Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 4. Straßburg, 1653.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Predigt.
nung/ vnd tröstet sich mit Jacobs Exempel. Saepe dixi, mihi admodumLuther ad
h. l. f. 93.
placere, & esse nobis salutare, audire infirmitates sanctorum. Quia haec
Exempla infirmitatis magis neceslaria sunt nobis, & plus consolationis
adferunt. quam Heroicae illius, & summae fortitudinis aliarumque virtu-
tum exempla, sicut non multum me aedificat, quod David occidit Go-
liath, Ursum Leonem, &c. Talia enim ego non possum imitari, siquidem
superant vires meas, & omnem cogitationem meam. Commendant
quidem sanctos in sua virtute, & heroica fortitudine; sed nihil ad nos,
quia sunt sublimiora, quam ut assequi aut imitari queamus. Quando
autem exempla infirmitatis, peccatorum, trepidationis, tentationum, in
sanctis proponuntur, ut quando lego Davidis querelas, gemitus, pavores,
desperationes, illa me mirifice erigunt, & praebent ingentem consolatio-
nem, video enim quomodo illi pavidi & perterrefacti non perierunt, sed
erexerunt se promissionibus acceptis, unde mihi quoque non desperan-
dum esse colligo. Nam in lucta ista inferni, in pavoribus & certamini-
bus conscientiae ita sentiunt acloquuntur, ac si nullas prorsus promissio-
nes habeant, & tamen servantur & sustentantur tandem verbo.

Et mox,

Nisi esset tentatus esset inflatus, atque melius est tentari quam infla-
ri, sic enim retinentur promissiones, & sic discimus intelligere gemitus
sanctorum, Domine ne in furore tuo arguas me, Psalm. 60. Nam is quoq;
talis & tantus vir erat, ut testimoniun ei perhiberetur, Inveni David filium
Iesse, virum secundum cor meum, qui faciat omnes voluntates meas &
sic orat, & luctatur cum tentationibus diffidentiae & desperationis.

Ita nos quoque vocati sumus, & habemus promissiones multo cla-
riores & illustriores, quam patres habuerunt, sicut praedicat istam felici-
tatem Petrus: habemus firmiorem Propheticum sermonem, cui bene
facitis attendentes quasi lucernae lucenti &c. Multo magnificentius no
bis promissa & oblata est gratia & vita aeterna, quam illis, Filius enim ve-
nit, & impletae sunt promissiones omnes. Filium ipsum audivimus, habe-
mus Sacramenta, absolutione & Evangelium dies noctesq; nobis annun-
ciat, sanctus es, remissa sunt tibi peccata, beatus, sanctus es, es, &c. sed quid
facimus, trepidamus adhuc, haeremus in nostra in firmitate per omnem
vitam. Cur autem non excitamur Patriarcharum exemplo, qui credide-
runt perfectissime? respondeo. Fuerunt illi quoque infirmi, perinde ac
nos sumus, quanquam nos opulentiores promissiones habemus quam
ipsi. Sed ita fit, quemadmodum ad Paulum vox diva sonuit, virtus mea
in infirmitate tua perficitur. Alioquin enim Deus non posset retinere &

