Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.

Bild:
<< vorherige Seite
Casaubon. ad Sueton. Augustum c. 15. Xenophon. in paed. Cyri lib. 2. in fin. Lipsius in not. ad Tacit. in 133. Schönborn lib. 3. polit. c. 20. pag. 235.

XVII. Darumb auch Käyser Antonius Caracalla, in dessen Gegenwart der vortreffliche Jurist Papinianus von den Soldaten mit dem Beil hingerichtet worden/ zu dem percussori sagte: GLADIO TE EXEQVI OPORTUIT MEUM JUSSUM, NON SECURI.

Spartianus in Anton. Caracall. c. 4. & in Anton. Geta. c. 6.

XVIII. Atqve hac, ut puto, ratione motus Ulpianus in L. aut damnum §. 1. ff. de poenis ait: Si qvis damnatus fuerit, ut in eum gladio animadvertatur, non securi, vel telo, vel fuste, vel laqveo vel aliqvo alio modo: Sed gladio tantum animadverti oportere: qvod sic accipiendum, ut ne jussu qvidem praesidis poenae sententia comprehensae genus vel augeri, vel immutari ullatenus qveat, cum Proconsulis TABELLA SENTENTIA sit, qvae semel lecta neqve augeri litera una, neqve etiam minui potest: Sed utcunqve recitata est, ita provinciae instrumento refertur ut Apulejus lib. 5. Flor. scribit. facit L. 2. C. de Sent. ex peric. recit.

Ideoqve a Fratribus Imperatoribus rescriptum sit.

L. divi frat. ff. de poenis.

Non solere Praesides provinciarum ea, qvae pronunciaverint ipsi rescindere, suam mutare Sententiam neminem posse, idqve insolitum esse fieri:

Si tamen de se qvis mentitus fuerit vel (cum non haberet probationum Instrumenta, qvae postea receperit:) poena afflictus sit. Nonnulla extare principalia rescripta, qvibus vel poena eorum minuta sit, vel in integrum restitutio concessa, Callistratus scribit. Sed id duntaxat a PRINCIPIBUS fieri posse: qvod & Paulus his verbis tradit. L. acta 45. ff. de re judicat.

De amplianda vel minuenda poena damnatorum post Sententiam dictam, sine PRINCIPALI AUCTORITATE nihil est statuendum, &

Ulpianus L. 1. §. ult. ff. de qvaest. praeses provinciae (inqvit) eum, qvem damnavit, restituere non potest, cum nec pecuniariam Sententiam suam revocare possit. Qvid igitur? PRINCIPI EUM SCRIBERE OPORTET, Si qvando ei, qvi nocens videbatur, postea ratio innocentiae constiterit. &c.

Vide Petr. Fabr. lib. 1. Semest. cap. 4. pag. 25.

XIX. Antonius Gallonius de Cruciat. Martyr. pag. 405. kehret es umb/ und saget / daß man es vor einen viel schändlichern Tod geachtet/ wenn einer mit dem Schwerd gerichtet worden/ als mit dem Beil/ und daß zu dem Ende Käyser Ant. Caracalia dem/ so den Papinianum umbgebracht/ einen Ver-

Casaubon. ad Sueton. Augustum c. 15. Xenophon. in paed. Cyri lib. 2. in fin. Lipsius in not. ad Tacit. in 133. Schönborn lib. 3. polit. c. 20. pag. 235.

XVII. Darumb auch Käyser Antonius Caracalla, in dessen Gegenwart der vortreffliche Jurist Papinianus von den Soldaten mit dem Beil hingerichtet worden/ zu dem percussori sagte: GLADIO TE EXEQVI OPORTUIT MEUM JUSSUM, NON SECURI.

Spartianus in Anton. Caracall. c. 4. & in Anton. Geta. c. 6.

XVIII. Atqve hac, ut puto, ratione motus Ulpianus in L. aut damnum §. 1. ff. de poenis ait: Si qvis damnatus fuerit, ut in eum gladio animadvertatur, non securi, vel telo, vel fuste, vel laqveo vel aliqvo alio modo: Sed gladio tantum animadverti oportere: qvod sic accipiendum, ut ne jussu qvidem praesidis poenae sententia comprehensae genus vel augeri, vel immutari ullatenus qveat, cum Proconsulis TABELLA SENTENTIA sit, qvae semel lecta neqve augeri litera una, neqve etiam minui potest: Sed utcunqve recitata est, ita provinciae instrumento refertur ut Apulejus lib. 5. Flor. scribit. facit L. 2. C. de Sent. ex peric. recit.

