lb/>
Flaccum, adole&#x017F;centem nobilem, parentem Valeri-<lb/>
ani, e Quadorum liberauit manu: unde illi Valeri-<lb/>
anus coronam ciuicam detulit. Verba Valeriani<lb/>
pro concione habita: Su&#x017F;cipe Probe proemia pro re-<lb/>
publica, &#x017F;u&#x017F;cipe coronam ciuicam pro parente, quo<lb/>
quidem tempore, legionem tertiam eidem addidit.</hi><lb/>
Id. ib. c. 16. <hi rendition="#i">In Illyrico Sarmatas, ceterasque gentes,<lb/>
ita contudit, ut prope &#x017F;ine bello cuncta reciperet, quae<lb/>
illi diripuerant.</hi></hi></note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXXVII. Valeriani</hi> Zug war fu&#x0364;rnehmlich gegen die Per&#x017F;er gerichtet:<lb/><note place="left">Einfall der<lb/>
Gothen in A-<lb/>
&#x017F;ien. <hi rendition="#aq">Valeria-<lb/>
nus</hi> ziehet ge-<lb/>
gen &#x017F;ie.</note>aber A&#x017F;ien hatte neue Feinde an den Gothen bekommen. Ein Theil mach-<lb/>
te mit den Vo&#x0364;lckern, &#x017F;o an der Ku&#x0364;&#x017F;te vom <hi rendition="#aq">Bo&#x017F;phoro</hi> wohneten, Par-<lb/>
tie, und erhielt von ihnen, daß &#x017F;ie ihre Schiffe hergaben. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi></hi><lb/>
nennet die <hi rendition="#aq">Boranos</hi> <note xml:id="FN206_01_01" next="#FN206_01_02" place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXXVII</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">zosim.</hi> L. I. c. 31. &#x017F;qq. <hi rendition="#i">Borani uero, &amp;<lb/>
Gothi, &amp; Carpi, &amp; Vregundi,</hi> (<hi rendition="#i">nationum haec no-<lb/>
mina, propter I&#x017F;trum &#x017F;edes habentium</hi>) <hi rendition="#i">nullam nec<lb/>
Italiae, nec Illyrici partem, a continuis uexationibus<lb/>
immunem relinquebant, omnia, nemine re&#x017F;i&#x017F;tente,<lb/>
diripientes. Et quidem Borani in A&#x017F;iam quoque<lb/>
transiicere conabantur: idque per incolas Bo&#x017F;pori<lb/>
&#x017F;ane quam facile obtinuerunt, qui metu potius, quam<lb/>
animi uoluntate, adducti, naues eis dederunt, &amp; in<lb/>
transiiciendo duces fuerunt. Quam enim diu reges<lb/>
illi habebant, filiis paternum in regnum &#x017F;uccedenti-<lb/>
bus, partim propter amicitiam cum populo Romano,<lb/>
&amp; commerciorum opportunitatem; partim propter<lb/>
ea munera, quae ab Imperatoribus quotannis eis mit-<lb/>
tebantur, Scythas, in A&#x017F;iam transiicere uolentes, ar-<lb/>
cere non de&#x017F;inebant: uerum po&#x017F;teaquam, extincto<lb/>
genere regio, quidam uiles &amp; abiecti principatum<lb/>
obtinui&#x017F;&#x017F;ent, &#x017F;ibimet ip&#x017F;i metuentes, Scythis, adeun-<lb/>
dae per Bo&#x017F;porum A&#x017F;iae, facultatem concedebant, &amp;</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;uis</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note> und <hi rendition="#aq">Gothos,</hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">gregorivs thavmatvrgvs,</hi></hi></hi><lb/>
Bi&#x017F;choff von <hi rendition="#aq">Neocae&#x017F;area,</hi> der Haupt&#x017F;tadt in <hi rendition="#aq">Pontus,</hi> gedencket der<lb/>
Gothen auch ausdru&#x0364;cklich <note xml:id="FN206_02_01" next="#FN206_02_02" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>. Der er&#x017F;te Ver&#x017F;uch ge&#x017F;chahe auf <hi rendition="#aq">Pithyus,</hi> welche<lb/>
Stadt an der Gra&#x0364;ntze von <hi rendition="#aq">Colchis</hi> lag. Der Ort war aber wohl beve&#x017F;tiget, und<lb/><hi rendition="#aq">Succe&#x017F;&#x017F;ianus</hi> &#x017F;chlug &#x017F;ie mit &#x017F;olcher Tapfferkeit ab, daß &#x017F;ie wieder nach Hau&#x017F;e &#x017F;ee-<lb/>
