Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite

Predigt.
als seine Hoffschrantzen die geringe/ arme Leute nicht für ihn lassen wolten/
sondern abtrieben/ soll er gesagt haben: Lasset vmb Gottes willen/ laßt doch
jederman zu mir kommen/ dann ich bin nicht zu dem ende zum Keyserthumb
beruffen/ daß ich mich in einem Kasten eingeschlossen halte/ sondern allen/
die meiner Hülff bedörffen/ solche vnverweigert widerfahren zulassen.

In Augusto Suetonius: Promiscuis salutationibus ad mittebat & plebem,
magna comitate adeuntium desideria excipiens. Et in Vespasiano: in Princi-
patu maturus semper, ac de nocte vigilabat. Deinde perlectis epistolis, offi-
ciorumque omnium breviariis, amicos admittebat, ac dum salutabatur, ac cal-
ceabat ipse sese, & amiciebat, postque decisa quaecunque obvenissent negotia, gu-
stationi & inde quieti vacabat. nimirum non nisi decisis omnibus. In collo-
quiis etiam humillimorum ciuilissimus fuit, detestans eos, qui hanc voluptatem hu-
manitatis quasi seruantes fastigium Principis, inuiderent. Et illud: Cum populo
non aliter egit, quam est actum sub ciuitate libera. Moderationis tantae fuit, ut
nemo unquam ab eius latere submoueretur, nisi omnibus se blandum affabil em-
que praeberet, ut amicos non solum primi & secundi loci, sed etiam inferiores, ae-
grotantes inuiseret; cum amicis tam familiariter vixit, ut communis esset ei saepe
consessiis, & iret ad conuiuia eorum; aliquos autem haberet quotidianos etiam non
vocatos; salutaretur vero, quasi unus de Senatoribus patente velo, admissionalibus
remotis. Non ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, non osculum manu
reddis; reddebat ore. Nulla in audiendo difficultas; nulla in respondendo mora;
audiuntur statim, dimittuntur statim. De eodem Eutropius Amicis illum cul-
pantibus, quod nimis circa omnes comis esset, respondit, talem se Imperatorem
esse priuatis; quales esse sibi imperatores privatus optasset. Adeo ciuilem sese &
commodum omnibus praestabat, ut adeuntium cuiuis dextram placide daret, nemi-
nemque a suis custodibus prohiberi aditu pateretur. De Constantino Nazarius:
Quid? faciles aditus, quod? aures patientissimas, quid? benigna responsa. Quid?
vultum ipsum Augusti decoris grauitate, hilaritate permista, venerandum quiddam
& amabile renidentem, quis digne exequi posset? De Theodosio Pacatus: Creber e-
gressu; expectantibus populis te fateris, nec videri modo patiens, sed facilis adiri, e
proximo accipis vota omnia tuorum.

Solten solche blose menschliche Potentaten den Namen/ das Lob vnd
die Ehr haben einer solcher Leuthfeligkeit/ vnd aber der Leuthseligste Men-
schen-Freund Christus Jesus dessen beranbet seyn/ das sey ferne! Seine
holdselige Wort sind gnugsam bekandt. Kommet her! Wer zu mirMatth. 11,
28.
Ioh 6, 37.
c. 14, 6.
c.
7, 37.

kommt/ den will ich nicht von mir stossen. Niemand kan zum
Vatter kommen/ als durch mich. Wen da dürstet/ der komme zu
mir vnd trincke
: Wer sich zu diesem Heilbronnen füget/ der solle nicht
nur Geistes voll werden/ sondern auch überfliessen/ vnd andere auch sollen
sich von ihm truncken machen.

IV. Li-
q q q iij

Predigt.
als ſeine Hoffſchrantzen die geringe/ arme Leute nicht fuͤr ihn laſſen wolten/
ſondern abtrieben/ ſoll er geſagt haben: Laſſet vmb Gottes willen/ laßt doch
jederman zu mir kommen/ dann ich bin nicht zu dem ende zum Keyſerthumb
beruffen/ daß ich mich in einem Kaſten eingeſchloſſen halte/ ſondern allen/
die meiner Huͤlff bedoͤrffen/ ſolche vnverweigert widerfahren zulaſſen.