imple-
P 3

Predigt.
nung/ vnd troͤſtet ſich mit Jacobs Exempel. Sæpè dixi, mihi admodumLuther ad
h. l. f. 93.
placere, & eſſe nobis ſalutare, audire infirmitates ſanctorum. Quia hæc
Exempla infirmitatis magis neceſlaria ſunt nobis, & plus conſolationis
adferunt. quam Heroicæ illius, & ſummæ fortitudinis aliarumque virtu-
tum exempla, ſicut non multum me ædificat, quod David occidit Go-
liath, Urſum Leonem, &c. Talia enim ego non poſſum imitari, ſiquidem
ſuperant vires meas, & omnem cogitationem meam. Commendant
quidem ſanctos in ſuâ virtute, & heroicâ fortitudine; ſed nihil ad nos,
quia ſunt ſublimiora, quam ut aſſequi aut imitari queamus. Quando
autem exempla infirmitatis, peccatorum, trepidationis, tentationum, in
ſanctis proponuntur, ut quando lego Davidis querelas, gemitus, pavores,
deſperationes, illa me mirificè erigunt, & præbent ingentem conſolatio-
nem, video enim quomodo illi pavidi & perterrefacti non perierunt, ſed
erexerunt ſe promiſſionibus acceptis, unde mihi quoque non deſperan-
dum eſſe colligo. Nam in lucta iſta inferni, in pavoribus & certamini-
bus conſcientiæ ita ſentiunt acloquuntur, ac ſi nullas prorſus promiſſio-
nes habeant, & tamen ſervantur & ſuſtentantur tandem verbo.

Et mox,

Niſi eſſet tentatus eſſet inflatus, atque melius eſt tentari quam infla-
ri, ſic enim retinentur promiſſiones, & ſic diſcimus intelligere gemitus
ſanctorum, Domine ne in furore tuo arguas me, Pſalm. 60. Nam is quoq;
talis & tantus vir erat, ut teſtimoniũ ei perhiberetur, Inveni David filium
Ieſſe, virum ſecundum cor meum, qui faciat omnes voluntates meas &
ſic orat, & luctatur cum tentationibus diffidentiæ & deſperationis.

Ita nos quoque vocati ſumus, & habemus promiſſiones multò cla-
riores & illuſtriores, quam patres habuerunt, ſicut prædicat iſtam felici-
tatem Petrus: habemus firmiorem Propheticum ſermonem, cui bene
facitis attendentes quaſi lucernæ lucenti &c. Multo magnificentius no
bis promiſſa & oblata eſt gratia & vita æterna, quam illis, Filius enim ve-
nit, & impletæ ſunt promiſſiones omnes. Filium ipſum audivimus, habe-
mus Sacramenta, abſolutioné & Evangelium dies noctesq; nobis annun-
ciat, ſanctus es, remiſſa ſunt tibi peccata, beatus, ſanctus es, es, &c. ſed quid
facimus, trepidamus adhuc, hæremus in noſtra in firmitate per omnem
vitam. Cur autem non excitamur Patriarcharum exemplo, qui credide-
runt perfectiſſimè? reſpondeo. Fuerunt illi quoque infirmi, perinde ac
nos ſumus, quanquam nos opulentiores promiſſiones habemus quam
ipſi. Sed ita fit, quemadmodum ad Paulum vox diva ſonuit, virtus mea
in infirmitate tua perficitur. Alioquin enim Deus non poſſet retinere &

