Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

que passim Judaeos, Muhammedanos, Pontificios, Socinianos, &c. quod non ideo fit, ac si ipsos Atheismi stricte sic dicti postulemus, sed quod illi aliud licet agentes & diversa intentione excitati arma atheis subministrent, adeoque de Atheismo participent vel (si mavis) ipsi communicent; quae enim illi ad suam adstruendam superstitionem vel heterodoxiam invenerunt ea hi ad convellendam veritatem religionis Christianae, imo omnis arripiunt. Quam avide e. g. excipiunt Athei libr. Gretserianum: Unde probas verbum DEI esso verbum DEI? quam pronis ulnis amplectuntur Judaeos & Socinianos, Quod & incaute a lii fecere.Christi divinitatem & satisfactionem secum explodentes? Ita & Cartesius, ipse licet Atheis non temere accensendus, hypothesibus tamen quibusdam sublestis mirum in modum Atheis gratificatus est. Phil. a Limborg e Remonstrantibus nuper edidit Amicam collationem cum erudito Jadaeo de veritate religionis Christionae, quam Athei in Belgio & Anglia magno cum applausu excepisse feruntur. Nam quae Judaeus contra miracula Christi exceperat, ipse non pessima quidem intentione at eventu non optimo [fremdsprachliches Material] in miracula Mosaica retorsit p. 151. s. qua ratione uti Christi autoritas per Judaeum, ita Mosis autoritas per Limborgium infirmari visa est.

Modus procedendi & methodus contra atheos.

Verum cum ita hostes nostros lciamus, jam acies contra ipsos instruendae & copiae educendae sunt. Commodissima vero docendi ratio hic nobis visa est, quae procedit per QVAESTIONES, quas juxta seriem Systematis Theologici digessimus, nisi ubi hostium ratio forte orbitam deserere postulavit. Posset enim quis cavillari, quare in quaestionibus nostris Atheisticis v. c. doctrinam de existentia DEI a loco de DEO Triuno divellamus, cum in bene constituta methodo homogena veniant aggreganda: sed qui penitius rationem instituti nostri inspicere voluerit, quod scil. non condamus Systema Theologiae ut sic, sed Elenchum [fremdsprachliches Material] Atheisticae, facile nos ab [fremdsprachliches Material] culpa absolvet. Nostro enim judicio cum Atheis commodius agi nequit, quam si ante omnia probetur existentia DEI, creatoris & gubernatoris universi: deinde evincatur existentia religionis sive obligatio creaturae rationalis ad cultum DEI, tum ex instinctu naturali gratitudinis benefactori suo debitae, quam scil. athei ipsi a suis beneficiariis exigunt & omissam toto animo detastantur; tum ex morsu conscientiae, quae dictitat numen laesum & iratum esse timendum & placandum; quam obli-

que passim Judaeos, Muhammedanos, Pontificios, Socinianos, &c. quod non ideo fit, ac si ipsos Atheismi stricte sic dicti postulemus, sed quod illi aliud licet agentes & diversa intentione excitati arma atheis subministrent, adeoque de Atheismo participent vel (si mavis) ipsi communicent; quae enim illi ad suam adstruendam superstitionem vel heterodoxiam invenerunt ea hi ad convellendam veritatem religionis Christianae, imo omnis arripiunt. Quam avide e. g. excipiunt Athei libr. Gretserianum: Unde probas verbum DEI esso verbum DEI? quam pronis ulnis amplectuntur Judaeos & Socinianos, Quod & incaute a lii fecere.Christi divinitatem & satisfactionem secum explodentes? Ita & Cartesius, ipse licet Atheis non temere accensendus, hypothesibus tamen quibusdam sublestis mirum in modum Atheis gratificatus est. Phil. a Limborg e Remonstrantibus nuper edidit Amicam collationem cum erudito Jadaeo de veritate religionis Christionae, quam Athei in Belgio & Anglia magno cum applausu excepisse feruntur. Nam quae Judaeus contra miracula Christi exceperat, ipse non pessima quidem intentione at eventu non optimo [fremdsprachliches Material] in miracula Mosaica retorsit p. 151. s. qua ratione uti Christi autoritas per Judaeum, ita Mosis autoritas per Limborgium infirmari visa est.

