Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 3. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1837.

Bild:
<< vorherige Seite
'miin Vader de mi att,'

'Ach Moder,' segd de Mann, 'daar is een schön Vagel, de singt so herlich, de Sünn schiint so warm, un dat rückt as luter Zinnemamen.'

'miin Swester, de Marleeniken,'

Daar led Marleenken den Kopp up de Knee, un weende in eens weg; de Mann averst segd 'ick ga herut, ick mut den Vagel dicht bi seen.' 'Ach, ga nich,' sed de Fru, 'mi is as bevt dat ganze Huus, un stünn in Flammen.' Aver de Mann gieng herut, un sach den Vagel an.

'söcht alle miine Beeniken,
un bindt se in een siiden Dook,
legts unner den Machandelboom;
kiwitt, kiwitt, ach wat een schön Vagel bin ick!'

Mit des lett de Vagel de golden Kede fallen, un se feel den Mann jüst um den Hals, so recht hier herüm, dat se recht so schön past. Daar gieng he herin, un segd 'sü, wat is dat vör een schön Vagel, hett mi so ne schöne goldne Kede schenkt, un süht so schöne ut.' De Fru aver was so angst, un feel langs in de Stuve hen, un de Mütz feel eer van den Kopp. Daar sung de Vagel wedder

'miin Moder de mi slacht't,'

'Ach, dat ick dusend Fuder unner de Eerde weer, dat ick dat nich hören sull!'

'miin Vader de mi att,'

Daar feel de Fru vör dood nedder,

‘miin Vader de mi att,’

‘Ach Moder,’ segd de Mann, ‘daar is een schoͤn Vagel, de singt so herlich, de Suͤnn schiint so warm, un dat ruͤckt as luter Zinnemamen.’

‘miin Swester, de Marleeniken,’

Daar led Marleenken den Kopp up de Knee, un weende in eens weg; de Mann averst segd ‘ick ga herut, ick mut den Vagel dicht bi seen.’ ‘Ach, ga nich,’ sed de Fru, ‘mi is as bevt dat ganze Huus, un stuͤnn in Flammen.’ Aver de Mann gieng herut, un sach den Vagel an.

‘soͤcht alle miine Beeniken,
un bindt se in een siiden Dook,
legts unner den Machandelboom;
kiwitt, kiwitt, ach wat een schoͤn Vagel bin ick!’

Mit des lett de Vagel de golden Kede fallen, un se feel den Mann juͤst um den Hals, so recht hier heruͤm, dat se recht so schoͤn past. Daar gieng he herin, un segd ‘suͤ, wat is dat voͤr een schoͤn Vagel, hett mi so ne schoͤne goldne Kede schenkt, un suͤht so schoͤne ut.’ De Fru aver was so angst, un feel langs in de Stuve hen, un de Muͤtz feel eer van den Kopp. Daar sung de Vagel wedder

‘miin Moder de mi slacht’t,’

‘Ach, dat ick dusend Fuder unner de Eerde weer, dat ick dat nich hoͤren sull!’

‘miin Vader de mi att,’

Daar feel de Fru voͤr dood nedder,

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0316" n="285"/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;miin Vader de mi att,&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>&#x2018;Ach Moder,&#x2019; segd de Mann, &#x2018;daar is een scho&#x0364;n Vagel, de singt so herlich, de Su&#x0364;nn schiint so warm, un dat ru&#x0364;ckt as luter Zinnemamen.&#x2019;</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;miin Swester, de Marleeniken,&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>Daar led Marleenken den Kopp up de Knee, un weende in eens weg; de Mann averst segd &#x2018;ick ga herut, ick mut den Vagel dicht bi seen.&#x2019; &#x2018;Ach, ga nich,&#x2019; sed de Fru, &#x2018;mi is as bevt dat ganze Huus, un stu&#x0364;nn in Flammen.&#x2019; Aver de Mann gieng herut, un sach den Vagel an.</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;so&#x0364;cht alle miine Beeniken,</l><lb/>
          <l>un bindt se in een siiden Dook,</l><lb/>
          <l>legts unner den Machandelboom;</l><lb/>
          <l>kiwitt, kiwitt, ach wat een scho&#x0364;n Vagel bin ick!&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>Mit des lett de Vagel de golden Kede fallen, un se feel den Mann ju&#x0364;st um den Hals, so recht hier heru&#x0364;m, dat se recht so scho&#x0364;n past. Daar gieng he herin, un segd &#x2018;su&#x0364;, wat is dat vo&#x0364;r een scho&#x0364;n Vagel, hett mi so ne scho&#x0364;ne goldne Kede schenkt, un su&#x0364;ht so scho&#x0364;ne ut.&#x2019; De Fru aver was so angst, un feel langs in de Stuve hen, un de Mu&#x0364;tz feel eer van den Kopp. Daar sung de Vagel wedder</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;miin Moder de mi slacht&#x2019;t,&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>&#x2018;Ach, dat ick dusend Fuder unner de Eerde weer, dat ick dat nich ho&#x0364;ren sull!&#x2019;</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;miin Vader de mi att,&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>Daar feel de Fru vo&#x0364;r dood nedder,</p><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[285/0316] ‘miin Vader de mi att,’ ‘Ach Moder,’ segd de Mann, ‘daar is een schoͤn Vagel, de singt so herlich, de Suͤnn schiint so warm, un dat ruͤckt as luter Zinnemamen.’ ‘miin Swester, de Marleeniken,’ Daar led Marleenken den Kopp up de Knee, un weende in eens weg; de Mann averst segd ‘ick ga herut, ick mut den Vagel dicht bi seen.’ ‘Ach, ga nich,’ sed de Fru, ‘mi is as bevt dat ganze Huus, un stuͤnn in Flammen.’ Aver de Mann gieng herut, un sach den Vagel an. ‘soͤcht alle miine Beeniken, un bindt se in een siiden Dook, legts unner den Machandelboom; kiwitt, kiwitt, ach wat een schoͤn Vagel bin ick!’ Mit des lett de Vagel de golden Kede fallen, un se feel den Mann juͤst um den Hals, so recht hier heruͤm, dat se recht so schoͤn past. Daar gieng he herin, un segd ‘suͤ, wat is dat voͤr een schoͤn Vagel, hett mi so ne schoͤne goldne Kede schenkt, un suͤht so schoͤne ut.’ De Fru aver was so angst, un feel langs in de Stuve hen, un de Muͤtz feel eer van den Kopp. Daar sung de Vagel wedder ‘miin Moder de mi slacht’t,’ ‘Ach, dat ick dusend Fuder unner de Eerde weer, dat ick dat nich hoͤren sull!’ ‘miin Vader de mi att,’ Daar feel de Fru voͤr dood nedder,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in Wikisource-Syntax. (2015-05-11T18:40:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme aus Wikisource entsprechen muss.
Göttinger Digitalisierungszentrum: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2015-05-11T18:40:00Z)
Sandra Balck, Benjamin Fiechter: Bearbeitung der digitalen Edition. (2015-06-15T16:12:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1837
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1837/316
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 3. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1837, S. 285. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1837/316>, abgerufen am 18.05.2024.