Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.
che letztern um den Ausfluß der Donau gewohnet, nebst 3000 Carpis dazu gezogen,
und über die Donau gesetzet: da sie Marcianopolis in Moesien belagert:
aber auch gegen eine Summe Geldes wieder verlassen . iornandes erzehlt
ferner, wie die Gothen darauf mit den Gepiden, die ebenfalls von Gothischer An-
kunfft, in Krieg gerathen : deren König Fastida, weil er die Burgunder, und
andere benachbarte Völcker bezwungen gehabt, stoltz geworden, und den Gothen
was anhaben wollen, aber von ihnen aus dem Felde geschlagen worden 6.

XXXIV. Unter Decio, der indessen Philippo gefolget, ging Cniva,Decius bleibt
im Treffen
wieder die Go-
then.

Ostrogothens Nachfolger, mit 70000 Mann über die Donau. Er belagerte
Anfangs Noui in Nieder-Moesien. Als ihn aber Gallus, der damahls an selbiger
Gräntze commandirte 1, und nachmahls Käiser geworden, weg geschlagen, ging
er vor Nicopolis, so gleichfalls an der Donau lieget. Der junge Decius 2 ent-
setzte Nicopolis, worauf Cniva sich über das Gebürge Haemus, so Moesien von
Thracien absonderte, in diese letztere Provintz zog, und einen Anschlag auf Philip-
popolis
machte. Decius verfolgte die Gothen, da es denn, in der Gegend von Beraea,
zum Treffen kam 3, in welchem Cniva die Oberhand behielte. Worauf Decius sich
über den Haemus in Moesien, zu Galli Armee zurücke zog. Dieser Sieg öff-

nete
[Beginn Spaltensatz] ner Erzehlung scheinen die Gepiden um den Ausfluß
der Weichsel gewohnet zu haben, eher sie ausgezogen,
und den Gothen so nahe gekommen, daß sie der Länder
halber in Streit gerathen können.
6 iornandes ibid. Ergo Gepidarum Rex,
Fastida, quietam gentem excitans, patrios fines per
arma dilatauit. Nam Burgundiones paene usque
ad internecionem deleuit, aliasque nonnullas gentes
perdomuit, Gothos quoque mule prouocans, consan-
guinitatis foedus prius importuna concertatione uio-
lauit, superbaque admodum elatione iactatus, cre-
scenti populo dum terras coepit addere, incolas pa-
triae reddidit rariores. Is ergo misit legatos ad O-
strogotham, cuius adbuc imperio tam Ostrogothae,
quam Vesegothae, i. e. utrique eiusdem gentis populi
subiacebant, inclusum se montium queritans asperi-
tate, siluarumque densitate constrictum, unum po-
scens e duobus, ut aut bellum sibi, aut locorum suo-
rum spatia praepararet. Tunc Ostrogotha, Rex Go-
thorum,
(ut erat solidi animi) respondit legatis, bel-
lum se quidem tale horrere, durumque fore, & omni-
no scelestum armis confligere cum propinquis, loca
nero non cedere. Quid multa? Gepidae in bella ir-
ruunt, contra quos ne nimii iudicaretur, mouit &
Ostrogotha procinctum, conueniuntque ad oppidum
Galtis, iuxta quod currit fluuius Aucha, ibique
magna partium uirtute certatum est: quippe quos in
se, & armorum & pugnae similitudo commouerat.
Sed causa melior, uiuaxque ingenium iuuat Gothos;
inclinata denique parte Gepidarum, proelium nox
[Spaltenumbruch] diremit. Tunc relicta suorum strage, Fastida, rex
Gepidarum properauit ad patriam, tam pudendis
opprobriis humiliatus, quam fuerat elatione erectus.
Redeunt victores Gothi, Gepidarum discessione con-
tenti, suaque in patria, nostri in pace, uersantur, us-
que dum eorum praeuius existeret Ostrogotha.
Die
Oerter, so iornandes hier angiebt, sind
unbekannt, doch siehet man so viel, daß Fastida,
nachdem er die Burgunder überwunden, den Gothen
immer näher gekommen.
1 §. XXXIV. 1. dvx limitis moesiae.
2 v. tillemont. p. 590.
3 iornandes c. 18. Post cuius decessum
Cniua, exercitum diuidens in duas partes,, non-
nullos ad uastandam Moesiam dirigit, sciens, eam
negligentibus principibus defensoribus destitutam.
