Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723.

Bild:
<< vorherige Seite

sus seiner Vertrauten ein gewisses Capital auszusetzen versprochen, davon sie nach seinem Tode die Zinsen zu heben haben solte, und dergestallt Ihr gar keine Succession neque partem bonorum versprochen, sondern nur seine Erben ad praestationem istorum redituum obligiret, welchen falls denn, si nimirum promissio fundatur in persona paciscentis, & effectus saltem obligationis post promittentis mortem suspenditur, ut sic ab herede & contra heredem ejus actio incipiat.

l. un. C. ut act. ab hered.

die Ehestifftung in vim contractus gelten, und pro negotio inter vivos gehalten werden.

Carpz. 2. Const. 43. def. 6. Richt. p. 2. cons. 155.

Immassen auch 2. das blosse Wort Erblich dahin nicht gedeutet werden mag, als ob die Contrahentes einen letzten Willen hätten verordnen wollen, siquidem haec vox non semper ad modum devolutae successionis pertinet, quasi eo modo jure hereditario sint transmissa bona, cum plerumque transactionis effectum concernat, sunt verba

Strykii in tr. de caut. contr. lib. 3. c. 8. §. 22.

Ferner 3. was de invaliditate pactorum dotalium angeführet wird, ac si illis bona in alterum transferri nequeant, communi totius Germaniae consvetudine & usu vorlängst explodiret ist, prout testantur.

Gail. 2. obs. 117. n. 6. Faber. Cod. lib. 5. tit. 9. def. 6. & Aut. cit. Berlich. d. concl. 51. n. 5.

Hiernechst auch 4. die in denen pactis dotalibus enthaltene grosse Ungleichheit selbige nicht auffheben; sintemahl das matrimonium keine societas proprie sic dicta ist, noch deren speciem hat, und daher gar wohl einer derer Ehegatten sich den Vortheil allein pacisciren kan, allermassen denn in dessen Absehen Gail. 2. observ, 78. n. 5. eine notable cautionem an die Hand giebt, wie man die inaequalitatem dotis & donationis propter nuptias salviren können, ita ut illa etiam jure communi subsistat; nimirum si de lucranda dote, aut donatione propter nuptias pacta fiant dotalia, & quidem antequam matrimonium contrahatur. Hoc enim casu pacta disparia valere & admitti dicit, quae tantum constante matrimonio prohibita sunt, eo quod donationem sapiant, quae inter virum & uxorem prohibita est, ne mutuo amore se spolient; cesset vero ratio ista matrimonio nondum contracto. Aus welchem deciso denn zugleich 5. erscheinet, daß aus dieser inaequalitate pactorum keine donatio inter virum & uxorem prohibita zu inferiren sey, indem quoad hanc materiam Braut und Bräutigam pro conjugatis nicht gehalten werden mögen, um deswillen auch Carpzov. part 2.

sus seiner Vertrauten ein gewisses Capital auszusetzen versprochen, davon sie nach seinem Tode die Zinsen zu heben haben solte, und dergestallt Ihr gar keine Succession neque partem bonorum versprochen, sondern nur seine Erben ad praestationem istorum redituum obligiret, welchen falls denn, si nimirum promissio fundatur in persona paciscentis, & effectus saltem obligationis post promittentis mortem suspenditur, ut sic ab herede & contra heredem ejus actio incipiat.

l. un. C. ut act. ab hered.

die Ehestifftung in vim contractus gelten, und pro negotio inter vivos gehalten werden.

Carpz. 2. Const. 43. def. 6. Richt. p. 2. cons. 155.

Immassen auch 2. das blosse Wort Erblich dahin nicht gedeutet werden mag, als ob die Contrahentes einen letzten Willen hätten verordnen wollen, siquidem haec vox non semper ad modum devolutae successionis pertinet, quasi eo modo jure hereditario sint transmissa bona, cum plerumque transactionis effectum concernat, sunt verba

Strykii in tr. de caut. contr. lib. 3. c. 8. §. 22.

