Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite

tig ist/ und zerfält / auch dem Reo, wenn er schon die That gestanden/ unnachtheilig ist.

Farinac. tom. 2. quaest. crim. 81. n. 13.

INDICIA in genere dicuntur delicti perpetrati indicativa sive demonstrativa argumenta. Redliche Anzeigungen/ redliche Warzeichen/ Argwohn/ Verdacht und Vermuthungen.

Dither. in continuat. Thes. Pract. Besoldi pag. 506. n. 22. P. H. O. Caroli V. art. 6. 7. 8. 18. 20. 22. & 23. Tabor. de tortur. pag. 105. & 106. Brunus, de Indic. & tortur. part. 1. Quaest. 1. Bald. ad rubric. C. de probat. Bossius, in tit. de indic. & consil. ante tortur. n. 2.

Nomen fortiuntur ab indicando.

L. solent. §. quod si solutum ff. de praescript. Dan. Clasen, ad art. 19. Const. crim. Caroli V. pag. 105. Volckmann. consil. Crim. 18. n. 5.

Et licet indicium, praesumtio, conjectura, signum, adminiculum, suspicio & opinio revera inter se differant,

Farinac. lib. 1. tit. 5. quaest. 36. Oper. Crim. part. 5. Menoch. lib. 1. de Praesumt. Quaest. 7. p. 10. & seqq.

in materia tamen Criminali nomine indiciorum haec omnia comprehenduntur.

Remus, ad dict. art. XIX. Const. Crim. pag. 32. Zanger, de quaest. & tortur. c. 2. n. 13.

Suntque vel communia omnibus delictis, vel certorum delictorum propria. COMMUNIA sunt, ex quibus non de unius, certi & specialis, sed de aliquorum delictorum commissorum veritate constare potest. Argwohn und Anzeigunge/ so sich auf alle Missethat ziehen. Haec sunt iterum duplicia [1] VEROSIMILIA, seu probalia.

L. 8. §. 1. C. de Quaestion.

Haec quidem rem arguunt esse veram, non tamen semper, sed saltem plerumque, qua de causa quoque vocantur probabilia, utpote e quibus verosimiliter & praesumtive delicti commissi veritas colligi potest. [2] CER-

tig ist/ und zerfält / auch dem Reo, wenn er schon die That gestanden/ unnachtheilig ist.

Farinac. tom. 2. quaest. crim. 81. n. 13.

INDICIA in genere dicuntur delicti perpetrati indicativa sive demonstrativa argumenta. Redliche Anzeigungen/ redliche Warzeichen/ Argwohn/ Verdacht und Vermuthungen.

Dither. in continuat. Thes. Pract. Besoldi pag. 506. n. 22. P. H. O. Caroli V. art. 6. 7. 8. 18. 20. 22. & 23. Tabor. de tortur. pag. 105. & 106. Brunus, de Indic. & tortur. part. 1. Quaest. 1. Bald. ad rubric. C. de probat. Bossius, in tit. de indic. & consil. ante tortur. n. 2.

Nomen fortiuntur ab indicando.

L. solent. §. quod si solutum ff. de praescript. Dan. Clasen, ad art. 19. Const. crim. Caroli V. pag. 105. Volckmann. consil. Crim. 18. n. 5.

Et licet indicium, praesumtio, conjectura, signum, adminiculum, suspicio & opinio reverà inter se differant,

Farinac. lib. 1. tit. 5. quaest. 36. Oper. Crim. part. 5. Menoch. lib. 1. de Praesumt. Quaest. 7. p. 10. & seqq.

in materia tamen Criminali nomine indiciorum haec omnia comprehenduntur.

Remus, ad dict. art. XIX. Const. Crim. pag. 32. Zanger, de quaest. & tortur. c. 2. n. 13.

Suntque vel communia omnibus delictis, vel certorum delictorum propria. COMMUNIA sunt, ex quibus non de unius, certi & specialis, sed de aliquorum delictorum commissorum veritate constare potest. Argwohn und Anzeigunge/ so sich auf alle Missethat ziehen. Haec sunt iterum duplicia [1] VEROSIMILIA, seu probalia.

