Libertas verbi sonti concessa negatur, Innocuum praeceps percutit ira reum. Cogitur injustum quater heu! mutare tribunal, A quo justitiae fons & origo fluit. Quod non impietas facinus Judaea peregit, Pagani debet saeva patrare manus. En homo, quem verbis ludunt, quem verbera laedunt! Os obscoenum hominis conspuit ora DEI. Tangit dira manus faciem, digitique rigentes, Qua non in toto svavior orbe fuit. Percutiunt dextrae vultum digitique profani, Quo non in toto sanctior orbe fuit. Cingit spina caput rutilis quod cingitur astris, Sunt gemmae sangvis, fit diadema cruor. En lacerum lacero corpus circumdatur ostro Vile cui coeli purpura tegmen erat. Sceptrum canna levis dextra mentitur in illa, Quae vasto mundi praesidet imperio. Scurriles sannae, verum proferre coactae, Ex cultu Domini sordida probra parant. Sulcis corpus arant, liventi in tergore pingunt, Instantis faciem flagra cruenta necis. Saxea Caucasei mollescunt pectora Pontei, Svetaque supplicium cernere deficiunt: En homo! non hominis, sed imago cadaveris! inquit, Agnoscis Regem, terra Judaea, tuum. Carnificum exhaustos quae reddit poena rigores Extingvat virus, grex truculente, tuum. Est lapis, est monstrum Libyae de Tigribus ortum, Qui non cum lacrumis ista videre velit.
Susti-
Himmel-Schluͤſſel.
Libertas verbi ſonti conceſſa negatur, Innocuum præceps percutit ira reum. Cogitur injuſtum quater heu! mutare tribunal, A quo juſtitiæ fons & origo fluit. Quod non impietas facinus Judæa peregit, Pagani debet ſæva patrare manus. En homo, quem verbis ludunt, quem verbera lædunt! Os obſcœnum hominis conſpuit ora DEI. Tangit dira manus faciem, digitique rigentes, Quâ non in toto ſvavior orbe fuit. Percutiunt dextræ vultum digitique profani, Quo non in toto ſanctior orbe fuit. Cingit ſpina caput rutilis quod cingitur aſtris, Sunt gemmæ ſangvis, fit diadema cruor. En lacerum lacero corpus circumdatur oſtro Vile cui cœli purpura tegmen erat. Sceptrum canna levis dextra mentitur in illa, Quæ vaſto mundi præſidet imperio. Scurriles ſannæ, verum proferre coactæ, Ex cultu Domini ſordida probra parant. Sulcis corpus arant, liventi in tergore pingunt, Inſtantis faciem flagra cruenta necis. Saxea Caucaſei molleſcunt pectora Pontî, Svetaque ſupplicium cernere deficiunt: En homo! non hominis, ſed imago cadaveris! inquit, Agnoſcis Regem, terra Judæa, tuum. Carnificum exhauſtos quæ reddit pœna rigores Extingvat virus, grex truculente, tuum. Eſt lapis, eſt monſtrum Libyæ de Tigribus ortum, Qui non cum lacrumis iſta videre velit.
Suſti-
<TEI><text><body><divn="1"><lgtype="poem"><pbfacs="#f0476"n="56"/><fwplace="top"type="header">Himmel-Schluͤſſel.</fw><lb/><l><hirendition="#aq">Libertas verbi ſonti conceſſa negatur,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Innocuum præceps percutit ira reum.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Cogitur injuſtum quater heu! mutare tribunal,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">A quo juſtitiæ fons & origo fluit.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quod non impietas facinus Judæa peregit,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Pagani debet ſæva patrare manus.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">En homo, quem verbis ludunt, quem verbera lædunt!</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Os obſcœnum hominis conſpuit ora DEI.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Tangit dira manus faciem, digitique rigentes,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quâ non in toto ſvavior orbe fuit.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Percutiunt dextræ vultum digitique profani,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quo non in toto ſanctior orbe fuit.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Cingit ſpina caput rutilis quod cingitur aſtris,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Sunt gemmæ ſangvis, fit diadema cruor.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">En lacerum lacero corpus circumdatur oſtro</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Vile cui cœli purpura tegmen erat.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Sceptrum canna levis dextra mentitur in illa,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quæ vaſto mundi præſidet imperio.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Scurriles ſannæ, verum proferre coactæ,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Ex cultu Domini ſordida probra parant.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Sulcis corpus arant, liventi in tergore pingunt,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Inſtantis faciem flagra cruenta necis.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Saxea Caucaſei molleſcunt pectora Pontî,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Svetaque ſupplicium cernere deficiunt:</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">En homo! non hominis, ſed imago cadaveris! inquit,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Agnoſcis Regem, terra Judæa, tuum.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Carnificum exhauſtos quæ reddit pœna rigores</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Extingvat virus, grex truculente, tuum.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Eſt lapis, eſt monſtrum Libyæ de Tigribus ortum,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Qui non cum lacrumis iſta videre velit.</hi></l><lb/><fwplace="bottom"type="catch"><hirendition="#aq">Suſti-</hi></fw><lb/></lg></div></body></text></TEI>
[56/0476]
Himmel-Schluͤſſel.
Libertas verbi ſonti conceſſa negatur,
Innocuum præceps percutit ira reum.
Cogitur injuſtum quater heu! mutare tribunal,
A quo juſtitiæ fons & origo fluit.
Quod non impietas facinus Judæa peregit,
Pagani debet ſæva patrare manus.
En homo, quem verbis ludunt, quem verbera lædunt!
Os obſcœnum hominis conſpuit ora DEI.
Tangit dira manus faciem, digitique rigentes,
Quâ non in toto ſvavior orbe fuit.
Percutiunt dextræ vultum digitique profani,
Quo non in toto ſanctior orbe fuit.
Cingit ſpina caput rutilis quod cingitur aſtris,
Sunt gemmæ ſangvis, fit diadema cruor.
En lacerum lacero corpus circumdatur oſtro
Vile cui cœli purpura tegmen erat.
Sceptrum canna levis dextra mentitur in illa,
Quæ vaſto mundi præſidet imperio.
Scurriles ſannæ, verum proferre coactæ,
Ex cultu Domini ſordida probra parant.
Sulcis corpus arant, liventi in tergore pingunt,
Inſtantis faciem flagra cruenta necis.
Saxea Caucaſei molleſcunt pectora Pontî,
Svetaque ſupplicium cernere deficiunt:
En homo! non hominis, ſed imago cadaveris! inquit,
Agnoſcis Regem, terra Judæa, tuum.
Carnificum exhauſtos quæ reddit pœna rigores
Extingvat virus, grex truculente, tuum.
Eſt lapis, eſt monſtrum Libyæ de Tigribus ortum,
Qui non cum lacrumis iſta videre velit.
Suſti-
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 56. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/476>, abgerufen am 26.07.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.