In Auguſto Suetonius: Promiſcuis ſalutationibus ad mittebat & plebem,
magnâ comitate adeuntium deſideria excipiens. Et in Veſpaſiano: in Princi-
patu maturus ſemper, ac de nocte vigilabat. Deinde perlectis epiſtolis, offi-
ciorumque omnium breviariis, amicos admittebat, ac dum ſalutabatur, ac cal-
ceabat ipſe ſeſe, & amiciebat, poſtque deciſa quæcunque obveniſſent negotia, gu-
ſtationi & inde quieti vacabat. nimirum non niſi deciſis omnibus. In collo-
quiis etiam humillimorum ciuiliſſimus fuit, deteſtans eos, qui hanc voluptatem hu-
manitatis quaſi ſeruantes faſtigium Principis, inuiderent. Et illud: Cum populo
non aliter egit, quàm eſt actum ſub ciuitate liberâ. Moderationis tantæ fuit, ut
nemo unquam ab eius latere ſubmoueretur, niſi omnibus ſe blandum affabil em-
que præberet, ut amicos non ſolùm primi & ſecundi loci, ſed etiam inferiores, æ-
grotantes inuiſeret; cum amicis tàm familiariter vixit, ut communis eſſet ei ſæpè
conſeſſiis, & iret ad conuiuia eorum; aliquos autem haberet quotidianos etiam non
vocatos; ſalutaretur verò, quaſi unus de Senatoribus patente velo, admiſſionalibus
remotis. Non ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, non oſculum manu
reddis; reddebat ore. Nulla in audiendo difficultas; nulla in reſpondendo mora;
audiuntur ſtatim, dimittuntur ſtatim. De eodem Eutropius Amicis illum cul-
pantibus, quod nimis circa omnes comis eſſet, reſpondit, talem ſe Imperatorem
eſſe priuatis; quales eſſe ſibi imperatores privatus optâſſet. Adeò ciuilem ſeſe &
commodum omnibus præſtabat, ut adeuntium cuiuis dextram placidè daret, nemi-
nemque à ſuis cuſtodibus prohiberi aditu pateretur. De Conſtantino Nazarius:
Quid? faciles aditus, quod? aures patientiſſimas, quid? benigna reſponſa. Quid?
vultum ipſum Auguſti decoris grauitate, hilaritate permiſtâ, venerandum quiddam
& amabile renidentem, quis dignè exequi poſſet? De Theodoſio Pacatus: Creber e-
greſſu; expectantibus populis te fateris, nec videri modò patiens, ſed facilis adiri, è
proximo accipis vota omnia tuorum.

Solten ſolche bloſe menſchliche Potentaten den Namen/ das Lob vnd
die Ehr haben einer ſolcher Leuthfeligkeit/ vnd aber der Leuthſeligſte Men-
ſchen-Freund Chriſtus Jeſus deſſen beranbet ſeyn/ das ſey ferne! Seine
holdſelige Wort ſind gnugſam bekandt. Kommet her! Wer zu mirMatth. 11,
28.
Ioh 6, 37.
c. 14, 6.
c.
7, 37.

kom̃t/ den will ich nicht von mir ſtoſſen. Niemand kan zum
Vatter kommen/ als durch mich. Wen da duͤrſtet/ der komme zu
mir vnd trincke
: Wer ſich zu dieſem Heilbronnen fuͤget/ der ſolle nicht
nur Geiſtes voll werden/ ſondern auch uͤberflieſſen/ vnd andere auch ſollen
ſich von ihm truncken machen.

