Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite

Adde Nasonem, Equitem Romanum, solo hoc infelicem, quod
teneri Doctor amoris erat (Angel. Polit.) Adde & optimum pes-
simi Principis magistrum, Senecam; quem dum ille hom inum
numero eripere voluit, immortalium concilio ad jecit; cujus
ex fortissimis vulneribus plus gloriae quam sanguinis manavit.
Et aliter quidem, quam hodie sentitur, de his aeternitatis can-
didatis sensit, in ipforum libris aeternum victurus, Divus Au-
gustus
, ob flagrans eorum studium Aulicorum suorum prover-
bium factus:

Hic lacrumas inter sedet ac suspiria Caesar.

XXXVI. Hos & alios pollouste agathouste secula prisca ama-
verunt, foverunt, coluerunt. Hinc coronae, imo & Statuae vete-
rum Poetarum, de quibus testatur vetus inscribtio, in oppido
Hiscanio ab Onuphrio Pannino reperta: (Smet. antiq. Inscribt.
aeppend.
) L. VALERIO, L. F. PVDENTI. Hic, cum esset annorum
XIII. Romae, cereamine
Iovis Capitolini, lustro sexto, claruate ingenii,
coronatus est inter Poetas Latinos, omnibus sententiis judicum. Huic
plebs universa Hisconiensium statuam aere collato decrevit.
Coronae
quidem, quibus hodie parum credendum est, cum eas & ad impe-
ritos deferre gratia soleat
, (Petr, ib.) nostris quoque temporibus
usque antehac obtinuerunt. Sed Fautorum hoc seculo vix to-
tidem, quot Thebarum portae vel aivitis ostia Nili
, & fortassis unus,
duo tres, quartus autem ubi
? (Plat. in Tim.)

XXXVII. Quidam, quibus non satis est, non amare inno-
centes has Musas, eas etiam convitiis proscindunt, linguae suae
virus alieno dolori locantes
(Apul. Apol.) & verba atroci stilo confodi-
entes.
(Petron. ib.) Hos ignorantia osores facit, ubi plerumque

onos luras ekouse, kai salpiggos us. quorum quidem rictus adse
latrantes, ut Luna, non pavet magnanimus Poeta. culpent au-
dacter, dum imitari nequeunt. Sed & aliis veritatis religio
imponit, qui- solas tribuunt fabellas vaetibus; ac si Veraloqui faedum q
foret vetitumq Poetis
; (Paling.
.) imo mendaeium Poeseos materi-
am
proclamant. Sed hi fallunt & falluntur, dum timent falli.
Solebant enim Poetae fabulis, quasi nubeculis quibusdam sua
& mysteria & praecepta Philosophiae naturalis & moralis ope-
rire atque involvere: sicut Medicus acerbiora Pharmaca exhi-
biturus, - prius oras pocula circum Conspergit mellis dulci flavoque
liquore.
Poetae vitia sub involucro perstringunt & vel invitos
ad virtutis adsensum trahunt. Quis hoc illis dabit vitio? quae

etiam

Adde Naſonem, Equitem Romanum, ſolo hoc infelicem, quod
teneri Doctor amoris erat (Angel. Polit.) Adde & optimum peſ-
ſimi Principis magiſtrum, Senecam; quem dum ille hom inum
numero eripere voluit, immortalium concilio ad jecit; cujus
ex fortiſſimis vulneribus plus gloriæ quam ſanguinis manavit.
Et aliter quidem, quàm hodiè ſentitur, de his æternitatis can-
didatis ſenſit, in ipforum libris æternum victurus, Divus Au-
guſtus
, ob flagrans eorum ſtudium Aulicorum ſuorum prover-
bium factus:

Hic lacrumas inter ſedet ac ſuſpiria Cæſar.

