Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

de benef. c. IX. Plurima beneficia ac ma-
xima in nos Deus confert, sine spe recipiendi:
quoniam nec ille collato eget; nec nos ei quid-
quam conferre possumus. Ergo beneficium
per se expetenda res est.

XVII. Quinta Conclusio.

Bona temporalia, quae ad esse &
conservari humani generis fa-
ciunt, largiturum se Deus de-
cre vit, universo humano gene-
ri ex aequo, intuitu indigentiae
humanae.

Nam, quia indigentes creaturas con-
dere decreverat, quae, ut in esse: ita & in
operari ab ejus omnipotentia depende-
rent; non poterat non decernere, eo-
rum indigentiam se sublevaturum esse, ut
Philosophorum verbo utar, concursu suo.
Neq enim inquit doctissimus Augustinus,
L IV. super Genes. ad lit. c. XII. Sicut stru-
cturam aedium, cum fabricaverit quis, abs-
cedit, atq illo cessante atq abscedente stat
opus ejus: itamundus vel ictu oculi stare po-
terit, si & Deus regimen sui subtraxerit.

Proinde

de benef. c. IX. Plurima beneficia ac ma-
xima in nos Deus confert, ſine ſpe recipiendi:
quoniam nec ille collato eget; nec nos ei quid-
quam conferre poſſumus. Ergo beneficium
per ſe expetenda res est.

XVII. Quinta Concluſio.

Bona temporalia, quæ ad eſſe &
conſervari humani generis fa-
ciunt, largiturum ſe Deus de-
cre vit, univerſo humano gene-
ri ex æquo, intuitu indigentiæ
humanæ.

Nam, quia indigentes creaturas con-
dere decreverat, quæ, ut in eſſe: ita & in
operari ab ejus omnipotentia depende-
rent; non poterat non decernere, eo-
rum indigentiam ſe ſublevaturum eſſe, ut
Philoſophorum verbo utar, concurſu ſuo.
Neq́ enim inquit doctiſſimus Auguſtinus,
L IV. ſuper Geneſ. ad lit. c. XII. Sicut ſtru-
cturam ædium, cum fabricaverit quis, abs-
cedit, atq́ illo ceſſante atq́ abſcedente ſtat
opus ejus: itamundus vel ictu oculi ſtare po-
terit, ſi & Deus regimen ſui ſubtraxerit.

Proinde
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0562" n="482"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">de benef. c. IX. Plurima beneficia ac ma-<lb/>
xima in nos Deus confert, &#x017F;ine &#x017F;pe recipiendi:<lb/>
quoniam nec ille collato eget; nec nos ei quid-<lb/>
quam conferre po&#x017F;&#x017F;umus. Ergo beneficium<lb/>
per &#x017F;e expetenda res est.</hi> </hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">XVII. Quinta Conclu&#x017F;io.</hi> </p><lb/>
          <list>
            <item> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Bona temporalia, quæ ad e&#x017F;&#x017F;e &amp;<lb/>
con&#x017F;ervari humani generis fa-<lb/>
ciunt, largiturum &#x017F;e Deus de-<lb/>
cre vit, univer&#x017F;o humano gene-<lb/>
ri ex æquo, intuitu indigentiæ<lb/>
humanæ.</hi> </hi> </item>
          </list><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nam, quia indigentes creaturas con-<lb/>
dere decreverat, quæ, ut in e&#x017F;&#x017F;e: ita &amp; in<lb/>
operari ab ejus omnipotentia depende-<lb/>
rent; non poterat non decernere, eo-<lb/>
rum indigentiam &#x017F;e &#x017F;ublevaturum e&#x017F;&#x017F;e, ut<lb/>
Philo&#x017F;ophorum verbo utar, <hi rendition="#i">concur&#x017F;u</hi> &#x017F;uo.<lb/><hi rendition="#i">Neq&#x0301; enim</hi> inquit docti&#x017F;&#x017F;imus Augu&#x017F;tinus,<lb/><hi rendition="#i">L IV. &#x017F;uper Gene&#x017F;. ad lit. c. XII. Sicut &#x017F;tru-<lb/>
cturam ædium, cum fabricaverit quis, abs-<lb/>
cedit, atq&#x0301; illo ce&#x017F;&#x017F;ante atq&#x0301; ab&#x017F;cedente &#x017F;tat<lb/>
opus ejus: itamundus vel ictu oculi &#x017F;tare po-<lb/>
terit, &#x017F;i &amp; Deus regimen &#x017F;ui &#x017F;ubtraxerit.</hi></hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Proinde</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[482/0562] de benef. c. IX. Plurima beneficia ac ma- xima in nos Deus confert, ſine ſpe recipiendi: quoniam nec ille collato eget; nec nos ei quid- quam conferre poſſumus. Ergo beneficium per ſe expetenda res est. XVII. Quinta Concluſio. Bona temporalia, quæ ad eſſe & conſervari humani generis fa- ciunt, largiturum ſe Deus de- cre vit, univerſo humano gene- ri ex æquo, intuitu indigentiæ humanæ. Nam, quia indigentes creaturas con- dere decreverat, quæ, ut in eſſe: ita & in operari ab ejus omnipotentia depende- rent; non poterat non decernere, eo- rum indigentiam ſe ſublevaturum eſſe, ut Philoſophorum verbo utar, concurſu ſuo. Neq́ enim inquit doctiſſimus Auguſtinus, L IV. ſuper Geneſ. ad lit. c. XII. Sicut ſtru- cturam ædium, cum fabricaverit quis, abs- cedit, atq́ illo ceſſante atq́ abſcedente ſtat opus ejus: itamundus vel ictu oculi ſtare po- terit, ſi & Deus regimen ſui ſubtraxerit. Proinde

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/562
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 482. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/562>, abgerufen am 05.05.2024.