IV. Li-
q q q iij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0713" n="1229"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Predigt.</hi></fw><lb/>
als &#x017F;eine Hoff&#x017F;chrantzen die geringe/ arme Leute nicht fu&#x0364;r ihn la&#x017F;&#x017F;en wolten/<lb/>
&#x017F;ondern abtrieben/ &#x017F;oll er ge&#x017F;agt haben: La&#x017F;&#x017F;et vmb Gottes willen/ laßt doch<lb/>
jederman zu mir kommen/ dann ich bin nicht zu dem ende zum Key&#x017F;erthumb<lb/>
beruffen/ daß ich mich in einem Ka&#x017F;ten einge&#x017F;chlo&#x017F;&#x017F;en halte/ &#x017F;ondern allen/<lb/>
die meiner Hu&#x0364;lff bedo&#x0364;rffen/ &#x017F;olche vnverweigert widerfahren zula&#x017F;&#x017F;en.</p><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">In Augu&#x017F;to Suetonius: Promi&#x017F;cuis &#x017F;alutationibus ad mittebat &amp; plebem,<lb/>
magnâ comitate adeuntium de&#x017F;ideria excipiens. Et in Ve&#x017F;pa&#x017F;iano: in Princi-<lb/>
patu maturus &#x017F;emper, ac de nocte vigilabat. Deinde perlectis epi&#x017F;tolis, offi-<lb/>
ciorumque omnium breviariis, amicos admittebat, ac dum &#x017F;alutabatur, ac cal-<lb/>
ceabat ip&#x017F;e &#x017F;e&#x017F;e, &amp; amiciebat, po&#x017F;tque deci&#x017F;a quæcunque obveni&#x017F;&#x017F;ent negotia, gu-<lb/>
&#x017F;tationi &amp; inde quieti vacabat. nimirum non ni&#x017F;i deci&#x017F;is omnibus. In collo-<lb/>
quiis etiam humillimorum ciuili&#x017F;&#x017F;imus fuit, dete&#x017F;tans eos, qui hanc voluptatem hu-<lb/>
manitatis qua&#x017F;i &#x017F;eruantes fa&#x017F;tigium Principis, inuiderent. Et illud: Cum populo<lb/>
non aliter egit, quàm e&#x017F;t actum &#x017F;ub ciuitate liberâ. Moderationis tantæ fuit, ut<lb/>
nemo unquam ab eius latere &#x017F;ubmoueretur, ni&#x017F;i omnibus &#x017F;e blandum affabil em-<lb/>
que præberet, ut amicos non &#x017F;olùm primi &amp; &#x017F;ecundi loci, &#x017F;ed etiam inferiores, æ-<lb/>
grotantes inui&#x017F;eret; cum amicis tàm familiariter vixit, ut communis e&#x017F;&#x017F;et ei &#x017F;æpè<lb/>
con&#x017F;e&#x017F;&#x017F;iis, &amp; iret ad conuiuia eorum; aliquos autem haberet quotidianos etiam non<lb/>
vocatos; &#x017F;alutaretur verò, qua&#x017F;i unus de Senatoribus patente velo, admi&#x017F;&#x017F;ionalibus<lb/>
remotis. Non ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, non o&#x017F;culum manu<lb/>
reddis; reddebat ore. Nulla in audiendo difficultas; nulla in re&#x017F;pondendo mora;<lb/>
audiuntur &#x017F;tatim, dimittuntur &#x017F;tatim. De eodem Eutropius Amicis illum cul-<lb/>
pantibus, quod nimis circa omnes comis e&#x017F;&#x017F;et, re&#x017F;pondit, talem &#x017F;e Imperatorem<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e priuatis; quales e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ibi imperatores privatus optâ&#x017F;&#x017F;et. Adeò ciuilem &#x017F;e&#x017F;e &amp;<lb/>
commodum omnibus præ&#x017F;tabat, ut adeuntium cuiuis dextram placidè daret, nemi-<lb/>
nemque à &#x017F;uis cu&#x017F;todibus prohiberi aditu pateretur. De Con&#x017F;tantino Nazarius:<lb/>
Quid? faciles aditus, quod? aures patienti&#x017F;&#x017F;imas, quid? benigna re&#x017F;pon&#x017F;a. Quid?<lb/>
vultum ip&#x017F;um Augu&#x017F;ti decoris grauitate, hilaritate permi&#x017F;tâ, venerandum quiddam<lb/>
&amp; amabile renidentem, quis dignè exequi po&#x017F;&#x017F;et? De Theodo&#x017F;io Pacatus: Creber e-<lb/>
gre&#x017F;&#x017F;u; expectantibus populis te fateris, nec videri modò patiens, &#x017F;ed facilis adiri, è<lb/>
proximo accipis vota omnia tuorum.</hi> </quote>
            <bibl/>
          </cit><lb/>
          <p>Solten &#x017F;olche blo&#x017F;e men&#x017F;chliche Potentaten den Namen/ das Lob vnd<lb/>
die Ehr haben einer &#x017F;olcher Leuthfeligkeit/ vnd aber der Leuth&#x017F;elig&#x017F;te Men-<lb/>
&#x017F;chen-Freund Chri&#x017F;tus Je&#x017F;us de&#x017F;&#x017F;en beranbet &#x017F;eyn/ das &#x017F;ey ferne! Seine<lb/>
hold&#x017F;elige Wort &#x017F;ind gnug&#x017F;am bekandt. <hi rendition="#fr">Kommet her! Wer zu mir</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Matth. 11,<lb/>