Ipse uero, cum septuaginta millibus, ad Eustesium, id
est Nouas conscendit; unde a Gallo duce remotus,
Nicopolim accedit, quae iuxta Iatrum fluuium est
constituta notissima: quoniam deuictis Sarmatis
Traianus eam fabricauit, & appellauit uictoriae
ciuitatem: ubi Decio superueniente Imperatore,
tandem Cniua in Hemoniae partes, quae non longe
aberant, recessit: inde, apparatu disposito, Philip-
popolim ire festinans. Cuius secessum Decius Im-
perator cognoscens, & ipsius urbi ferre subsidium ge-
stiens, iugo montis transacto ad Beraeam uenit.

Die Variation der Historicorum in den Umständen
der Erzehlung, hat bereits Msr. de tillemont.
T. III. P. II. p.
592. angemercket, und zu verglei-
chen gesucht.
[Ende Spaltensatz]
4. am-

bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.
che letztern um den Ausfluß der Donau gewohnet, nebſt 3000 Carpis dazu gezogen,
und uͤber die Donau geſetzet: da ſie Marcianopolis in Moeſien belagert:
aber auch gegen eine Summe Geldes wieder verlaſſen . iornandes erzehlt
ferner, wie die Gothen darauf mit den Gepiden, die ebenfalls von Gothiſcher An-
kunfft, in Krieg gerathen : deren Koͤnig Faſtida, weil er die Burgunder, und
andere benachbarte Voͤlcker bezwungen gehabt, ſtoltz geworden, und den Gothen
was anhaben wollen, aber von ihnen aus dem Felde geſchlagen worden 6.

XXXIV. Unter Decio, der indeſſen Philippo gefolget, ging Cniva,Decius bleibt
im Treffen
wieder die Go-
then.

Oſtrogothens Nachfolger, mit 70000 Mann uͤber die Donau. Er belagerte
Anfangs Noui in Nieder-Moeſien. Als ihn aber Gallus, der damahls an ſelbiger
Graͤntze commandirte 1, und nachmahls Kaͤiſer geworden, weg geſchlagen, ging
er vor Nicopolis, ſo gleichfalls an der Donau lieget. Der junge Decius 2 ent-
ſetzte Nicopolis, worauf Cniva ſich uͤber das Gebuͤrge Haemus, ſo Moeſien von
Thracien abſonderte, in dieſe letztere Provintz zog, und einen Anſchlag auf Philip-
popolis
machte. Decius verfolgte die Gothen, da es deñ, in der Gegend von Beraea,
zum Treffen kam 3, in welchem Cniva die Oberhand behielte. Worauf Decius ſich
uͤber den Haemus in Moeſien, zu Galli Armee zuruͤcke zog. Dieſer Sieg oͤff-

nete
[Beginn Spaltensatz] ner Erzehlung ſcheinen die Gepiden um den Ausfluß
der Weichſel gewohnet zu haben, eher ſie ausgezogen,
und den Gothen ſo nahe gekommen, daß ſie der Laͤnder
halber in Streit gerathen koͤnnen.
6 iornandes ibid. Ergo Gepidarum Rex,
Faſtida, quietam gentem excitans, patrios fines per
arma dilatauit. Nam Burgundiones paene usque
ad internecionem deleuit, aliasque nonnullas gentes
perdomuit, Gothos quoque mule prouocans, conſan-
guinitatis foedus prius importuna concertatione uio-
lauit, ſuperbaque admodum elatione iactatus, cre-
ſcenti populo dum terras coepit addere, incolas pa-
triae reddidit rariores. Is ergo miſit legatos ad O-
ſtrogotham, cuius adbuc imperio tam Oſtrogothae,
quam Veſegothae, i. e. utrique eiusdem gentis populi
ſubiacebant, incluſum ſe montium queritans aſperi-
tate, ſiluarumque denſitate conſtrictum, unum po-
ſcens e duobus, ut aut bellum ſibi, aut locorum ſuo-
rum ſpatia praepararet. Tunc Oſtrogotha, Rex Go-
thorum,
(ut erat ſolidi animi) reſpondit legatis, bel-
lum ſe quidem tale horrere, durumque fore, & omni-
no ſceleſtum armis confligere cum propinquis, loca
nero non cedere. Quid multa? Gepidae in bella ir-
ruunt, contra quos ne nimii iudicaretur, mouit &
Oſtrogotha procinctum, conueniuntque ad oppidum
Galtis, iuxta quod currit fluuius Aucha, ibique
magna partium uirtute certatum eſt: quippe quos in
ſe, & armorum & pugnae ſimilitudo commouerat.
