Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

III. subst. eigentl. comp. -- subst. mit subst.
Beov. 27. 30. 38. vraec-mecg (exsul) Beov. 177; offenbar
stehet in den meisten dieser comp. mecg der bedeutung
nach so, wie wir heute die wörter sohn, kind und mann
zu construieren pflegen, z. b. ein mann des todes, sohn
des kriegs, kind des unglücks; in oret-mecg ist das erste
wort von oretta (heros) Beov. 189. und dies von oret
(pugna) Cädm. 69. Lye gibt noch ein unbelegtes oret-
stov (palaestra), ich weiß nicht ob oret oder oret geschrie-
ben werden muß und ob zus. hang mit dem s. 218. an-
geführten verbo orettan (deturpare) statt findet? -- altn.
as-mögr (vir divus, göttersohn) edd. saem. 94b 110b drott-
mögr (aulicus) ibid. 244a vil-mögr (servus) ibid. 86a;
gewöhnlich im pl. as-megir, drott-megir, vil-megir.

mans (homo): ahd. ahhar-man (agricola) mons. 408.
ampaht-m. (minister) hrab. 958a charl-m. (mas, fast nur
als eigenname und mehr im altfränk. dialect, als in den
übrigen) chouf-m. (institor) jun. 191. dinc-m. (conciona-
tor) jun. 186. mons. 378. deonost-m. K. 42b 43a thionost-m.
O. I, 19, 3. als n. pr. findet sich das gleichbedeutige ein-
fachere dio-man; engil-m. (n. pr.) frido-m. (pacificus)
N. 71, 1. firno-man (homo scelestus) O. III. 14, 212. (o ist
comp. vocal, andere quellen würden zeigen firin-man?)
heri-man (miles) ker. 68. (auch als nom. pr.) houpit-m.
hrab. 974a hova-m. (tyro) mons. 377. kawi-man (incola, n. pr.)
kom-man (mas, vir) ker. 188. K. 29a Samar. gom-man T. 3,
1. 5, 4. O. I. 11, 13. march-m. (n. pr.) miet-m. (mercena-
rius) trev. 41b munt-m. (homo pacis) N. 40, 10. peta-m.
beto-m. (adorator) O. II. 14, 135. piro-man? (ambro) vgl.
oben s. 467. pau-man (colonus) trev. 42a reit-man (eques,
equester) mons. 363. 364. N. cant. moys. 1. (ascensor) von
reita (currus) sala-m. (nom. pr.) scef-m. (nauta) mons. 411.
sigi-m. (n. pr.) spila-m. spili-m. (scurra) jun. 228. trev.
42b spilo-m. N. Boeth. 58. 124. wald-m. (n. pr.) weidi-m.
(venator) trev. 42b werah-m. (operarius) K. 17a 28b jun. 195.
W. 5, 14. N. Boeth. 95. weralt-m. (h. carnalis) mons. 385. wor-
olt-m. O. III. 20, 314. IV. 7, 91. weig-m. (pugnator) N. zim-
par-m. trev. 42b. -- alts. ambaht-man. -- ags. äcer-man, am-
biht-m. carl-m. (maritus) ceap-m. cäd-mon (n. pr.) flot-m.
(nauta) gleo-m. (glig-m. histrio, musicus) heafod-m. here-m.
land-m. leic-m. (libitinarius) leid-m. (nauta) Beov. 123. gemet-
m. (homo moderatus) Beov. 189. gemot-m. (senator) sae-
m. (nauta) scip-m. theov-m. (servus) theof-m. (fur) veorc-
m. veoruld-m. (secularis) veif-man (femina, mulier) letz-
teres ist gegensatz zu carl-m. (auch wohl vaepned man)
und bestätigt die urfprüngliche neutralität der wörter man

III. ſubſt. eigentl. comp. — ſubſt. mit ſubſt.
Beov. 27. 30. 38. vræc-mecg (exſul) Beov. 177; offenbar
ſtehet in den meiſten dieſer comp. mecg der bedeutung
nach ſo, wie wir heute die wörter ſohn, kind und mann
zu conſtruieren pflegen, z. b. ein mann des todes, ſohn
des kriegs, kind des unglücks; in oret-mecg iſt das erſte
wort von oretta (heros) Beov. 189. und dies von oret
(pugna) Cädm. 69. Lye gibt noch ein unbelegtes oret-
ſtov (palaeſtra), ich weiß nicht ob oret oder ôret geſchrie-
ben werden muß und ob zuſ. hang mit dem ſ. 218. an-
geführten verbo orettan (deturpare) ſtatt findet? — altn.
