Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Vierdter Theil. Halle, 1725.

Bild:
<< vorherige Seite

uti clavem absolventem ipse unus adhibere debet pastor Ecclesiae, ita etiam clavem ligantem adhibere debet ipse unus, sicubi incorrigibilis aliquis fuerit ex suis parochianis. Habet quidem unus quisque pastorum & ministrorum Ecclesiae hanc potestatem, ut ligare possit & retinere peccata, sed illa potestas non est ab eo solo propria autoritate exercenda &c. Sunt inter ministros Ecclesiae nonnulli tam protervi, ut potestate clavium in vindictam utantur, sic ubi a Parochiano uno vel altero levi aliqua injuria affecti vel damnum in re familiari passi fuerint. Protinus tum insurgunt illi, & vel ex suggestu mirum in modum & sine modo paratragoediantur, multisque suos, quos sibi fingunt nonnunquam, adversarios, persequuntur execrationibus, vel etiam, ubi sua confessi fuerint illi, aut confiteri adhuc velint, peccata, non dimittunt tantum sine absolutione, sine solatio, sed etiam diras iis dicunt & damnationem aeternam annunciant. Ziegl. de Superint. c. 17. §. 10. & 11. Etsi vero Pastores in tali casu ad Superintendentem suum amandenter &c. Superintendens tamen nec ipse quidem potestatem habet arcendi aliquem ab usu sacramentorum &c. Hac ratione fibula injecta fuit infrunitae pastorum licentiae, qui clavium potestate abutuntur & propter res temporales miseris peccatoribus absolutionem saepenumero denegant ibid. §. 16. & 17. Das letzte und daß auch nicht einmahl denen Superintendenten zu stehe nach eigenen Gutdüncken jemand von dem Abendmahl auszuschliessen, noch solches denen Pfarrern die unter ihnen sind, zu vergönnen, führet er gantz weitläufftig eod. tract. cap. 18. integro aus, ja er bemerckt gantz wohl, daß auch die Consistoria in dergleichen Fällen sich nicht übereilen sollen, und meldet d. c. 18. §. 16. & 17. quod excommunicatio comitantes plerumque habeat poenas civiles, quas vel augere vel minuere, vel moderari est summae civilis potestatis &c. Et haec est ratio, quod excommunicandi exercitium sibi vindicaverit Princeps & inter reservata sua retulerit, neque commune esse voluerit Consistoriis. Adde Conring. ad Lamp. Part. 1. §. 27. Unter denen Sächsischen Constitutionibus, die Ziegler an besagten Orten häufig anführet, sind folgende die merckwürdigsten. Denn also ist in der Constitution von beyden Consistoriis n. 10. §. fin. zu lesen. Desgleichen sollen auch die Consistorialen selbst keines weges Macht haben, den Bann wider jemand zu erkennen, noch darvon zu absolviren, sondern dißfalls des Synodi bey unsern Ober-Consistorio Erkäntnüß erwarten und desselben Be-

uti clavem absolventem ipse unus adhibere debet pastor Ecclesiae, ita etiam clavem ligantem adhibere debet ipse unus, sicubi incorrigibilis aliquis fuerit ex suis parochianis. Habet quidem unus quisque pastorum & ministrorum Ecclesiae hanc potestatem, ut ligare possit & retinere peccata, sed illa potestas non est ab eo solo propria autoritate exercenda &c. Sunt inter ministros Ecclesiae nonnulli tam protervi, ut potestate clavium in vindictam utantur, sic ubi a Parochiano uno vel altero levi aliqua injuria affecti vel damnum in re familiari passi fuerint. Protinus tum insurgunt illi, & vel ex suggestu mirum in modum & sine modo paratragoediantur, multisque suos, quos sibi fingunt nonnunquam, adversarios, persequuntur execrationibus, vel etiam, ubi sua confessi fuerint illi, aut confiteri adhuc velint, peccata, non dimittunt tantum sine absolutione, sine solatio, sed etiam diras iis dicunt & damnationem aeternam annunciant. Ziegl. de Superint. c. 17. §. 10. & 11. Etsi vero Pastores in tali casu ad Superintendentem suum amandenter &c. Superintendens tamen nec ipse quidem potestatem habet arcendi aliquem ab usu sacramentorum &c. Hac ratione fibula injecta fuit infrunitae pastorum licentiae, qui clavium potestate abutuntur & propter res temporales miseris peccatoribus absolutionem saepenumero denegant ibid. §. 