Ideoqve à Fratribus Imperatoribus rescriptum sit.

L. divi frat. ff. de poenis.

Non solere Praesides provinciarum ea, qvae pronunciaverint ipsi rescindere, suam mutare Sententiam neminem posse, idqve insolitum esse fieri:

Si tamen de se qvis mentitus fuerit vel (cum non haberet probationum Instrumenta, qvae postea receperit:) poena afflictus sit. Nonnulla extare principalia rescripta, qvibus vel poena eorum minuta sit, vel in integrum restitutio concessa, Callistratus scribit. Sed id duntaxat à PRINCIPIBUS fieri posse: qvod & Paulus his verbis tradit. L. acta 45. ff. de re judicat.

De amplianda vel minuenda poena damnatorum post Sententiam dictam, sine PRINCIPALI AUCTORITATE nihil est statuendum, &

Ulpianus L. 1. §. ult. ff. de qvaest. praeses provinciae (inqvit) eum, qvem damnavit, restituere non potest, cum nec pecuniariam Sententiam suam revocare possit. Qvid igitur? PRINCIPI EUM SCRIBERE OPORTET, Si qvando ei, qvi nocens videbatur, postea ratio innocentiae constiterit. &c.

Vide Petr. Fabr. lib. 1. Semest. cap. 4. pag. 25.