L. 8. §. 1. C. de Quaestion.

Haec quidem rem arguunt esse veram, non tamen semper, sed saltem plerumque, qua de causa quoque vocantur probabilia, utpote è quibus verosimiliter & praesumtivè delicti commissi veritas colligi potest. [2] CER-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0242" n="226"/>
tig ist/ und zerfält                     / auch dem Reo, wenn er schon die That gestanden/ unnachtheilig ist.</p>
        <p>Farinac. tom. 2. quaest. crim. 81. n. 13.</p>
        <p>INDICIA in genere dicuntur delicti perpetrati indicativa sive demonstrativa                      argumenta. Redliche Anzeigungen/ redliche Warzeichen/ Argwohn/ Verdacht und                      Vermuthungen.</p>
        <l>Dither. in continuat. Thes. Pract. Besoldi pag. 506. n. 22.</l>
        <l>P. H. O. Caroli V. art. 6. 7. 8. 18. 20. 22. &amp; 23.</l>
        <l>Tabor. de tortur. pag. 105. &amp; 106.</l>
        <l>Brunus, de Indic. &amp; tortur. part. 1. Quaest. 1.</l>
        <l>Bald. ad rubric. C. de probat.</l>
        <l>Bossius, in tit. de indic. &amp; consil. ante tortur. n. 2.</l>
        <p>Nomen fortiuntur ab indicando.</p>
        <l>L. solent. §. quod si solutum ff. de praescript.</l>
        <l>Dan. Clasen, ad art. 19. Const. crim. Caroli V. pag. 105.</l>
        <l>Volckmann. consil. Crim. 18. n. 5.</l>
        <p>Et licet indicium, praesumtio, conjectura, signum, adminiculum, suspicio &amp;                      opinio reverà inter se differant,</p>
        <l>Farinac. lib. 1. tit. 5. quaest. 36. Oper. Crim. part. 5.</l>
        <l>Menoch. lib. 1. de Praesumt. Quaest. 7. p. 10. &amp; seqq.</l>
        <p>in materia tamen Criminali nomine indiciorum haec omnia comprehenduntur.</p>
        <l>Remus, ad dict. art. XIX. Const. Crim. pag. 32.</l>
        <l>Zanger, de quaest. &amp; tortur. c. 2. n. 13.</l>
        <p>Suntque vel communia omnibus delictis, vel certorum delictorum propria. COMMUNIA                      sunt, ex quibus non de unius, certi &amp; specialis, sed de aliquorum delictorum                      commissorum veritate constare potest. Argwohn und Anzeigunge/ so sich auf alle                      Missethat ziehen. Haec sunt iterum duplicia [1] VEROSIMILIA, seu probalia.</p>
        <p>L. 8. §. 1. C. de Quaestion.</p>
        <p>Haec quidem rem arguunt esse veram, non tamen semper, sed saltem plerumque, qua                      de causa quoque vocantur probabilia, utpote è quibus verosimiliter &amp;                      praesumtivè delicti commissi veritas colligi potest. [2] CER-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[226/0242] tig ist/ und zerfält / auch dem Reo, wenn er schon die That gestanden/ unnachtheilig ist. Farinac. tom. 2. quaest. crim. 81. n. 13. INDICIA in genere dicuntur delicti perpetrati indicativa sive demonstrativa argumenta. Redliche Anzeigungen/ redliche Warzeichen/ Argwohn/ Verdacht und Vermuthungen. Dither. in continuat. Thes. Pract. Besoldi pag. 506. n. 22. P. H. O. Caroli V. art. 6. 7. 8. 18. 20. 22. & 23. Tabor. de tortur. pag. 105. & 106. Brunus, de Indic. & tortur. part. 1. Quaest. 1. Bald. ad rubric. C. de probat. Bossius, in tit. de indic. & consil. ante tortur. n. 2. Nomen fortiuntur ab indicando. L. solent. §. quod si solutum ff. de praescript. Dan. Clasen, ad art. 19. Const. crim. Caroli V. pag. 105. Volckmann. consil. Crim. 18. n. 5. Et licet indicium, praesumtio, conjectura, signum, adminiculum, suspicio & opinio reverà inter se differant, Farinac. lib. 1. tit. 5. quaest. 36. Oper. Crim. part. 5. Menoch. lib. 1. de Praesumt. Quaest. 7. p. 10. & seqq. in materia tamen Criminali nomine indiciorum haec omnia comprehenduntur. Remus, ad dict. art. XIX. Const. Crim. pag. 32. Zanger, de quaest. & tortur. c. 2. n. 13. Suntque vel communia omnibus delictis, vel certorum delictorum propria. COMMUNIA sunt, ex quibus non de unius, certi & specialis, sed de aliquorum delictorum commissorum veritate constare potest. Argwohn und Anzeigunge/ so sich auf alle Missethat ziehen. Haec sunt iterum duplicia [1] VEROSIMILIA, seu probalia. L. 8. §. 1. C. de Quaestion. Haec quidem rem arguunt esse veram, non tamen semper, sed saltem plerumque, qua de causa quoque vocantur probabilia, utpote è quibus verosimiliter & praesumtivè delicti commissi veritas colligi potest. [2] CER-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/242
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 226. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/242>, abgerufen am 27.04.2024.