Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

III. partikelcomp. -- untr. part. mit verb.
(amittere, perdere, um etwas kommen); qvithan (dicere)
fra-qvithan (maledicere); vairthan (fieri) fra-vardjan (cor-
rumpere); vaurkjan (operari) fra-vaurkjan (peccare,
male operari). Ahd. fer-chiesen (spernere) jun. 250. N. 21,
22. 46, 8. 64, 9; far-choufan (vendere, distrahere) K. 53a
hrab. 959a mons. 400; far-thenkan (contemnere) ker. 34.
50. 193. 208. 261; fir-haben (abstinere) ker. 129. 223. (re-
tinere) N. 57, 6; far-haltan (prostituere) ich kenne nur
das part. far-haltan (prostitutus) hrab. 972a und far-hal-
tanei, far-haltida (incestus) hrab, 958a 966b; fir-hukan
(aspernari, contemnere) ker. 34. 96. 208; for-ligan (adulte-
rium, stuprum committere, eigentl. illicite concumbere)
vorhanden bloß das part. far-legan (contaminatus) sgall.
188. T. 44, 22. 57, 2. vgl. for-legari, for-ligiri (adult. stu-
prum) und vorhin far-haltan; far-leitan (seducere, abdu-
cere) ker. 5. 22. 24. 126. 150; fir-manen (temnere) ker.
261. fir-monen O. I. 4, 130. III. 3, 27. 17, 105. fer-ma-
nen N. 99, 3. W. 8, 1. vir-manon (calcare, d. i. unter
die füße treten, verachten) mons. 378. 384. 390. 392. vgl.
far-mano (contemptor) K. 37a fra-mano hrab. 955b, das
einfache manen scheint favere, invitare zu bedeuten, wo-
mit sich manon (monere) berührt; far-peran (abstinere)
K. 44a fir-beran (evitare) O.; fir-piotan (interdicere); fir-
pluhan? (conflagrare) ker. 71; far-quidan (abdicare) hrab.
950b ker. 4. 16; far-saken (negare) far-sagen (cassare)
mons. 405. fir-sagen O. IV. 11, 57; far-sahhan (dene-
gare, abnegare, renuntiare) hrab. 952a K. 23a ker. 4. 16.
237; far-scriofan (verschrauben), das starke part. fir-scro-
van (welches die form no. 214. bestätigt) scheint ker. 139.
gramma (verschränkung des schriftzuges) zu glossieren;
far-sehan (despicere, gleichs. avertere faciem) hrab. 959a
ker. 34. 82. 97. vgl. unfersehandi (invisus) ker. 150; fir-
sprehhan (abnuere) mons. 353; fir-suerjan (pejerare) O.
II. 19, 13; far-tuon (perdere) fir-tan (perditus, condem-
natus) ker. 86. fir-dan O. I. 2, 23. etc.; fer-wallon (errare)
N. 57, 4. Bth. 33; far-wanan (desperare) mons. 413. K. 24a;
far-waßan (abominari, devovere) hrab. 952b (wo hu. fehler-
haft?) ker. 4. 6. 11. 13. 93. 104. mons. 373. eigentl. abolere
(oben s. 75.); far-werdan (perire) K. 23b 55a jun. 242. ker. 217;
fir-woraht (flagitiosus) ker. 122; far-zeihan (denegare) K. 39b;
fer-ziehen N. Bth. 49. Alts. far-duan (maledictus); far-getan
(oblivisci); far-hugjan (contemnere); far-kopon (vendere);
far-sehan (despicere); far-tellan (condemnare); far-werkon
(amittere?). Ags. for-beodan (prohibere, dehortari); for-
beran (abstinere); for-cvedan (increpare, arguere); for-de-

III. partikelcomp. — untr. part. mit verb.
(amittere, perdere, um etwas kommen); qviþan (dicere)
fra-qviþan (maledicere); vaírþan (fieri) fra-vardjan (cor-
rumpere); vaúrkjan (operari) fra-vaúrkjan (peccare,
male operari). Ahd. fer-chieſen (ſpernere) jun. 250. N. 21,
22. 46, 8. 64, 9; far-choufan (vendere, diſtrahere) K. 53a
hrab. 959a monſ. 400; far-thenkan (contemnere) ker. 34.
