Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778.

Bild:
<< vorherige Seite
Ueber die Stirne.

Man sieht auf dem Titelblatte dieses vierten Abschnittes einen kleinen unvollständigen Ver-
such der gewöhnlichsten Stirnformen und Stirnlagen.

Man kann die Stirnen, im Profile betrachtet, in drey Hauptklassen eintheilen, in zurück-
liegende, perpendikuläre
und vorhängende. Jede dieser Klassen hat eine Menge Unterord-
nungen, die sich aber leicht wieder in Gattungen bringen lassen; deren vornehmste sind:

[Spaltenumbruch]

1) Gerad-
"agitationem sentiendi et judicandi puritatem inter-
"cipit atque refringit. Refert philosophus ad sues in
"physiognomicis. Mobiles vocat in historia anima-
"lium. Et congruit assertio ob celeritatem judicii.

"In capillorum a fronte ad tempora flexu, vel an-
"gulus efficitur, isque conspicuus; vel angulus qui-
"dem, sed non admodum insiguis; vel orbis absque
"angulis resultat. Hic capillorum habitus fuit in Phi-
"lippo,
Burgundiae Duce, ex ejus icone. Angulos
"conspicuos et eminentes Ferrantes Gonzaghius; Pro-
"sper Columnius,
et proxime Henricus. IV, rex Gal-
"liae; ex togatis ac literatis hominibus Iacobus Ara-
"bella; Claramontes,
pater meus, memoria mea ha-
"buere. Iudicium anguli ejusmodi indicant, nisi enor-
"mes fuerint. Tenuius enim est ea in parte calvae os,
"quam frontis, adeoque cum est ibi detectum magis
"patent perfrigerationi spiritus anteriorum ventriculo-
"rum, sincerioresque ideo redduntur atque sincerius
"iudicium efficiunt.

"Qui frontem rugosam habent, cogitabundi; dum
"enim cogitamus, in rugas eam contrahimus; qui
"tristem, moesti; qui nebulosam audaces, qui auste-
"ram severi. Demissa lamentabundum, exporrecta
"hilarem significat, unde illud comici: Exporrige
"frontem.
Cum rugae in altitudinem frontis proten-
"duntur, non in longitudinem, iracundum significant;
"in ira enim eo modo contrahitur et corrugatur frons.
"Polaemo in figura acerbi tribuit illi rugas.

"Frons aspera denotat prius impudentiam. Quodsi
"adhuc major sit, indicat usque feritatem. Nam ho-

[Spaltenumbruch] "mini ob animae ejus nobilitatem natura dedit, ut
"magis multo dominaretur corpori, quam animae
"brutorum. Sensa itaque animi in ore effulgent, prae-
"sertim in oculis et in fronte. Quodsi ea fit cutis et
"subjectae carnis durities, ut non praestent fulgori
"ejusmodi animi aditum; si quidem parum praestent,
"impudentiae signum id est, cui frontem duram et ca-
"lybeam
tribuimus, unde illud (non os est tibi, vel
"duro durius est calybe.) Atsi nullum demum prae-
"stent aditum, ab humana ut ita dicam, tenuitate, in
"belluinam crassitiem, terrenamque ferarum impuri-
"tatem transiisse videtur. Polaemo et ipse fero ho-
"mini frontem asperam assignavit. Conjungo autem
"ipse duritiem cum asperitate; quoniam durities cu-
"tis non videtur absolvi ab impuritate, adeoque ab
"inaequalitate ea, quae cum duritie conjuncta facit
"asperitatem. Adamantius doloso homini tribuit, in-
"terdum surioso.

"Frons inaequalis, quae scilicet sossulas quasdam
"ac monticulos habet, argumentum praebet hominis
"impostoris ac fraudulenti. Ita Adamantius. Ratio
"vero ea est, quoniam ejusmodi inaequalitas non est
"ex osse frontis, sed ex musculorum toris procedere
"videtur, qui tori robur eorumdem musculorum si-
"gnificant. At musculi frontis id munus habent, ut
"varias figuras fronti pro arbitrio tribuant, nunc eam
"contrahendo, nunc explicando. Sed variare fron-
"tem pro arbitrio est versipellis hominis. Ut hoc si-
"gnum cuidam innitatur instinctui, quod ferme singu-
"lare est insignis frontis.

X. Peuschel.
Phys. Fragm. IV Versuch. F f
Ueber die Stirne.

Man ſieht auf dem Titelblatte dieſes vierten Abſchnittes einen kleinen unvollſtaͤndigen Ver-
ſuch der gewoͤhnlichſten Stirnformen und Stirnlagen.