Sed cauſa melior, uiuaxque ingenium iuuat Gothos;
inclinata denique parte Gepidarum, proelium nox
[Spaltenumbruch] diremit. Tunc relicta ſuorum ſtrage, Faſtida, rex
Gepidarum properauit ad patriam, tam pudendis
opprobriis humiliatus, quam fuerat elatione erectus.
Redeunt victores Gothi, Gepidarum diſceſſione con-
tenti, ſuaque in patria, noſtri in pace, uerſantur, us-
que dum eorum praeuius exiſteret Oſtrogotha.
Die
Oerter, ſo iornandes hier angiebt, ſind
unbekannt, doch ſiehet man ſo viel, daß Faſtida,
nachdem er die Burgunder uͤberwunden, den Gothen
immer naͤher gekommen.
1 §. XXXIV. 1. dvx limitis moesiae.
2 v. tillemont. p. 590.
3 iornandes c. 18. Poſt cuius deceſſum
Cniua, exercitum diuidens in duas partes,, non-
nullos ad uaſtandam Moeſiam dirigit, ſciens, eam
negligentibus principibus defenſoribus deſtitutam.
Ipſe uero, cum ſeptuaginta millibus, ad Euſteſium, id
eſt Nouas conſcendit; unde a Gallo duce remotus,
Nicopolim accedit, quae iuxta Iatrum fluuium eſt
conſtituta notiſſima: quoniam deuictis Sarmatis
Traianus eam fabricauit, & appellauit uictoriae
ciuitatem: ubi Decio ſuperueniente Imperatore,
tandem Cniua in Hemoniae partes, quae non longe
aberant, receſſit: inde, apparatu diſpoſito, Philip-
popolim ire feſtinans. Cuius ſeceſſum Decius Im-
perator cognoſcens, & ipſius urbi ferre ſubſidium ge-
ſtiens, iugo montis transacto ad Beraeam uenit.

Die Variation der Hiſtoricorum in den Umſtaͤnden
der Erzehlung, hat bereits Mſr. de tillemont.
T. III. P. II. p.
592. angemercket, und zu verglei-
chen geſucht.
[Ende Spaltensatz]
4. am-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0201" n="167"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
che letztern um den Ausfluß der Donau gewohnet, neb&#x017F;t 3000 <hi rendition="#aq">Carpis</hi> dazu gezogen,<lb/>
und u&#x0364;ber die Donau ge&#x017F;etzet: da &#x017F;ie <hi rendition="#aq">Marcianopolis</hi> <note xml:id="FN200_03_02" prev="#FN200_03_01" place="foot" n="3"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note> in Moe&#x017F;ien belagert:<lb/>
aber auch gegen eine Summe Geldes wieder verla&#x017F;&#x017F;en <note xml:id="FN200_04_02" prev="#FN200_04_01" place="foot" n="4"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi></hi> erzehlt<lb/>
ferner, wie die Gothen darauf mit den Gepiden, die ebenfalls von Gothi&#x017F;cher An-<lb/>
kunfft, in Krieg gerathen <note xml:id="FN200_05_02" prev="#FN200_05_01" place="foot" n="5"><cb type="start"/>
ner Erzehlung &#x017F;cheinen die Gepiden um den Ausfluß<lb/>
der Weich&#x017F;el gewohnet zu haben, eher &#x017F;ie ausgezogen,<lb/>
und den Gothen &#x017F;o nahe gekommen, daß &#x017F;ie der La&#x0364;nder<lb/>
halber in Streit gerathen ko&#x0364;nnen.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note>: deren Ko&#x0364;nig <hi rendition="#aq">Fa&#x017F;tida,</hi> weil er die Burgunder, und<lb/>
andere benachbarte Vo&#x0364;lcker bezwungen gehabt, &#x017F;toltz geworden, und den Gothen<lb/>
was anhaben wollen, aber von ihnen aus dem Felde ge&#x017F;chlagen worden <note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi> ibid. <hi rendition="#i">Ergo Gepidarum Rex,<lb/>
Fa&#x017F;tida, quietam gentem excitans, patrios fines per<lb/>
arma dilatauit. Nam Burgundiones paene usque<lb/>
ad internecionem deleuit, aliasque nonnullas gentes<lb/>
perdomuit, Gothos quoque mule prouocans, con&#x017F;an-<lb/>
guinitatis foedus prius importuna concertatione uio-<lb/>