50. 193. 208. 261; fir-habên (abſtinere) ker. 129. 223. (re-
tinere) N. 57, 6; far-haltan (proſtituere) ich kenne nur
das part. far-haltan (proſtitutus) hrab. 972a und far-hal-
tanî, far-haltida (inceſtus) hrab, 958a 966b; fir-hukan
(aſpernari, contemnere) ker. 34. 96. 208; for-ligan (adulte-
rium, ſtuprum committere, eigentl. illicite concumbere)
vorhanden bloß das part. far-lëgan (contaminatus) ſgall.
188. T. 44, 22. 57, 2. vgl. for-lëgari, for-ligiri (adult. ſtu-
prum) und vorhin far-haltan; far-leitan (ſeducere, abdu-
cere) ker. 5. 22. 24. 126. 150; fir-manên (temnere) ker.
261. fir-monên O. I. 4, 130. III. 3, 27. 17, 105. fer-ma-
nên N. 99, 3. W. 8, 1. vir-manôn (calcare, d. i. unter
die füße treten, verachten) monſ. 378. 384. 390. 392. vgl.
far-mano (contemptor) K. 37a fra-mano hrab. 955b, das
einfache manên ſcheint favere, invitare zu bedeuten, wo-
mit ſich manôn (monere) berührt; far-përan (abſtinere)
K. 44a fir-bëran (evitare) O.; fir-piotan (interdicere); fir-
pluhan? (conflagrare) ker. 71; far-quidan (abdicare) hrab.
950b ker. 4. 16; far-ſakên (negare) far-ſagên (caſſare)
monſ. 405. fir-ſagên O. IV. 11, 57; far-ſahhan (dene-
gare, abnegare, renuntiare) hrab. 952a K. 23a ker. 4. 16.
237; far-ſcriofan (verſchrauben), das ſtarke part. fir-ſcro-
van (welches die form no. 214. beſtätigt) ſcheint ker. 139.
gramma (verſchränkung des ſchriftzuges) zu gloſſieren;
far-ſëhan (deſpicere, gleichſ. avertere faciem) hrab. 959a
ker. 34. 82. 97. vgl. unfërſëhandi (inviſus) ker. 150; fir-
ſprëhhan (abnuere) monſ. 353; fir-ſuerjan (pejerare) O.
II. 19, 13; far-tuon (perdere) fir-tân (perditus, condem-
natus) ker. 86. fir-dân O. I. 2, 23. etc.; fër-wallôn (errare)
N. 57, 4. Bth. 33; far-wânan (deſperare) monſ. 413. K. 24a;
far-wâƷan (abominari, devovere) hrab. 952b (wo hu. fehler-
haft?) ker. 4. 6. 11. 13. 93. 104. monſ. 373. eigentl. abolere
(oben ſ. 75.); far-wërdan (perire) K. 23b 55a jun. 242. ker. 217;
fir-woraht (flagitioſus) ker. 122; far-zîhan (denegare) K. 39b;
fer-ziehen N. Bth. 49. Altſ. far-duan (maledictus); far-gëtan
(obliviſci); far-hugjan (contemnere); far-kôpôn (vendere);
far-ſëhan (deſpicere); far-tellan (condemnare); far-wërkôn
(amittere?). Agſ. for-bëódan (prohibere, dehortari); for-
bëran (abſtinere); for-cvëðan (increpare, arguere); for-dê-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <p><pb facs="#f0870" n="852"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">III. <hi rendition="#i">partikelcomp. &#x2014; untr. part. mit verb.</hi></hi></fw><lb/>
(amittere, perdere, um etwas kommen); qviþan (dicere)<lb/>
fra-qviþan (maledicere); vaírþan (fieri) fra-vardjan (cor-<lb/>
rumpere); vaúrkjan (operari) fra-vaúrkjan (peccare,<lb/>
male operari). Ahd. fer-chie&#x017F;en (&#x017F;pernere) jun. 250. N. 21,<lb/>
22. 46, 8. 64, 9; far-choufan (vendere, di&#x017F;trahere) K. 53<hi rendition="#sup">a</hi><lb/>
hrab. 959<hi rendition="#sup">a</hi> mon&#x017F;. 400; far-thenkan (contemnere) ker. 34.<lb/>
50. 193. 208. 261; fir-habên (ab&#x017F;tinere) ker. 129. 223. (re-<lb/>
