Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hauptmann, Gerhart: Fuhrmann Henschel. Berlin, 1899.

Bild:
<< vorherige Seite
Frau Henschel. Do huste's! Nu werd's een'n schun
viergeschmiessa.
Henschel. Wenn De ni ufhierst, gieh' ich afier zu
Wermelskercha und kumme de ganze Nacht ni heem. Du
willst mich wull gar aus'm Hause treiba? -- Ich denk
immer, 's werd amol anderscher war'n, ader 's wird bloßig
immer schlimmer. Ich duchte, wenn De Dei Madel wärscht
han, do wärscht Du a wing zu Verschtande kumma. Wenn
das ni bale a Ende nimmt ....
Frau Henschel. Asu viel sa ich: Bleit se eim Hause
und sast Du a Leuta, das wär mei Madel ...
Henschel. Se wissa's ju alle! Was sol ich denn san?
Frau Henschel. Do kanst de druf recha. Ich laufe furt!
Henschel. Lauf', lauf was de kanst, a su viel, wie
de willst. -- Du sullst Dich schama a su lang wie De
bist!!

Frau Henſchel. Do huſte’s! Nu werd’s een’n ſchun
viergeſchmieſſa.
Henſchel. Wenn De ni ufhierſt, gieh’ ich afier zu
Wermelskercha und kumme de ganze Nacht ni heem. Du
willſt mich wull gar aus’m Hauſe treiba? — Ich denk
immer, ’s werd amol anderſcher war’n, ader ’s wird bloßig
immer ſchlimmer. Ich duchte, wenn De Dei Madel wärſcht
han, do wärſcht Du a wing zu Verſchtande kumma. Wenn
das ni bale a Ende nimmt ....
Frau Henſchel. Aſu viel ſa ich: Bleit ſe eim Hauſe
und ſaſt Du a Leuta, das wär mei Madel …
Henſchel. Se wiſſa’s ju alle! Was ſol ich denn ſan?
Frau Henſchel. Do kanſt de druf recha. Ich laufe furt!
Henſchel. Lauf’, lauf was de kanſt, a ſu viel, wie
de willſt. — Du ſullſt Dich ſchama a ſu lang wie De
biſt!!

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0072" n="62"/>
        <sp who="#FHENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Frau Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>Do hu&#x017F;te&#x2019;s! Nu werd&#x2019;s een&#x2019;n &#x017F;chun<lb/>
vierge&#x017F;chmie&#x017F;&#x017F;a.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#HENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>Wenn De ni ufhier&#x017F;t, gieh&#x2019; ich afier zu<lb/>
Wermelskercha und kumme de ganze Nacht ni heem. Du<lb/>
will&#x017F;t mich wull g<hi rendition="#aq">a</hi>r aus&#x2019;m Hau&#x017F;e treiba? &#x2014; Ich denk<lb/>
immer, &#x2019;s werd amol ander&#x017F;cher war&#x2019;n, <hi rendition="#aq">a</hi>der &#x2019;s wird bloßig<lb/>
immer &#x017F;chlimmer. Ich duchte, wenn De Dei Madel wär&#x017F;cht<lb/>
h<hi rendition="#aq">a</hi>n, do wär&#x017F;cht Du a wing zu Ver&#x017F;chtande kumma. Wenn<lb/>
d<hi rendition="#aq">a</hi>s ni bale a Ende nimmt ....</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#FHENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Frau Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>A&#x017F;u viel &#x017F;<hi rendition="#aq">a</hi> ich: Bleit &#x017F;e eim Hau&#x017F;e<lb/>
und &#x017F;<hi rendition="#aq">a</hi>&#x017F;t Du a Leuta, d<hi rendition="#aq">a</hi>s wär mei Madel &#x2026;</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#HENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>Se wi&#x017F;&#x017F;a&#x2019;s ju <hi rendition="#aq">a</hi>lle! W<hi rendition="#aq">a</hi>s &#x017F;ol ich denn &#x017F;<hi rendition="#aq">a</hi>n?</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#FHENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Frau Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>Do k<hi rendition="#aq">a</hi>n&#x017F;t de druf recha. Ich laufe furt!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#HENSCHEL">
          <speaker> <hi rendition="#b">Hen&#x017F;chel.</hi> </speaker>
          <p>Lauf&#x2019;, lauf w<hi rendition="#aq">a</hi>s de k<hi rendition="#aq">a</hi>n&#x017F;t, a &#x017F;u viel, wie<lb/>
de will&#x017F;t. &#x2014; Du &#x017F;ull&#x017F;t Dich &#x017F;chama a &#x017F;u lang wie De<lb/>
bi&#x017F;t!!</p>
        </sp>
      </div><lb/>
      <milestone rendition="#hr" unit="section"/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[62/0072] Frau Henſchel. Do huſte’s! Nu werd’s een’n ſchun viergeſchmieſſa. Henſchel. Wenn De ni ufhierſt, gieh’ ich afier zu Wermelskercha und kumme de ganze Nacht ni heem. Du willſt mich wull gar aus’m Hauſe treiba? — Ich denk immer, ’s werd amol anderſcher war’n, ader ’s wird bloßig immer ſchlimmer. Ich duchte, wenn De Dei Madel wärſcht han, do wärſcht Du a wing zu Verſchtande kumma. Wenn das ni bale a Ende nimmt .... Frau Henſchel. Aſu viel ſa ich: Bleit ſe eim Hauſe und ſaſt Du a Leuta, das wär mei Madel … Henſchel. Se wiſſa’s ju alle! Was ſol ich denn ſan? Frau Henſchel. Do kanſt de druf recha. Ich laufe furt! Henſchel. Lauf’, lauf was de kanſt, a ſu viel, wie de willſt. — Du ſullſt Dich ſchama a ſu lang wie De biſt!!

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_henschel_1899
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_henschel_1899/72
Zitationshilfe: Hauptmann, Gerhart: Fuhrmann Henschel. Berlin, 1899, S. 62. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_henschel_1899/72>, abgerufen am 18.04.2024.