Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

Das Sechste Capitel.
Weil er von gantzem Herzen den
HErren förchtete gab ihm GOtt
Gnade für Salmanasser dem Kö-
nige zu Assyrien/ daß er ihm erlaubt/
frey zu gehen wo er hin wolte/ und
ausrichten was er zu tuhn hatte/
steht
in seinem Büchlein im I. 13. 14. Der ge-
lehrte und wolbelesene (*) Sanctius schreibt
gar schön darüber: Hinc apparet divinae
providentiae atque dispositionis admi-
randa suavitas, quae illam Regi idolola-
trae ac barbaro mentem injecit, ut Tobiae
opes largiretur ingentes, quas in paupe-
res amice conferret; & facultatem, ut
quocunque vellet, liber abiret, ut ea ra-
tione fratrum suorum inopiam levaret,
& labentes jam, gentilium quotidiano
congressu, in patria religione conserva-
ret.
Das ist/ daher sihet man die wun-
derbare Süssigkeit der Göttlichen

providenz und Anweisung/ die
dem/ sonst abgöttischen/ König einen

sol-
(*) Casp. Sanctius in Tob. c. I. v. XV.
n. 26. p. m. 148.
G vij

Das Sechſte Capitel.
Weil er von gantzem Herzen den
HErꝛen foͤrchtete gab ihm GOtt
Gnade fuͤr Salmanaſſer dem Koͤ-
nige zu Aſſyrien/ daß er ihm erlaubt/
frey zu gehen wo er hin wolte/ und
ausrichten was er zu tuhn hatte/
ſteht
in ſeinem Buͤchlein im I. 13. 14. Der ge-
lehrte und wolbeleſene (*) Sanctius ſchreibt
gar ſchoͤn daruͤber: Hinc apparet divinæ
providentiæ atque diſpoſitionis admi-
randa ſuavitas, quæ illam Regi idolola-
træ ac barbaro mentem injecit, ut Tobiæ
opes largiretur ingentes, quas in paupe-
res amicè conferret; & facultatem, ut
quocunq́ue vellet, liber abiret, ut eâ ra-
tione fratrum ſuorum inopiam levaret,
& labentes jam, gentilium quotidiano
congreſſu, in patria religione conſerva-
ret.
Das iſt/ daher ſihet man die wun-
derbare Süſſigkeit der Goͤttlichen

providenz und Anweiſung/ die
dem/ ſonſt abgoͤttiſchen/ Koͤnig einen

ſol-
(*) Caſp. Sanctius in Tob. c. I. v. XV.
n. 26. p. m. 148.
G vij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0225" n="157"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Das Sech&#x017F;te Capitel.</hi></fw><lb/><hi rendition="#fr">Weil er von gantzem Herzen den<lb/>
HEr&#xA75B;en fo&#x0364;rchtete gab ihm GOtt<lb/>
Gnade fu&#x0364;r Salmana&#x017F;&#x017F;er dem Ko&#x0364;-<lb/>
nige zu A&#x017F;&#x017F;yrien/ daß er ihm erlaubt/<lb/>
frey zu gehen wo er hin wolte/ und<lb/>
ausrichten was er zu tuhn hatte/</hi> &#x017F;teht<lb/>
in &#x017F;einem Bu&#x0364;chlein im <hi rendition="#aq">I.</hi> 13. 14. Der ge-<lb/>
lehrte und wolbele&#x017F;ene <note place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ca&#x017F;p. Sanctius in Tob. c. I. v. XV.<lb/>
n. 26. p. m. 148.</hi></hi></note> <hi rendition="#aq">Sanctius</hi> &#x017F;chreibt<lb/>
gar &#x017F;cho&#x0364;n daru&#x0364;ber: <hi rendition="#aq">Hinc apparet divinæ<lb/>
providentiæ atque di&#x017F;po&#x017F;itionis admi-<lb/>
randa &#x017F;uavitas, quæ illam Regi idolola-<lb/>
træ ac barbaro mentem injecit, ut Tobiæ<lb/>
opes largiretur ingentes, quas in paupe-<lb/>
res amicè conferret; &amp; facultatem, ut<lb/>
quocunq&#x0301;ue vellet, liber abiret, ut eâ ra-<lb/>
tione fratrum &#x017F;uorum inopiam levaret,<lb/>
&amp; labentes jam, gentilium quotidiano<lb/>
congre&#x017F;&#x017F;u, in patria religione con&#x017F;erva-<lb/>
ret.</hi> Das i&#x017F;t/ <hi rendition="#fr">daher &#x017F;ihet man die wun-<lb/>
derbare Sü&#x017F;&#x017F;igkeit der Go&#x0364;ttlichen</hi><lb/><hi rendition="#aq">providenz</hi> <hi rendition="#fr">und Anwei&#x017F;ung/ die<lb/>
dem/ &#x017F;on&#x017F;t abgo&#x0364;tti&#x017F;chen/ Ko&#x0364;nig einen</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">G vij</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#fr">&#x017F;ol-</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[157/0225] Das Sechſte Capitel. Weil er von gantzem Herzen den HErꝛen foͤrchtete gab ihm GOtt Gnade fuͤr Salmanaſſer dem Koͤ- nige zu Aſſyrien/ daß er ihm erlaubt/ frey zu gehen wo er hin wolte/ und ausrichten was er zu tuhn hatte/ ſteht in ſeinem Buͤchlein im I. 13. 14. Der ge- lehrte und wolbeleſene (*) Sanctius ſchreibt gar ſchoͤn daruͤber: Hinc apparet divinæ providentiæ atque diſpoſitionis admi- randa ſuavitas, quæ illam Regi idolola- træ ac barbaro mentem injecit, ut Tobiæ opes largiretur ingentes, quas in paupe- res amicè conferret; & facultatem, ut quocunq́ue vellet, liber abiret, ut eâ ra- tione fratrum ſuorum inopiam levaret, & labentes jam, gentilium quotidiano congreſſu, in patria religione conſerva- ret. Das iſt/ daher ſihet man die wun- derbare Süſſigkeit der Goͤttlichen providenz und Anweiſung/ die dem/ ſonſt abgoͤttiſchen/ Koͤnig einen ſol- (*) Caſp. Sanctius in Tob. c. I. v. XV. n. 26. p. m. 148. G vij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/225
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 157. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/225>, abgerufen am 29.03.2024.