Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679.Von der Natur. An diesem See oder Meer/ stehet noch heut 7. Unfern der Moßcovischen Gräntz- 8. Jen- X ij
Von der Natur. An dieſem See oder Meer/ ſtehet noch heut 7. Unfern der Moßcoviſchen Gräntz- 8. Jen- X ij
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <pb facs="#f0425" n="323"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Von der Natur.</hi> </fw><lb/> <p>An dieſem See oder Meer/ ſtehet noch heut<lb/> diß Tags/ die jenige Saltz-Säule/ in welche<lb/> des Loths Weib iſt verwandelt worden. Jo-<lb/> ſephus zeuget/ daß ſie in ſeinen Zeiten noch geſtan-<lb/> den: Hieronymus bejahet ſolches gleichermaſ-<lb/> ſen. <hi rendition="#aq">Tertullianus</hi> nach ihme/ ſchreibet hier-<lb/> von: <hi rendition="#aq">Quòd ſua adhuc ætate, ſtatua illa ſa-<lb/> lis, in quam uxor Loth converſa eſt, duraverit;<lb/> & ſi quis eam mutilaverit, ſtatim vulnera de-<lb/> nuò compleri, & in ſingulos menſes menſtrua<lb/> pati, &c.</hi> Die Araber ſo der Enden alltäglich<lb/> herumſchweiffen/ berichten hiervon: daß dieſe<lb/> Säule die Geſtalt eines Weibs habe/ bey deren<lb/> ein kleines Hündlein ſtehe/ auch von Saltz.<lb/> Wann ſie ein Stück davon ſchlagen/ finden ſie<lb/> es des andern Tags wieder ergäntzet. <hi rendition="#aq">P. F. Ele-<lb/> cti Zwinneci,</hi> Blumen-Buch des heiligen<lb/> Lands.</p><lb/> <p>7. Unfern der Moßcoviſchen Gräntz-<lb/> Stadt <hi rendition="#aq">Aſtracan in Nogaja,</hi> am Wolga-Strom<lb/> bey zwo Meilen liegen zween Berge/ die dermaſ-<lb/> ſen Saltz-reich ſind/ daß wann auch dreyſſig<lb/> tauſend Mann täglich ſo viel ihnen möglich da-<lb/> von abhaueten/ würde doch niemand gewahr<lb/> werden/ daß etwas wäre hinweg kommen/ dann<lb/> wie mehr davon genommen werde/ wie mehr<lb/> an der ſtatt hinwiederum wachſe. Dieſe Ber-<lb/> ge werden <hi rendition="#aq">Buſin</hi> genandt. <hi rendition="#aq">Petr. Petræj.</hi> Moſ-<lb/> cop. Cronick.</p><lb/> <fw place="bottom" type="sig">X ij</fw> <fw place="bottom" type="catch">8. Jen-</fw><lb/> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [323/0425]
Von der Natur.
An dieſem See oder Meer/ ſtehet noch heut
diß Tags/ die jenige Saltz-Säule/ in welche
des Loths Weib iſt verwandelt worden. Jo-
ſephus zeuget/ daß ſie in ſeinen Zeiten noch geſtan-
den: Hieronymus bejahet ſolches gleichermaſ-
ſen. Tertullianus nach ihme/ ſchreibet hier-
von: Quòd ſua adhuc ætate, ſtatua illa ſa-
lis, in quam uxor Loth converſa eſt, duraverit;
& ſi quis eam mutilaverit, ſtatim vulnera de-
nuò compleri, & in ſingulos menſes menſtrua
pati, &c. Die Araber ſo der Enden alltäglich
herumſchweiffen/ berichten hiervon: daß dieſe
Säule die Geſtalt eines Weibs habe/ bey deren
ein kleines Hündlein ſtehe/ auch von Saltz.
Wann ſie ein Stück davon ſchlagen/ finden ſie
es des andern Tags wieder ergäntzet. P. F. Ele-
cti Zwinneci, Blumen-Buch des heiligen
Lands.
7. Unfern der Moßcoviſchen Gräntz-
Stadt Aſtracan in Nogaja, am Wolga-Strom
bey zwo Meilen liegen zween Berge/ die dermaſ-
ſen Saltz-reich ſind/ daß wann auch dreyſſig
tauſend Mann täglich ſo viel ihnen möglich da-
von abhaueten/ würde doch niemand gewahr
werden/ daß etwas wäre hinweg kommen/ dann
wie mehr davon genommen werde/ wie mehr
an der ſtatt hinwiederum wachſe. Dieſe Ber-
ge werden Buſin genandt. Petr. Petræj. Moſ-
cop. Cronick.
8. Jen-
X ij
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/425 |
Zitationshilfe: | Seyfried, Johann Heinrich: Medulla Mirabilium Naturae. Nürnberg, 1679, S. 323. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/seyfried_medulla_1679/425>, abgerufen am 18.07.2024. |