Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

III. partikelcomp. -- trennb. part. mit verb.
cere, repudiare) mons. 329; auß-wallan (ebullire) mons.
325; auß-werfan jun. 238; auß-giwinnan (avellere) mons.
333. u. a. m.

(zuo-) lat. ad-, vor vielen verbis: zua-auhhon (ad-
jungere) K. 54a zuo-giouhhon (adjicere) T. 38, 3. zua-
gauchot (additus) hrab. 954b; zo-gachnupfit (adnectit) hrab.
951a: zua-kechnusita (allisit) K. 118a; zua-chundan (adnun-
tiare) K. 30b; zoa-thancandi ker. 27. und zo-denchenti hrab.
953b glosse zu austa (d. i. hausta) ist wohl von zuo-denchan
(meditari, haurire animo?); zua-haften (addi?) jun. 256. zua-
kihafta (applicuit) emm. 405; zo-hanken (appendere) ker. 39;
zua-kihenkan (assentiri) K. 55a; zuo-losen (attendere) mons.
337. 397; zua-laustrenti (attonitus) K. 17a; zuo-eillan (ad-
spirare) mons. 378. 381; zoa-can (adgredi) ker. 30. zoa-
cangan (adire) ker. 14. K. 46a 57a; zua-kepan (addere);
zua-ladon (advocare) jun. 233. zua-kilatot (advocatus)
ker. 58; zuo-leccan (applicare) mons. 339; zua-leitan (ad-
ducere) K. 18b; zo-caleidhan (accedere) ker. 14. 23; zoa-
camahhot (adjunctus) ker. 16; zua-manon (admonere) K.
17a 44b 56b; zuo-nahan (applicare, appropinquare) mons.
361. ker. 34; zua-neman (assumere) K. 16b; zoa-prinkan
(prodere) zua-praht (delatus) ker. 85; zoa-queman (ad-
gredi) ker. 30; zua-kareigotin? (attingerent) jun. 195;
zuo-sehen (adspicere) Bth. 15. 26; zuo-slingen (adrepere,
advenire) N. Bth. 92. 203; zuo-spilen (alludere) N. Bth.
44; zuo-stedjan (applicare) mons. 366. 396; zua-kisuachit
(acquirit) K. 40a, wohl steif nach dem latein; zoa-suim-
man (adnatare) ker. 28. hrab. 954b; zoa-toan (addere)
ker. 14. 16. hrab. 952a zoa-catan (additus); zoa-tragan
(apportare) hrab. 953b; zuo-treipan (impellere) mons. 387;
zuo-fahen (arripere) N. Bth. 39. 60. zuo-givahan mons. 325;
zuo-givuokan (addere) mons. 343; zo-gavorit (advectus)
hrab. 953b; zuo-giwalzta (advolvit) T. 213, 2; zoa-wendan
(advertere) ker. 28; zuo-werfan (adjicere) jun. 193; zuo-
warten (attendere) K. 35b; zua-wunscan jun. 193. u. a. m.

IV. im goth. ist die wirkliche composition dieser par-
tikeln noch weit entschiedner, als im ahd., d. h. sie laßen
sich, wenige ausnahmen abgerechnet, nicht von den ver-
bis ablösen.

1) sie stehen unmittelbar vor ihnen, die rede sei di-
rect oder indirect. Es heißt daher nicht nur z. b. tham-
ma af-maimait paitrus auso Joh. 18, 26. (ahd. demu pe-
trus daß ora apa-meieß) sondern auch: jah af-maimait
imma auso Joh. 18, 10. (ahd. inti meieß imu daß ora apa)
und namentlich im eingang des satzes: ana-kumbida Joh.

III. partikelcomp. — trennb. part. mit verb.
cere, repudiare) monſ. 329; ûƷ-wallan (ebullire) monſ.
325; ûƷ-wërfan jun. 238; ûƷ-giwinnan (avellere) monſ.
333. u. a. m.

