Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite

und desselben eigenschaften.
einer gewissen zeit, mit bequemer respiration
und dem obiecto gemäß, leicht auszusprechen,
und mit einer vergnügung anzuhören ist.b)

a) S. Hederich l. c. wo ein gantzer sensus aus ist,
und also der satz mit allen seinen determinationi-
bus und umständen ausgesprochen, da setzt man
ein punctum, wo man aber ohne die sachen zu zer-
schneiden inne halten kan oder inne halten muß,
da setzt man ein comma, ein colon wird gesetzt wo
mehr als eine haupt-proposition in den periodum
gefasset, und ein semicolon wo propositiones in-
cidentes mit eingerücket werden. conf. Vossium
Part. Orat. Lib. V. C. I.
§. 1. Weise Instit. Orat. Lib.
praep. Cap.
2. Vinhold in Periodis & Chriis Cioe-
ronianis.
Wo man diese periodische structur, wel-
che mit der iunctur der wörter genau verbunden,
negligiret, wird der stilusincisus, dissolutus, dif-
ficilis, etc.
b) S. Jouitae Rapicii V. Bücher de numero orato-
rio
Cölln 1582. 8. Kirchmäyers Prof. zu Wit-
tenb. Diss. de numero Oratorio, Schubartus de
numero Oratorio, Ricobonus cap. 65. Rhetoric.
Schraderus in Aristot. Lib. III. c. 8. Lami l'art de
parler L. III. cap. 11. sqq. Arnold in mantissa III.
ornatui Linguae Latinae annexa.
Müller im
Abriß einer gründlichen Oratorie p. 84. der des
Scarii Anweisung zum Oratorischen numero, die
er de arte Rhetorica lib. III. c. 39. biß 45. beyge-
bracht anführet. Cicero de oratore lib. 3. Nume-
rosum estid, in omnibus sonis atque vocibus, quod
habet quasdam impressiones, & quod metiri possu-
mus, interuallis aequalibus;
Und anderswo: Ge-
nus numerosae & aptae orationis, qui non sentiunt,
quas aures habeant, aut quid in his homini simile
sit, nescio, Meae quidem & persecto completo-
que verborum ambitu gaudent, & curta sentiunt
nec amant redundantia. Seneca
sagt: Lib. 3.
O 2

und deſſelben eigenſchaften.
einer gewiſſen zeit, mit bequemer reſpiration
und dem obiecto gemaͤß, leicht auszuſprechen,
und mit einer vergnuͤgung anzuhoͤren iſt.b)

a) S. Hederich l. c. wo ein gantzer ſenſus aus iſt,
und alſo der ſatz mit allen ſeinen determinationi-
bus und umſtaͤnden ausgeſprochen, da ſetzt man
ein punctum, wo man aber ohne die ſachen zu zer-
ſchneiden inne halten kan oder inne halten muß,
da ſetzt man ein comma, ein colon wird geſetzt wo
mehr als eine haupt-propoſition in den periodum
gefaſſet, und ein ſemicolon wo propoſitiones in-
cidentes mit eingeruͤcket werden. conf. Voſſium
Part. Orat. Lib. V. C. I.
§. 1. Weiſe Inſtit. Orat. Lib.
praep. Cap.
2. Vinhold in Periodis & Chriis Cioe-
ronianis.
Wo man dieſe periodiſche ſtructur, wel-
che mit der iunctur der woͤrter genau verbunden,
negligiret, wird der ſtilusinciſus, diſſolutus, dif-
ficilis, ꝛc.
b) S. Jouitae Rapicii V. Buͤcher de numero orato-
rio
Coͤlln 1582. 8. Kirchmaͤyers Prof. zu Wit-
tenb. Diſſ. de numero Oratorio, Schubartus de
numero Oratorio, Ricobonus cap. 65. Rhetoric.
Schraderus in Ariſtot. Lib. III. c. 8. Lami l’art de
parler L. III. cap. 11. ſqq. Arnold in mantiſſa III.
ornatui Linguae Latinae annexa.