Modus procedendi & methodus contra atheos.

Verum cum ita hostes nostros lciamus, jam acies contra ipsos instruendae & copiae educendae sunt. Commodissima vero docendi ratio hic nobis visa est, quae procedit per QVAESTIONES, quas juxta seriem Systematis Theologici digessimus, nisi ubi hostium ratio forte orbitam deserere postulavit. Posset enim quis cavillari, quare in quaestionibus nostris Atheisticis v. c. doctrinam de existentia DEI a loco de DEO Triuno divellamus, cum in bene constituta methodo homogena veniant aggreganda: sed qui penitius rationem instituti nostri inspicere voluerit, quod scil. non condamus Systema Theologiae ut sic, sed Elenchum [fremdsprachliches Material] Atheisticae, facile nos ab [fremdsprachliches Material] culpa absolvet. Nostro enim judicio cum Atheis commodius agi nequit, quam si ante omnia probetur existentia DEI, creatoris & gubernatoris universi: deinde evincatur existentia religionis sive obligatio creaturae rationalis ad cultum DEI, tum ex instinctu naturali gratitudinis benefactori suo debitae, quam scil. athei ipsi a suis beneficiariis exigunt & omissam toto animo detastantur; tum ex morsu conscientiae, quae dictitat numen laesum & iratum esse timendum & placandum; quam obli- 