XXXVI. Hos & alios ϖολλȣ́ϛε ἀγαθȣ́ϛε ſecula priſca ama-
verũt, foverunt, coluerunt. Hinc coronæ, imò & Statuæ vete-
rum Poetarum, de quibus teſtatur vetus inſcribtio, in oppido
Hiſcanio ab Onuphrio Pannino reperta: (Smet. antiq. Inſcribt.
æppend.
) L. VALERIO, L. F. PVDENTI. Hic, cum eſſet annorum
XIII. Romæ, cereamine
Iovis Capitolini, luſtro ſexto, claruate ingenii,
coronatus eſt inter Poetas Latinos, omnibus ſententiis judicum. Huic
plebs univerſa Hiſconienſium ſtatuam ære collato decrevit.
Coronæ
quidem, quibus hodiè parum credendum eſt, cum eas & ad impe-
ritos deferre gratia ſoleat
, (Petr, ib.) noſtris quoque temporibus
uſque antehac obtinuerunt. Sed Fautorum hoc ſeculo vix to-
tidem, quot Thebarum portæ vel àivitis oſtia Nili
, & fortaſſis unus,
duo tres, quartus autem ubi
? (Plat. in Tim.)

XXXVII. Quidam, quibus non ſatis eſt, non amare inno-
centes has Muſas, eas etiam convitiis proſcindunt, linguæ ſuæ
virus alieno dolori locantes
(Apul. Apol.) & verba atroci ſtilo confodi-
entes.
(Petron. ib.) Hos ignorantia oſores facit, ubi plerumque

ὄνος λύρας ἤκȣσε, καὶ σάλπιγγος ὕς. quorum quidem rictus adſe
latrantes, ut Luna, non pavet magnanimus Poeta. culpent au-
dacter, dum imitari nequeunt. Sed & aliis veritatis religio
imponit, qui- ſolas tribuunt fabellas vætibus; ac ſi Veraloqui fædum q́
foret vetitumq́ Poetis
; (Paling.
♍.) imò mendaeium Poeſeos materi-
am
proclamant. Sed hi fallunt & falluntur, dum timent falli.
Solebant enim Poetæ fabulis, quaſi nubeculis quibusdam ſua
& myſteria & præcepta Philoſophiæ naturalis & moralis ope-
rire atque involvere: ſicut Medicus acerbiora Pharmaca exhi-
biturus, ‒ prius oras pocula circum Conſpergit mellis dulci flavoque
liquore.
Poetæ vitia ſub involucro perſtringunt & vel invitos
ad virtutis adſensum trahunt. Quis hoc illis dabit vitio? quæ