XIX. Antonius Gallonius de Cruciat. Martyr. pag. 405. kehret es umb/ und saget / daß man es vor einen viel schändlichern Tod geachtet/ wenn einer mit dem Schwerd gerichtet worden/ als mit dem Beil/ und daß zu dem Ende Käyser Ant. Caracalia dem/ so den Papinianum umbgebracht/ einen Ver-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0022" n="12"/>
        <l>Casaubon. ad Sueton. Augustum c. 15. Xenophon. in paed. Cyri lib. 2. in fin.                      Lipsius in not. ad Tacit. in 133. Schönborn lib. 3. polit. c. 20. pag. 235.</l>
        <p>XVII. Darumb auch Käyser Antonius Caracalla, in dessen Gegenwart der                      vortreffliche Jurist Papinianus von den Soldaten mit dem Beil hingerichtet                      worden/ zu dem percussori sagte: GLADIO TE EXEQVI OPORTUIT MEUM JUSSUM, NON                      SECURI.</p>
        <p>Spartianus in Anton. Caracall. c. 4. &amp; in Anton. Geta. c. 6.</p>
        <p>XVIII. Atqve hac, ut puto, ratione motus Ulpianus in L. aut damnum §. 1. ff. de                      poenis ait: Si qvis damnatus fuerit, ut in eum gladio animadvertatur, non                      securi, vel telo, vel fuste, vel laqveo vel aliqvo alio modo: Sed gladio tantum                      animadverti oportere: qvod sic accipiendum, ut ne jussu qvidem praesidis poenae                      sententia comprehensae genus vel augeri, vel immutari ullatenus qveat, cum                      Proconsulis TABELLA SENTENTIA sit, qvae semel lecta neqve augeri litera una,                      neqve etiam minui potest: Sed utcunqve recitata est, ita provinciae instrumento                      refertur ut Apulejus lib. 5. Flor. scribit. facit L. 2. C. de Sent. ex peric.                      recit.</p>
        <p>Ideoqve à Fratribus Imperatoribus rescriptum sit.</p>
        <p>L. divi frat. ff. de poenis.</p>
        <p>Non solere Praesides provinciarum ea, qvae pronunciaverint ipsi rescindere, suam                      mutare Sententiam neminem posse, idqve insolitum esse fieri:</p>
        <p>Si tamen de se qvis mentitus fuerit vel (cum non haberet probationum Instrumenta,                      qvae postea receperit:) poena afflictus sit. Nonnulla extare principalia                      rescripta, qvibus vel poena eorum minuta sit, vel in integrum restitutio                      concessa, Callistratus scribit. Sed id duntaxat à PRINCIPIBUS fieri posse: qvod                      &amp; Paulus his verbis tradit. L. acta 45. ff. de re judicat.</p>
        <p>De amplianda vel minuenda poena damnatorum post Sententiam dictam, sine                      PRINCIPALI AUCTORITATE nihil est statuendum, &amp;</p>
        <p>Ulpianus L. 1. §. ult. ff. de qvaest. praeses provinciae (inqvit) eum, qvem                      damnavit, restituere non potest, cum nec pecuniariam Sententiam suam revocare                      possit. Qvid igitur? PRINCIPI EUM SCRIBERE OPORTET, Si qvando ei, qvi nocens                      videbatur, postea ratio innocentiae constiterit. &amp;c.</p>
        <p>Vide Petr. Fabr. lib. 1. Semest. cap. 4. pag. 25.</p>
        <p>XIX. Antonius Gallonius de Cruciat. Martyr. pag. 405. kehret es umb/ und saget /                      daß man es vor einen viel schändlichern Tod geachtet/ wenn einer mit dem                      Schwerd gerichtet worden/ als mit dem Beil/ und daß zu dem Ende Käyser Ant.                      Caracalia dem/ so den Papinianum umbgebracht/ einen Ver-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[12/0022] Casaubon. ad Sueton. Augustum c. 15. Xenophon. in paed. Cyri lib. 2. in fin. Lipsius in not. ad Tacit. in 133. Schönborn lib. 3. polit. c. 20. pag. 235. XVII. Darumb auch Käyser Antonius Caracalla, in dessen Gegenwart der vortreffliche Jurist Papinianus von den Soldaten mit dem Beil hingerichtet worden/ zu dem percussori sagte: GLADIO TE EXEQVI OPORTUIT MEUM JUSSUM, NON SECURI. Spartianus in Anton. Caracall. c. 4. & in Anton. Geta. c. 6. XVIII. Atqve hac, ut puto, ratione motus Ulpianus in L. aut damnum §. 1. ff. de poenis ait: Si qvis damnatus fuerit, ut in eum gladio animadvertatur, non securi, vel telo, vel fuste, vel laqveo vel aliqvo alio modo: Sed gladio tantum animadverti oportere: qvod sic accipiendum, ut ne jussu qvidem praesidis poenae sententia comprehensae genus vel augeri, vel immutari ullatenus qveat, cum Proconsulis TABELLA SENTENTIA sit, qvae semel lecta neqve augeri litera una, neqve etiam minui potest: Sed utcunqve recitata est, ita provinciae instrumento refertur ut Apulejus lib. 5. Flor. scribit. facit L. 2. C. de Sent. ex peric. recit. Ideoqve à Fratribus Imperatoribus rescriptum sit. L. divi frat. ff. de poenis. Non solere Praesides provinciarum ea, qvae pronunciaverint ipsi rescindere, suam mutare Sententiam neminem posse, idqve insolitum esse fieri: Si tamen de se qvis mentitus fuerit vel (cum non haberet probationum Instrumenta, qvae postea receperit:) poena afflictus sit. Nonnulla extare principalia rescripta, qvibus vel poena eorum minuta sit, vel in integrum restitutio concessa, Callistratus scribit. Sed id duntaxat à PRINCIPIBUS fieri posse: qvod & Paulus his verbis tradit. L. acta 45. ff. de re judicat. De amplianda vel minuenda poena damnatorum post Sententiam dictam, sine PRINCIPALI AUCTORITATE nihil est statuendum, & Ulpianus L. 1. §. ult. ff. de qvaest. praeses provinciae (inqvit) eum, qvem damnavit, restituere non potest, cum nec pecuniariam Sententiam suam revocare possit. Qvid igitur? PRINCIPI EUM SCRIBERE OPORTET, Si qvando ei, qvi nocens videbatur, postea ratio innocentiae constiterit. &c. Vide Petr. Fabr. lib. 1. Semest. cap. 4. pag. 25. XIX. Antonius Gallonius de Cruciat. Martyr. pag. 405. kehret es umb/ und saget / daß man es vor einen viel schändlichern Tod geachtet/ wenn einer mit dem Schwerd gerichtet worden/ als mit dem Beil/ und daß zu dem Ende Käyser Ant. Caracalia dem/ so den Papinianum umbgebracht/ einen Ver-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/22
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 12. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/22>, abgerufen am 28.04.2024.