16. & 17. Das letzte und daß auch nicht einmahl denen Superintendenten zu stehe nach eigenen Gutdüncken jemand von dem Abendmahl auszuschliessen, noch solches denen Pfarrern die unter ihnen sind, zu vergönnen, führet er gantz weitläufftig eod. tract. cap. 18. integro aus, ja er bemerckt gantz wohl, daß auch die Consistoria in dergleichen Fällen sich nicht übereilen sollen, und meldet d. c. 18. §. 16. & 17. quod excommunicatio comitantes plerumque habeat poenas civiles, quas vel augere vel minuere, vel moderari est summae civilis potestatis &c. Et haec est ratio, quod excommunicandi exercitium sibi vindicaverit Princeps & inter reservata sua retulerit, neque commune esse voluerit Consistoriis. Adde Conring. ad Lamp. Part. 1. §. 27. Unter denen Sächsischen Constitutionibus, die Ziegler an besagten Orten häufig anführet, sind folgende die merckwürdigsten. Denn also ist in der Constitution von beyden Consistoriis n. 10. §. fin. zu lesen. Desgleichen sollen auch die Consistorialen selbst keines weges Macht haben, den Bann wider jemand zu erkennen, noch darvon zu absolviren, sondern dißfalls des Synodi bey unsern Ober-Consistorio Erkäntnüß erwarten und desselben Be-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0152" n="144"/>
uti clavem                      absolventem ipse unus adhibere debet pastor Ecclesiae, ita etiam clavem ligantem                      adhibere debet ipse unus, sicubi incorrigibilis aliquis fuerit ex suis                      parochianis. Habet quidem unus quisque pastorum &amp; ministrorum Ecclesiae hanc                      potestatem, ut ligare possit &amp; retinere peccata, sed illa potestas non est                      ab eo solo propria autoritate exercenda &amp;c. Sunt inter ministros Ecclesiae                      nonnulli tam protervi, ut potestate clavium in vindictam utantur, sic ubi a                      Parochiano uno vel altero levi aliqua injuria affecti vel damnum in re familiari                      passi fuerint. Protinus tum insurgunt illi, &amp; vel ex suggestu mirum in modum                      &amp; sine modo paratragoediantur, multisque suos, quos sibi fingunt nonnunquam,                      adversarios, persequuntur execrationibus, vel etiam, ubi sua confessi fuerint                      illi, aut confiteri adhuc velint, peccata, non dimittunt tantum sine                      absolutione, sine solatio, sed etiam diras iis dicunt &amp; damnationem aeternam                      annunciant. Ziegl. <hi rendition="#i">de Superint. c. 17. §. 10. &amp; 11.</hi> Etsi vero Pastores in tali casu ad Superintendentem suum amandenter &amp;c.                      Superintendens tamen nec ipse quidem potestatem habet arcendi aliquem ab usu                      sacramentorum &amp;c. Hac ratione fibula injecta fuit infrunitae pastorum                      licentiae, qui clavium potestate abutuntur &amp; propter res temporales miseris                      peccatoribus absolutionem saepenumero denegant <hi rendition="#i">ibid. §. 16.                          &amp; 17.</hi> Das letzte und daß auch nicht einmahl denen Superintendenten                      zu stehe nach eigenen Gutdüncken jemand von dem Abendmahl auszuschliessen, noch                      solches denen Pfarrern die unter ihnen sind, zu vergönnen, führet er gantz                      weitläufftig <hi rendition="#i">eod. tract. cap. 18. integro</hi> aus, ja er                      bemerckt gantz wohl, daß auch die Consistoria in dergleichen Fällen sich nicht                      übereilen sollen, und meldet <hi rendition="#i">d. c. 18. §. 16. &amp; 17.