Man kann die Stirnen, im Profile betrachtet, in drey Hauptklaſſen eintheilen, in zuruͤck-
liegende, perpendikulaͤre
und vorhaͤngende. Jede dieſer Klaſſen hat eine Menge Unterord-
nungen, die ſich aber leicht wieder in Gattungen bringen laſſen; deren vornehmſte ſind:

[Spaltenumbruch]

1) Gerad-
agitationem ſentiendi et judicandi puritatem inter-
„cipit atque refringit. Refert philoſophus ad ſues in
„phyſiognomicis. Mobiles vocat in hiſtoria anima-
„lium. Et congruit aſſertio ob celeritatem judicii.

In capillorum a fronte ad tempora flexu, vel an-
„gulus efficitur, isque conſpicuus; vel angulus qui-
„dem, ſed non admodum inſiguis; vel orbis absque
„angulis reſultat. Hic capillorum habitus fuit in Phi-
„lippo,
Burgundiae Duce, ex ejus icone. Angulos
„conſpicuos et eminentes Ferrantes Gonzaghius; Pro-
„ſper Columnius,
et proxime Henricus. IV, rex Gal-
„liae; ex togatis ac literatis hominibus Iacobus Ara-
„bella; Claramontes,
pater meus, memoria mea ha-
„buere. Iudicium anguli ejusmodi indicant, niſi enor-
„mes fuerint. Tenuius enim eſt ea in parte calvae os,
„quam frontis, adeoque cum eſt ibi detectum magis
„patent perfrigerationi ſpiritus anteriorum ventriculo-
„rum, ſincerioresque ideo redduntur atque ſincerius
„iudicium efficiunt.

Qui frontem rugoſam habent, cogitabundi; dum
„enim cogitamus, in rugas eam contrahimus; qui
triſtem, moeſti; qui nebuloſam audaces, qui auſte-
„ram ſeveri. Demiſſa lamentabundum, exporrecta
„hilarem ſignificat, unde illud comici: Exporrige
„frontem.
Cum rugae in altitudinem frontis proten-
„duntur, non in longitudinem, iracundum ſignificant;
„in ira enim eo modo contrahitur et corrugatur frons.
Polaemo in figura acerbi tribuit illi rugas.

Frons aſpera denotat prius impudentiam. Quodſi
„adhuc major ſit, indicat usque feritatem. Nam ho-

[Spaltenumbruch]mini ob animae ejus nobilitatem natura dedit, ut
„magis multo dominaretur corpori, quam animae
„brutorum. Senſa itaque animi in ore effulgent, prae-
„ſertim in oculis et in fronte. Quodſi ea fit cutis et
„ſubjectae carnis durities, ut non praeſtent fulgori
„ejusmodi animi aditum; ſi quidem parum praeſtent,
„impudentiae ſignum id eſt, cui frontem duram et ca-
„lybeam
tribuimus, unde illud (non os eſt tibi, vel
„duro durius eſt calybe.) Atſi nullum demum prae-
„ſtent aditum, ab humana ut ita dicam, tenuitate, in
„belluinam craſſitiem, terrenamque ferarum impuri-
„tatem tranſiiſſe videtur. Polaemo et ipſe fero ho-
„mini frontem aſperam aſſignavit. Conjungo autem
„ipſe duritiem cum aſperitate; quoniam durities cu-
„tis non videtur abſolvi ab impuritate, adeoque ab
„inaequalitate ea, quae cum duritie conjuncta facit
„aſperitatem. Adamantius doloſo homini tribuit, in-
„terdum ſurioſo.

Frons inaequalis, quae ſcilicet ſoſſulas quasdam
„ac monticulos habet, argumentum praebet hominis
„impoſtoris ac fraudulenti. Ita Adamantius. Ratio
„vero ea eſt, quoniam ejusmodi inaequalitas non eſt
„ex oſſe frontis, ſed ex muſculorum toris procedere
„videtur, qui tori robur eorumdem muſculorum ſi-
„gnificant. At muſculi frontis id munus habent, ut
„varias figuras fronti pro arbitrio tribuant, nunc eam
„contrahendo, nunc explicando. Sed variare fron-
„tem pro arbitrio eſt verſipellis hominis. Ut hoc ſi-
„gnum cuidam innitatur inſtinctui, quod ferme ſingu-
„lare eſt inſignis frontis.

