Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Nullius pretii est Theologia, Jurisprudentia. Illa miscetur cum Philosophia, in hac dominantur Tribonianus & Glossatores. Medici ad Garamantas sunt relegandi, quoniam vinum Rhenanum sanitati conducit, aut adhuc dubium est, num Galeno, Theophrasto, Hippocrati, an Neotericis sit calculus addendus. Et ut paucis omnia comprehendam. Nihil omnes hi ex mente Otiosorum agunt, nisi ut juventutem pecunia emungant. Heus bone Vir! abusum rei exponis, ideone cessent artes liberales? Id moliris, ut absterreas optima ingenia, quo minus literarum studia amplexentur, qui nondum norunt, quid distent aera lupinis, dum odiosa reddis, sine quibus neque Respublica Christiana, neque civilis, neque literaria, neque humana societas sarta tecta, atque incolumis persistere valet. Quis monstrum in Theologicis, primam materiam & qualitates occultas in Philosophicis (ignoscant delicatae aures, ut cum Barbaris loquar) probaverit, nisi cum recta ratione insanire velit. Ipsi abusum detestamur, usum rei magnifacimus. Reliqua A. cum sint inconcinna, dum recitavi, vosmet ipsi refellistis.

Quin imo, id me mordet, quod Academiis, &, ni fallor, patriae suae insultent. Optant, dari, qui inquirant in docentium socordiam & eruditionem, quam falso jactent. Hic manuscripta, jam olim blattis & tineis adjudicata in manus resumit. Ille quotannis eandem recinit cantilenam & convictus, dum rationes hypothesin suffulturae desunt, ad conscientiam suam ablegat Antagonistas. Et ut fucum faciant Satyrici, magnum Schuppium, famigeratissimum quondam Hamburgensium Doctorem in suas partes trahere volunt, cum tamen Vir beatissimus non sustinuerit Academiis dicam scribere, sed nato, ut Parentem decet bene consulere, quamvis ab ineruditis pasquillos, ut vocant, reportaverit. Id ambabus largior manibus, cultiores reddi posse Academias, si exterminentur supervacanea. At horumne Catonum nutu omnia protinus peragentur?

Lustrabimus etiam A. qualem ferant de scriptis aliorum sententiam. Ut verbo dicam: omnes omnino contemnunt, derident. Hunc ex aliis transscribere sua, magis quam stentorea voce clamitant, illum ineptire. Profecto istudne est spurcare existimationem bonorum Vitorum, cui non modo leges divinae, sed & humanae poenam interminantur. Miror hosce, cum velint videri Juris

Nullius pretii est Theologia, Jurisprudentia. Illa miscetur cum Philosophia, in hac dominantur Tribonianus & Glossatores. Medici ad Garamantas sunt relegandi, quoniam vinum Rhenanum sanitati conducit, aut adhuc dubium est, num Galeno, Theophrasto, Hippocrati, an Neotericis sit calculus addendus. Et ut paucis omnia comprehendam. Nihil omnes hi ex mente Otiosorum agunt, nisi ut juventutem pecunia emungant. Heus bone Vir! abusum rei exponis, ideone cessent artes liberales? Id moliris, ut absterreas optima ingenia, quo minus literarum studia amplexentur, qui nondum norunt, quid distent aera lupinis, dum odiosa reddis, sine quibus neque Respublica Christiana, neque civilis, neque literaria, neque humana societas sarta tecta, atque incolumis persistere valet. Quis monstrum in Theologicis, primam materiam & qualitates occultas in Philosophicis (ignoscant delicatae aures, ut cum Barbaris loquar) probaverit, nisi cum recta ratione insanire velit. Ipsi abusum detestamur, usum rei magnifacimus. Reliqua A. cum sint inconcinna, dum recitavi, vosmet ipsi refellistis.

Quin imo, id me mordet, quod Academiis, &, ni fallor, patriae suae insultent. Optant, dari, qui inquirant in docentium socordiam & eruditionem, quam falso jactent. Hic manuscripta, jam olim blattis & tineis adjudicata in manus resumit. Ille quotannis eandem recinit cantilenam & convictus, dum rationes hypothesin suffulturae desunt, ad conscientiam suam ablegat Antagonistas. Et ut fucum faciant Satyrici, magnum Schuppium, famigeratissimum quondam Hamburgensium Doctorem in suas partes trahere volunt, cum tamen Vir beatissimus non sustinuerit Academiis dicam scribere, sed nato, ut Parentem decet bene consulere, quamvis ab ineruditis pasquillos, ut vocant, reportaverit. Id ambabus largior manibus, cultiores reddi posse Academias, si exterminentur supervacanea. At horumne Catonum nutu omnia protinus peragentur?