</hi> quod excommunicatio comitantes plerumque habeat <hi rendition="#i">poenas                          civiles</hi>, quas vel augere vel minuere, vel moderari est summae civilis                      potestatis &amp;c. Et haec est ratio, quod excommunicandi exercitium sibi                      vindicaverit Princeps &amp; <hi rendition="#i">inter reservata</hi> sua                      retulerit, neque commune esse voluerit Consistoriis. Adde Conring. <hi rendition="#i">ad Lamp. Part. 1. §. 27.</hi> Unter denen Sächsischen                      Constitutionibus, die Ziegler an besagten Orten häufig anführet, sind folgende                      die merckwürdigsten. Denn also ist in der <hi rendition="#i">Constitution</hi> von beyden <hi rendition="#i">Consistoriis n. 10. §. fin.</hi> zu lesen.                      Desgleichen sollen auch die <hi rendition="#i">Consistorial</hi>en selbst keines                      weges Macht haben, den Bann wider jemand zu erkennen, noch darvon zu <hi rendition="#i">absolvir</hi>en, sondern dißfalls des <hi rendition="#i">Synodi</hi> bey unsern Ober-<hi rendition="#i">Consistorio</hi> Erkäntnüß                      erwarten und desselben Be-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[144/0152] uti clavem absolventem ipse unus adhibere debet pastor Ecclesiae, ita etiam clavem ligantem adhibere debet ipse unus, sicubi incorrigibilis aliquis fuerit ex suis parochianis. Habet quidem unus quisque pastorum & ministrorum Ecclesiae hanc potestatem, ut ligare possit & retinere peccata, sed illa potestas non est ab eo solo propria autoritate exercenda &c. Sunt inter ministros Ecclesiae nonnulli tam protervi, ut potestate clavium in vindictam utantur, sic ubi a Parochiano uno vel altero levi aliqua injuria affecti vel damnum in re familiari passi fuerint. Protinus tum insurgunt illi, & vel ex suggestu mirum in modum & sine modo paratragoediantur, multisque suos, quos sibi fingunt nonnunquam, adversarios, persequuntur execrationibus, vel etiam, ubi sua confessi fuerint illi, aut confiteri adhuc velint, peccata, non dimittunt tantum sine absolutione, sine solatio, sed etiam diras iis dicunt & damnationem aeternam annunciant. Ziegl. de Superint. c. 17. §. 10. & 11. Etsi vero Pastores in tali casu ad Superintendentem suum amandenter &c. Superintendens tamen nec ipse quidem potestatem habet arcendi aliquem ab usu sacramentorum &c. Hac ratione fibula injecta fuit infrunitae pastorum licentiae, qui clavium potestate abutuntur & propter res temporales miseris peccatoribus absolutionem saepenumero denegant ibid. §. 16. & 17. Das letzte und daß auch nicht einmahl denen Superintendenten zu stehe nach eigenen Gutdüncken jemand von dem Abendmahl auszuschliessen, noch solches denen Pfarrern die unter ihnen sind, zu vergönnen, führet er gantz weitläufftig eod. tract. cap. 18. integro aus, ja er bemerckt gantz wohl, daß auch die Consistoria in dergleichen Fällen sich nicht übereilen sollen, und meldet d. c. 18. §. 16. & 17. quod excommunicatio comitantes plerumque habeat poenas civiles, quas vel augere vel minuere, vel moderari est summae civilis potestatis &c. Et haec est ratio, quod excommunicandi exercitium sibi vindicaverit Princeps & inter reservata sua retulerit, neque commune esse voluerit Consistoriis. Adde Conring. ad Lamp. Part. 1. §. 27. Unter denen Sächsischen Constitutionibus, die Ziegler an besagten Orten häufig anführet, sind folgende die merckwürdigsten. Denn also ist in der Constitution von beyden Consistoriis n. 10. §. fin. zu lesen. Desgleichen sollen auch die Consistorialen selbst keines weges Macht haben, den Bann wider jemand zu erkennen, noch darvon zu absolviren, sondern dißfalls des Synodi bey unsern Ober-Consistorio Erkäntnüß erwarten und desselben Be-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725/152
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Vierdter Theil. Halle, 1725, S. 144. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725/152>, abgerufen am 08.05.2024.