Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Lessing, Gotthold Ephraim]: Hamburgische Dramaturgie. Bd. 2. Hamburg u. a., [1769].

Bild:
<< vorherige Seite
Micio. So höre ich.
Demea. Bey Jahren ist sie auch.
Micio. Ja wohl.
Demea. Kinder kann sie schon lange nicht
mehr haben. Dazu ist niemand, der sich um sie
bekümmerte; sie ist ganz verlassen.
Micio. Was will der damit?
Demea. Die mußt du billig heyrathen, Bru-
der. Und du,
(zum Aeschinus) mußt ja machen,
daß er es thut.
Micio. Jch? sie heyrathen?
Demea. Du!
Micio. Jch?
Demea. Du! wie gesagt, du!
Micio. Du bist nicht klug.
Demea. (zum Aeschinus) Nun zeige, was du
kannst! Er muß!

Aeschi-
De. Proba, & modesta. Mi. Ita ajunt.
De. Natu grandior.
Mi. Scio. De. Parere jam diu haec per
annos non potest:
Nec qui eam respiciat, quisquam est;
sola est. Mi. Quam hic rem
agit?

De. Hanc te aequum est ducere; & te ope-
ram, ut fiat, dare.
Mi. Me ducere autem? De. Te. Mi.
Me? De. Te inquam. Mi.
Ineptis. De. Si tu sis homo,

Hic
B b b 2
Micio. So höre ich.
Demea. Bey Jahren iſt ſie auch.
Micio. Ja wohl.
Demea. Kinder kann ſie ſchon lange nicht
mehr haben. Dazu iſt niemand, der ſich um ſie
bekümmerte; ſie iſt ganz verlaſſen.
Micio. Was will der damit?
Demea. Die mußt du billig heyrathen, Bru-
der. Und du,
(zum Aeſchinus) mußt ja machen,
daß er es thut.
Micio. Jch? ſie heyrathen?
Demea. Du!
Micio. Jch?
Demea. Du! wie geſagt, du!
Micio. Du biſt nicht klug.
Demea. (zum Aeſchinus) Nun zeige, was du
kannſt! Er muß!

Aeſchi-
De. Proba, & modeſta. Mi. Ita ajunt.
De. Natu grandior.
Mi. Scio. De. Parere jam diu hæc per
annos non poteſt:
Nec qui eam reſpiciat, quisquam eſt;
ſola eſt. Mi. Quam hic rem
agit?

De. Hanc te æquum eſt ducere; & te ope-
ram, ut fiat, dare.
Mi. Me ducere autem? De. Te. Mi.
Me? De. Te inquam. Mi.
Ineptis. De. Si tu ſis homo,

Hic
B b b 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0385" n="379"/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>So höre ich.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Bey Jahren i&#x017F;t &#x017F;ie auch.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Ja wohl.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Kinder kann &#x017F;ie &#x017F;chon lange nicht<lb/>
mehr haben. Dazu i&#x017F;t niemand, der &#x017F;ich um &#x017F;ie<lb/>
bekümmerte; &#x017F;ie i&#x017F;t ganz verla&#x017F;&#x017F;en.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Was will der damit?</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Die mußt du billig heyrathen, Bru-<lb/>
der. Und du,</p>
          <stage>(zum Ae&#x017F;chinus)</stage>
          <p>mußt ja machen,<lb/>
daß er es thut.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Jch? &#x017F;ie heyrathen?</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Du!</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Jch?</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <p>Du! wie ge&#x017F;agt, du!</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Micio.</hi> </speaker>
          <p>Du bi&#x017F;t nicht klug.</p>
        </sp><lb/>
        <sp>
          <speaker> <hi rendition="#g">Demea.</hi> </speaker>
          <stage>(zum Ae&#x017F;chinus)</stage>
          <p>Nun zeige, was du<lb/>
kann&#x017F;t! Er muß!</p>
        </sp><lb/>
        <fw place="bottom" type="sig">B b b 2</fw>
        <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#g">Ae&#x017F;chi-</hi> </fw><lb/>
        <p>
          <note next="#seg2pn_32_3" xml:id="seg2pn_32_2" prev="#seg2pn_32_1" place="foot" n="(*)">
            <cit>
              <quote> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Proba, &amp; mode&#x017F;ta. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Ita ajunt.<lb/><hi rendition="#et"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Natu grandior.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Scio. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Parere jam diu hæc per<lb/><hi rendition="#et">annos non pote&#x017F;t:<lb/>
Nec qui eam re&#x017F;piciat, quisquam e&#x017F;t;<lb/>
&#x017F;ola e&#x017F;t. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Quam hic rem<lb/>
agit?</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Hanc te æquum e&#x017F;t ducere; &amp; te ope-<lb/><hi rendition="#et">ram, ut fiat, dare.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi> Me ducere autem? <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi> Te. <hi rendition="#k">Mi.</hi></hi><lb/><hi rendition="#et">Me? <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi> Te</hi> inquam. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Mi.</hi></hi><lb/>
Ineptis. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">De.</hi></hi> Si tu &#x017F;is homo,</hi></hi> </quote>
              <bibl/>
            </cit><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Hic</hi> </fw>
          </note>
        </p><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[379/0385] Micio. So höre ich. Demea. Bey Jahren iſt ſie auch. Micio. Ja wohl. Demea. Kinder kann ſie ſchon lange nicht mehr haben. Dazu iſt niemand, der ſich um ſie bekümmerte; ſie iſt ganz verlaſſen. Micio. Was will der damit? Demea. Die mußt du billig heyrathen, Bru- der. Und du,(zum Aeſchinus) mußt ja machen, daß er es thut. Micio. Jch? ſie heyrathen? Demea. Du! Micio. Jch? Demea. Du! wie geſagt, du! Micio. Du biſt nicht klug. Demea. (zum Aeſchinus) Nun zeige, was du kannſt! Er muß! Aeſchi- (*) (*) De. Proba, & modeſta. Mi. Ita ajunt. De. Natu grandior. Mi. Scio. De. Parere jam diu hæc per annos non poteſt: Nec qui eam reſpiciat, quisquam eſt; ſola eſt. Mi. Quam hic rem agit? De. Hanc te æquum eſt ducere; & te ope- ram, ut fiat, dare. Mi. Me ducere autem? De. Te. Mi. Me? De. Te inquam. Mi. Ineptis. De. Si tu ſis homo, Hic B b b 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767/385
Zitationshilfe: [Lessing, Gotthold Ephraim]: Hamburgische Dramaturgie. Bd. 2. Hamburg u. a., [1769], S. 379. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lessing_dramaturgie02_1767/385>, abgerufen am 06.05.2024.