lauit, &#x017F;uperbaque admodum elatione iactatus, cre-<lb/>
&#x017F;centi populo dum terras coepit addere, incolas pa-<lb/>
triae reddidit rariores. Is ergo mi&#x017F;it legatos ad O-<lb/>
&#x017F;trogotham, cuius adbuc imperio tam O&#x017F;trogothae,<lb/>
quam Ve&#x017F;egothae, i. e. utrique eiusdem gentis populi<lb/>
&#x017F;ubiacebant, inclu&#x017F;um &#x017F;e montium queritans a&#x017F;peri-<lb/>
tate, &#x017F;iluarumque den&#x017F;itate con&#x017F;trictum, unum po-<lb/>
&#x017F;cens e duobus, ut aut bellum &#x017F;ibi, aut locorum &#x017F;uo-<lb/>
rum &#x017F;patia praepararet. Tunc O&#x017F;trogotha, Rex Go-<lb/>
thorum,</hi> (<hi rendition="#i">ut erat &#x017F;olidi animi</hi>) <hi rendition="#i">re&#x017F;pondit legatis, bel-<lb/>
lum &#x017F;e quidem tale horrere, durumque fore, &amp; omni-<lb/>
no &#x017F;cele&#x017F;tum armis confligere cum propinquis, loca<lb/>
nero non cedere. Quid multa? Gepidae in bella ir-<lb/>
ruunt, contra quos ne nimii iudicaretur, mouit &amp;<lb/>
O&#x017F;trogotha procinctum, conueniuntque ad oppidum<lb/>
Galtis, iuxta quod currit fluuius Aucha, ibique<lb/>
magna partium uirtute certatum e&#x017F;t: quippe quos in<lb/>
&#x017F;e, &amp; armorum &amp; pugnae &#x017F;imilitudo commouerat.<lb/>
Sed cau&#x017F;a melior, uiuaxque ingenium iuuat Gothos;<lb/>
inclinata denique parte Gepidarum, proelium nox<lb/><cb/>
diremit. Tunc relicta &#x017F;uorum &#x017F;trage, Fa&#x017F;tida, rex<lb/>
Gepidarum properauit ad patriam, tam pudendis<lb/>
opprobriis humiliatus, quam fuerat elatione erectus.<lb/>
Redeunt victores Gothi, Gepidarum di&#x017F;ce&#x017F;&#x017F;ione con-<lb/>
tenti, &#x017F;uaque in patria, no&#x017F;tri in pace, uer&#x017F;antur, us-<lb/>
que dum eorum praeuius exi&#x017F;teret O&#x017F;trogotha.</hi></hi> Die<lb/>
Oerter, &#x017F;o <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi></hi> hier angiebt, &#x017F;ind<lb/>
unbekannt, doch &#x017F;iehet man &#x017F;o viel, daß <hi rendition="#aq">Fa&#x017F;tida,</hi><lb/>
nachdem er die Burgunder u&#x0364;berwunden, den Gothen<lb/>
immer na&#x0364;her gekommen.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXXIV.</hi> Unter <hi rendition="#aq">Decio,</hi> der inde&#x017F;&#x017F;en <hi rendition="#aq">Philippo</hi> gefolget, ging <hi rendition="#fr">Cniva,</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Decius</hi> bleibt<lb/>
im Treffen<lb/>
wieder die Go-<lb/>
then.</note><lb/><hi rendition="#fr">O&#x017F;trogothens</hi> Nachfolger, mit 70000 Mann u&#x0364;ber die Donau. Er belagerte<lb/>
Anfangs <hi rendition="#aq">Noui</hi> in <hi rendition="#fr">Nieder-Moe&#x017F;ien.</hi> Als ihn aber <hi rendition="#aq">Gallus,</hi> der damahls an &#x017F;elbiger<lb/>
Gra&#x0364;ntze commandirte <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXXIV</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">dvx limitis moesiae.</hi></hi></hi></note>, und nachmahls Ka&#x0364;i&#x017F;er geworden, weg ge&#x017F;chlagen, ging<lb/>
er vor <hi rendition="#aq">Nicopolis,</hi> &#x017F;o gleichfalls an der Donau lieget. Der junge <hi rendition="#aq">Decius</hi> <note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">v. <hi rendition="#g">tillemont.</hi></hi> p.</hi> 590.</note> ent-<lb/>
&#x017F;etzte <hi rendition="#aq">Nicopolis,</hi> worauf <hi rendition="#fr">Cniva</hi> &#x017F;ich u&#x0364;ber das Gebu&#x0364;rge <hi rendition="#aq">Haemus,</hi> &#x017F;o Moe&#x017F;ien von<lb/>