âs-mögr (vir divus, götterſohn) edd. ſæm. 94b 110b drôtt-
mögr (aulicus) ibid. 244a vil-mögr (ſervus) ibid. 86a;
gewöhnlich im pl. âs-megir, drôtt-megir, vil-megir.

mans (homo): ahd. ahhar-man (agricola) monſ. 408.
ampaht-m. (miniſter) hrab. 958a charl-m. (mas, faſt nur
als eigenname und mehr im altfränk. dialect, als in den
übrigen) chouf-m. (inſtitor) jun. 191. dinc-m. (conciona-
tor) jun. 186. monſ. 378. dëonoſt-m. K. 42b 43a thionoſt-m.
O. I, 19, 3. als n. pr. findet ſich das gleichbedeutige ein-
fachere dio-man; engil-m. (n. pr.) frido-m. (pacificus)
N. 71, 1. firno-man (homo ſceleſtus) O. III. 14, 212. (o iſt
comp. vocal, andere quellen würden zeigen firin-man?)
heri-man (miles) ker. 68. (auch als nom. pr.) houpit-m.
hrab. 974a hova-m. (tyro) monſ. 377. kawi-man (incola, n. pr.)
kom-man (mas, vir) ker. 188. K. 29a Samar. gom-man T. 3,
1. 5, 4. O. I. 11, 13. march-m. (n. pr.) miet-m. (mercena-
rius) trev. 41b munt-m. (homo pacis) N. 40, 10. pëta-m.
bëto-m. (adorator) O. II. 14, 135. piro-man? (ambro) vgl.
oben ſ. 467. pû-man (colonus) trev. 42a reit-man (eques,
equeſter) monſ. 363. 364. N. cant. moyſ. 1. (aſcenſor) von
reita (currus) ſala-m. (nom. pr.) ſcëf-m. (nauta) monſ. 411.
ſigi-m. (n. pr.) ſpila-m. ſpili-m. (ſcurra) jun. 228. trev.
42b ſpilo-m. N. Boeth. 58. 124. wald-m. (n. pr.) weidi-m.
(venator) trev. 42b wërah-m. (operarius) K. 17a 28b jun. 195.
W. 5, 14. N. Boeth. 95. wëralt-m. (h. carnalis) monſ. 385. wor-
olt-m. O. III. 20, 314. IV. 7, 91. wîg-m. (pugnator) N. zim-
par-m. trev. 42b. — altſ. ambaht-man. — agſ. äcer-man, am-
biht-m. carl-m. (maritus) ceáp-m. cäd-mon (n. pr.) flot-m.
(nauta) glëó-m. (glig-m. hiſtrio, muſicus) heáfod-m. here-m.
land-m. lîc-m. (libitinarius) lîð-m. (nauta) Beov. 123. gemët-
m. (homo moderatus) Beov. 189. gemôt-m. (ſenator) ſæ-
m. (nauta) ſcip-m. þëóv-m. (ſervus) þëóf-m. (fur) vëorc-
m. vëoruld-m. (ſecularis) vîf-man (femina, mulier) letz-
teres iſt gegenſatz zu carl-m. (auch wohl væpned man)
und beſtätigt die urfprüngliche neutralität der wörter man

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <div n="6">
                  <p><pb facs="#f0525" n="507"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">III. <hi rendition="#i">&#x017F;ub&#x017F;t. eigentl. comp. &#x2014; &#x017F;ub&#x017F;t. mit &#x017F;ub&#x017F;t.</hi></hi></fw><lb/>
Beov. 27. 30. 38. vræc-mecg (ex&#x017F;ul) Beov. 177; offenbar<lb/>
&#x017F;tehet in den mei&#x017F;ten die&#x017F;er comp. mecg der bedeutung<lb/>
nach &#x017F;o, wie wir heute die wörter &#x017F;ohn, kind und mann<lb/>
zu con&#x017F;truieren pflegen, z. b. ein mann des todes, &#x017F;ohn<lb/>
des kriegs, kind des unglücks; in oret-mecg i&#x017F;t das er&#x017F;te<lb/>
wort von oretta (heros) Beov. 189. und dies von oret<lb/>
(pugna) Cädm. 69. Lye gibt noch ein unbelegtes oret-<lb/>
&#x017F;tov (palae&#x017F;tra), ich weiß nicht ob oret oder ôret ge&#x017F;chrie-<lb/>
ben werden muß und ob zu&#x017F;. hang mit dem &#x017F;. 218. an-<lb/>
