Hartmann, Eugen: Entwicklungs-Geschichte der Posten von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Leipzig, 1868.Nach Justinian verliert sich jedoch das römische Post- Was in der besten Zeit des römischen Staates sein Halt- cavetur, ut Romani et Persae, quarumcunque mercium mercatores
et negatiatores, secundum veterem morem neque in aliis locis, quam in quibus decimarum solutio est indicta, mercaturias faciant; ut legati et reliqui, qui, cum quid nuntii perferant, equis publicis utantur, tum qui qer Romanorum, tum qui per Per- sarum regiones iter habeant, pro cujusque gradu et dignitate ho- nore afficiantur etc. Der griechische Text sagt: d' os an o i pres- beis kai oi te takh uteti khr omenoi t on demos ion ippo n pros ta s apaggel ias o men es ta Rom aion, o d' es ta Per son ethe a phi- knoumen oi etc. Nach Justinian verliert ſich jedoch das römiſche Poſt- Was in der beſten Zeit des römiſchen Staates ſein Halt- cavetur, ut Romani et Persae, quarumcunque mercium mercatores
et negatiatores, secundum veterem morem neque in aliis locis, quam in quibus decimarum solutio est indicta, mercaturias faciant; ut legati et reliqui, qui, cum quid nuntii perferant, equis publicis utantur, tum qui qer Romanorum, tum qui per Per- sarum regiones iter habeant, pro cujusque gradu et dignitate ho- nore afficiantur etc. Der griechiſche Text ſagt: δ᾽ ὡς ἂν ο ἱ πϱέσ- βεις καὶ οἱ τῇ ταχ υτῆτι χϱ ώμενοι τ ῶν δημοσ ίων ἵππω ν πϱὸς τὰ ς ἀπαγγελ ίας ὁ μὲν ἐς τὰ Ῥωμ αίων, ὁ δ᾽ ἐς τὰ Πεϱ σῶν ἢϑη ἀ φι- κνούμεν οι etc. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <div n="4"> <div n="5"> <pb facs="#f0121" n="108"/> <p><hi rendition="#g">Nach <hi rendition="#aq">Justinian</hi></hi> verliert ſich jedoch das römiſche Poſt-<lb/> weſen immer mehr in den Stürmen der Völkerwanderung.<lb/> Die den ganzen, damals civiliſirten Erdkreis umſpannende<lb/> Macht der Römer erlag, — weil Geiſt und Kraft aus dem<lb/> Kerne derſelben verloren, weil <hi rendition="#g">Rom</hi> und <hi rendition="#g">Byzanz</hi> ſtatt der<lb/> alten Tüchtigkeit und Hingebung Sitze der Verweichlichung, der<lb/> Wohlluſt und Ohnmacht geworden waren, — dem Andrange<lb/> der neuen Volksſtämme.</p><lb/> <p>Was in der beſten Zeit des römiſchen Staates ſein Halt-<lb/> und ſein Stützpunkt geweſen war, die altrömiſchen Tugenden<lb/> der <hi rendition="#aq">Pietas</hi>, der <hi rendition="#aq">Virtus etc.,</hi> waren längſt untergegangen;<lb/> die bürgerlichen Kriege hatten die erſte dieſer Tugenden<lb/> untergraben; — und wenn auch die <hi rendition="#aq">Virtus</hi> noch als<lb/> kriegeriſche Tapferkeit ihren Werth behauptete, ſo war ſie<lb/> doch als bürgerliche Tugend entſchwunden, da ſie in der bür-<lb/> gerlichen Freiheit, in der Anhänglichkeit an die Verfaſſung,<lb/> in der Vaterlandsliebe und der Nationalität nicht mehr ihre<lb/> Begründung fand. Nur der Nationalſtolz im Gegenſatz gegen<lb/><note xml:id="seg2pn_4_2" prev="#seg2pn_4_1" place="foot" n="2)"><hi rendition="#aq">cavetur, ut Romani et Persae, quarumcunque mercium mercatores<lb/> et negatiatores, secundum veterem morem neque in aliis locis, quam<lb/> in quibus decimarum solutio est indicta, mercaturias faciant; ut<lb/> legati et <hi rendition="#g">reliqui, qui, cum quid nuntii perferant, equis<lb/> publicis utantur,</hi> tum qui qer Romanorum, tum qui per Per-<lb/> sarum regiones iter habeant, pro cujusque gradu et dignitate ho-<lb/> nore afficiantur etc.</hi> Der griechiſche Text ſagt: δ᾽ ὡς ἂν ο ἱ πϱέσ-<lb/> βεις καὶ οἱ τῇ ταχ υτῆτι χϱ ώμενοι τ ῶν δημοσ ίων ἵππω ν πϱὸς τὰ ς<lb/> ἀπαγγελ ίας ὁ μὲν ἐς τὰ Ῥωμ αίων, ὁ δ᾽ ἐς τὰ Πεϱ σῶν ἢϑη ἀ φι-<lb/> κνούμεν οι <hi rendition="#aq">etc</hi>.</note><lb/></p> </div> </div> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [108/0121]
Nach Justinian verliert ſich jedoch das römiſche Poſt-
weſen immer mehr in den Stürmen der Völkerwanderung.
Die den ganzen, damals civiliſirten Erdkreis umſpannende
Macht der Römer erlag, — weil Geiſt und Kraft aus dem
Kerne derſelben verloren, weil Rom und Byzanz ſtatt der
alten Tüchtigkeit und Hingebung Sitze der Verweichlichung, der
Wohlluſt und Ohnmacht geworden waren, — dem Andrange
der neuen Volksſtämme.
Was in der beſten Zeit des römiſchen Staates ſein Halt-
und ſein Stützpunkt geweſen war, die altrömiſchen Tugenden
der Pietas, der Virtus etc., waren längſt untergegangen;
die bürgerlichen Kriege hatten die erſte dieſer Tugenden
untergraben; — und wenn auch die Virtus noch als
kriegeriſche Tapferkeit ihren Werth behauptete, ſo war ſie
doch als bürgerliche Tugend entſchwunden, da ſie in der bür-
gerlichen Freiheit, in der Anhänglichkeit an die Verfaſſung,
in der Vaterlandsliebe und der Nationalität nicht mehr ihre
Begründung fand. Nur der Nationalſtolz im Gegenſatz gegen
2)
2) cavetur, ut Romani et Persae, quarumcunque mercium mercatores
et negatiatores, secundum veterem morem neque in aliis locis, quam
in quibus decimarum solutio est indicta, mercaturias faciant; ut
legati et reliqui, qui, cum quid nuntii perferant, equis
publicis utantur, tum qui qer Romanorum, tum qui per Per-
sarum regiones iter habeant, pro cujusque gradu et dignitate ho-
nore afficiantur etc. Der griechiſche Text ſagt: δ᾽ ὡς ἂν ο ἱ πϱέσ-
βεις καὶ οἱ τῇ ταχ υτῆτι χϱ ώμενοι τ ῶν δημοσ ίων ἵππω ν πϱὸς τὰ ς
ἀπαγγελ ίας ὁ μὲν ἐς τὰ Ῥωμ αίων, ὁ δ᾽ ἐς τὰ Πεϱ σῶν ἢϑη ἀ φι-
κνούμεν οι etc.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868/121 |
Zitationshilfe: | Hartmann, Eugen: Entwicklungs-Geschichte der Posten von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Leipzig, 1868, S. 108. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hartmann_posten_1868/121>, abgerufen am 16.07.2024. |