imple-
P 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0135" n="117"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Predigt.</hi></fw><lb/>
nung/ vnd tro&#x0364;&#x017F;tet &#x017F;ich mit Jacobs Exempel. <hi rendition="#aq">Sæpè dixi, mihi admodum</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Luther ad<lb/>
h. l. f.</hi> 93.</note><lb/><hi rendition="#aq">placere, &amp; e&#x017F;&#x017F;e nobis &#x017F;alutare, audire infirmitates &#x017F;anctorum. Quia hæc<lb/>
Exempla infirmitatis magis nece&#x017F;laria &#x017F;unt nobis, &amp; plus con&#x017F;olationis<lb/>
adferunt. quam Heroicæ illius, &amp; &#x017F;ummæ fortitudinis aliarumque virtu-<lb/>
tum exempla, &#x017F;icut non multum me ædificat, quod David occidit Go-<lb/>
liath, Ur&#x017F;um Leonem, &amp;c. Talia enim ego non po&#x017F;&#x017F;um imitari, &#x017F;iquidem<lb/>
&#x017F;uperant vires meas, &amp; omnem cogitationem meam. Commendant<lb/>
quidem &#x017F;anctos in &#x017F;uâ virtute, &amp; heroicâ fortitudine; &#x017F;ed nihil ad nos,<lb/>
quia &#x017F;unt &#x017F;ublimiora, quam ut a&#x017F;&#x017F;equi aut imitari queamus. Quando<lb/>
autem exempla infirmitatis, peccatorum, trepidationis, tentationum, in<lb/>
&#x017F;anctis proponuntur, ut quando lego Davidis querelas, gemitus, pavores,<lb/>
de&#x017F;perationes, illa me mirificè erigunt, &amp; præbent ingentem con&#x017F;olatio-<lb/>
nem, video enim quomodo illi pavidi &amp; perterrefacti non perierunt, &#x017F;ed<lb/>
erexerunt &#x017F;e promi&#x017F;&#x017F;ionibus acceptis, unde mihi quoque non de&#x017F;peran-<lb/>
dum e&#x017F;&#x017F;e colligo. Nam in lucta i&#x017F;ta inferni, in pavoribus &amp; certamini-<lb/>
bus con&#x017F;cientiæ ita &#x017F;entiunt acloquuntur, ac &#x017F;i nullas pror&#x017F;us promi&#x017F;&#x017F;io-<lb/>
nes habeant, &amp; tamen &#x017F;ervantur &amp; &#x017F;u&#x017F;tentantur tandem verbo.</hi></p><lb/>
          <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Et mox,</hi> </hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Ni&#x017F;i e&#x017F;&#x017F;et tentatus e&#x017F;&#x017F;et inflatus, atque melius e&#x017F;t tentari quam infla-<lb/>
r<hi rendition="#i">i</hi>, &#x017F;ic enim retinentur promi&#x017F;&#x017F;iones, &amp; &#x017F;ic di&#x017F;cimus intelligere gemitus<lb/>
&#x017F;anctorum, Domine ne in furore tuo arguas me, P&#x017F;alm. 60. Nam is quoq;<lb/>
talis &amp; tantus vir erat, ut te&#x017F;timoniu&#x0303; ei perhiberetur, Inveni David filium<lb/>
Ie&#x017F;&#x017F;e, virum &#x017F;ecundum cor meum, qui faciat omnes voluntates meas &amp;<lb/>
&#x017F;ic orat, &amp; luctatur cum tentationibus diffidentiæ &amp; de&#x017F;perationis.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Ita nos quoque vocati &#x017F;umus, &amp; habemus promi&#x017F;&#x017F;iones multò cla-<lb/>
riores &amp; illu&#x017F;triores, quam patres habuerunt, &#x017F;icut prædicat i&#x017F;tam felici-<lb/>
tatem Petrus: habemus firmiorem Propheticum &#x017F;ermonem, cui bene<lb/>
facitis attendentes qua&#x017F;i lucernæ lucenti &amp;c. Multo magnificentius no<lb/>
bis promi&#x017F;&#x017F;a &amp; oblata e&#x017F;t gratia &amp; vita æterna, quam illis, Filius enim ve-<lb/>
nit, &amp; impletæ &#x017F;unt promi&#x017F;&#x017F;iones omnes. Filium ip&#x017F;um audivimus, habe-<lb/>
mus Sacramenta, ab&#x017F;olutioné &amp; Evangelium dies noctesq; nobis annun-<lb/>
ciat, &#x017F;anctus es, remi&#x017F;&#x017F;a &#x017F;unt tibi peccata, beatus, &#x017F;anctus es, es, &amp;c. &#x017F;ed quid<lb/>
facimus, trepidamus adhuc, hæremus in no&#x017F;tra in firmitate per omnem<lb/>
