Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite

abest, ut in numero Poetarum, ut ne in um bra quidem numeri
existimentur. Exsunto Suffeni, Bavii, maevii, secli incommoda, pes-
simi Poetae!
(Catull. C. 14.) quorum frigidi numeri, ut plus satis ca-
lescant, ad rogum damnandi & invitandi: - venite in ignem Ple-
ni ruris & inficetiarum Vates illepidi, cacata charta
! (Id. C. 37.) Etsi
flammae has sordes non puriores efficiant, sed illae potius flam-
mam im puriorem. Tales infelicis ingenii foetus
ephemeroi sunt,
& naturae beneficio hoc consequuntur, ut cum Sole simul
oriantur & occidant, & illis cum semel occidit brevis lux, Nox est
perpetuo una dormienda.
(Catull. Parod.) Sumendae sunt voces a Plebe
summotae, ut fiat Odi profanum vulgus & arceo
(Pet. Sat.) Neqgenero-
sior spiritus vanitatem amat, neq eoncipere aut edere partum mens pot-
est, nisi ingenti flumine literarum inundata.
(Id.)

-- neq enim concludere versus
dixeris esse satis, neq si quis seribat, uti mos,
sermoni propiora, putes hune esse Poetam.
Ingenium cuisit, cui mens di vinior atque os
magna sonaturum, do nominis huius honorem. (Hor. ad Pis.)

XXXV. Talia autem Carminificum carcinomata aliis etiam
optimis Poetis maculam affricant: ubi tamen sapientis est,
curvum diseernere recto. In quanta olim hec Diva adoratione
exstirerit, antiquitatis monumenta loquuntur. Romanus Virgi-
lius testis, & Horatii curiosa felieitas
(Petron. ib.) Illius effigiem, cum
unius Aritotelis, in Musarum suarum sacrario veneratur Prin-
ceps Literarum Scaliger. Hic ipse etiam ipsi dignissimus Lau-
dator contigit, cuius stupendo Epigrammate ne Phoebus qui-
dem elegantius concinnaturus esset. En (Petron. ib.) mellitos ver-
borum globulos & metra sesamo ae papavere sparsa!

Dulcis Virgilius, Latina Siren,
duplex Maeonides, triplex Apollo,
unus omnia, quae ambiunt Poetae.
o cyene, o philomela, ver Latinum,
mel merum Latii, Latina Athenae
o neonstrum vitio carens! quid ergo?
o e oelum sine nube, lux serena!
on Pontum sine fluctibus profundum!
o si in te penitus [m]igro, meisq
Tuis neseius inseror medullis?
Adde
+++++ 2

abeſt, ut in numero Poetarum, ut ne in um bra quidem numeri
exiſtimentur. Exſunto Suffeni, Bavii, mævii, ſecli incommoda, peſ-
ſimi Poëtæ!
(Catull. C. 14.) quorum frigidi numeri, ut plus ſatis ca-
leſcant, ad rogum damnandi & invitandi: ‒ venite in ignem Ple-
ni ruris & inficetiarum Vates illepidi, cacata charta
! (Id. C. 37.) Etſi
flammæ has ſordes non puriores efficiant, ſed illæ potius flam-
mam im puriorem. Tales infelicis ingenii fœtus
ἐφήμεροι ſunt,
& naturæ beneficio hoc conſequuntur, ut cum Sole ſimul
oriantur & occidant, & illis cum ſemel occidit brevis lux, Nox eſt
perpetuò una dormienda.
(Catull. Parod.) Sumendæ ſunt voces à Plebe
ſummotæ, ut fiat Odi profanum vulgus & arceo
(Pet. Sat.) Neqgenero-
ſior ſpiritus vanitatem amat, neq́ eoncipere aut edere partum mens pot-
eſt, niſi ingenti flumine literarum inundata.
(Id.)

neq́ enim concludere verſus
dixeris eſſe ſatis, neq́ ſi quis ſeribat, uti mos,
ſermoni propiora, putes hune eſſe Poëtam.
Ingenium cuiſit, cui mens di vinior atque os
magna ſonaturum, do nominis huius honorem. (Hor. ad Piſ.)

XXXV. Talia autem Carminificum carcinomata aliis etiam
optimis Poetis maculam affricant: ubi tamen ſapientis eſt,
curvum diſeernere recto. In quantâ olim hęc Diva adoratione
exſtirerit, antiquitatis monumenta loquuntur. Romanus Virgi-
lius teſtis, & Horatii curioſa felieitas
(Petron. ib.) Illius effigiem, cum
unius Aritotelis, in Muſarum ſuarum ſacrario veneratur Prin-
ceps Literarum Scaliger. Hic ipſe etiam ipſi digniſſimus Lau-
dator contigit, cuius ſtupendo Epigrammate ne Phœbus qui-
dem elegantius concinnaturus eſſet. En (Petron. ib.) mellitos ver-
borum globulos & metra ſeſamo ae papavere ſparſa!