geführten verbo orettan (deturpare) &#x017F;tatt findet? &#x2014; altn.<lb/>
âs-mögr (vir divus, götter&#x017F;ohn) edd. &#x017F;æm. 94<hi rendition="#sup">b</hi> 110<hi rendition="#sup">b</hi> drôtt-<lb/>
mögr (aulicus) ibid. 244<hi rendition="#sup">a</hi> vil-mögr (&#x017F;ervus) ibid. 86<hi rendition="#sup">a</hi>;<lb/>
gewöhnlich im pl. âs-megir, drôtt-megir, vil-megir.</p><lb/>
                  <p><hi rendition="#i">mans</hi> (homo): ahd. ahhar-man (agricola) mon&#x017F;. 408.<lb/>
ampaht-m. (mini&#x017F;ter) hrab. 958<hi rendition="#sup">a</hi> charl-m. (mas, fa&#x017F;t nur<lb/>
als eigenname und mehr im altfränk. dialect, als in den<lb/>
übrigen) chouf-m. (in&#x017F;titor) jun. 191. dinc-m. (conciona-<lb/>
tor) jun. 186. mon&#x017F;. 378. dëono&#x017F;t-m. K. 42<hi rendition="#sup">b</hi> 43<hi rendition="#sup">a</hi> thiono&#x017F;t-m.<lb/>
O. I, 19, 3. als n. pr. findet &#x017F;ich das gleichbedeutige ein-<lb/>
fachere dio-man; engil-m. (n. pr.) frido-m. (pacificus)<lb/>
N. 71, 1. firno-man (homo &#x017F;cele&#x017F;tus) O. III. 14, 212. (o i&#x017F;t<lb/>
comp. vocal, andere quellen würden zeigen firin-man?)<lb/>
heri-man (miles) ker. 68. (auch als nom. pr.) houpit-m.<lb/>
hrab. 974<hi rendition="#sup">a</hi> hova-m. (tyro) mon&#x017F;. 377. kawi-man (incola, n. pr.)<lb/>
kom-man (mas, vir) ker. 188. K. 29<hi rendition="#sup">a</hi> Samar. gom-man T. 3,<lb/>
1. 5, 4. O. I. 11, 13. march-m. (n. pr.) miet-m. (mercena-<lb/>
rius) trev. 41<hi rendition="#sup">b</hi> munt-m. (homo pacis) N. 40, 10. pëta-m.<lb/>
bëto-m. (adorator) O. II. 14, 135. piro-man? (ambro) vgl.<lb/>
oben &#x017F;. 467. pû-man (colonus) trev. 42<hi rendition="#sup">a</hi> reit-man (eques,<lb/>
eque&#x017F;ter) mon&#x017F;. 363. 364. N. cant. moy&#x017F;. 1. (a&#x017F;cen&#x017F;or) von<lb/>
reita (currus) &#x017F;ala-m. (nom. pr.) &#x017F;cëf-m. (nauta) mon&#x017F;. 411.<lb/>
&#x017F;igi-m. (n. pr.) &#x017F;pila-m. &#x017F;pili-m. (&#x017F;curra) jun. 228. trev.<lb/>
42<hi rendition="#sup">b</hi> &#x017F;pilo-m. N. Boeth. 58. 124. wald-m. (n. pr.) weidi-m.<lb/>
(venator) trev. 42<hi rendition="#sup">b</hi> wërah-m. (operarius) K. 17<hi rendition="#sup">a</hi> 28<hi rendition="#sup">b</hi> jun. 195.<lb/>
W. 5, 14. N. Boeth. 95. wëralt-m. (h. carnalis) mon&#x017F;. 385. wor-<lb/>
olt-m. O. III. 20, 314. IV. 7, 91. wîg-m. (pugnator) N. zim-<lb/>
par-m. trev. 42<hi rendition="#sup">b</hi>. &#x2014; alt&#x017F;. ambaht-man. &#x2014; ag&#x017F;. äcer-man, am-<lb/>
biht-m. carl-m. (maritus) ceáp-m. cäd-mon (n. pr.) flot-m.<lb/>
(nauta) glëó-m. (glig-m. hi&#x017F;trio, mu&#x017F;icus) heáfod-m. here-m.<lb/>
land-m. lîc-m. (libitinarius) lîð-m. (nauta) Beov. 123. gemët-<lb/>
m. (homo moderatus) Beov. 189. gemôt-m. (&#x017F;enator) &#x017F;æ-<lb/>
m. (nauta) &#x017F;cip-m. þëóv-m. (&#x017F;ervus) þëóf-m. (fur) vëorc-<lb/>
m. vëoruld-m. (&#x017F;ecularis) vîf-man (femina, mulier) letz-<lb/>
teres i&#x017F;t gegen&#x017F;atz zu carl-m. (auch wohl væpned man)<lb/>
