Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672.

Bild:
<< vorherige Seite
Die Vierte
inde ut fit mane ante solis ortum. Hanc sententiam amplectuntur
Judaei hodierni, & quotquot ab hinc 400. annos ex ipsorum or-
dine scripserunt, unde definiunt illud tempus duarum vespera-
rum, inter solem horizonti occiduo insidentem, idque vocant
[fremdsprachliches Material - 8 Zeichen fehlen] & a nostro haemisphaerio absentiam, quod ipsis dici-
tur [fremdsprachliches Material - 9 Zeichen fehlen] una vespera (inquit Aben-Ezra) est solis, altera
Luminis, Solis vespera est tempus, quo occidit Sol, & absorbetur super
terram, Luminis vespera est Lux, splendor, sive irradiatio illa, quae post
occasum solis in nubibus aliquandiu apparet.
Sed Scaliger l. 6. de
Emend. temp. p. 269. recte monet, intervallum illud adeo angu-
stum esse, ut
sigme khronou non absurde vocari possit. Adde, quod
tempore illo agnus fuerit manducandus. Nam, ut constat ex
Levit. 23. . 5. Num. 28. . 16. agnus immolandus erat die decima
quarta ad vesperam, sed comedendus cum azymis die decima
quinta, quae incipiebat a solis occasu, quo finiebatur dies decima
quarta, ut patet Exod. 12. . 6. & 8. Quod si ergo illud tempus
comestioni agni Paschalis fuit destinatum, quomodo in illius an-
gustiis agnus jugulari, pelle exui, exenterari, purgari, igne assa-
ri, manducari poterit. 3. Lipomanus dicit, tempus inter duas ve-
speras esse noctem, quae inter vesperam diei praecedentis, & inter crepuscu-
lum matutinum, quod dici potest vespera, diei sequentis injecta est.
At-
qui hac ratione agnus paschalis non vespere diei decimae quar-
tae, sed nocte pertinente ad diem decimam quintam immolatus
fuisset, quod Scripturae repugnat. 4. Sed commodissima est
sententia Scaligeri, Cajetani, Masii, Schindleri, Casauboni, &c.
quod tempus inter horam nonam, quae respondet nostrae tertiae
pomeridianae, & horam undecimam, quae respondet nostrae
quintae, interjectum dictum fuerit duarum vesperarum, sive in-
ter duas vesperas. Duplex enim est apud Judaeos [fremdsprachliches Material - 3 Zeichen fehlen] a quo die
initium juxta legalem computationem facere solent. Alterum
est ab oblatione vespertina, cum jam sol declinat ad occasum;
alterum a solis occasu, cum jam infra nostrum horizontem de-
scendit. Intervallum oblationis & occasus vocatur in lege

[fremdsprachliches Material - 6 Zeichen fehlen] to espero duae vesperae. Ita Gerhard. in harm. Evang.
cap. 179. p. m.
1264.

Von 9. Uhr an biß 11. nach dem Jüdischen comput, unserer Zeit-Rech-
nung nach zwischen Abends drey und fünff Uhren/ da man das Abend-

Opffer
Die Vierte
inde ut fit manè ante ſolis ortum. Hanc ſententiam amplectuntur
Judæi hodierni, & quotquot ab hinc 400. annos ex ipſorum or-
dine ſcripſerunt, unde definiunt illud tempus duarum veſpera-
rum, inter ſolem horizonti occiduo inſidentem, idque vocant
[fremdsprachliches Material – 8 Zeichen fehlen] & à noſtro hæmiſphærio abſentiam, quod ipſis dici-
tur [fremdsprachliches Material – 9 Zeichen fehlen] una veſpera (inquit Aben-Ezra) eſt ſolis, altera
Luminis, Solis veſpera eſt tempus, quo occidit Sol, & abſorbetur ſuper
terram, Luminis veſpera eſt Lux, ſplendor, ſive irradiatio illa, quæ poſt
occaſum ſolis in nubibus aliquandiu apparet.
Sed Scaliger l. 6. de
Emend. temp. p. 269. rectè monet, intervallum illud adeò angu-
ſtum eſſe, ut
ςιγμὴ χρόνου non abſurdè vocari poſſit. Adde, quod
tempore illo agnus fuerit manducandus. Nam, ut conſtat ex
Levit. 23. ꝟ. 5. Num. 28. ꝟ. 16. agnus immolandus erat die decima
quarta ad veſperam, ſed comedendus cum azymis die decima
quinta, quæ incipiebat à ſolis occaſu, quo finiebatur dies decima
quarta, ut patet Exod. 12. ꝟ. 6. & 8. Quod ſi ergo illud tempus
comeſtioni agni Paſchalis fuit deſtinatum, quomodo in illius an-
guſtiis agnus jugulari, pelle exui, exenterari, purgari, igne aſſa-
ri, manducari poterit. 3. Lipomanus dicit, tempus inter duas ve-
ſperas eſſe noctem, quæ inter veſperam diei præcedentis, & inter crepuſcu-
lum matutinum, quod dici poteſt veſpera, diei ſequentis injecta eſt.
At-
qui hac ratione agnus paſchalis non veſpere diei decimæ quar-
tæ, ſed nocte pertinente ad diem decimam quintam immolatus
fuiſſet, quod Scripturæ repugnat. 4. Sed commodiſſima eſt
ſententia Scaligeri, Cajetani, Maſii, Schindleri, Caſauboni, &c.
quod tempus inter horam nonam, quæ reſpondet noſtræ tertiæ
pomeridianæ, & horam undecimam, quæ reſpondet noſtræ
quintæ, interjectum dictum fuerit duarum veſperarum, ſive in-
ter duas veſperas. Duplex enim eſt apud Judæos [fremdsprachliches Material – 3 Zeichen fehlen] à quo die
initium juxta legalem computationem facere ſolent. Alterum
eſt ab oblatione veſpertina, cum jam ſol declinat ad occaſum;
alterum à ſolis occaſu, cum jam infrà noſtrum horizontem de-
ſcendit. Intervallum oblationis & occaſus vocatur in lege