Dulcis Virgilius, Latina Siren,
duplex Mæonides, triplex Apollo,
unus omnia, quæ ambiunt Poëtæ.
ô cyene, ô philomela, ver Latinum,
mel merum Latii, Latina Athenæ
ô neonſtrum vitio carens! quid ergò?
ó e œlum ſine nube, lux ſerena!
õ Pontum ſine fluctibus profundum!
ô ſi in te penitus [m]igrò, meisq́
Tuis neſeius inſeror medullis?
Adde
††††† 2
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div>
        <p><pb facs="#f0041"/><hi rendition="#aq">abe&#x017F;t, ut in numero Poetarum, ut ne in um bra quidem numeri<lb/>
exi&#x017F;timentur. Ex&#x017F;unto <hi rendition="#i">S</hi>uffeni, Bavii, <hi rendition="#k">m</hi>ævii, <hi rendition="#i">&#x017F;ecli incommoda, pe&#x017F;-<lb/>
&#x017F;imi Poëtæ!</hi> (<hi rendition="#i">Catull. C. 14.</hi>) quorum frigidi numeri, ut plus &#x017F;atis ca-<lb/>
le&#x017F;cant, ad rogum damnandi &amp; invitandi: &#x2012; <hi rendition="#i">venite in ignem Ple-<lb/>
ni ruris &amp; inficetiarum Vates illepidi, cacata charta</hi>! (<hi rendition="#i">Id. C. 37.</hi>) Et&#x017F;i<lb/>
flammæ has &#x017F;ordes non puriores efficiant, &#x017F;ed illæ potius flam-<lb/>
mam im puriorem. Tales infelicis ingenii f&#x0153;tus</hi> &#x1F10;&#x03C6;&#x03AE;&#x03BC;&#x03B5;&#x03C1;&#x03BF;&#x03B9; <hi rendition="#aq">&#x017F;unt,<lb/>
&amp; naturæ beneficio hoc con&#x017F;equuntur, ut cum Sole &#x017F;imul<lb/>
oriantur &amp; occidant, &amp; <hi rendition="#i">illis cum &#x017F;emel occidit brevis lux, Nox e&#x017F;t<lb/>
perpetuò una dormienda.</hi> (<hi rendition="#i">Catull. Parod.</hi>) <hi rendition="#i">Sumendæ &#x017F;unt voces à Plebe<lb/>
&#x017F;ummotæ, ut fiat Odi profanum vulgus &amp; arceo</hi> (<hi rendition="#i">Pet. Sat.</hi>) <hi rendition="#i">Neqgenero-<lb/>
&#x017F;ior &#x017F;piritus vanitatem amat, neq&#x0301; eoncipere aut edere partum mens pot-<lb/>
e&#x017F;t, ni&#x017F;i ingenti flumine literarum inundata.</hi> (<hi rendition="#i">Id.</hi>)</hi></p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#aq">&#x2014; <hi rendition="#i">neq&#x0301; enim concludere ver&#x017F;us</hi></hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">dixeris e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;atis, neq&#x0301; &#x017F;i quis &#x017F;eribat, uti mos,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">&#x017F;ermoni propiora, putes hune e&#x017F;&#x017F;e Poëtam.</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ingenium cui&#x017F;it, cui mens di vinior atque os</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">magna &#x017F;onaturum, do nominis huius honorem.</hi> (<hi rendition="#i">Hor. ad Pi&#x017F;.</hi>)</hi> </l>
        </lg><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXV.</hi> Talia autem Carminificum carcinomata aliis etiam<lb/>
optimis Poetis maculam affricant: ubi tamen &#x017F;apientis e&#x017F;t,<lb/><hi rendition="#i">curvum di&#x017F;eernere recto.</hi> In quantâ olim h&#x0119;c Diva adoratione<lb/>
ex&#x017F;tirerit, antiquitatis monumenta loquuntur. <hi rendition="#i">Romanus Virgi-<lb/>
lius te&#x017F;tis, &amp; Horatii curio&#x017F;a felieitas</hi> (<hi rendition="#i">Petron. ib.</hi>) Illius effigiem, cum<lb/>
unius Aritotelis, in Mu&#x017F;arum &#x017F;uarum &#x017F;acrario veneratur Prin-<lb/>
ceps Literarum Scaliger. Hic ip&#x017F;e etiam ip&#x017F;i digni&#x017F;&#x017F;imus Lau-<lb/>
dator contigit, cuius &#x017F;tupendo Epigrammate ne Ph&#x0153;bus qui-<lb/>
dem elegantius concinnaturus e&#x017F;&#x017F;et. En (<hi rendition="#i">Petron. ib.</hi>) <hi rendition="#i">mellitos ver-<lb/>
