Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696].

Bild:
<< vorherige Seite
Die nach den Rettungs-Bergen
habent in manus Dominorum suorum. Et qvales an-
cillas? Qvae oculos habent in manus Dominae suae:
qvoadusq; misereatur Domina earum. Qvi sunt isti ser-
vi & ancillae, qvae sic habent oculos in manus Domino-
rum suorum: nisi, qvi jubentur caedi? Oculi nostri ad
DOMINUM DEUM nostrum, qvoadusq; misereatur
nostri. Qvomodo? Sicut oculi servorum in manus Domi-
norum suorum, & sicut oculi ancillae in manus Domi-
nae suae. Ergo & illi & illae, qvoadusq; misereatur vel
Dominus, vel Domina. Fac ergo, aliqvem Dominum
jussisse servum suum caedi. Vapulat servus, sentit pla-
garum dolores: attendit ad manus Domini sui, qvoad-
usq; dicat: parce. Manum enim ipsam potestatem dicit.
Ergo qvid dicimus, fratres? Jussit nos caedi Dominus
noster & Domina nostra. Sapientia DEI jussit nos caedi:
& in hac vita vapulamus: & tota ista vita mortalis pla-
ga nostra est.

Beydes hat hier stat: inmassen David so nach den
Bergen siehet: daß er sich von dannen auch der Hülffe
versiehet/ und darumb Ansuchung thut. Jch/ sagt er/
hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von
welchen mir Hülffe kömmet.
Was sind aber
das vor Berge? Die/ so er selbst bemercket/ wenn er
spricht: Meine Hülffe kommet von dem
HERRN etc.
Die Worte brauchen keinen weitläuff-
tigen Commentarium: weil sie klar gnug sind. Denn
woher Davids Hülffe kömmt/ das sind die Berge/ da-

hin
Die nach den Rettungs-Bergen
habent in manus Dominorum ſuorum. Et qvales an-
cillas? Qvæ oculos habent in manus Dominæ ſuæ:
qvoadusq; miſereatur Domina earum. Qvi ſunt iſti ſer-
vi & ancillæ, qvæ ſic habent oculos in manus Domino-
rum ſuorum: niſi, qvi jubentur cædi? Oculi noſtri ad
DOMINUM DEUM noſtrum, qvoadusq; miſereatur
noſtri. Qvomodo? Sicut oculi ſervorum in manus Domi-
norum ſuorum, & ſicut oculi ancillæ in manus Domi-
næ ſuæ. Ergò & illi & illæ, qvoadusq; miſereatur vel
Dominus, vel Domina. Fac ergò, aliqvem Dominum
juſſiſſe ſervum ſuum cædi. Vapulat ſervus, ſentit pla-
garum dolores: attendit ad manus Domini ſui, qvoad-
usq; dicat: parce. Manum enim ipſam poteſtatem dicit.
Ergò qvid dicimus, fratres? Juſſit nos cædi Dominus
noſter & Domina noſtra. Sapientia DEI juſſit nos cædi:
& in hac vita vapulamus: & tota iſta vita mortalis pla-
ga noſtra eſt.

Beydes hat hier ſtat: inmaſſen David ſo nach den
Bergen ſiehet: daß er ſich von dannen auch der Huͤlffe
verſiehet/ und darumb Anſuchung thut. Jch/ ſagt er/
hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von
welchen mir Huͤlffe koͤmmet.
Was ſind aber
das vor Berge? Die/ ſo er ſelbſt bemercket/ wenn er
ſpricht: Meine Huͤlffe kommet von dem
HERRN ꝛc.
Die Worte brauchen keinen weitlaͤuff-
tigen Commentarium: weil ſie klar gnug ſind. Denn
woher Davids Huͤlffe koͤmmt/ das ſind die Berge/ da-