[fremdsprachliches Material – 6 Zeichen fehlen] τῷ ἐσπέρῳ duæ veſperæ. Ita Gerhard. in harm. Evang.
cap. 179. p. m.
1264.

Von 9. Uhr an biß 11. nach dem Juͤdiſchen comput, unſerer Zeit-Rech-
nung nach zwiſchen Abends drey und fuͤnff Uhren/ da man das Abend-

Opffer
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <cit>
          <quote><pb facs="#f0202" n="182"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Die Vierte</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">inde ut fit manè ante &#x017F;olis ortum.</hi> Hanc &#x017F;ententiam amplectuntur<lb/>
Judæi hodierni, &amp; quotquot ab hinc 400. annos ex ip&#x017F;orum or-<lb/>
dine &#x017F;crip&#x017F;erunt, unde definiunt illud tempus duarum ve&#x017F;pera-<lb/>
rum, inter &#x017F;olem horizonti occiduo in&#x017F;identem, idque vocant<lb/><foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="chars" quantity="8"/></foreign> &amp; à no&#x017F;tro hæmi&#x017F;phærio ab&#x017F;entiam, quod ip&#x017F;is dici-<lb/>
tur <foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="chars" quantity="9"/></foreign> <hi rendition="#i">una ve&#x017F;pera</hi> (inquit Aben-Ezra) <hi rendition="#i">e&#x017F;t &#x017F;olis, altera<lb/>
Luminis, Solis ve&#x017F;pera e&#x017F;t tempus, quo occidit Sol, &amp; ab&#x017F;orbetur &#x017F;uper<lb/>
terram, Luminis ve&#x017F;pera e&#x017F;t Lux, &#x017F;plendor, &#x017F;ive irradiatio illa, quæ po&#x017F;t<lb/>
occa&#x017F;um &#x017F;olis in nubibus aliquandiu apparet.</hi> Sed Scaliger l. 6. de<lb/>
Emend. temp. p. 269. rectè monet, intervallum illud adeò angu-<lb/>
&#x017F;tum e&#x017F;&#x017F;e, ut</hi> &#x03C2;&#x03B9;&#x03B3;&#x03BC;&#x1F74; &#x03C7;&#x03C1;&#x03CC;&#x03BD;&#x03BF;&#x03C5; <hi rendition="#aq">non ab&#x017F;urdè vocari po&#x017F;&#x017F;it. Adde, quod<lb/>
tempore illo agnus fuerit manducandus. Nam, ut con&#x017F;tat ex<lb/>
Levit. 23. &#xA75F;. 5. Num. 28. &#xA75F;. 16. agnus immolandus erat die decima<lb/>
quarta ad ve&#x017F;peram, &#x017F;ed comedendus cum azymis die decima<lb/>
quinta, quæ incipiebat à &#x017F;olis occa&#x017F;u, quo finiebatur dies decima<lb/>
quarta, ut patet Exod. 12. &#xA75F;. 6. &amp; 8. Quod &#x017F;i ergo illud tempus<lb/>
come&#x017F;tioni agni Pa&#x017F;chalis fuit de&#x017F;tinatum, quomodo in illius an-<lb/>
gu&#x017F;tiis agnus jugulari, pelle exui, exenterari, purgari, igne a&#x017F;&#x017F;a-<lb/>
ri, manducari poterit. 3. Lipomanus dicit, <hi rendition="#i">tempus inter duas ve-<lb/>
&#x017F;peras e&#x017F;&#x017F;e noctem, quæ inter ve&#x017F;peram diei præcedentis, &amp; inter crepu&#x017F;cu-<lb/>
lum matutinum, quod dici pote&#x017F;t ve&#x017F;pera, diei &#x017F;equentis injecta e&#x017F;t.</hi> At-<lb/>
qui hac ratione agnus pa&#x017F;chalis non ve&#x017F;pere diei decimæ quar-<lb/>
tæ, &#x017F;ed nocte pertinente ad diem decimam quintam immolatus<lb/>
fui&#x017F;&#x017F;et, quod Scripturæ repugnat. 4. Sed commodi&#x017F;&#x017F;ima e&#x017F;t<lb/>
&#x017F;ententia Scaligeri, Cajetani, Ma&#x017F;ii, Schindleri, Ca&#x017F;auboni, &amp;c.<lb/>
quod tempus inter horam nonam, quæ re&#x017F;pondet no&#x017F;træ tertiæ<lb/>
pomeridianæ, &amp; horam undecimam, quæ re&#x017F;pondet no&#x017F;træ<lb/>
quintæ, interjectum dictum fuerit duarum ve&#x017F;perarum, &#x017F;ive in-<lb/>
ter duas ve&#x017F;peras. Duplex enim e&#x017F;t apud Judæos <foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="chars" quantity="3"/></foreign> à quo die<lb/>