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0084" n="78"/>
que passim <hi rendition="#i">Judaeos, Muhammedanos, Pontificios, Socinianos,                          &amp;c</hi>. quod non ideo fit, ac si ipsos <hi rendition="#i">Atheismi                          stricte sic dicti</hi> postulemus, sed quod illi aliud licet agentes                      &amp; diversa intentione excitati arma atheis subministrent, adeoque de                      Atheismo participent vel (si mavis) ipsi communicent; quae enim illi ad suam                      adstruendam superstitionem vel heterodoxiam invenerunt ea hi ad convellendam                      veritatem religionis Christianae, imo omnis arripiunt. Quam avide e. g.                      excipiunt Athei libr. Gretserianum: <hi rendition="#i">Unde probas verbum DEI                          esso verbum DEI?</hi> quam pronis ulnis amplectuntur <hi rendition="#i">Judaeos &amp; Socinianos</hi>, <note place="left"><hi rendition="#i">Quod &amp; incaute a lii fecere</hi>.</note>Christi                      divinitatem &amp; satisfactionem secum explodentes? Ita &amp; <hi rendition="#i">Cartesius</hi>, ipse licet Atheis non temere accensendus,                      hypothesibus tamen quibusdam sublestis mirum in modum Atheis gratificatus est. <hi rendition="#i">Phil. a Limborg</hi> e Remonstrantibus nuper edidit <hi rendition="#i">Amicam collationem cum erudito Jadaeo de veritate religionis                          Christionae</hi>, quam Athei in Belgio &amp; Anglia magno cum applausu                      excepisse feruntur. Nam quae Judaeus contra miracula Christi exceperat, ipse non                      pessima quidem intentione at eventu non optimo <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> in                      miracula Mosaica retorsit <hi rendition="#i">p. 151. s</hi>. qua ratione uti                      Christi autoritas per Judaeum, ita Mosis autoritas per Limborgium infirmari visa                      est.</p>
        <note place="left"><hi rendition="#i">Modus procedendi &amp; methodus                          contra atheos</hi>.</note>
        <p>Verum cum ita hostes nostros lciamus, jam acies contra ipsos instruendae                      &amp; copiae educendae sunt. Commodissima vero docendi ratio hic nobis visa                      est, quae procedit per QVAESTIONES, quas juxta seriem <hi rendition="#i">Systematis Theologici</hi> digessimus, nisi ubi hostium ratio forte orbitam                      deserere postulavit. Posset enim quis cavillari, quare in quaestionibus nostris                      Atheisticis v. c. doctrinam <hi rendition="#i">de existentia DEI</hi> a loco de <hi rendition="#i">DEO Triuno</hi> divellamus, cum in bene constituta                      methodo homogena veniant aggreganda: sed qui penitius rationem instituti nostri                      inspicere voluerit, quod scil. non condamus <hi rendition="#i">Systema                          Theologiae ut sic</hi>, sed <hi rendition="#i">Elenchum                      <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>                      Atheisticae</hi>, facile nos ab <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>                      culpa absolvet. Nostro enim judicio cum Atheis commodius agi nequit, quam si                      ante omnia probetur <hi rendition="#i">existentia DEI</hi>, creatoris &amp;                      gubernatoris universi: deinde evincatur <hi rendition="#i">existentia                      religionis</hi> sive obligatio creaturae rationalis ad cultum DEI, tum ex                      instinctu naturali gratitudinis benefactori suo debitae, quam scil. athei ipsi a                      suis beneficiariis exigunt &amp; omissam toto animo detastantur; tum ex                      morsu conscientiae, quae dictitat numen laesum &amp; iratum esse timendum                      &amp; placandum; quam obli-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[78/0084] que passim Judaeos, Muhammedanos, Pontificios, Socinianos, &c. quod non ideo fit, ac si ipsos Atheismi stricte sic dicti postulemus, sed quod illi aliud licet agentes & diversa intentione excitati arma atheis subministrent, adeoque de Atheismo participent vel (si mavis) ipsi communicent; quae enim illi ad suam adstruendam superstitionem vel heterodoxiam invenerunt ea hi ad convellendam veritatem religionis Christianae, imo omnis arripiunt. Quam avide e. g. excipiunt Athei libr. Gretserianum: Unde probas verbum DEI esso verbum DEI? quam pronis ulnis amplectuntur Judaeos & Socinianos, Christi divinitatem & satisfactionem secum explodentes? Ita & Cartesius, ipse licet Atheis non temere accensendus, hypothesibus tamen quibusdam sublestis mirum in modum Atheis gratificatus est. Phil. a Limborg e Remonstrantibus nuper edidit Amicam collationem cum erudito Jadaeo de veritate religionis Christionae, quam Athei in Belgio & Anglia magno cum applausu excepisse feruntur. Nam quae Judaeus contra miracula Christi exceperat, ipse non pessima quidem intentione at eventu non optimo _ in miracula Mosaica retorsit p. 151. s. qua ratione uti Christi autoritas per Judaeum, ita Mosis autoritas per Limborgium infirmari visa est. Quod & incaute a lii fecere. Verum cum ita hostes nostros lciamus, jam acies contra ipsos instruendae & copiae educendae sunt. Commodissima vero docendi ratio hic nobis visa est, quae procedit per QVAESTIONES, quas juxta seriem Systematis Theologici digessimus, nisi ubi hostium ratio forte orbitam deserere postulavit. Posset enim quis cavillari, quare in quaestionibus nostris Atheisticis v. c. doctrinam de existentia DEI a loco de DEO Triuno divellamus, cum in bene constituta methodo homogena veniant aggreganda: sed qui penitius rationem instituti nostri inspicere voluerit, quod scil. non condamus Systema Theologiae ut sic, sed Elenchum _ Atheisticae, facile nos ab _ culpa absolvet. Nostro enim judicio cum Atheis commodius agi nequit, quam si ante omnia probetur existentia DEI, creatoris & gubernatoris universi: deinde evincatur existentia religionis sive obligatio creaturae rationalis ad cultum DEI, tum ex instinctu naturali gratitudinis benefactori suo debitae, quam scil. athei ipsi a suis beneficiariis exigunt & omissam toto animo detastantur; tum ex morsu conscientiae, quae dictitat numen laesum & iratum esse timendum & placandum; quam obli-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/84
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 78. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/84>, abgerufen am 24.11.2024.