Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Lessing, Gotthold Ephraim]: Hamburgische Dramaturgie. Bd. 2. Hamburg u. a., [1769].

Bild:
<< vorherige Seite
Aeschinus. Mein Vater --
Micio. Wie? -- Und du, Geck, kannst ihm
noch folgen?
Demea. Du streibest dich umsonst: es kann
nun einmal nicht anders seyn.
Micio. Du schwärmst.
Aeschinus. Laß dich erbitten, mein Vater.
Micio. Rasest du? Geh!
Demea. O, so mach dem Sohne doch die
Freude!
Micio. Bist du wohl bey Verstande? Jch,
in meinem fünf und sechzigsten Jahre noch heyra-
then? Und ein altes verlebtes Weib heyrathen?
Das könnet ihr mir zumuthen?
Aeschinus. Thu es immer; ich habe es ihnen
versprochen.

Micio.
Hic faciat. Aes. Mi pater. Mi. Quid?
Tu autem huic, asine, auscul-
tas. De. Nihil agis,
Fieri aliter non potest. Mi. Deliras.
Aes. Sine te exorem, mi pater.
Mi. Insanis, aufer. De. Age, da ve-
niam filio. Mi. Satin' sanus es?
Ego novus maritus anno demum quinto
& sexagesimo
Fiam; atque anum decrepitam ducam?
Idne estis auctores mihi?
Aes. Fac; promisi ego illis. Mi. Pro-
misti autem? de te largitor puer.

De.
Aeſchinus. Mein Vater —
Micio. Wie? — Und du, Geck, kannſt ihm
noch folgen?
Demea. Du ſtreibeſt dich umſonſt: es kann
nun einmal nicht anders ſeyn.
Micio. Du ſchwärmſt.
Aeſchinus. Laß dich erbitten, mein Vater.
Micio. Raſeſt du? Geh!
Demea. O, ſo mach dem Sohne doch die
Freude!
Micio. Biſt du wohl bey Verſtande? Jch,
in meinem fünf und ſechzigſten Jahre noch heyra-
then? Und ein altes verlebtes Weib heyrathen?
Das könnet ihr mir zumuthen?
Aeſchinus. Thu es immer; ich habe es ihnen
verſprochen.

Micio.
Hic faciat. Aes. Mi pater. Mi. Quid?
Tu autem huic, aſine, auſcul-
tas. De. Nihil agis,
Fieri aliter non poteſt. Mi. Deliras.
Aes. Sine te exorem, mi pater.
Mi. Inſanis, aufer. De. Age, da ve-
niam filio. Mi. Satin’ ſanus es?
Ego novus maritus anno demum quinto
& ſexageſimo
Fiam; atque anum decrepitam ducam?
Idne eſtis auctores mihi?
Aes. Fac; promiſi ego illis. Mi. Pro-
miſti autem? de te largitor puer.

De.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0386" n="380"/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Ae&#x017F;chinus.</hi> </speaker>
          <p>Mein Vater &#x2014;</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Wie? &#x2014; Und du, Geck, kann&#x017F;t ihm<lb/>
noch folgen?</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Du &#x017F;treibe&#x017F;t dich um&#x017F;on&#x017F;t: es kann<lb/>
nun einmal nicht anders &#x017F;eyn.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Du &#x017F;chwärm&#x017F;t.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Ae&#x017F;chinus.</hi> </speaker>
          <p>Laß dich erbitten, mein Vater.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Ra&#x017F;e&#x017F;t du? Geh!</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>O, &#x017F;o mach dem Sohne doch die<lb/>
Freude!</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Bi&#x017F;t du wohl bey Ver&#x017F;tande? Jch,<lb/>
in meinem fünf und &#x017F;echzig&#x017F;ten Jahre noch heyra-<lb/>
then? Und ein altes verlebtes Weib heyrathen?<lb/>
Das könnet ihr mir zumuthen?</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Ae&#x017F;chinus.</hi> </speaker>
          <p>Thu es immer; ich habe es ihnen<lb/>
ver&#x017F;prochen.</p>
        </sp><lb/>
        <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </fw><lb/>
        <p>
          <note next="#seg2pn_32_4" xml:id="seg2pn_32_3" prev="#seg2pn_32_2" place="foot" n="(*)">
            <cit>
              <quote> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Hic faciat. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Aes.</hi></hi> Mi pater. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Quid?<lb/>
Tu autem huic, a&#x017F;ine, au&#x017F;cul-<lb/>
tas. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Nihil agis,<lb/>
Fieri aliter non pote&#x017F;t. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Deliras.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Aes.</hi></hi> Sine te exorem, mi pater.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> In&#x017F;anis, aufer. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Age, da ve-<lb/>
niam filio. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Satin&#x2019; &#x017F;anus es?<lb/>
Ego novus maritus anno demum quinto<lb/>
&amp; &#x017F;exage&#x017F;imo<lb/>
Fiam; atque anum decrepitam ducam?<lb/>
Idne e&#x017F;tis auctores mihi?<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Aes.</hi></hi> Fac; promi&#x017F;i ego illis. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Pro-<lb/>
mi&#x017F;ti autem? de te largitor puer.</hi> </hi> </quote>
              <bibl/>
            </cit><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">De.</hi> </hi> </hi> </fw>
          </note>
        </p><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[380/0386] Aeſchinus. Mein Vater — Micio. Wie? — Und du, Geck, kannſt ihm noch folgen? Demea. Du ſtreibeſt dich umſonſt: es kann nun einmal nicht anders ſeyn. Micio. Du ſchwärmſt. Aeſchinus. Laß dich erbitten, mein Vater. Micio. Raſeſt du? Geh! Demea. O, ſo mach dem Sohne doch die Freude! Micio. Biſt du wohl bey Verſtande? Jch, in meinem fünf und ſechzigſten Jahre noch heyra- then? Und ein altes verlebtes Weib heyrathen? Das könnet ihr mir zumuthen? Aeſchinus. Thu es immer; ich habe es ihnen verſprochen. Micio. (*) (*) Hic faciat. Aes. Mi pater. Mi. Quid? Tu autem huic, aſine, auſcul- tas. De. Nihil agis, Fieri aliter non poteſt. Mi. Deliras. Aes. Sine te exorem, mi pater. Mi. Inſanis, aufer. De. Age, da ve- niam filio. Mi. Satin’ ſanus es? Ego novus maritus anno demum quinto & ſexageſimo Fiam; atque anum decrepitam ducam? Idne eſtis auctores mihi? Aes. Fac; promiſi ego illis. Mi. Pro- miſti autem? de te largitor puer. De.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767/386
Zitationshilfe: [Lessing, Gotthold Ephraim]: Hamburgische Dramaturgie. Bd. 2. Hamburg u. a., [1769], S. 380. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767/386>, abgerufen am 06.05.2024.