Lustrabimus etiam A. qualem ferant de scriptis aliorum sententiam. Ut verbo dicam: omnes omnino contemnunt, derident. Hunc ex aliis transscribere sua, magis quam stentorea voce clamitant, illum ineptire. Profecto istudne est spurcare existimationem bonorum Vitorum, cui non modo leges divinae, sed & humanae poenam interminantur. Miror hosce, cum velint videri Juris 

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0026" n="20"/>
Nullius pretii est Theologia, Jurisprudentia. Illa miscetur cum Philosophia, in                      hac dominantur Tribonianus &amp; Glossatores. Medici ad Garamantas sunt                      relegandi, quoniam vinum Rhenanum sanitati conducit, aut adhuc dubium est, num                      Galeno, Theophrasto, Hippocrati, an Neotericis sit calculus addendus. Et ut                      paucis omnia comprehendam. Nihil omnes hi ex mente Otiosorum agunt, nisi ut                      juventutem pecunia emungant. Heus bone Vir! abusum rei exponis, ideone cessent                      artes liberales? Id moliris, ut absterreas optima ingenia, quo minus literarum                      studia amplexentur, qui nondum norunt, quid distent aera lupinis, dum odiosa                      reddis, sine quibus neque Respublica Christiana, neque civilis, neque                      literaria, neque humana societas sarta tecta, atque incolumis persistere valet.                      Quis monstrum in Theologicis, primam materiam &amp; qualitates occultas in                      Philosophicis (ignoscant delicatae aures, ut cum Barbaris loquar) probaverit,                      nisi cum recta ratione insanire velit. Ipsi abusum detestamur, usum rei                      magnifacimus. Reliqua A. cum sint inconcinna, dum recitavi, vosmet ipsi                      refellistis.</p>
        <p>Quin imo, id me mordet, quod Academiis, &amp;, ni fallor, patriae suae                      insultent. Optant, dari, qui inquirant in docentium socordiam &amp;                      eruditionem, quam falso jactent. Hic manuscripta, jam olim blattis &amp;                      tineis adjudicata in manus resumit. Ille quotannis eandem recinit cantilenam                      &amp; convictus, dum rationes hypothesin suffulturae desunt, ad conscientiam                      suam ablegat Antagonistas. Et ut fucum faciant Satyrici, magnum Schuppium,                      famigeratissimum quondam Hamburgensium Doctorem in suas partes trahere volunt,                      cum tamen Vir beatissimus non sustinuerit Academiis dicam scribere, sed nato, ut                      Parentem decet bene consulere, quamvis ab ineruditis pasquillos, ut vocant,                      reportaverit. Id ambabus largior manibus, cultiores reddi posse Academias, si                      exterminentur supervacanea. At horumne Catonum nutu omnia protinus peragentur?</p>
        <p>Lustrabimus etiam A. qualem ferant de scriptis aliorum sententiam. Ut verbo                      dicam: omnes omnino contemnunt, derident. Hunc ex aliis transscribere sua, magis                      quam stentorea voce clamitant, illum ineptire. Profecto istudne est spurcare                      existimationem bonorum Vitorum, cui non modo leges divinae, sed &amp;                      humanae poenam interminantur. Miror hosce, cum velint videri Juris
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[20/0026] Nullius pretii est Theologia, Jurisprudentia. Illa miscetur cum Philosophia, in hac dominantur Tribonianus & Glossatores. Medici ad Garamantas sunt relegandi, quoniam vinum Rhenanum sanitati conducit, aut adhuc dubium est, num Galeno, Theophrasto, Hippocrati, an Neotericis sit calculus addendus. Et ut paucis omnia comprehendam. Nihil omnes hi ex mente Otiosorum agunt, nisi ut juventutem pecunia emungant. Heus bone Vir! abusum rei exponis, ideone cessent artes liberales? Id moliris, ut absterreas optima ingenia, quo minus literarum studia amplexentur, qui nondum norunt, quid distent aera lupinis, dum odiosa reddis, sine quibus neque Respublica Christiana, neque civilis, neque literaria, neque humana societas sarta tecta, atque incolumis persistere valet. Quis monstrum in Theologicis, primam materiam & qualitates occultas in Philosophicis (ignoscant delicatae aures, ut cum Barbaris loquar) probaverit, nisi cum recta ratione insanire velit. Ipsi abusum detestamur, usum rei magnifacimus. Reliqua A. cum sint inconcinna, dum recitavi, vosmet ipsi refellistis. Quin imo, id me mordet, quod Academiis, &, ni fallor, patriae suae insultent. Optant, dari, qui inquirant in docentium socordiam & eruditionem, quam falso jactent. Hic manuscripta, jam olim blattis & tineis adjudicata in manus resumit. Ille quotannis eandem recinit cantilenam & convictus, dum rationes hypothesin suffulturae desunt, ad conscientiam suam ablegat Antagonistas. Et ut fucum faciant Satyrici, magnum Schuppium, famigeratissimum quondam Hamburgensium Doctorem in suas partes trahere volunt, cum tamen Vir beatissimus non sustinuerit Academiis dicam scribere, sed nato, ut Parentem decet bene consulere, quamvis ab ineruditis pasquillos, ut vocant, reportaverit. Id ambabus largior manibus, cultiores reddi posse Academias, si exterminentur supervacanea. At horumne Catonum nutu omnia protinus peragentur? Lustrabimus etiam A. qualem ferant de scriptis aliorum sententiam. Ut verbo dicam: omnes omnino contemnunt, derident. Hunc ex aliis transscribere sua, magis quam stentorea voce clamitant, illum ineptire. Profecto istudne est spurcare existimationem bonorum Vitorum, cui non modo leges divinae, sed & humanae poenam interminantur. Miror hosce, cum velint videri Juris

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/26
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 20. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/26>, abgerufen am 21.11.2024.