(zuo-) lat. ad-, vor vielen verbis: zua-auhhôn (ad-
jungere) K. 54a zuo-giouhhôn (adjicere) T. 38, 3. zua-
gauchôt (additus) hrab. 954b; zô-gachnupfit (adnectit) hrab.
951a: zua-kechnuſita (alliſit) K. 118a; zua-chundan (adnun-
tiare) K. 30b; zoa-thancandi ker. 27. und zô-denchenti hrab.
953b gloſſe zu auſta (d. i. hauſta) iſt wohl von zuo-denchan
(meditari, haurire animo?); zua-haftên (addi?) jun. 256. zua-
kihafta (applicuit) emm. 405; zô-hankên (appendere) ker. 39;
zua-kihenkan (aſſentiri) K. 55a; zuo-lôſên (attendere) monſ.
337. 397; zua-lûſtrenti (attonitus) K. 17a; zuo-îllan (ad-
ſpirare) monſ. 378. 381; zoa-cân (adgredi) ker. 30. zoa-
cangan (adire) ker. 14. K. 46a 57a; zua-këpan (addere);
zua-ladôn (advocare) jun. 233. zua-kilatôt (advocatus)
ker. 58; zuo-leccan (applicare) monſ. 339; zua-leitan (ad-
ducere) K. 18b; zô-calîdhan (accedere) ker. 14. 23; zoa-
camahhôt (adjunctus) ker. 16; zua-manôn (admonere) K.
17a 44b 56b; zuo-nâhan (applicare, appropinquare) monſ.
361. ker. 34; zua-nëman (aſſumere) K. 16b; zoa-prinkan
(prodere) zua-prâht (delatus) ker. 85; zoa-quëman (ad-
gredi) ker. 30; zua-kareigôtin? (attingerent) jun. 195;
zuo-ſëhen (adſpicere) Bth. 15. 26; zuo-ſlingen (adrepere,
advenire) N. Bth. 92. 203; zuo-ſpilen (alludere) N. Bth.
44; zuo-ſtedjan (applicare) monſ. 366. 396; zua-kiſuachit
(acquirit) K. 40a, wohl ſteif nach dem latein; zoa-ſuim-
man (adnatare) ker. 28. hrab. 954b; zoa-toan (addere)
ker. 14. 16. hrab. 952a zoa-catân (additus); zoa-tragan
(apportare) hrab. 953b; zuo-trîpan (impellere) monſ. 387;
zuo-fahen (arripere) N. Bth. 39. 60. zuo-givâhan monſ. 325;
zuo-givuokan (addere) monſ. 343; zô-gavôrit (advectus)
hrab. 953b; zuo-giwalzta (advolvit) T. 213, 2; zoa-wendan
(advertere) ker. 28; zuo-wërfan (adjicere) jun. 193; zuo-
wartên (attendere) K. 35b; zua-wunſcan jun. 193. u. a. m.

IV. im goth. iſt die wirkliche compoſition dieſer par-
tikeln noch weit entſchiedner, als im ahd., d. h. ſie laßen
ſich, wenige ausnahmen abgerechnet, nicht von den ver-
bis ablöſen.