tinere) N. 57, 6; far-haltan (pro&#x017F;tituere) ich kenne nur<lb/>
das part. far-haltan (pro&#x017F;titutus) hrab. 972<hi rendition="#sup">a</hi> und far-hal-<lb/>
tanî, far-haltida (ince&#x017F;tus) hrab, 958<hi rendition="#sup">a</hi> 966<hi rendition="#sup">b</hi>; fir-hukan<lb/>
(a&#x017F;pernari, contemnere) ker. 34. 96. 208; for-ligan (adulte-<lb/>
rium, &#x017F;tuprum committere, eigentl. illicite concumbere)<lb/>
vorhanden bloß das part. far-lëgan (contaminatus) &#x017F;gall.<lb/>
188. T. 44, 22. 57, 2. vgl. for-lëgari, for-ligiri (adult. &#x017F;tu-<lb/>
prum) und vorhin far-haltan; far-leitan (&#x017F;educere, abdu-<lb/>
cere) ker. 5. 22. 24. 126. 150; fir-manên (temnere) ker.<lb/>
261. fir-monên O. I. 4, 130. III. 3, 27. 17, 105. fer-ma-<lb/>
nên N. 99, 3. W. 8, 1. vir-manôn (calcare, d. i. unter<lb/>
die füße treten, verachten) mon&#x017F;. 378. 384. 390. 392. vgl.<lb/>
far-mano (contemptor) K. 37<hi rendition="#sup">a</hi> fra-mano hrab. 955<hi rendition="#sup">b</hi>, das<lb/>
einfache manên &#x017F;cheint favere, invitare zu bedeuten, wo-<lb/>
mit &#x017F;ich manôn (monere) berührt; far-përan (ab&#x017F;tinere)<lb/>
K. 44<hi rendition="#sup">a</hi> fir-bëran (evitare) O.; fir-piotan (interdicere); fir-<lb/>
pluhan? (conflagrare) ker. 71; far-quidan (abdicare) hrab.<lb/>
950<hi rendition="#sup">b</hi> ker. 4. 16; far-&#x017F;akên (negare) far-&#x017F;agên (ca&#x017F;&#x017F;are)<lb/>
mon&#x017F;. 405. fir-&#x017F;agên O. IV. 11, 57; far-&#x017F;ahhan (dene-<lb/>
gare, abnegare, renuntiare) hrab. 952<hi rendition="#sup">a</hi> K. 23<hi rendition="#sup">a</hi> ker. 4. 16.<lb/>
237; far-&#x017F;criofan (ver&#x017F;chrauben), das &#x017F;tarke part. fir-&#x017F;cro-<lb/>
van (welches die form no. 214. be&#x017F;tätigt) &#x017F;cheint ker. 139.<lb/>
gramma (ver&#x017F;chränkung des &#x017F;chriftzuges) zu glo&#x017F;&#x017F;ieren;<lb/>
far-&#x017F;ëhan (de&#x017F;picere, gleich&#x017F;. avertere faciem) hrab. 959<hi rendition="#sup">a</hi><lb/>
ker. 34. 82. 97. vgl. unfër&#x017F;ëhandi (invi&#x017F;us) ker. 150; fir-<lb/>
&#x017F;prëhhan (abnuere) mon&#x017F;. 353; fir-&#x017F;uerjan (pejerare) O.<lb/>
II. 19, 13; far-tuon (perdere) fir-tân (perditus, condem-<lb/>
natus) ker. 86. fir-dân O. I. 2, 23. etc.; fër-wallôn (errare)<lb/>
N. 57, 4. Bth. 33; far-wânan (de&#x017F;perare) mon&#x017F;. 413. K. 24<hi rendition="#sup">a</hi>;<lb/>
far-wâ&#x01B7;an (abominari, devovere) hrab. 952<hi rendition="#sup">b</hi> (wo hu. fehler-<lb/>
haft?) ker. 4. 6. 11. 13. 93. 104. mon&#x017F;. 373. eigentl. abolere<lb/>
(oben &#x017F;. 75.); far-wërdan (perire) K. 23<hi rendition="#sup">b</hi> 55<hi rendition="#sup">a</hi> jun. 242. ker. 217;<lb/>
fir-woraht (flagitio&#x017F;us) ker. 122; far-zîhan (denegare) K. 39<hi rendition="#sup">b</hi>;<lb/>
fer-ziehen N. Bth. 49. Alt&#x017F;. far-duan (maledictus); far-gëtan<lb/>
(oblivi&#x017F;ci); far-hugjan (contemnere); far-kôpôn (vendere);<lb/>
far-&#x017F;ëhan (de&#x017F;picere); far-tellan (condemnare); far-wërkôn<lb/>
(amittere?). Ag&#x017F;. for-bëódan (prohibere, dehortari); for-<lb/>
