Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
ADIMARI
5. Die Schöne Hinckende.

Muß dieses Wunder-Bild/ der Abgott vieler Hertzen/
Auff ungewissem Grund ungleicher Pfeiler stehn?
Was Pracht und Witz erhebt/ macht Demuth noch so schön/
Was will uns denn an ihr derselben Bildniß schmertzen?
Pflegt nicht die Königin der göldnen Himmels-Kertzen
Auch wechsels-weise sich zu sencken/ zu erhöhn?
Der schönen Venus Wirth/ Vulcan/ muß hinckend gehn:
Man sieht sein schönes Feur mit falschen Springen schertzen.
Vielleicht wird sie dadurch/ Verliebte/ minder kühn;
Und wär auch dieses nicht/ so hilfft doch solcher Mangel/
Daß sie euch nicht so bald kan aus den Augen fliehn.
Das kleinste Theil der Welt sieht die zwey Himmels-Angel
In gleichem Stande ruhn; ie mehr sich einer neigt/
Jemehr sein Gegentheil dort in die Höhe steigt.



Nullum habile membrum est, si corpori par est. Sen. Controv.

Certissimum argumentum firmitatis suae capit, si ad blanda
nec it nec abducitur. Ep. 18.

Quia vitium non est in rebus. Ep. 17.

Nec tribuendum est insonti naturae.

Ignis enim hac illac palpitando discurrit.

Quemadmodum flamma surgit in rectum, jacere ac deprimi
non potest non magis quam quiescere. Sen. Ep. 39.

Pars coeli consurgit, pars mergitur. Ep. 107.

Alius incertis sideribus cursus, & variantur tempora.

Luna modo toto ore terris imminet, accessionibus damnisque
mirabilis, semper proximae dissimilis. Sen. Suasor.

Non vides quam diversus sit habitus ascendentium & descen-
dentium? Qui per pronum eunt, resupinant corpora, qui in ar-
duum, incurvane. Ep. 123.

Bonam spem de te concipio: non discurris. Ep. 2.

Primum argumentum compositae mentis existimo, posse con-
sistere, & secum morari. Ibid.


6. Die
ADIMARI
5. Die Schoͤne Hinckende.

Muß dieſes Wunder-Bild/ der Abgott vieler Hertzen/
Auff ungewiſſem Grund ungleicher Pfeiler ſtehn?
Was Pracht und Witz erhebt/ macht Demuth noch ſo ſchoͤn/
Was will uns denn an ihr derſelben Bildniß ſchmertzen?
Pflegt nicht die Koͤnigin der goͤldnen Himmels-Kertzen
Auch wechſels-weiſe ſich zu ſencken/ zu erhoͤhn?
Der ſchoͤnen Venus Wirth/ Vulcan/ muß hinckend gehn:
Man ſieht ſein ſchoͤnes Feur mit falſchen Springen ſchertzen.
Vielleicht wird ſie dadurch/ Verliebte/ minder kuͤhn;
Und waͤr auch dieſes nicht/ ſo hilfft doch ſolcher Mangel/
Daß ſie euch nicht ſo bald kan aus den Augen fliehn.
Das kleinſte Theil der Welt ſieht die zwey Himmels-Angel
In gleichem Stande ruhn; ie mehr ſich einer neigt/
Jemehr ſein Gegentheil dort in die Hoͤhe ſteigt.



Nullum habile membrum eſt, ſi corpori par eſt. Sen. Controv.

Certiſſimum argumentum firmitatis ſuæ capit, ſi ad blanda
nec it nec abducitur. Ep. 18.

Quia vitium non eſt in rebus. Ep. 17.

Nec tribuendum eſt inſonti naturæ.

Ignis enim hâc illâc palpitando diſcurrit.

Quemadmodum flamma ſurgit in rectum, jacere ac deprimi
non poteſt non magis quàm quieſcere. Sen. Ep. 39.

Pars cœli conſurgit, pars mergitur. Ep. 107.

Alius incertis ſideribus curſus, & variantur tempora.

Luna modo toto ore terris imminet, acceſſionibus damnisque
mirabilis, ſemper proximæ diſſimilis. Sen. Suaſor.

Non vides quam diverſus ſit habitus aſcendentium & deſcen-
dentium? Qui per pronum eunt, reſupinant corpora, qui in ar-
duum, incurvane. Ep. 123.

Bonam ſpem de te concipio: non diſcurris. Ep. 2.

Primum argumentum compoſitæ mentis exiſtimo, poſſe con-
ſiſtere, & ſecum morari. Ibid.