X. Peuſchel.
Phyſ. Fragm. IV Verſuch. F f
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <pb facs="#f0255" n="225"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Ueber die Stirne.</hi> </fw><lb/>
            <p>Man &#x017F;ieht auf dem Titelblatte die&#x017F;es vierten Ab&#x017F;chnittes einen kleinen unvoll&#x017F;ta&#x0364;ndigen Ver-<lb/>
&#x017F;uch der gewo&#x0364;hnlich&#x017F;ten Stirnformen und Stirnlagen.</p><lb/>
            <p>Man kann die Stirnen, im Profile betrachtet, in drey Hauptkla&#x017F;&#x017F;en eintheilen, in <hi rendition="#fr">zuru&#x0364;ck-<lb/>
liegende, perpendikula&#x0364;re</hi> und <hi rendition="#fr">vorha&#x0364;ngende.</hi> Jede die&#x017F;er <hi rendition="#fr">Kla&#x017F;&#x017F;en</hi> hat eine Menge Unterord-<lb/>
nungen, die &#x017F;ich aber leicht wieder in <hi rendition="#fr">Gattungen</hi> bringen la&#x017F;&#x017F;en; deren vornehm&#x017F;te &#x017F;ind:</p><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch">1) <hi rendition="#fr">Gerad-</hi></fw><lb/>
            <cb/>
            <p>
              <note next="#a13" xml:id="a12" prev="#a11" place="foot" n="*)">&#x201E;<hi rendition="#aq">agitationem &#x017F;entiendi et judicandi puritatem inter-<lb/>
&#x201E;cipit atque refringit. Refert philo&#x017F;ophus ad &#x017F;ues in<lb/>
&#x201E;phy&#x017F;iognomicis. Mobiles vocat in hi&#x017F;toria anima-<lb/>
&#x201E;lium. Et congruit a&#x017F;&#x017F;ertio ob celeritatem judicii.</hi><lb/>
&#x201E;<hi rendition="#aq">In capillorum a fronte ad tempora flexu, vel an-<lb/>
&#x201E;gulus efficitur, isque con&#x017F;picuus; vel angulus qui-<lb/>
&#x201E;dem, &#x017F;ed non admodum in&#x017F;iguis; vel orbis absque<lb/>
&#x201E;angulis re&#x017F;ultat. Hic capillorum habitus fuit in <hi rendition="#i">Phi-<lb/>
&#x201E;lippo,</hi> Burgundiae Duce, ex ejus icone. Angulos<lb/>
&#x201E;con&#x017F;picuos et eminentes <hi rendition="#i">Ferrantes Gonzaghius; Pro-<lb/>
&#x201E;&#x017F;per Columnius,</hi> et proxime <hi rendition="#i">Henricus.</hi> IV, rex Gal-<lb/>
&#x201E;liae; ex togatis ac literatis hominibus <hi rendition="#i">Iacobus Ara-<lb/>
&#x201E;bella; Claramontes,</hi> pater meus, memoria mea ha-<lb/>
&#x201E;buere. Iudicium anguli ejusmodi indicant, ni&#x017F;i enor-<lb/>
&#x201E;mes fuerint. Tenuius enim e&#x017F;t ea in parte calvae os,<lb/>
&#x201E;quam frontis, adeoque cum e&#x017F;t ibi detectum magis<lb/>
&#x201E;patent perfrigerationi &#x017F;piritus anteriorum ventriculo-<lb/>
&#x201E;rum, &#x017F;incerioresque ideo redduntur atque &#x017F;incerius<lb/>
&#x201E;iudicium efficiunt.</hi><lb/>
&#x201E;<hi rendition="#aq">Qui frontem <hi rendition="#i">rugo&#x017F;am</hi> habent, cogitabundi; dum<lb/>
&#x201E;enim cogitamus, in rugas eam contrahimus; qui<lb/>
&#x201E;<hi rendition="#i">tri&#x017F;tem,</hi> moe&#x017F;ti; qui nebulo&#x017F;am audaces, qui au&#x017F;te-<lb/>
&#x201E;ram &#x017F;everi. <hi rendition="#i">Demi&#x017F;&#x017F;a</hi> lamentabundum, <hi rendition="#i">exporrecta</hi><lb/>
&#x201E;hilarem &#x017F;ignificat, unde illud comici: <hi rendition="#i">Exporrige<lb/>
&#x201E;frontem.</hi> Cum rugae in altitudinem frontis proten-<lb/>
&#x201E;duntur, non in longitudinem, iracundum &#x017F;ignificant;<lb/>
&#x201E;in ira enim eo modo contrahitur et corrugatur frons.<lb/>
&#x201E;<hi rendition="#i">Polaemo</hi> in figura acerbi tribuit illi rugas.</hi><lb/>