und be&#x017F;tätigt die urfprüngliche neutralität der wörter <hi rendition="#i">man</hi><lb/></p>
                </div>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[507/0525] III. ſubſt. eigentl. comp. — ſubſt. mit ſubſt. Beov. 27. 30. 38. vræc-mecg (exſul) Beov. 177; offenbar ſtehet in den meiſten dieſer comp. mecg der bedeutung nach ſo, wie wir heute die wörter ſohn, kind und mann zu conſtruieren pflegen, z. b. ein mann des todes, ſohn des kriegs, kind des unglücks; in oret-mecg iſt das erſte wort von oretta (heros) Beov. 189. und dies von oret (pugna) Cädm. 69. Lye gibt noch ein unbelegtes oret- ſtov (palaeſtra), ich weiß nicht ob oret oder ôret geſchrie- ben werden muß und ob zuſ. hang mit dem ſ. 218. an- geführten verbo orettan (deturpare) ſtatt findet? — altn. âs-mögr (vir divus, götterſohn) edd. ſæm. 94b 110b drôtt- mögr (aulicus) ibid. 244a vil-mögr (ſervus) ibid. 86a; gewöhnlich im pl. âs-megir, drôtt-megir, vil-megir. mans (homo): ahd. ahhar-man (agricola) monſ. 408. ampaht-m. (miniſter) hrab. 958a charl-m. (mas, faſt nur als eigenname und mehr im altfränk. dialect, als in den übrigen) chouf-m. (inſtitor) jun. 191. dinc-m. (conciona- tor) jun. 186. monſ. 378. dëonoſt-m. K. 42b 43a thionoſt-m. O. I, 19, 3. als n. pr. findet ſich das gleichbedeutige ein- fachere dio-man; engil-m. (n. pr.) frido-m. (pacificus) N. 71, 1. firno-man (homo ſceleſtus) O. III. 14, 212. (o iſt comp. vocal, andere quellen würden zeigen firin-man?) heri-man (miles) ker. 68. (auch als nom. pr.) houpit-m. hrab. 974a hova-m. (tyro) monſ. 377. kawi-man (incola, n. pr.) kom-man (mas, vir) ker. 188. K. 29a Samar. gom-man T. 3, 1. 5, 4. O. I. 11, 13. march-m. (n. pr.) miet-m. (mercena- rius) trev. 41b munt-m. (homo pacis) N. 40, 10. pëta-m. bëto-m. (adorator) O. II. 14, 135. piro-man? (ambro) vgl. oben ſ. 467. pû-man (colonus) trev. 42a reit-man (eques, equeſter) monſ. 363. 364. N. cant. moyſ. 1. (aſcenſor) von reita (currus) ſala-m. (nom. pr.) ſcëf-m. (nauta) monſ. 411. ſigi-m. (n. pr.) ſpila-m. ſpili-m. (ſcurra) jun. 228. trev. 42b ſpilo-m. N. Boeth. 58. 124. wald-m. (n. pr.) weidi-m. (venator) trev. 42b wërah-m. (operarius) K. 17a 28b jun. 195. W. 5, 14. N. Boeth. 95. wëralt-m. (h. carnalis) monſ. 385. wor- olt-m. O. III. 20, 314. IV. 7, 91. wîg-m. (pugnator) N. zim- par-m. trev. 42b. — altſ. ambaht-man. — agſ. äcer-man, am- biht-m. carl-m. (maritus) ceáp-m. cäd-mon (n. pr.) flot-m. (nauta) glëó-m. (glig-m. hiſtrio, muſicus) heáfod-m. here-m. land-m. lîc-m. (libitinarius) lîð-m. (nauta) Beov. 123. gemët- m. (homo moderatus) Beov. 189. gemôt-m. (ſenator) ſæ- m. (nauta) ſcip-m. þëóv-m. (ſervus) þëóf-m. (fur) vëorc- m. vëoruld-m. (ſecularis) vîf-man (femina, mulier) letz- teres iſt gegenſatz zu carl-m. (auch wohl væpned man) und beſtätigt die urfprüngliche neutralität der wörter man

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/525
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826, S. 507. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/525>, abgerufen am 24.05.2024.