Ferner 3. was de invaliditate pactorum dotalium angeführet wird, ac si illis bona in alterum transferri nequeant, communi totius Germaniae consvetudine & usu vorlängst explodiret ist, prout testantur.

Gail. 2. obs. 117. n. 6. Faber. Cod. lib. 5. tit. 9. def. 6. & Aut. cit. Berlich. d. concl. 51. n. 5.

Hiernechst auch 4. die in denen pactis dotalibus enthaltene grosse Ungleichheit selbige nicht auffheben; sintemahl das matrimonium keine societas proprie sic dicta ist, noch deren speciem hat, und daher gar wohl einer derer Ehegatten sich den Vortheil allein pacisciren kan, allermassen denn in dessen Absehen Gail. 2. observ, 78. n. 5. eine notable cautionem an die Hand giebt, wie man die inaequalitatem dotis & donationis propter nuptias salviren können, ita ut illa etiam jure communi subsistat; nimirum si de lucranda dote, aut donatione propter nuptias pacta fiant dotalia, & quidem antequam matrimonium contrahatur. Hoc enim casu pacta disparia valere & admitti dicit, quae tantum constante matrimonio prohibita sunt, eo quod donationem sapiant, quae inter virum & uxorem prohibita est, ne mutuo amore se spolient; cesset vero ratio ista matrimonio nondum contracto. Aus welchem deciso denn zugleich 5. erscheinet, daß aus dieser inaequalitate pactorum keine donatio inter virum & uxorem prohibita zu inferiren sey, indem quoad hanc materiam Braut und Bräutigam pro conjugatis nicht gehalten werden mögen, um deswillen auch Carpzov. part 2.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0164" n="148"/>
sus seiner Vertrauten ein gewisses                      Capital auszusetzen versprochen, davon sie nach seinem Tode die Zinsen zu heben                      haben solte, und dergestallt Ihr gar keine Succession neque partem bonorum                      versprochen, sondern nur seine Erben ad praestationem istorum redituum                      obligiret, welchen falls denn, si nimirum promissio fundatur in persona                      paciscentis, &amp; effectus saltem obligationis post promittentis mortem                      suspenditur, ut sic ab herede &amp; contra heredem ejus actio incipiat.</p>
        <l>l. un. C. ut act. ab hered.</l>
        <p>die Ehestifftung in vim contractus gelten, und pro negotio inter vivos gehalten                      werden.</p>
        <l>Carpz. 2. Const. 43. def. 6. Richt. p. 2. cons. 155.</l>
        <p>Immassen auch 2. das blosse Wort Erblich dahin nicht gedeutet werden mag, als ob                      die Contrahentes einen letzten Willen hätten verordnen wollen, siquidem haec vox                      non semper ad modum devolutae successionis pertinet, quasi eo modo jure                      hereditario sint transmissa bona, cum plerumque transactionis effectum                      concernat, sunt verba</p>
        <l>Strykii in tr. de caut. contr. lib. 3. c. 8. §. 22.</l>
        <p>Ferner 3. was de invaliditate pactorum dotalium angeführet wird, ac si illis bona                      in alterum transferri nequeant, communi totius Germaniae consvetudine &amp;                      usu vorlängst explodiret ist, prout testantur.</p>
        <l>Gail. 2. obs. 117. n. 6. Faber. Cod. lib. 5. tit. 9. def. 6. &amp; Aut. cit.                      Berlich. d. concl. 51. n. 5.</l>
        <p>Hiernechst auch 4. die in denen pactis dotalibus enthaltene grosse Ungleichheit                      selbige nicht auffheben; sintemahl das matrimonium keine societas proprie sic                      dicta ist, noch deren speciem hat, und daher gar wohl einer derer Ehegatten sich                      den Vortheil allein pacisciren kan, allermassen denn in dessen Absehen Gail. 2.                      