&#x201E;<hi rendition="#aq">Frons <hi rendition="#i">a&#x017F;pera</hi> denotat prius impudentiam. Quod&#x017F;i<lb/>
&#x201E;adhuc major &#x017F;it, indicat usque feritatem. Nam ho-</hi><lb/><cb/>
&#x201E;<hi rendition="#aq">mini ob animae ejus nobilitatem natura dedit, ut<lb/>
&#x201E;magis multo dominaretur corpori, quam animae<lb/>
&#x201E;brutorum. Sen&#x017F;a itaque animi in ore effulgent, prae-<lb/>
&#x201E;&#x017F;ertim in oculis et in fronte. Quod&#x017F;i ea fit cutis et<lb/>
&#x201E;&#x017F;ubjectae carnis durities, ut non prae&#x017F;tent fulgori<lb/>
&#x201E;ejusmodi animi aditum; &#x017F;i quidem parum prae&#x017F;tent,<lb/>
&#x201E;impudentiae &#x017F;ignum id e&#x017F;t, cui frontem <hi rendition="#i">duram</hi> et <hi rendition="#i">ca-<lb/>
&#x201E;lybeam</hi> tribuimus, unde illud (non os e&#x017F;t tibi, vel<lb/>
&#x201E;duro durius e&#x017F;t calybe.) At&#x017F;i nullum demum prae-<lb/>
&#x201E;&#x017F;tent aditum, ab humana ut ita dicam, tenuitate, in<lb/>
&#x201E;belluinam cra&#x017F;&#x017F;itiem, terrenamque ferarum impuri-<lb/>
&#x201E;tatem tran&#x017F;ii&#x017F;&#x017F;e videtur. <hi rendition="#i">Polaemo</hi> et ip&#x017F;e fero ho-<lb/>
&#x201E;mini frontem a&#x017F;peram a&#x017F;&#x017F;ignavit. Conjungo autem<lb/>
&#x201E;ip&#x017F;e duritiem cum a&#x017F;peritate; quoniam durities cu-<lb/>
&#x201E;tis non videtur ab&#x017F;olvi ab impuritate, adeoque ab<lb/>
&#x201E;inaequalitate ea, quae cum duritie conjuncta facit<lb/>
&#x201E;a&#x017F;peritatem. <hi rendition="#i">Adamantius</hi> dolo&#x017F;o homini tribuit, in-<lb/>
&#x201E;terdum &#x017F;urio&#x017F;o.</hi><lb/>
&#x201E;<hi rendition="#aq">Frons <hi rendition="#i">inaequalis,</hi> quae &#x017F;cilicet &#x017F;o&#x017F;&#x017F;ulas quasdam<lb/>
&#x201E;ac monticulos habet, argumentum praebet hominis<lb/>
&#x201E;impo&#x017F;toris ac fraudulenti. Ita <hi rendition="#i">Adamantius.</hi> Ratio<lb/>
&#x201E;vero ea e&#x017F;t, quoniam ejusmodi inaequalitas non e&#x017F;t<lb/>
&#x201E;ex o&#x017F;&#x017F;e frontis, &#x017F;ed ex mu&#x017F;culorum toris procedere<lb/>
&#x201E;videtur, qui tori robur eorumdem mu&#x017F;culorum &#x017F;i-<lb/>
&#x201E;gnificant. At mu&#x017F;culi frontis id munus habent, ut<lb/>
&#x201E;varias figuras fronti pro arbitrio tribuant, nunc eam<lb/>
&#x201E;contrahendo, nunc explicando. Sed variare fron-<lb/>
&#x201E;tem pro arbitrio e&#x017F;t ver&#x017F;ipellis hominis. Ut hoc &#x017F;i-<lb/>
&#x201E;gnum cuidam innitatur in&#x017F;tinctui, quod ferme &#x017F;ingu-<lb/>
&#x201E;lare e&#x017F;t in&#x017F;ignis frontis.</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#b"><hi rendition="#aq">X.</hi></hi><hi rendition="#fr">Peu&#x017F;chel.</hi></fw></note>
            </p><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#fr">Phy&#x017F;. Fragm.</hi><hi rendition="#aq">IV</hi><hi rendition="#fr">Ver&#x017F;uch.