28.<lb/>
Ioh 6, 37.<lb/>
c. 14, 6.<lb/>
c.</hi> 7, 37.</note><lb/><hi rendition="#fr">kom&#x0303;t/ den will ich nicht von mir &#x017F;to&#x017F;&#x017F;en. Niemand kan zum<lb/>
Vatter kommen/ als durch mich. Wen da du&#x0364;r&#x017F;tet/ der komme zu<lb/>
mir vnd trincke</hi>: Wer &#x017F;ich zu die&#x017F;em Heilbronnen fu&#x0364;get/ der &#x017F;olle nicht<lb/>
nur Gei&#x017F;tes voll werden/ &#x017F;ondern auch u&#x0364;berflie&#x017F;&#x017F;en/ vnd andere auch &#x017F;ollen<lb/>
&#x017F;ich von ihm truncken machen.</p><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#fr">q q q iij</hi> </fw>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">IV. Li-</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[1229/0713] Predigt. als ſeine Hoffſchrantzen die geringe/ arme Leute nicht fuͤr ihn laſſen wolten/ ſondern abtrieben/ ſoll er geſagt haben: Laſſet vmb Gottes willen/ laßt doch jederman zu mir kommen/ dann ich bin nicht zu dem ende zum Keyſerthumb beruffen/ daß ich mich in einem Kaſten eingeſchloſſen halte/ ſondern allen/ die meiner Huͤlff bedoͤrffen/ ſolche vnverweigert widerfahren zulaſſen. In Auguſto Suetonius: Promiſcuis ſalutationibus ad mittebat & plebem, magnâ comitate adeuntium deſideria excipiens. Et in Veſpaſiano: in Princi- patu maturus ſemper, ac de nocte vigilabat. Deinde perlectis epiſtolis, offi- ciorumque omnium breviariis, amicos admittebat, ac dum ſalutabatur, ac cal- ceabat ipſe ſeſe, & amiciebat, poſtque deciſa quæcunque obveniſſent negotia, gu- ſtationi & inde quieti vacabat. nimirum non niſi deciſis omnibus. In collo- quiis etiam humillimorum ciuiliſſimus fuit, deteſtans eos, qui hanc voluptatem hu- manitatis quaſi ſeruantes faſtigium Principis, inuiderent. Et illud: Cum populo non aliter egit, quàm eſt actum ſub ciuitate liberâ. Moderationis tantæ fuit, ut nemo unquam ab eius latere ſubmoueretur, niſi omnibus ſe blandum affabil em- que præberet, ut amicos non ſolùm primi & ſecundi loci, ſed etiam inferiores, æ- grotantes inuiſeret; cum amicis tàm familiariter vixit, ut communis eſſet ei ſæpè conſeſſiis, & iret ad conuiuia eorum; aliquos autem haberet quotidianos etiam non vocatos; ſalutaretur verò, quaſi unus de Senatoribus patente velo, admiſſionalibus remotis. Non ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, non oſculum manu reddis; reddebat ore. Nulla in audiendo difficultas; nulla in reſpondendo mora; audiuntur ſtatim, dimittuntur ſtatim. De eodem Eutropius Amicis illum cul- pantibus, quod nimis circa omnes comis eſſet, reſpondit, talem ſe Imperatorem eſſe priuatis; quales eſſe ſibi imperatores privatus optâſſet. Adeò ciuilem ſeſe & commodum omnibus præſtabat, ut adeuntium cuiuis dextram placidè daret, nemi- nemque à ſuis cuſtodibus prohiberi aditu pateretur. De Conſtantino Nazarius: Quid? faciles aditus, quod? aures patientiſſimas, quid? benigna reſponſa. Quid? vultum ipſum Auguſti decoris grauitate, hilaritate permiſtâ, venerandum quiddam & amabile renidentem, quis dignè exequi poſſet? De Theodoſio Pacatus: Creber e- greſſu; expectantibus populis te fateris, nec videri modò patiens, ſed facilis adiri, è proximo accipis vota omnia tuorum. Solten ſolche bloſe menſchliche Potentaten den Namen/ das Lob vnd die Ehr haben einer ſolcher Leuthfeligkeit/ vnd aber der Leuthſeligſte Men- ſchen-Freund Chriſtus Jeſus deſſen beranbet ſeyn/ das ſey ferne! Seine holdſelige Wort ſind gnugſam bekandt. Kommet her! Wer zu mir kom̃t/ den will ich nicht von mir ſtoſſen. Niemand kan zum Vatter kommen/ als durch mich. Wen da duͤrſtet/ der komme zu mir vnd trincke: Wer ſich zu dieſem Heilbronnen fuͤget/ der ſolle nicht nur Geiſtes voll werden/ ſondern auch uͤberflieſſen/ vnd andere auch ſollen ſich von ihm truncken machen. Matth. 11, 28. Ioh 6, 37. c. 14, 6. c. 7, 37. IV. Li- q q q iij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/713
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654, S. 1229. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/713>, abgerufen am 18.05.2024.