Thracien ab&#x017F;onderte, in die&#x017F;e letztere Provintz zog, und einen An&#x017F;chlag auf <hi rendition="#aq">Philip-<lb/>
popolis</hi> machte. <hi rendition="#aq">Decius</hi> verfolgte die Gothen, da es den&#x0303;, in der Gegend von <hi rendition="#aq">Beraea,</hi><lb/>
zum Treffen kam <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi> c. 18. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t cuius dece&#x017F;&#x017F;um<lb/>
Cniua, exercitum diuidens in duas partes,, non-<lb/>
nullos ad ua&#x017F;tandam Moe&#x017F;iam dirigit, &#x017F;ciens, eam<lb/>
negligentibus principibus defen&#x017F;oribus de&#x017F;titutam.<lb/>
Ip&#x017F;e uero, cum &#x017F;eptuaginta millibus, ad Eu&#x017F;te&#x017F;ium, id<lb/>
e&#x017F;t Nouas con&#x017F;cendit; unde a Gallo duce remotus,<lb/>
Nicopolim accedit, quae iuxta Iatrum fluuium e&#x017F;t<lb/>
con&#x017F;tituta noti&#x017F;&#x017F;ima: quoniam deuictis Sarmatis<lb/>
Traianus eam fabricauit, &amp; appellauit uictoriae<lb/>
ciuitatem: ubi Decio &#x017F;uperueniente Imperatore,<lb/>
tandem Cniua in Hemoniae partes, quae non longe<lb/>
aberant, rece&#x017F;&#x017F;it: inde, apparatu di&#x017F;po&#x017F;ito, Philip-<lb/>
popolim ire fe&#x017F;tinans. Cuius &#x017F;ece&#x017F;&#x017F;um Decius Im-<lb/>
perator cogno&#x017F;cens, &amp; ip&#x017F;ius urbi ferre &#x017F;ub&#x017F;idium ge-<lb/>
&#x017F;tiens, iugo montis transacto ad Beraeam uenit.</hi></hi><lb/>
Die <hi rendition="#aq">Variation</hi> der <hi rendition="#aq">Hi&#x017F;toricorum</hi> in den Um&#x017F;ta&#x0364;nden<lb/>
der Erzehlung, hat bereits <hi rendition="#aq">M&#x017F;r. de <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont.</hi></hi><lb/>
T. III. P. II. p.</hi> 592. angemercket, und zu verglei-<lb/>
chen ge&#x017F;ucht.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">4. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">am-</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>, in welchem <hi rendition="#fr">Cniva</hi> die Oberhand behielte. Worauf <hi rendition="#aq">Decius</hi> &#x017F;ich<lb/>
u&#x0364;ber den <hi rendition="#aq">Haemus</hi> in Moe&#x017F;ien, zu Galli Armee zuru&#x0364;cke zog. Die&#x017F;er Sieg o&#x0364;ff-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">nete</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[167/0201] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. che letztern um den Ausfluß der Donau gewohnet, nebſt 3000 Carpis dazu gezogen, und uͤber die Donau geſetzet: da ſie Marcianopolis 3 in Moeſien belagert: aber auch gegen eine Summe Geldes wieder verlaſſen 4. iornandes erzehlt ferner, wie die Gothen darauf mit den Gepiden, die ebenfalls von Gothiſcher An- kunfft, in Krieg gerathen 5: deren Koͤnig Faſtida, weil er die Burgunder, und andere benachbarte Voͤlcker bezwungen gehabt, ſtoltz geworden, und den Gothen was anhaben wollen, aber von ihnen aus dem Felde geſchlagen worden 6. XXXIV. Unter Decio, der indeſſen Philippo gefolget, ging Cniva, Oſtrogothens Nachfolger, mit 70000 Mann uͤber die Donau. Er belagerte Anfangs Noui in Nieder-Moeſien. Als ihn aber Gallus, der damahls an ſelbiger Graͤntze commandirte 1, und nachmahls Kaͤiſer geworden, weg geſchlagen, ging er vor Nicopolis, ſo gleichfalls an der Donau lieget. Der junge Decius 2 ent- ſetzte Nicopolis, worauf Cniva ſich uͤber das Gebuͤrge Haemus, ſo Moeſien von Thracien abſonderte, in dieſe letztere Provintz zog, und