etiam
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div>
        <pb facs="#f0042"/>
        <p> <hi rendition="#aq">Adde Na&#x017F;onem, Equitem Romanum, &#x017F;olo hoc infelicem, quod<lb/><hi rendition="#i">teneri Doctor amoris erat</hi> (<hi rendition="#i">Angel. Polit.</hi>) Adde &amp; optimum pe&#x017F;-<lb/>
&#x017F;imi Principis magi&#x017F;trum, <hi rendition="#i">Senecam</hi>; quem dum ille hom inum<lb/>
numero eripere voluit, immortalium concilio ad jecit; cujus<lb/>
ex forti&#x017F;&#x017F;imis vulneribus plus gloriæ quam &#x017F;anguinis manavit.<lb/>
Et aliter quidem, quàm hodiè &#x017F;entitur, de his æternitatis can-<lb/>
didatis &#x017F;en&#x017F;it, in ipforum libris æternum victurus, Divus <hi rendition="#i">Au-<lb/>
gu&#x017F;tus</hi>, ob flagrans eorum &#x017F;tudium Aulicorum &#x017F;uorum prover-<lb/>
bium factus:</hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hic lacrumas inter &#x017F;edet ac &#x017F;u&#x017F;piria Cæ&#x017F;ar.</hi> </hi> </l>
        </lg><lb/>
        <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXVI.</hi> Hos &amp; alios</hi> &#x03D6;&#x03BF;&#x03BB;&#x03BB;&#x0223;&#x0301;&#x03DB;&#x03B5; &#x1F00;&#x03B3;&#x03B1;&#x03B8;&#x0223;&#x0301;&#x03DB;&#x03B5; <hi rendition="#aq">&#x017F;ecula pri&#x017F;ca ama-<lb/>
veru&#x0303;t, foverunt, coluerunt. Hinc <hi rendition="#i">coronæ</hi>, imò &amp; <hi rendition="#i">Statuæ</hi> vete-<lb/>
rum Poetarum, de quibus te&#x017F;tatur vetus in&#x017F;cribtio, in oppido<lb/>
Hi&#x017F;canio ab Onuphrio Pannino reperta: (<hi rendition="#i">Smet. antiq. In&#x017F;cribt.<lb/>
æppend.</hi>) <hi rendition="#i">L. VALERIO, L. F. PVDENTI. Hic, cum e&#x017F;&#x017F;et annorum<lb/>
XIII. Romæ, cereamine</hi> I<hi rendition="#i">ovis Capitolini, lu&#x017F;tro &#x017F;exto, claruate ingenii,<lb/>
coronatus e&#x017F;t inter Poetas Latinos, omnibus &#x017F;ententiis judicum. Huic<lb/>
plebs univer&#x017F;a Hi&#x017F;conien&#x017F;ium &#x017F;tatuam ære collato decrevit.</hi> Coronæ<lb/>
quidem, <hi rendition="#i">quibus</hi> hodiè <hi rendition="#i">parum credendum e&#x017F;t, cum eas &amp; ad impe-<lb/>
ritos deferre gratia &#x017F;oleat</hi>, (<hi rendition="#i">Petr, ib.</hi>) no&#x017F;tris quoque temporibus<lb/>
u&#x017F;que antehac obtinuerunt. Sed Fautorum hoc &#x017F;eculo <hi rendition="#i">vix to-<lb/>
tidem, quot Thebarum portæ vel àivitis o&#x017F;tia Nili</hi>, &amp; forta&#x017F;&#x017F;is <hi rendition="#i">unus,<lb/>
duo tres, quartus autem ubi</hi>? (<hi rendition="#i">Plat. in Tim.</hi>)</hi></p><lb/>
        <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXVII.</hi> Quidam, quibus non &#x017F;atis e&#x017F;t, non amare inno-<lb/>
centes has Mu&#x017F;as, eas etiam convitiis pro&#x017F;cindunt, <hi rendition="#i">linguæ &#x017F;<lb/>
virus alieno dolori locantes</hi> (<hi rendition="#i">Apul. Apol.</hi>) &amp; <hi rendition="#i">verba atroci &#x017F;tilo confodi-<lb/>
entes.</hi> (<hi rendition="#i">Petron. ib.</hi>) Hos ignorantia o&#x017F;ores facit, ubi plerumque</hi><lb/>
&#x1F44;&#x03BD;&#x03BF;&#x03C2; &#x03BB;&#x03CD;&#x03C1;&#x03B1;&#x03C2; &#x1F24;&#x03BA;&#x0223;&#x03C3;&#x03B5;, &#x03BA;&#x03B1;&#x1F76; &#x03C3;&#x03AC;&#x03BB;&#x03C0;&#x03B9;&#x03B3;&#x03B3;&#x03BF;&#x03C2; &#x1F55;&#x03C2;. <ref target="#&#x2020;"/> <hi rendition="#aq">quorum quidem rictus ad&#x017F;e<lb/>
latrantes, ut Luna, non pavet magnanimus Poeta. culpent au-<lb/>
dacter, dum imitari nequeunt. Sed &amp; aliis veritatis religio<lb/>