</hi> F f</fw><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[225/0255] Ueber die Stirne. Man ſieht auf dem Titelblatte dieſes vierten Abſchnittes einen kleinen unvollſtaͤndigen Ver- ſuch der gewoͤhnlichſten Stirnformen und Stirnlagen. Man kann die Stirnen, im Profile betrachtet, in drey Hauptklaſſen eintheilen, in zuruͤck- liegende, perpendikulaͤre und vorhaͤngende. Jede dieſer Klaſſen hat eine Menge Unterord- nungen, die ſich aber leicht wieder in Gattungen bringen laſſen; deren vornehmſte ſind: 1) Gerad- *) *) „agitationem ſentiendi et judicandi puritatem inter- „cipit atque refringit. Refert philoſophus ad ſues in „phyſiognomicis. Mobiles vocat in hiſtoria anima- „lium. Et congruit aſſertio ob celeritatem judicii. „In capillorum a fronte ad tempora flexu, vel an- „gulus efficitur, isque conſpicuus; vel angulus qui- „dem, ſed non admodum inſiguis; vel orbis absque „angulis reſultat. Hic capillorum habitus fuit in Phi- „lippo, Burgundiae Duce, ex ejus icone. Angulos „conſpicuos et eminentes Ferrantes Gonzaghius; Pro- „ſper Columnius, et proxime Henricus. IV, rex Gal- „liae; ex togatis ac literatis hominibus Iacobus Ara- „bella; Claramontes, pater meus, memoria mea ha- „buere. Iudicium anguli ejusmodi indicant, niſi enor- „mes fuerint. Tenuius enim eſt ea in parte calvae os, „quam frontis, adeoque cum eſt ibi detectum magis „patent perfrigerationi ſpiritus anteriorum ventriculo- „rum, ſincerioresque ideo redduntur atque ſincerius „iudicium efficiunt. „Qui frontem rugoſam habent, cogitabundi; dum „enim cogitamus, in rugas eam contrahimus; qui „triſtem, moeſti; qui nebuloſam audaces, qui auſte- „ram ſeveri. Demiſſa lamentabundum, exporrecta „hilarem ſignificat, unde illud comici: Exporrige „frontem. Cum rugae in altitudinem frontis proten- „duntur, non in longitudinem, iracundum ſignificant; „in ira enim eo modo contrahitur et corrugatur frons. „Polaemo in figura acerbi tribuit illi rugas. „Frons aſpera denotat prius impudentiam. Quodſi „adhuc major ſit, indicat usque feritatem. Nam ho- „mini ob animae ejus nobilitatem natura dedit, ut „magis multo dominaretur corpori, quam animae „brutorum. Senſa itaque animi in ore effulgent, prae- „ſertim in oculis et in fronte. Quodſi ea fit cutis et „ſubjectae carnis durities, ut non praeſtent fulgori „ejusmodi animi aditum; ſi quidem parum praeſtent, „impudentiae ſignum id eſt, cui frontem duram et ca- „lybeam tribuimus, unde illud (non os eſt tibi, vel „duro durius eſt calybe.) Atſi nullum demum prae- „ſtent aditum, ab humana ut ita dicam, tenuitate, in „belluinam craſſitiem, terrenamque ferarum impuri- „tatem tranſiiſſe videtur. Polaemo et ipſe fero ho- „mini frontem aſperam aſſignavit. Conjungo autem „ipſe duritiem cum aſperitate; quoniam durities cu- „tis non videtur abſolvi ab impuritate, adeoque ab „inaequalitate ea, quae cum duritie conjuncta facit „aſperitatem. Adamantius doloſo homini tribuit, in- „terdum ſurioſo. „Frons inaequalis, quae ſcilicet ſoſſulas quasdam „ac monticulos habet, argumentum praebet hominis „impoſtoris ac fraudulenti. Ita Adamantius. Ratio „vero ea eſt, quoniam ejusmodi inaequalitas non eſt „ex oſſe frontis, ſed ex muſculorum toris procedere „videtur, qui tori robur eorumdem muſculorum ſi- „gnificant. At muſculi frontis id munus habent, ut „varias figuras fronti pro arbitrio tribuant, nunc eam „contrahendo, nunc explicando. Sed variare fron- „tem pro arbitrio eſt verſipellis hominis. Ut hoc ſi- „gnum cuidam innitatur inſtinctui, quod ferme ſingu- „lare eſt inſignis frontis. X. Peuſchel. Phyſ. Fragm. IV Verſuch. F f

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/255
Zitationshilfe: Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778, S. 225. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/255>, abgerufen am 11.05.2024.