vitam. Cur autem non excitamur Patriarcharum exemplo, qui credide-<lb/>
runt perfecti&#x017F;&#x017F;imè<hi rendition="#i">?</hi> re&#x017F;pondeo. Fuerunt illi quoque infirmi, perinde ac<lb/>
nos &#x017F;umus, quanquam nos opulentiores promi&#x017F;&#x017F;iones habemus quam<lb/>
ip&#x017F;i. Sed ita fit, quemadmodum ad Paulum vox diva &#x017F;onuit, virtus mea<lb/>
in infirmitate tua perficitur. Alioquin enim Deus non po&#x017F;&#x017F;et retinere &amp;</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">P</hi> 3</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">imple-</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[117/0135] Predigt. nung/ vnd troͤſtet ſich mit Jacobs Exempel. Sæpè dixi, mihi admodum placere, & eſſe nobis ſalutare, audire infirmitates ſanctorum. Quia hæc Exempla infirmitatis magis neceſlaria ſunt nobis, & plus conſolationis adferunt. quam Heroicæ illius, & ſummæ fortitudinis aliarumque virtu- tum exempla, ſicut non multum me ædificat, quod David occidit Go- liath, Urſum Leonem, &c. Talia enim ego non poſſum imitari, ſiquidem ſuperant vires meas, & omnem cogitationem meam. Commendant quidem ſanctos in ſuâ virtute, & heroicâ fortitudine; ſed nihil ad nos, quia ſunt ſublimiora, quam ut aſſequi aut imitari queamus. Quando autem exempla infirmitatis, peccatorum, trepidationis, tentationum, in ſanctis proponuntur, ut quando lego Davidis querelas, gemitus, pavores, deſperationes, illa me mirificè erigunt, & præbent ingentem conſolatio- nem, video enim quomodo illi pavidi & perterrefacti non perierunt, ſed erexerunt ſe promiſſionibus acceptis, unde mihi quoque non deſperan- dum eſſe colligo. Nam in lucta iſta inferni, in pavoribus & certamini- bus conſcientiæ ita ſentiunt acloquuntur, ac ſi nullas prorſus promiſſio- nes habeant, & tamen ſervantur & ſuſtentantur tandem verbo. Luther ad h. l. f. 93. Et mox, Niſi eſſet tentatus eſſet inflatus, atque melius eſt tentari quam infla- ri, ſic enim retinentur promiſſiones, & ſic diſcimus intelligere gemitus ſanctorum, Domine ne in furore tuo arguas me, Pſalm. 60. Nam is quoq; talis & tantus vir erat, ut teſtimoniũ ei perhiberetur, Inveni David filium Ieſſe, virum ſecundum cor meum, qui faciat omnes voluntates meas & ſic orat, & luctatur cum tentationibus diffidentiæ & deſperationis. Ita nos quoque vocati ſumus, & habemus promiſſiones multò cla- riores & illuſtriores, quam patres habuerunt, ſicut prædicat iſtam felici- tatem Petrus: habemus firmiorem Propheticum ſermonem, cui bene facitis attendentes quaſi lucernæ lucenti &c. Multo magnificentius no bis promiſſa & oblata eſt gratia & vita æterna, quam illis, Filius enim ve- nit, & impletæ ſunt promiſſiones omnes. Filium ipſum audivimus, habe- mus Sacramenta, abſolutioné & Evangelium dies noctesq; nobis annun- ciat, ſanctus es, remiſſa ſunt tibi peccata, beatus, ſanctus es, es, &c. ſed quid facimus, trepidamus adhuc, hæremus in noſtra in firmitate per omnem vitam. Cur autem non excitamur Patriarcharum exemplo, qui credide- runt perfectiſſimè? reſpondeo. Fuerunt illi quoque infirmi, perinde ac nos ſumus, quanquam nos opulentiores promiſſiones habemus quam ipſi. Sed ita fit, quemadmodum ad Paulum vox diva ſonuit, virtus mea in infirmitate tua perficitur. Alioquin enim Deus non poſſet retinere & imple- P 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus04_1653
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus04_1653/135
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 4. Straßburg, 1653, S. 117. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus04_1653/135>, abgerufen am 24.11.2024.