imponit, qui- <hi rendition="#i">&#x017F;olas tribuunt fabellas vætibus; ac &#x017F;i Veraloqui fædum q&#x0301;<lb/>
foret vetitumq&#x0301; Poetis</hi>; (<hi rendition="#i">Paling.</hi></hi> &#x264D;.) <hi rendition="#aq">imò <hi rendition="#i">mendaeium Poe&#x017F;eos materi-<lb/>
am</hi> <ref target="#&#x2020;"/> proclamant. Sed hi fallunt &amp; falluntur, dum timent falli.<lb/>
Solebant enim Poetæ fabulis, qua&#x017F;i nubeculis quibusdam &#x017F;ua<lb/>
&amp; my&#x017F;teria &amp; præcepta Philo&#x017F;ophiæ naturalis &amp; moralis ope-<lb/>
rire atque involvere: &#x017F;icut Medicus acerbiora Pharmaca exhi-<lb/>
biturus, &#x2012; <hi rendition="#i">prius oras pocula circum Con&#x017F;pergit mellis dulci flavoque<lb/>
liquore.</hi> Poetæ vitia &#x017F;ub involucro per&#x017F;tringunt &amp; vel invitos<lb/><hi rendition="#i">a</hi>d virtutis ad&#x017F;ensum trahunt. Quis hoc illis dabit vitio? quæ</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">etiam</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0042] Adde Naſonem, Equitem Romanum, ſolo hoc infelicem, quod teneri Doctor amoris erat (Angel. Polit.) Adde & optimum peſ- ſimi Principis magiſtrum, Senecam; quem dum ille hom inum numero eripere voluit, immortalium concilio ad jecit; cujus ex fortiſſimis vulneribus plus gloriæ quam ſanguinis manavit. Et aliter quidem, quàm hodiè ſentitur, de his æternitatis can- didatis ſenſit, in ipforum libris æternum victurus, Divus Au- guſtus, ob flagrans eorum ſtudium Aulicorum ſuorum prover- bium factus: Hic lacrumas inter ſedet ac ſuſpiria Cæſar. XXXVI. Hos & alios ϖολλȣ́ϛε ἀγαθȣ́ϛε ſecula priſca ama- verũt, foverunt, coluerunt. Hinc coronæ, imò & Statuæ vete- rum Poetarum, de quibus teſtatur vetus inſcribtio, in oppido Hiſcanio ab Onuphrio Pannino reperta: (Smet. antiq. Inſcribt. æppend.) L. VALERIO, L. F. PVDENTI. Hic, cum eſſet annorum XIII. Romæ, cereamine Iovis Capitolini, luſtro ſexto, claruate ingenii, coronatus eſt inter Poetas Latinos, omnibus ſententiis judicum. Huic plebs univerſa Hiſconienſium ſtatuam ære collato decrevit. Coronæ quidem, quibus hodiè parum credendum eſt, cum eas & ad impe- ritos deferre gratia ſoleat, (Petr, ib.) noſtris quoque temporibus uſque antehac obtinuerunt. Sed Fautorum hoc ſeculo vix to- tidem, quot Thebarum portæ vel àivitis oſtia Nili, & fortaſſis unus, duo tres, quartus autem ubi? (Plat. in Tim.) XXXVII. Quidam, quibus non ſatis eſt, non amare inno- centes has Muſas, eas etiam convitiis proſcindunt, linguæ ſuæ virus alieno dolori locantes (Apul. Apol.) & verba atroci ſtilo confodi- entes. (Petron. ib.) Hos ignorantia oſores facit, ubi plerumque ὄνος λύρας ἤκȣσε, καὶ σάλπιγγος ὕς. quorum quidem rictus adſe latrantes, ut Luna, non pavet magnanimus Poeta. culpent au- dacter, dum imitari nequeunt. Sed & aliis veritatis religio imponit, qui- ſolas tribuunt fabellas vætibus; ac ſi Veraloqui fædum q́ foret vetitumq́ Poetis; (Paling. ♍.) imò mendaeium Poeſeos materi- am proclamant. Sed hi fallunt & falluntur, dum timent falli. Solebant enim Poetæ fabulis, quaſi nubeculis quibusdam ſua & myſteria & præcepta Philoſophiæ naturalis & moralis ope- rire atque involvere: ſicut Medicus acerbiora Pharmaca exhi- biturus, ‒ prius oras pocula circum Conſpergit mellis dulci flavoque liquore. Poetæ vitia ſub involucro perſtringunt & vel invitos ad virtutis adſensum trahunt. Quis hoc illis dabit vitio? quæ etiam

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/42
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/42>, abgerufen am 24.11.2024.