Muͤller im
Abriß einer gruͤndlichen Oratorie p. 84. der des
Scarii Anweiſung zum Oratoriſchen numero, die
er de arte Rhetorica lib. III. c. 39. biß 45. beyge-
bracht anfuͤhret. Cicero de oratore lib. 3. Nume-
roſum eſtid, in omnibus ſonis atque vocibus, quod
habet quasdam impreſſiones, & quod metiri poſſu-
mus, interuallis aequalibus;
Und anderswo: Ge-
nus numeroſae & aptae orationis, qui non ſentiunt,
quas aures habeant, aut quid in his homini ſimile
ſit, neſcio, Meae quidem & perſecto completo-
que verborum ambitu gaudent, & curta ſentiunt
nec amant redundantia. Seneca
ſagt: Lib. 3.
O 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0229" n="211"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">und de&#x017F;&#x017F;elben                                 eigen&#x017F;chaften.</hi></fw><lb/>
einer gewi&#x017F;&#x017F;en                         zeit, mit bequemer re&#x017F;piration<lb/>
und dem obiecto gema&#x0364;ß,                         leicht auszu&#x017F;prechen,<lb/>
und mit einer vergnu&#x0364;gung                         anzuho&#x0364;ren i&#x017F;t.<note xml:id="notefn-b-46" next="#note-b-46" place="end" n="b)"/></p><lb/>
          <note xml:id="note-a-61" prev="#notefn-a-61" place="end" n="a)"><hi rendition="#fr">S. Hederich</hi><hi rendition="#aq">l. c.</hi> wo ein gantzer &#x017F;en&#x017F;us aus                             i&#x017F;t,<lb/>
und al&#x017F;o der &#x017F;atz mit allen &#x017F;einen                             determinationi-<lb/>
bus und um&#x017F;ta&#x0364;nden                             ausge&#x017F;prochen, da &#x017F;etzt man<lb/>
ein punctum, wo man aber                             ohne die &#x017F;achen zu zer-<lb/>
&#x017F;chneiden inne halten kan                             oder inne halten muß,<lb/>
da &#x017F;etzt man ein comma, ein colon wird                             ge&#x017F;etzt wo<lb/>
mehr als eine haupt-propo&#x017F;ition in den                             periodum<lb/>
gefa&#x017F;&#x017F;et, und ein &#x017F;emicolon wo                             propo&#x017F;itiones in-<lb/>
cidentes mit eingeru&#x0364;cket werden. <hi rendition="#aq">conf. Vo&#x017F;&#x017F;ium<lb/>
Part. Orat.                                 Lib. V. C. I.</hi> §. 1. <hi rendition="#fr">Wei&#x017F;e</hi> <hi rendition="#aq">In&#x017F;tit. Orat. Lib.<lb/>
praep. Cap.</hi> 2. <hi rendition="#fr">Vinhold</hi> <hi rendition="#aq">in Periodis &amp; Chriis Cioe-<lb/>
ronianis.</hi> Wo man die&#x017F;e periodi&#x017F;che &#x017F;tructur, wel-<lb/>
che                             mit der iunctur der wo&#x0364;rter genau verbunden,<lb/>
negligiret,                             wird der &#x017F;tilusinci&#x017F;us, di&#x017F;&#x017F;olutus,                             dif-<lb/>
ficilis, &#xA75B;c.<lb/></note>
          <note xml:id="note-b-46" prev="#notefn-b-46" place="end" n="b)"><hi rendition="#fr">S.</hi><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Jouitae Rapicii</hi> V.</hi> Bu&#x0364;cher <hi rendition="#aq">de numero orato-<lb/>
rio</hi> Co&#x0364;lln 1582. 8. <hi rendition="#fr">Kirchma&#x0364;yers</hi> Prof. zu Wit-<lb/>
tenb. <hi rendition="#aq">Di&#x017F;&#x017F;. de                                 numero Oratorio, <hi rendition="#i">Schubartus</hi> de<lb/>
numero                                 Oratorio, <hi rendition="#i">Ricobonus</hi> cap. 65. Rhetoric.<lb/><hi rendition="#i">Schraderus</hi> in Ari&#x017F;tot. Lib. III. c.                                 8. <hi rendition="#i">Lami</hi> l&#x2019;art de<lb/>
parler L. III.                                 cap. 11. &#x017F;qq. <hi rendition="#i">Arnold</hi> in                                 manti&#x017F;&#x017F;a III.<lb/>