einen Anſchlag auf Philip- popolis machte. Decius verfolgte die Gothen, da es deñ, in der Gegend von Beraea, zum Treffen kam 3, in welchem Cniva die Oberhand behielte. Worauf Decius ſich uͤber den Haemus in Moeſien, zu Galli Armee zuruͤcke zog. Dieſer Sieg oͤff- nete Decius bleibt im Treffen wieder die Go- then. 3 4 5 ner Erzehlung ſcheinen die Gepiden um den Ausfluß der Weichſel gewohnet zu haben, eher ſie ausgezogen, und den Gothen ſo nahe gekommen, daß ſie der Laͤnder halber in Streit gerathen koͤnnen. 6 iornandes ibid. Ergo Gepidarum Rex, Faſtida, quietam gentem excitans, patrios fines per arma dilatauit. Nam Burgundiones paene usque ad internecionem deleuit, aliasque nonnullas gentes perdomuit, Gothos quoque mule prouocans, conſan- guinitatis foedus prius importuna concertatione uio- lauit, ſuperbaque admodum elatione iactatus, cre- ſcenti populo dum terras coepit addere, incolas pa- triae reddidit rariores. Is ergo miſit legatos ad O- ſtrogotham, cuius adbuc imperio tam Oſtrogothae, quam Veſegothae, i. e. utrique eiusdem gentis populi ſubiacebant, incluſum ſe montium queritans aſperi- tate, ſiluarumque denſitate conſtrictum, unum po- ſcens e duobus, ut aut bellum ſibi, aut locorum ſuo- rum ſpatia praepararet. Tunc Oſtrogotha, Rex Go- thorum, (ut erat ſolidi animi) reſpondit legatis, bel- lum ſe quidem tale horrere, durumque fore, & omni- no ſceleſtum armis confligere cum propinquis, loca nero non cedere. Quid multa? Gepidae in bella ir- ruunt, contra quos ne nimii iudicaretur, mouit & Oſtrogotha procinctum, conueniuntque ad oppidum Galtis, iuxta quod currit fluuius Aucha, ibique magna partium uirtute certatum eſt: quippe quos in ſe, & armorum & pugnae ſimilitudo commouerat. Sed cauſa melior, uiuaxque ingenium iuuat Gothos; inclinata denique parte Gepidarum, proelium nox diremit. Tunc relicta ſuorum ſtrage, Faſtida, rex Gepidarum properauit ad patriam, tam pudendis opprobriis humiliatus, quam fuerat elatione erectus. Redeunt victores Gothi, Gepidarum diſceſſione con- tenti, ſuaque in patria, noſtri in pace, uerſantur, us- que dum eorum praeuius exiſteret Oſtrogotha. Die Oerter, ſo iornandes hier angiebt, ſind unbekannt, doch ſiehet man ſo viel, daß Faſtida, nachdem er die Burgunder uͤberwunden, den Gothen immer naͤher gekommen. 1 §. XXXIV. 1. dvx limitis moesiae. 2 v. tillemont. p. 590. 3 iornandes c. 18. Poſt cuius deceſſum Cniua, exercitum diuidens in duas partes,, non- nullos ad uaſtandam Moeſiam dirigit, ſciens, eam negligentibus principibus defenſoribus deſtitutam. Ipſe uero, cum ſeptuaginta millibus, ad Euſteſium, id eſt Nouas conſcendit; unde a Gallo duce remotus, Nicopolim accedit, quae iuxta Iatrum fluuium eſt conſtituta notiſſima: quoniam deuictis Sarmatis Traianus eam fabricauit, & appellauit uictoriae ciuitatem: ubi Decio ſuperueniente Imperatore, tandem Cniua in Hemoniae partes, quae non longe aberant, receſſit: inde, apparatu diſpoſito, Philip- popolim ire feſtinans. Cuius ſeceſſum Decius Im- perator cognoſcens, & ipſius urbi ferre ſubſidium ge- ſtiens, iugo montis transacto ad Beraeam uenit. Die Variation der Hiſtoricorum in den Umſtaͤnden der Erzehlung, hat bereits Mſr. de tillemont. T. III. P. II. p. 592. angemercket, und zu verglei- chen geſucht. 4. am-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/201
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 167. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/201>, abgerufen am 17.05.2024.