borum globulos &amp; metra &#x017F;e&#x017F;amo ae papavere &#x017F;par&#x017F;a!</hi></hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#in">D</hi> <hi rendition="#i">ulcis Virgilius, Latina Siren,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in"> <hi rendition="#i">duplex Mæonides, triplex Apollo,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in"> <hi rendition="#i">unus omnia, quæ ambiunt Poëtæ.</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in"> <hi rendition="#i">ô cyene, ô philomela, ver Latinum,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in"> <hi rendition="#i">mel merum Latii, Latina Athenæ</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in"><hi rendition="#i">ô neon&#x017F;trum vitio carens</hi>! <hi rendition="#i">quid ergò?</hi></hi> </l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">ó e &#x0153;lum &#x017F;ine nube, lux &#x017F;erena</hi>!</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">o&#x0303; Pontum &#x017F;ine fluctibus profundum!</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">ô &#x017F;i in te penitus <supplied>m</supplied>igrò, meisq&#x0301;</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Tuis ne&#x017F;eius in&#x017F;eror medullis?</hi> </l>
        </lg><lb/>
        <fw place="bottom" type="sig">&#x2020;&#x2020;&#x2020;&#x2020;&#x2020; 2</fw>
        <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Adde</hi> </fw><lb/>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0041] abeſt, ut in numero Poetarum, ut ne in um bra quidem numeri exiſtimentur. Exſunto Suffeni, Bavii, mævii, ſecli incommoda, peſ- ſimi Poëtæ! (Catull. C. 14.) quorum frigidi numeri, ut plus ſatis ca- leſcant, ad rogum damnandi & invitandi: ‒ venite in ignem Ple- ni ruris & inficetiarum Vates illepidi, cacata charta! (Id. C. 37.) Etſi flammæ has ſordes non puriores efficiant, ſed illæ potius flam- mam im puriorem. Tales infelicis ingenii fœtus ἐφήμεροι ſunt, & naturæ beneficio hoc conſequuntur, ut cum Sole ſimul oriantur & occidant, & illis cum ſemel occidit brevis lux, Nox eſt perpetuò una dormienda. (Catull. Parod.) Sumendæ ſunt voces à Plebe ſummotæ, ut fiat Odi profanum vulgus & arceo (Pet. Sat.) Neqgenero- ſior ſpiritus vanitatem amat, neq́ eoncipere aut edere partum mens pot- eſt, niſi ingenti flumine literarum inundata. (Id.) — neq́ enim concludere verſus dixeris eſſe ſatis, neq́ ſi quis ſeribat, uti mos, ſermoni propiora, putes hune eſſe Poëtam. Ingenium cuiſit, cui mens di vinior atque os magna ſonaturum, do nominis huius honorem. (Hor. ad Piſ.) XXXV. Talia autem Carminificum carcinomata aliis etiam optimis Poetis maculam affricant: ubi tamen ſapientis eſt, curvum diſeernere recto. In quantâ olim hęc Diva adoratione exſtirerit, antiquitatis monumenta loquuntur. Romanus Virgi- lius teſtis, & Horatii curioſa felieitas (Petron. ib.) Illius effigiem, cum unius Aritotelis, in Muſarum ſuarum ſacrario veneratur Prin- ceps Literarum Scaliger. Hic ipſe etiam ipſi digniſſimus Lau- dator contigit, cuius ſtupendo Epigrammate ne Phœbus qui- dem elegantius concinnaturus eſſet. En (Petron. ib.) mellitos ver- borum globulos & metra ſeſamo ae papavere ſparſa! Dulcis Virgilius, Latina Siren, duplex Mæonides, triplex Apollo, unus omnia, quæ ambiunt Poëtæ. ô cyene, ô philomela, ver Latinum, mel merum Latii, Latina Athenæ ô neonſtrum vitio carens! quid ergò? ó e œlum ſine nube, lux ſerena! õ Pontum ſine fluctibus profundum! ô ſi in te penitus migrò, meisq́ Tuis neſeius inſeror medullis? Adde ††††† 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/41
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/41>, abgerufen am 24.11.2024.