Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

in tempore communicat hominibus bo-
na temporalia animi, corporis, fortunae.
Ergo ab aeterno communicaturum se ea-
dem decrevit. Inde est Theologorum
haec regula: Decretum Dei, & executio
ejus decreti, exquisitissime conveniunt; ni-
hil est in Dei opere, quod non fuerit in de-
ereto; & nihil fuit in decreto, quod non se-
quitur in opere.

V. An vero id ipsum facere decreve-
rit, motus aliquo quasi incentivo, dispi-
ciendum est. Sed cum & hoc dupliciter
intelligi possit, nempe I. an id facturum
se decreverit, stimulante aliquo, ut sic di-
cam, incitamento intra se: an vero II. ali-
quo extra se? distincte res expedienda
est.

VI. Id certum est: misericordiam ejus
movisse eum ad hanc bonorum tempo-
ralium communicationem, quae miseri-
cordia inipso Deo est, utpote
tautoti
cum essentia ejus, concepta tamen sub ra-
tione benevoli affectus, quo ferebatur
erga genus humanum. Quo enim quid-
quam perfectius est in bonitate: hoc sui

etiam

in tempore communicat hominibus bo-
na temporalia animi, corporis, fortunæ.
Ergo ab æterno communicaturum ſe ea-
dem decrevit. Inde eſt Theologorum
hæc regula: Decretum Dei, & executio
ejus decreti, exquiſitiſſimè conveniunt; ni-
hil est in Dei opere, quod non fuerit in de-
ereto; & nihil fuit in decreto, quod non ſe-
quitur in opere.

V. An verò id ipſum facere decreve-
rit, motus aliquo quaſi incentivo, diſpi-
ciendum eſt. Sed cùm & hoc dupliciter
intelligi poſſit, nempe I. an id facturum
ſe decreverit, ſtimulante aliquo, ut ſic di-
cam, incitamento intra ſe: an verò II. ali-
quo extra ſe? diſtinctè res expedienda
eſt.

VI. Id certum eſt: miſericordiam ejus
moviſſe eum ad hanc bonorum tempo-
ralium communicationem, quæ miſeri-
cordia inipſo Deo eſt, utpote
ταυτότι
cum eſſentia ejus, conceptâ tamen ſub ra-
tione benevoli affectus, quo ferebatur
erga genus humanum. Quò enim quid-
quam perfectius eſt in bonitate: hoc ſui

etiam
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0548" n="468"/> <hi rendition="#aq">in tempore communicat hominibus bo-<lb/>
na temporalia animi, corporis, fortunæ.<lb/>
Ergo ab æterno communicaturum &#x017F;e ea-<lb/>
dem decrevit. Inde e&#x017F;t Theologorum<lb/>
hæc regula: <hi rendition="#i">Decretum Dei, &amp; executio<lb/>
ejus decreti, exqui&#x017F;iti&#x017F;&#x017F;imè conveniunt; ni-<lb/>
hil est in Dei opere, quod non fuerit in de-<lb/>
ereto; &amp; nihil fuit in decreto, quod non &#x017F;e-<lb/>
quitur in opere.</hi></hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">V. An verò id ip&#x017F;um facere decreve-<lb/>
rit, motus aliquo qua&#x017F;i incentivo, di&#x017F;pi-<lb/>
ciendum e&#x017F;t. Sed cùm &amp; hoc dupliciter<lb/>
intelligi po&#x017F;&#x017F;it, nempe I. an id facturum<lb/>
&#x017F;e decreverit, &#x017F;timulante aliquo, ut &#x017F;ic di-<lb/>
cam, incitamento <hi rendition="#i">intra &#x017F;e:</hi> an verò II. ali-<lb/>
quo <hi rendition="#i">extra &#x017F;e?</hi> di&#x017F;tinctè res expedienda<lb/>
e&#x017F;t.</hi> </p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">VI. Id certum e&#x017F;t: mi&#x017F;ericordiam ejus<lb/>
movi&#x017F;&#x017F;e eum ad hanc bonorum tempo-<lb/>
ralium communicationem, quæ mi&#x017F;eri-<lb/>
cordia inip&#x017F;o Deo e&#x017F;t, utpote</hi> &#x03C4;&#x03B1;&#x03C5;&#x03C4;&#x03CC;&#x03C4;&#x03B9;<lb/><hi rendition="#aq">cum e&#x017F;&#x017F;entia ejus, conceptâ tamen &#x017F;ub ra-<lb/>
tione benevoli affectus, quo ferebatur<lb/>
erga genus humanum. Quò enim quid-<lb/>
quam perfectius e&#x017F;t in bonitate: hoc &#x017F;ui</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">etiam</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[468/0548] in tempore communicat hominibus bo- na temporalia animi, corporis, fortunæ. Ergo ab æterno communicaturum ſe ea- dem decrevit. Inde eſt Theologorum hæc regula: Decretum Dei, & executio ejus decreti, exquiſitiſſimè conveniunt; ni- hil est in Dei opere, quod non fuerit in de- ereto; & nihil fuit in decreto, quod non ſe- quitur in opere. V. An verò id ipſum facere decreve- rit, motus aliquo quaſi incentivo, diſpi- ciendum eſt. Sed cùm & hoc dupliciter intelligi poſſit, nempe I. an id facturum ſe decreverit, ſtimulante aliquo, ut ſic di- cam, incitamento intra ſe: an verò II. ali- quo extra ſe? diſtinctè res expedienda eſt. VI. Id certum eſt: miſericordiam ejus moviſſe eum ad hanc bonorum tempo- ralium communicationem, quæ miſeri- cordia inipſo Deo eſt, utpote ταυτότι cum eſſentia ejus, conceptâ tamen ſub ra- tione benevoli affectus, quo ferebatur erga genus humanum. Quò enim quid- quam perfectius eſt in bonitate: hoc ſui etiam

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/548
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 468. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/548>, abgerufen am 04.05.2024.