initium juxta legalem computationem facere &#x017F;olent. Alterum<lb/>
e&#x017F;t ab oblatione ve&#x017F;pertina, cum jam &#x017F;ol declinat ad occa&#x017F;um;<lb/>
alterum à &#x017F;olis occa&#x017F;u, cum jam infrà no&#x017F;trum horizontem de-<lb/>
&#x017F;cendit. Intervallum oblationis &amp; occa&#x017F;us vocatur in lege</hi><lb/><foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="chars" quantity="6"/></foreign> &#x03C4;&#x1FF7; &#x1F10;&#x03C3;&#x03C0;&#x03AD;&#x03C1;&#x1FF3; <hi rendition="#aq">duæ ve&#x017F;peræ. Ita Gerhard. in harm. Evang.<lb/>
cap. 179. p. m.</hi> 1264.</quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p>Von 9. Uhr an biß 11. nach dem Ju&#x0364;di&#x017F;chen <hi rendition="#aq">comput,</hi> un&#x017F;erer Zeit-Rech-<lb/>
nung nach zwi&#x017F;chen Abends drey und fu&#x0364;nff Uhren/ da man das Abend-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Opffer</fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[182/0202] Die Vierte inde ut fit manè ante ſolis ortum. Hanc ſententiam amplectuntur Judæi hodierni, & quotquot ab hinc 400. annos ex ipſorum or- dine ſcripſerunt, unde definiunt illud tempus duarum veſpera- rum, inter ſolem horizonti occiduo inſidentem, idque vocant ________ & à noſtro hæmiſphærio abſentiam, quod ipſis dici- tur _________ una veſpera (inquit Aben-Ezra) eſt ſolis, altera Luminis, Solis veſpera eſt tempus, quo occidit Sol, & abſorbetur ſuper terram, Luminis veſpera eſt Lux, ſplendor, ſive irradiatio illa, quæ poſt occaſum ſolis in nubibus aliquandiu apparet. Sed Scaliger l. 6. de Emend. temp. p. 269. rectè monet, intervallum illud adeò angu- ſtum eſſe, ut ςιγμὴ χρόνου non abſurdè vocari poſſit. Adde, quod tempore illo agnus fuerit manducandus. Nam, ut conſtat ex Levit. 23. ꝟ. 5. Num. 28. ꝟ. 16. agnus immolandus erat die decima quarta ad veſperam, ſed comedendus cum azymis die decima quinta, quæ incipiebat à ſolis occaſu, quo finiebatur dies decima quarta, ut patet Exod. 12. ꝟ. 6. & 8. Quod ſi ergo illud tempus comeſtioni agni Paſchalis fuit deſtinatum, quomodo in illius an- guſtiis agnus jugulari, pelle exui, exenterari, purgari, igne aſſa- ri, manducari poterit. 3. Lipomanus dicit, tempus inter duas ve- ſperas eſſe noctem, quæ inter veſperam diei præcedentis, & inter crepuſcu- lum matutinum, quod dici poteſt veſpera, diei ſequentis injecta eſt. At- qui hac ratione agnus paſchalis non veſpere diei decimæ quar- tæ, ſed nocte pertinente ad diem decimam quintam immolatus fuiſſet, quod Scripturæ repugnat. 4. Sed commodiſſima eſt ſententia Scaligeri, Cajetani, Maſii, Schindleri, Caſauboni, &c. quod tempus inter horam nonam, quæ reſpondet noſtræ tertiæ pomeridianæ, & horam undecimam, quæ reſpondet noſtræ quintæ, interjectum dictum fuerit duarum veſperarum, ſive in- ter duas veſperas. Duplex enim eſt apud Judæos ___ à quo die initium juxta legalem computationem facere ſolent. Alterum eſt ab oblatione veſpertina, cum jam ſol declinat ad occaſum; alterum à ſolis occaſu, cum jam infrà noſtrum horizontem de- ſcendit. Intervallum oblationis & occaſus vocatur in lege ______ τῷ ἐσπέρῳ duæ veſperæ. Ita Gerhard. in harm. Evang. cap. 179. p. m. 1264. Von 9. Uhr an biß 11. nach dem Juͤdiſchen comput, unſerer Zeit-Rech- nung nach zwiſchen Abends drey und fuͤnff Uhren/ da man das Abend- Opffer

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/202
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672, S. 182. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/202>, abgerufen am 15.05.2024.