ornatui Linguae Latinae                                 annexa.</hi> <hi rendition="#fr">Mu&#x0364;ller</hi> im<lb/>
Abriß einer                             gru&#x0364;ndlichen Oratorie <hi rendition="#aq">p.</hi> 84. der des<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Scarii</hi></hi> Anwei&#x017F;ung                             zum Oratori&#x017F;chen numero, die<lb/>
er <hi rendition="#aq">de arte                                 Rhetorica lib. III. c.</hi> 39. biß 45. beyge-<lb/>
bracht                             anfu&#x0364;hret. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Cicero</hi> de                                 oratore lib. 3. Nume-<lb/>
ro&#x017F;um e&#x017F;tid, in omnibus                                 &#x017F;onis atque vocibus, quod<lb/>
habet quasdam                                 impre&#x017F;&#x017F;iones, &amp; quod metiri                                 po&#x017F;&#x017F;u-<lb/>
mus, interuallis aequalibus;</hi> Und                             anderswo: <hi rendition="#aq">Ge-<lb/>
nus numero&#x017F;ae &amp; aptae                                 orationis, qui non &#x017F;entiunt,<lb/>
quas aures habeant, aut                                 quid in his homini &#x017F;imile<lb/>
&#x017F;it, ne&#x017F;cio,                                 Meae quidem &amp; per&#x017F;ecto completo-<lb/>
que v<hi rendition="#i">e</hi>rborum ambitu gaudent, &amp; curta                                 &#x017F;entiunt<lb/>
nec amant redundantia. <hi rendition="#i">Seneca</hi></hi> &#x017F;agt: <hi rendition="#aq">Lib.</hi> 3.<lb/>
<fw place="bottom" type="sig">O 2</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">Contr.</hi></fw><lb/></note>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[211/0229] und deſſelben eigenſchaften. einer gewiſſen zeit, mit bequemer reſpiration und dem obiecto gemaͤß, leicht auszuſprechen, und mit einer vergnuͤgung anzuhoͤren iſt. b⁾ a⁾ S. Hederich l. c. wo ein gantzer ſenſus aus iſt, und alſo der ſatz mit allen ſeinen determinationi- bus und umſtaͤnden ausgeſprochen, da ſetzt man ein punctum, wo man aber ohne die ſachen zu zer- ſchneiden inne halten kan oder inne halten muß, da ſetzt man ein comma, ein colon wird geſetzt wo mehr als eine haupt-propoſition in den periodum gefaſſet, und ein ſemicolon wo propoſitiones in- cidentes mit eingeruͤcket werden. conf. Voſſium Part. Orat. Lib. V. C. I. §. 1. Weiſe Inſtit. Orat. Lib. praep. Cap. 2. Vinhold in Periodis & Chriis Cioe- ronianis. Wo man dieſe periodiſche ſtructur, wel- che mit der iunctur der woͤrter genau verbunden, negligiret, wird der ſtilusinciſus, diſſolutus, dif- ficilis, ꝛc. b⁾ S. Jouitae Rapicii V. Buͤcher de numero orato- rio Coͤlln 1582. 8. Kirchmaͤyers Prof. zu Wit- tenb. Diſſ. de numero Oratorio, Schubartus de numero Oratorio, Ricobonus cap. 65. Rhetoric. Schraderus in Ariſtot. Lib. III. c. 8. Lami l’art de parler L. III. cap. 11. ſqq. Arnold in mantiſſa III. ornatui Linguae Latinae annexa. Muͤller im Abriß einer gruͤndlichen Oratorie p. 84. der des Scarii Anweiſung zum Oratoriſchen numero, die er de arte Rhetorica lib. III. c. 39. biß 45. beyge- bracht anfuͤhret. Cicero de oratore lib. 3. Nume- roſum eſtid, in omnibus ſonis atque vocibus, quod habet quasdam impreſſiones, & quod metiri poſſu- mus, interuallis aequalibus; Und anderswo: Ge- nus numeroſae & aptae orationis, qui non ſentiunt, quas aures habeant, aut quid in his homini ſimile ſit, neſcio, Meae quidem & perſecto completo- que verborum ambitu gaudent, & curta ſentiunt nec amant redundantia. Seneca ſagt: Lib. 3. Contr. O 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/229
Zitationshilfe: Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724, S. 211. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/229>, abgerufen am 02.05.2024.