gelten. Als aber der Ka&#x0364;i&#x017F;er, der inde&#x017F;&#x017F;en in A&#x017F;ien angelanget, <hi rendition="#aq">Succe&#x017F;&#x017F;ianum</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">zu &#x017F;ich</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[172/0206] Fuͤnfftes Buch. Geſchichte der Teutſchen ihn zum Stadthalter von Gallien machte 4. Valerianus trat An. 257 ſeine Rei- ſe durchs Illyricum, nach Aſien an, da er und ſeine Generale unterwegens alle Haͤnde voll zu thun fanden. Jnſonderheit werden Aureliani, der damahls, an ſtatt Vlpii Criniti, die Armeen im Illyrico und Thracien commandirte, Ver- richtungen gegen die Gothen geruͤhmet 5. Unter den Truppen, die er commandi- ret, finden wir einige Generale, aus deren Namen ſich ſchlieſſen laͤſt, daß ſie Teutſche geweſen, die den Roͤmern gedienet 6. Gleichfalls wird die Tapfferkeit, ſo Probus, gegen die Quaden und Sarmaten, bezeuget, und dadurch verdie- net, daß ihm zwey Legionen anvertrauet worden, in der Hiſtorie geruͤhmet 7. XXXVII. Valeriani Zug war fuͤrnehmlich gegen die Perſer gerichtet: aber Aſien hatte neue Feinde an den Gothen bekommen. Ein Theil mach- te mit den Voͤlckern, ſo an der Kuͤſte vom Boſphoro wohneten, Par- tie, und erhielt von ihnen, daß ſie ihre Schiffe hergaben. zosimvs nennet die Boranos 1 und Gothos, und gregorivs thavmatvrgvs, Biſchoff von Neocaeſarea, der Hauptſtadt in Pontus, gedencket der Gothen auch ausdruͤcklich 2. Der erſte Verſuch geſchahe auf Pithyus, welche Stadt an der Graͤntze von Colchis lag. Der Ort war aber wohl beveſtiget, und Succeſſianus ſchlug ſie mit ſolcher Tapfferkeit ab, daß ſie wieder nach Hauſe ſee- gelten. Als aber der Kaͤiſer, der indeſſen in Aſien angelanget, Succeſſianum zu ſich Einfall der Gothen in A- ſien. Valeria- nus ziehet ge- gen ſie. 4 pollio in XXX. Tyr. c. 3. Transrhenani limitis ducem, & Galliae praeſidem, Poſthumum fecimus &c. 5 vopiscvs in Aurelian. c. 10. Habuit mul- tos ducatus, usque adeo, ut etiam Vlpii Criniti (qui ſe de Traiani genere referebat, ac fortiſſimi reuera uiri, & Traiani ſimillimi, qui pictus eſt cum eodem Aureliano in templo Solis, quem Valerianus Caeſaris loco habere inſtituerat,) uicem ſumeret, exercitum duceret, limitem reſtitueret, praedam militibus daret: Thracias bobus, equis, mancipiis, capti- uis locupletaret: manubias in Palatio collocaret: 500 ſeruos, 2000 vaccarum, 1000 equas; ouium 10000. caprarum 15000 in priuatam uillam Valeri- ni congereret. 6 vopiscvs in Aurel. c. 11. Habes legionem tertiam felicem, & equites cataphractarios octin- gentos. Tecum erit Hartomundus, Halidegaſtes, Hildemundus, Cariouiſcus. vorbvrg hat be- reits p. 519. 2. angemercket, daß dieſe Namen unter den Francken vorkommen: und beſtaͤtiget dadurch die Muthmaſſung, daß es Fraͤnckiſche Generale moͤgen geweſen ſeyn. 7 vopiscvs in Probo c. 5. Cum bello Sar- matico, iam tribunus, transmiſſo Danubio, multa fortiter feciſſet, publice in concione donatus eſt ha- ſtis puris quatuor, coronis uallaribus duabus, coro- na ciuica una, uexillis puris quatuor, armillis au- reis duabus, torque aureo uno, patera ſacriſicali quinquelibri una: quo quidem tempore Valerium Flaccum, adoleſcentem nobilem, parentem Valeri- ani, e Quadorum liberauit manu: unde illi Valeri- anus coronam ciuicam detulit. Verba Valeriani pro concione habita: Suſcipe Probe proemia pro re- publica, ſuſcipe coronam ciuicam pro parente, quo quidem tempore, legionem tertiam eidem addidit. Id. ib. c. 16. In Illyrico Sarmatas, ceterasque gentes, ita contudit, ut prope ſine bello cuncta reciperet, quae illi diripuerant. 1 §. XXXVII. 1. zosim. L. I. c. 31. ſqq. Borani uero, & Gothi, & Carpi, & Vregundi, (nationum haec no- mina, propter Iſtrum ſedes habentium) nullam nec Italiae, nec Illyrici partem, a continuis uexationibus immunem relinquebant, omnia, nemine reſiſtente, diripientes. Et quidem Borani in Aſiam quoque transiicere conabantur: idque per incolas Boſpori ſane quam facile obtinuerunt, qui metu potius, quam animi uoluntate, adducti, naues eis dederunt, & in transiiciendo duces fuerunt. Quam enim diu reges illi habebant, filiis paternum in regnum ſuccedenti- bus, partim propter amicitiam cum populo Romano, & commerciorum opportunitatem; partim propter ea munera, quae ab Imperatoribus quotannis eis mit- tebantur, Scythas, in Aſiam transiicere uolentes, ar- cere non deſinebant: uerum poſteaquam, extincto genere regio, quidam uiles & abiecti principatum obtinuiſſent, ſibimet ipſi metuentes, Scythis, adeun- dae per Boſporum Aſiae, facultatem concedebant, & ſuis 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/206
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 172. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/206>, abgerufen am 18.05.2024.