6. Die
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0296" n="196"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#g">ADIMARI</hi> </fw><lb/>
          <lg type="poem">
            <head> <hi rendition="#b">5. Die Scho&#x0364;ne Hinckende.</hi> </head><lb/>
            <l><hi rendition="#in">M</hi>uß die&#x017F;es Wunder-Bild/ der Abgott vieler Hertzen/</l><lb/>
            <l>Auff ungewi&#x017F;&#x017F;em Grund ungleicher Pfeiler &#x017F;tehn?</l><lb/>
            <l>Was Pracht und Witz erhebt/ macht Demuth noch &#x017F;o &#x017F;cho&#x0364;n/</l><lb/>
            <l>Was will uns denn an ihr der&#x017F;elben Bildniß &#x017F;chmertzen?</l><lb/>
            <l>Pflegt nicht die Ko&#x0364;nigin der go&#x0364;ldnen Himmels-Kertzen</l><lb/>
            <l>Auch wech&#x017F;els-wei&#x017F;e &#x017F;ich zu &#x017F;encken/ zu erho&#x0364;hn?</l><lb/>
            <l>Der &#x017F;cho&#x0364;nen Venus Wirth/ Vulcan/ muß hinckend gehn:</l><lb/>
            <l>Man &#x017F;ieht &#x017F;ein &#x017F;cho&#x0364;nes Feur mit fal&#x017F;chen Springen &#x017F;chertzen.</l><lb/>
            <l>Vielleicht wird &#x017F;ie dadurch/ Verliebte/ minder ku&#x0364;hn;</l><lb/>
            <l>Und wa&#x0364;r auch die&#x017F;es nicht/ &#x017F;o hilfft doch &#x017F;olcher Mangel/</l><lb/>
            <l>Daß &#x017F;ie euch nicht &#x017F;o bald kan aus den Augen fliehn.</l><lb/>
            <l>Das klein&#x017F;te Theil der Welt &#x017F;ieht die zwey Himmels-Angel</l><lb/>
            <l>In gleichem Stande ruhn; ie mehr &#x017F;ich einer neigt/</l><lb/>
            <l>Jemehr &#x017F;ein Gegentheil dort in die Ho&#x0364;he &#x017F;teigt.</l>
          </lg><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nullum habile membrum e&#x017F;t, &#x017F;i corpori par e&#x017F;t. <hi rendition="#i">Sen. Controv</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Certi&#x017F;&#x017F;imum argumentum firmitatis &#x017F;uæ capit, &#x017F;i ad blanda<lb/>
nec it nec abducitur. <hi rendition="#i">Ep. 18</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Quia vitium non e&#x017F;t in rebus. <hi rendition="#i">Ep. 17</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nec tribuendum e&#x017F;t in&#x017F;onti naturæ.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Ignis enim hâc illâc palpitando di&#x017F;currit.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Quemadmodum flamma &#x017F;urgit in rectum, jacere ac deprimi<lb/>
non pote&#x017F;t non magis quàm quie&#x017F;cere. <hi rendition="#i">Sen. Ep. 39</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Pars c&#x0153;li con&#x017F;urgit, pars mergitur. <hi rendition="#i">Ep. 107</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Alius incertis &#x017F;ideribus cur&#x017F;us, &amp; variantur tempora.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Luna modo toto ore terris imminet, acce&#x017F;&#x017F;ionibus damnisque<lb/>
mirabilis, &#x017F;emper proximæ di&#x017F;&#x017F;imilis. <hi rendition="#i">Sen. Sua&#x017F;or</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Non vides quam diver&#x017F;us &#x017F;it habitus a&#x017F;cendentium &amp; de&#x017F;cen-<lb/>
dentium? Qui per pronum eunt, re&#x017F;upinant corpora, qui in ar-<lb/>
duum, incurvane. <hi rendition="#i">Ep. 123</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Bonam &#x017F;pem de te concipio: non di&#x017F;curris. <hi rendition="#i">Ep. 2</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Primum argumentum compo&#x017F;itæ mentis exi&#x017F;timo, po&#x017F;&#x017F;e con-<lb/>
&#x017F;i&#x017F;tere, &amp; &#x017F;ecum morari. <hi rendition="#i">Ibid</hi>.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch">6. Die</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[196/0296] ADIMARI 5. Die Schoͤne Hinckende. Muß dieſes Wunder-Bild/ der Abgott vieler Hertzen/ Auff ungewiſſem Grund ungleicher Pfeiler ſtehn? Was Pracht und Witz erhebt/ macht Demuth noch ſo ſchoͤn/ Was will uns denn an ihr derſelben Bildniß ſchmertzen? Pflegt nicht die Koͤnigin der goͤldnen Himmels-Kertzen Auch wechſels-weiſe ſich zu ſencken/ zu erhoͤhn? Der ſchoͤnen Venus Wirth/ Vulcan/ muß hinckend gehn: Man ſieht ſein ſchoͤnes Feur mit falſchen Springen ſchertzen. Vielleicht wird ſie dadurch/ Verliebte/ minder kuͤhn; Und waͤr auch dieſes nicht/ ſo hilfft doch ſolcher Mangel/ Daß ſie euch nicht ſo bald kan aus den Augen fliehn. Das kleinſte Theil der Welt ſieht die zwey Himmels-Angel In gleichem Stande ruhn; ie mehr ſich einer neigt/ Jemehr ſein Gegentheil dort in die Hoͤhe ſteigt. Nullum habile membrum eſt, ſi corpori par eſt. Sen. Controv. Certiſſimum argumentum firmitatis ſuæ capit, ſi ad blanda nec it nec abducitur. Ep. 18. Quia vitium non eſt in rebus. Ep. 17. Nec tribuendum eſt inſonti naturæ. Ignis enim hâc illâc palpitando diſcurrit. Quemadmodum flamma ſurgit in rectum, jacere ac deprimi non poteſt non magis quàm quieſcere. Sen. Ep. 39. Pars cœli conſurgit, pars mergitur. Ep. 107. Alius incertis ſideribus curſus, & variantur tempora. Luna modo toto ore terris imminet, acceſſionibus damnisque mirabilis, ſemper proximæ diſſimilis. Sen. Suaſor. Non vides quam diverſus ſit habitus aſcendentium & deſcen- dentium? Qui per pronum eunt, reſupinant corpora, qui in ar- duum, incurvane. Ep. 123. Bonam ſpem de te concipio: non diſcurris. Ep. 2. Primum argumentum compoſitæ mentis exiſtimo, poſſe con- ſiſtere, & ſecum morari. Ibid. 6. Die

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/296
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 196. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/296>, abgerufen am 17.05.2024.