1) ſie ſtehen unmittelbar vor ihnen, die rede ſei di-
rect oder indirect. Es heißt daher nicht nur z. b. þam-
ma af-máimáit páitrus áuſô Joh. 18, 26. (ahd. demu pê-
trus daƷ ôra apa-mîeƷ) ſondern auch: jah af-máimáit
ïmma áuſô Joh. 18, 10. (ahd. inti mîeƷ imu daƷ ôra apa)
und namentlich im eingang des ſatzes: ana-kumbida Joh.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <p><pb facs="#f0916" n="898"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">III. <hi rendition="#i">partikelcomp. &#x2014; trennb. part. mit verb.</hi></hi></fw><lb/>
cere, repudiare) mon&#x017F;. 329; û&#x01B7;-wallan (ebullire) mon&#x017F;.<lb/>
325; û&#x01B7;-wërfan jun. 238; û&#x01B7;-giwinnan (avellere) mon&#x017F;.<lb/>
333. u. a. m.</p><lb/>
                <p>(<hi rendition="#i">zuo-</hi>) lat. ad-, vor vielen verbis: zua-auhhôn (ad-<lb/>
jungere) K. 54<hi rendition="#sup">a</hi> zuo-giouhhôn (adjicere) T. 38, 3. zua-<lb/>
gauchôt (additus) hrab. 954<hi rendition="#sup">b</hi>; zô-gachnupfit (adnectit) hrab.<lb/>
951<hi rendition="#sup">a</hi>: zua-kechnu&#x017F;ita (alli&#x017F;it) K. 118<hi rendition="#sup">a</hi>; zua-chundan (adnun-<lb/>
tiare) K. 30<hi rendition="#sup">b</hi>; zoa-thancandi ker. 27. und zô-denchenti hrab.<lb/>
953<hi rendition="#sup">b</hi> glo&#x017F;&#x017F;e zu au&#x017F;ta (d. i. hau&#x017F;ta) i&#x017F;t wohl von zuo-denchan<lb/>
(meditari, haurire animo?); zua-haftên (addi?) jun. 256. zua-<lb/>
kihafta (applicuit) emm. 405; zô-hankên (appendere) ker. 39;<lb/>
zua-kihenkan (a&#x017F;&#x017F;entiri) K. 55<hi rendition="#sup">a</hi>; zuo-lô&#x017F;ên (attendere) mon&#x017F;.<lb/>
337. 397; zua-lû&#x017F;trenti (attonitus) K. 17<hi rendition="#sup">a</hi>; zuo-îllan (ad-<lb/>
&#x017F;pirare) mon&#x017F;. 378. 381; zoa-cân (adgredi) ker. 30. zoa-<lb/>
cangan (adire) ker. 14. K. 46<hi rendition="#sup">a</hi> 57<hi rendition="#sup">a</hi>; zua-këpan (addere);<lb/>
zua-ladôn (advocare) jun. 233. zua-kilatôt (advocatus)<lb/>
ker. 58; zuo-leccan (applicare) mon&#x017F;. 339; zua-leitan (ad-<lb/>
ducere) K. 18<hi rendition="#sup">b</hi>; zô-calîdhan (accedere) ker. 14. 23; zoa-<lb/>
camahhôt (adjunctus) ker. 16; zua-manôn (admonere) K.<lb/>
17<hi rendition="#sup">a</hi> 44<hi rendition="#sup">b</hi> 56<hi rendition="#sup">b</hi>; zuo-nâhan (applicare, appropinquare) mon&#x017F;.<lb/>
361. ker. 34; zua-nëman (a&#x017F;&#x017F;umere) K. 16<hi rendition="#sup">b</hi>; zoa-prinkan<lb/>
(prodere) zua-prâht (delatus) ker. 85; zoa-quëman (ad-<lb/>
gredi) ker. 30; zua-kareigôtin? (attingerent) jun. 195;<lb/>
zuo-&#x017F;ëhen (ad&#x017F;picere) Bth. 15. 26; zuo-&#x017F;lingen (adrepere,<lb/>
advenire) N. Bth. 92. 203; zuo-&#x017F;pilen (alludere) N. Bth.<lb/>
44; zuo-&#x017F;tedjan (applicare) mon&#x017F;. 366. 396; zua-ki&#x017F;uachit<lb/>
(acquirit) K. 40<hi rendition="#sup">a</hi>, wohl &#x017F;teif nach dem latein; zoa-&#x017F;uim-<lb/>
man (adnatare) ker. 28. hrab. 954<hi rendition="#sup">b</hi>; zoa-toan (addere)<lb/>
ker. 14. 16. hrab. 952<hi rendition="#sup">a</hi> zoa-catân (additus); zoa-tragan<lb/>
(apportare) hrab. 953<hi rendition="#sup">b</hi>; zuo-trîpan (impellere) mon&#x017F;. 387;<lb/>
zuo-fahen (arripere) N. Bth. 39. 60. zuo-givâhan mon&#x017F;. 325;<lb/>
zuo-givuokan (addere) mon&#x017F;. 343; zô-gavôrit (advectus)<lb/>
hrab. 953<hi rendition="#sup">b</hi>; zuo-giwalzta (advolvit) T. 213, 2; zoa-wendan<lb/>
(advertere) ker. 28; zuo-wërfan (adjicere) jun. 193; zuo-<lb/>
wartên (attendere) K. 35<hi rendition="#sup">b</hi>; zua-wun&#x017F;can jun. 193. u. a. m.</p><lb/>