hin
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <cit>
              <quote>
                <pb facs="#f0028" n="28"/>
                <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Die nach den Rettungs-Bergen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">habent in manus Dominorum &#x017F;uorum. Et qvales an-<lb/>
cillas? Qvæ oculos habent in manus Dominæ &#x017F;uæ:<lb/>
qvoadusq; mi&#x017F;ereatur Domina earum. Qvi &#x017F;unt i&#x017F;ti &#x017F;er-<lb/>
vi &amp; ancillæ, qvæ &#x017F;ic habent oculos in manus Domino-<lb/>
rum &#x017F;uorum: ni&#x017F;i, qvi jubentur cædi<hi rendition="#i">?</hi> Oculi no&#x017F;tri ad<lb/>
DOMINUM DEUM no&#x017F;trum, qvoadusq; mi&#x017F;ereatur<lb/>
no&#x017F;tri. Qvomodo? Sicut oculi &#x017F;ervorum in manus Domi-<lb/>
norum &#x017F;uorum, &amp; &#x017F;icut oculi ancillæ in manus Domi-<lb/>&#x017F;uæ. Ergò &amp; illi &amp; illæ, qvoadusq; mi&#x017F;ereatur vel<lb/>
Dominus, vel Domina. Fac ergò, aliqvem Dominum<lb/>
ju&#x017F;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ervum &#x017F;uum cædi. Vapulat &#x017F;ervus, &#x017F;entit pla-<lb/>
garum dolores: attendit ad manus Domini &#x017F;ui, qvoad-<lb/>
usq; dicat: parce. Manum enim ip&#x017F;am pote&#x017F;tatem dicit.<lb/>
Ergò qvid dicimus, fratres? Ju&#x017F;&#x017F;it nos cædi Dominus<lb/>
no&#x017F;ter &amp; Domina no&#x017F;tra. Sapientia DEI ju&#x017F;&#x017F;it nos cædi:<lb/>
&amp; in hac vita vapulamus: &amp; tota i&#x017F;ta vita mortalis pla-<lb/>
ga no&#x017F;tra e&#x017F;t.</hi> </quote>
              <bibl/>
            </cit><lb/>
            <p>Beydes hat hier &#x017F;tat: inma&#x017F;&#x017F;en David &#x017F;o nach den<lb/>
Bergen &#x017F;iehet: daß er &#x017F;ich von dannen auch der Hu&#x0364;lffe<lb/>
ver&#x017F;iehet/ und darumb An&#x017F;uchung thut. <hi rendition="#fr">Jch/</hi> &#x017F;agt er/<lb/><hi rendition="#fr">hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von<lb/>
welchen mir Hu&#x0364;lffe ko&#x0364;mmet.</hi> Was &#x017F;ind aber<lb/>
das vor Berge? Die/ &#x017F;o er &#x017F;elb&#x017F;t bemercket/ wenn er<lb/>
&#x017F;pricht: <hi rendition="#fr">Meine Hu&#x0364;lffe kommet von dem<lb/>
HERRN &#xA75B;c.</hi> Die Worte brauchen keinen weitla&#x0364;uff-<lb/>
tigen <hi rendition="#aq">Commentarium:</hi> weil &#x017F;ie klar gnug &#x017F;ind. Denn<lb/>
woher Davids Hu&#x0364;lffe ko&#x0364;mmt/ das &#x017F;ind die Berge/ da-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">hin</fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[28/0028] Die nach den Rettungs-Bergen habent in manus Dominorum ſuorum. Et qvales an- cillas? Qvæ oculos habent in manus Dominæ ſuæ: qvoadusq; miſereatur Domina earum. Qvi ſunt iſti ſer- vi & ancillæ, qvæ ſic habent oculos in manus Domino- rum ſuorum: niſi, qvi jubentur cædi? Oculi noſtri ad DOMINUM DEUM noſtrum, qvoadusq; miſereatur noſtri. Qvomodo? Sicut oculi ſervorum in manus Domi- norum ſuorum, & ſicut oculi ancillæ in manus Domi- næ ſuæ. Ergò & illi & illæ, qvoadusq; miſereatur vel Dominus, vel Domina. Fac ergò, aliqvem Dominum juſſiſſe ſervum ſuum cædi. Vapulat ſervus, ſentit pla- garum dolores: attendit ad manus Domini ſui, qvoad- usq; dicat: parce. Manum enim ipſam poteſtatem dicit. Ergò qvid dicimus, fratres? Juſſit nos cædi Dominus noſter & Domina noſtra. Sapientia DEI juſſit nos cædi: & in hac vita vapulamus: & tota iſta vita mortalis pla- ga noſtra eſt. Beydes hat hier ſtat: inmaſſen David ſo nach den Bergen ſiehet: daß er ſich von dannen auch der Huͤlffe verſiehet/ und darumb Anſuchung thut. Jch/ ſagt er/ hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von welchen mir Huͤlffe koͤmmet. Was ſind aber das vor Berge? Die/ ſo er ſelbſt bemercket/ wenn er ſpricht: Meine Huͤlffe kommet von dem HERRN ꝛc. Die Worte brauchen keinen weitlaͤuff- tigen Commentarium: weil ſie klar gnug ſind. Denn woher Davids Huͤlffe koͤmmt/ das ſind die Berge/ da- hin

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/509978
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/509978/28
Zitationshilfe: Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696], S. 28. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/509978/28>, abgerufen am 26.04.2024.