bëran (ab&#x017F;tinere); for-cvëðan (increpare, arguere); for-dê-<lb/></p>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[852/0870] III. partikelcomp. — untr. part. mit verb. (amittere, perdere, um etwas kommen); qviþan (dicere) fra-qviþan (maledicere); vaírþan (fieri) fra-vardjan (cor- rumpere); vaúrkjan (operari) fra-vaúrkjan (peccare, male operari). Ahd. fer-chieſen (ſpernere) jun. 250. N. 21, 22. 46, 8. 64, 9; far-choufan (vendere, diſtrahere) K. 53a hrab. 959a monſ. 400; far-thenkan (contemnere) ker. 34. 50. 193. 208. 261; fir-habên (abſtinere) ker. 129. 223. (re- tinere) N. 57, 6; far-haltan (proſtituere) ich kenne nur das part. far-haltan (proſtitutus) hrab. 972a und far-hal- tanî, far-haltida (inceſtus) hrab, 958a 966b; fir-hukan (aſpernari, contemnere) ker. 34. 96. 208; for-ligan (adulte- rium, ſtuprum committere, eigentl. illicite concumbere) vorhanden bloß das part. far-lëgan (contaminatus) ſgall. 188. T. 44, 22. 57, 2. vgl. for-lëgari, for-ligiri (adult. ſtu- prum) und vorhin far-haltan; far-leitan (ſeducere, abdu- cere) ker. 5. 22. 24. 126. 150; fir-manên (temnere) ker. 261. fir-monên O. I. 4, 130. III. 3, 27. 17, 105. fer-ma- nên N. 99, 3. W. 8, 1. vir-manôn (calcare, d. i. unter die füße treten, verachten) monſ. 378. 384. 390. 392. vgl. far-mano (contemptor) K. 37a fra-mano hrab. 955b, das einfache manên ſcheint favere, invitare zu bedeuten, wo- mit ſich manôn (monere) berührt; far-përan (abſtinere) K. 44a fir-bëran (evitare) O.; fir-piotan (interdicere); fir- pluhan? (conflagrare) ker. 71; far-quidan (abdicare) hrab. 950b ker. 4. 16; far-ſakên (negare) far-ſagên (caſſare) monſ. 405. fir-ſagên O. IV. 11, 57; far-ſahhan (dene- gare, abnegare, renuntiare) hrab. 952a K. 23a ker. 4. 16. 237; far-ſcriofan (verſchrauben), das ſtarke part. fir-ſcro- van (welches die form no. 214. beſtätigt) ſcheint ker. 139. gramma (verſchränkung des ſchriftzuges) zu gloſſieren; far-ſëhan (deſpicere, gleichſ. avertere faciem) hrab. 959a ker. 34. 82. 97. vgl. unfërſëhandi (inviſus) ker. 150; fir- ſprëhhan (abnuere) monſ. 353; fir-ſuerjan (pejerare) O. II. 19, 13; far-tuon (perdere) fir-tân (perditus, condem- natus) ker. 86. fir-dân O. I. 2, 23. etc.; fër-wallôn (errare) N. 57, 4. Bth. 33; far-wânan (deſperare) monſ. 413. K. 24a; far-wâƷan (abominari, devovere) hrab. 952b (wo hu. fehler- haft?) ker. 4. 6. 11. 13. 93. 104. monſ. 373. eigentl. abolere (oben ſ. 75.); far-wërdan (perire) K. 23b 55a jun. 242. ker. 217; fir-woraht (flagitioſus) ker. 122; far-zîhan (denegare) K. 39b; fer-ziehen N. Bth. 49. Altſ. far-duan (maledictus); far-gëtan (obliviſci); far-hugjan (contemnere); far-kôpôn (vendere); far-ſëhan (deſpicere); far-tellan (condemnare); far-wërkôn (amittere?). Agſ. for-bëódan (prohibere, dehortari); for- bëran (abſtinere); for-cvëðan (increpare, arguere); for-dê-

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/870
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826, S. 852. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/870>, abgerufen am 19.05.2024.