                <p>IV. im goth. i&#x017F;t die wirkliche compo&#x017F;ition die&#x017F;er par-<lb/>
tikeln noch weit ent&#x017F;chiedner, als im ahd., d. h. &#x017F;ie laßen<lb/>
&#x017F;ich, wenige ausnahmen abgerechnet, nicht von den ver-<lb/>
bis ablö&#x017F;en.</p><lb/>
                <p>1) &#x017F;ie &#x017F;tehen unmittelbar vor ihnen, die rede &#x017F;ei di-<lb/>
rect oder indirect. Es heißt daher nicht nur z. b. þam-<lb/>
ma af-máimáit páitrus áu&#x017F;ô Joh. 18, 26. (ahd. demu pê-<lb/>
trus da&#x01B7; ôra apa-mîe&#x01B7;) &#x017F;ondern auch: jah af-máimáit<lb/>
ïmma áu&#x017F;ô Joh. 18, 10. (ahd. inti mîe&#x01B7; imu da&#x01B7; ôra apa)<lb/>
und namentlich im eingang des &#x017F;atzes: ana-kumbida Joh.<lb/></p>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[898/0916] III. partikelcomp. — trennb. part. mit verb. cere, repudiare) monſ. 329; ûƷ-wallan (ebullire) monſ. 325; ûƷ-wërfan jun. 238; ûƷ-giwinnan (avellere) monſ. 333. u. a. m. (zuo-) lat. ad-, vor vielen verbis: zua-auhhôn (ad- jungere) K. 54a zuo-giouhhôn (adjicere) T. 38, 3. zua- gauchôt (additus) hrab. 954b; zô-gachnupfit (adnectit) hrab. 951a: zua-kechnuſita (alliſit) K. 118a; zua-chundan (adnun- tiare) K. 30b; zoa-thancandi ker. 27. und zô-denchenti hrab. 953b gloſſe zu auſta (d. i. hauſta) iſt wohl von zuo-denchan (meditari, haurire animo?); zua-haftên (addi?) jun. 256. zua- kihafta (applicuit) emm. 405; zô-hankên (appendere) ker. 39; zua-kihenkan (aſſentiri) K. 55a; zuo-lôſên (attendere) monſ. 337. 397; zua-lûſtrenti (attonitus) K. 17a; zuo-îllan (ad- ſpirare) monſ. 378. 381; zoa-cân (adgredi) ker. 30. zoa- cangan (adire) ker. 14. K. 46a 57a; zua-këpan (addere); zua-ladôn (advocare) jun. 233. zua-kilatôt (advocatus) ker. 58; zuo-leccan (applicare) monſ. 339; zua-leitan (ad- ducere) K. 18b; zô-calîdhan (accedere) ker. 14. 23; zoa- camahhôt (adjunctus) ker. 16; zua-manôn (admonere) K. 17a 44b 56b; zuo-nâhan (applicare, appropinquare) monſ. 361. ker. 34; zua-nëman (aſſumere) K. 16b; zoa-prinkan (prodere) zua-prâht (delatus) ker. 85; zoa-quëman (ad- gredi) ker. 30; zua-kareigôtin? (attingerent) jun. 195; zuo-ſëhen (adſpicere) Bth. 15. 26; zuo-ſlingen (adrepere, advenire) N. Bth. 92. 203; zuo-ſpilen (alludere) N. Bth. 44; zuo-ſtedjan (applicare) monſ. 366. 396; zua-kiſuachit (acquirit) K. 40a, wohl ſteif nach dem latein; zoa-ſuim- man (adnatare) ker. 28. hrab. 954b; zoa-toan (addere) ker. 14. 16. hrab. 952a zoa-catân (additus); zoa-tragan (apportare) hrab. 953b; zuo-trîpan (impellere) monſ. 387; zuo-fahen (arripere) N. Bth. 39. 60. zuo-givâhan monſ. 325; zuo-givuokan (addere) monſ. 343; zô-gavôrit (advectus) hrab. 953b; zuo-giwalzta (advolvit) T. 213, 2; zoa-wendan (advertere) ker. 28; zuo-wërfan (adjicere) jun. 193; zuo- wartên (attendere) K. 35b; zua-wunſcan jun. 193. u. a. m. IV. im goth. iſt die wirkliche compoſition dieſer par- tikeln noch weit entſchiedner, als im ahd., d. h. ſie laßen ſich, wenige ausnahmen abgerechnet, nicht von den ver- bis ablöſen. 1) ſie ſtehen unmittelbar vor ihnen, die rede ſei di- rect oder indirect. Es heißt daher nicht nur z. b. þam- ma af-máimáit páitrus áuſô Joh. 18, 26. (ahd. demu pê- trus daƷ ôra apa-mîeƷ) ſondern auch: jah af-máimáit ïmma áuſô Joh. 18, 10. (ahd. inti mîeƷ imu daƷ ôra apa) und namentlich im eingang des ſatzes: ana-kumbida Joh.

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/916
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826, S. 898. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/916>, abgerufen am 19.05.2024.