observ, 78. n. 5. eine notable cautionem an die Hand giebt, wie man die                      inaequalitatem dotis &amp; donationis propter nuptias salviren können, ita                      ut illa etiam jure communi subsistat; nimirum si de lucranda dote, aut donatione                      propter nuptias pacta fiant dotalia, &amp; quidem antequam matrimonium                      contrahatur. Hoc enim casu pacta disparia valere &amp; admitti dicit, quae                      tantum constante matrimonio prohibita sunt, eo quod donationem sapiant, quae                      inter virum &amp; uxorem prohibita est, ne mutuo amore se spolient; cesset                      vero ratio ista matrimonio nondum contracto. Aus welchem deciso denn zugleich 5.                      erscheinet, daß aus dieser inaequalitate pactorum keine donatio inter virum                      &amp; uxorem prohibita zu inferiren sey, indem quoad hanc materiam Braut und                      Bräutigam pro conjugatis nicht gehalten werden mögen, um deswillen auch Carpzov.                      part 2.
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[148/0164] sus seiner Vertrauten ein gewisses Capital auszusetzen versprochen, davon sie nach seinem Tode die Zinsen zu heben haben solte, und dergestallt Ihr gar keine Succession neque partem bonorum versprochen, sondern nur seine Erben ad praestationem istorum redituum obligiret, welchen falls denn, si nimirum promissio fundatur in persona paciscentis, & effectus saltem obligationis post promittentis mortem suspenditur, ut sic ab herede & contra heredem ejus actio incipiat. l. un. C. ut act. ab hered. die Ehestifftung in vim contractus gelten, und pro negotio inter vivos gehalten werden. Carpz. 2. Const. 43. def. 6. Richt. p. 2. cons. 155. Immassen auch 2. das blosse Wort Erblich dahin nicht gedeutet werden mag, als ob die Contrahentes einen letzten Willen hätten verordnen wollen, siquidem haec vox non semper ad modum devolutae successionis pertinet, quasi eo modo jure hereditario sint transmissa bona, cum plerumque transactionis effectum concernat, sunt verba Strykii in tr. de caut. contr. lib. 3. c. 8. §. 22. Ferner 3. was de invaliditate pactorum dotalium angeführet wird, ac si illis bona in alterum transferri nequeant, communi totius Germaniae consvetudine & usu vorlängst explodiret ist, prout testantur. Gail. 2. obs. 117. n. 6. Faber. Cod. lib. 5. tit. 9. def. 6. & Aut. cit. Berlich. d. concl. 51. n. 5. Hiernechst auch 4. die in denen pactis dotalibus enthaltene grosse Ungleichheit selbige nicht auffheben; sintemahl das matrimonium keine societas proprie sic dicta ist, noch deren speciem hat, und daher gar wohl einer derer Ehegatten sich den Vortheil allein pacisciren kan, allermassen denn in dessen Absehen Gail. 2. observ, 78. n. 5. eine notable cautionem an die Hand giebt, wie man die inaequalitatem dotis & donationis propter nuptias salviren können, ita ut illa etiam jure communi subsistat; nimirum si de lucranda dote, aut donatione propter nuptias pacta fiant dotalia, & quidem antequam matrimonium contrahatur. Hoc enim casu pacta disparia valere & admitti dicit, quae tantum constante matrimonio prohibita sunt, eo quod donationem sapiant, quae inter virum & uxorem prohibita est, ne mutuo amore se spolient; cesset vero ratio ista matrimonio nondum contracto. Aus welchem deciso denn zugleich 5. erscheinet, daß aus dieser inaequalitate pactorum keine donatio inter virum & uxorem prohibita zu inferiren sey, indem quoad hanc materiam Braut und Bräutigam pro conjugatis nicht gehalten werden mögen, um deswillen auch Carpzov. part 2.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in TEI. (2012-11-23T14:00:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme der Wolfenbütteler Digitalen Bibliothek entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2012-11-23T14:00:00Z)
Frank Wiegand: Konvertierung nach XML/TEI gemäß DTA-Basisformat. (2012-11-23T14:00:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/164
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723, S. 148. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/164>, abgerufen am 28.03.2024.