Savigny, Friedrich Carl von: System des heutigen Römischen Rechts. Bd. 3. Berlin, 1840.Buch II. Rechtsverhältnisse. Kap. III. Entstehung und Untergang. nita non est ... si modo id fieri ab utraque personaintelligatur, id est si non sint minores quam septem annis. Hier ist nicht geradezu gesagt, daß unter den minores 5) Quinctilianus I. 1: Aut cur hoc usque ad septem Hier nimmt er offenbar Infantia und Alter unter Sie- 6) Macrobius in somu. Scip. I. 6: eodemque anno, 7) Isidori origines XI. 2. Prima aetas infantia est In diesem Theil der Untersuchung sind bisher zwey (k) L. 2 de sponsal. (23. 1.).
-- "Sponsalia autem dicta sunt a spondendo: nam moris fuit veteribus stipulari, et spondere sibi uxores futuras." Buch II. Rechtsverhältniſſe. Kap. III. Entſtehung und Untergang. nita non est … si modo id fieri ab utraque personaintelligatur, id est si non sint minores quam septem annis. Hier iſt nicht geradezu geſagt, daß unter den minores 5) Quinctilianus I. 1: Aut cur hoc usque ad septem Hier nimmt er offenbar Infantia und Alter unter Sie- 6) Macrobius in somu. Scip. I. 6: eodemque anno, 7) Isidori origines XI. 2. Prima aetas infantia est In dieſem Theil der Unterſuchung ſind bisher zwey (k) L. 2 de sponsal. (23. 1.).
— „Sponsalia autem dicta sunt a spondendo: nam moris fuit veteribus stipulari, et spondere sibi uxores futuras.” <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p> <pb facs="#f0048" n="36"/> <fw place="top" type="header">Buch <hi rendition="#aq">II.</hi> Rechtsverhältniſſe. Kap. <hi rendition="#aq">III.</hi> Entſtehung und Untergang.</fw><lb/> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">nita non est … si modo id fieri ab utraque persona<lb/> intelligatur, id est si non sint minores quam septem<lb/> annis.</hi> </hi> </p><lb/> <p>Hier iſt nicht geradezu geſagt, daß unter den <hi rendition="#aq">minores<lb/> quam septem annis</hi> eben Diejenigen zu verſtehen ſind,<lb/> welche anderwärts <hi rendition="#aq">Infantes</hi> heißen; aber die Meynung des<lb/> Juriſten war es ohne allen Zweifel, und die Veranlaſſung<lb/> zu dieſer Zeitbeſtimmung lag ganz einfach darin, daß in<lb/> der älteren Zeit die Verlobung durch eine Stipulation ge-<lb/> ſchloſſen zu werden pflegte <note place="foot" n="(k)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L.</hi> 2 <hi rendition="#i">de sponsal.</hi> (23. 1.).<lb/> — „Sponsalia autem dicta sunt<lb/> a spondendo: nam moris fuit<lb/> veteribus stipulari, et spondere<lb/> sibi uxores futuras.”</hi></note>.</p><lb/> <p>5) <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Quinctilianus</hi> I. 1: Aut cur hoc <hi rendition="#i">usque ad septem<lb/> annos</hi> lucrum fastidiamus? … quantum <hi rendition="#i">in infantia</hi> prae-<lb/> sumptum est temporis, adolescentiae adquiritur.</hi></p><lb/> <p>Hier nimmt er offenbar <hi rendition="#aq">Infantia</hi> und Alter unter Sie-<lb/> ben Jahren als völlig gleichbedeutend.</p><lb/> <p>6) <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Macrobius</hi> in somu. Scip. I. 6: eodemque anno,<lb/> id est <hi rendition="#i">septimo, plene</hi> absolvitur <hi rendition="#i">integritas loquendi.</hi></hi></p><lb/> <p>7) <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Isidori</hi> origines XI. 2. Prima aetas <hi rendition="#i">infantia</hi> est<lb/> … quae porrigitur in <hi rendition="#i">septem annis.</hi></hi></p><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/> <p>In dieſem Theil der Unterſuchung ſind bisher zwey<lb/> Ausdrücke ſtillſchweigend angewendet worden, welche nun<lb/> noch einer genaueren Feſtſtellung um ſo mehr bedürfen,<lb/> als darüber unſere Juriſten von jeher ſehr viel geſtritten<lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [36/0048]
Buch II. Rechtsverhältniſſe. Kap. III. Entſtehung und Untergang.
nita non est … si modo id fieri ab utraque persona
intelligatur, id est si non sint minores quam septem
annis.
Hier iſt nicht geradezu geſagt, daß unter den minores
quam septem annis eben Diejenigen zu verſtehen ſind,
welche anderwärts Infantes heißen; aber die Meynung des
Juriſten war es ohne allen Zweifel, und die Veranlaſſung
zu dieſer Zeitbeſtimmung lag ganz einfach darin, daß in
der älteren Zeit die Verlobung durch eine Stipulation ge-
ſchloſſen zu werden pflegte (k).
5) Quinctilianus I. 1: Aut cur hoc usque ad septem
annos lucrum fastidiamus? … quantum in infantia prae-
sumptum est temporis, adolescentiae adquiritur.
Hier nimmt er offenbar Infantia und Alter unter Sie-
ben Jahren als völlig gleichbedeutend.
6) Macrobius in somu. Scip. I. 6: eodemque anno,
id est septimo, plene absolvitur integritas loquendi.
7) Isidori origines XI. 2. Prima aetas infantia est
… quae porrigitur in septem annis.
In dieſem Theil der Unterſuchung ſind bisher zwey
Ausdrücke ſtillſchweigend angewendet worden, welche nun
noch einer genaueren Feſtſtellung um ſo mehr bedürfen,
als darüber unſere Juriſten von jeher ſehr viel geſtritten
(k) L. 2 de sponsal. (23. 1.).
— „Sponsalia autem dicta sunt
a spondendo: nam moris fuit
veteribus stipulari, et spondere
sibi uxores futuras.”
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/savigny_system03_1840 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/savigny_system03_1840/48 |
Zitationshilfe: | Savigny, Friedrich Carl von: System des heutigen Römischen Rechts. Bd. 3. Berlin, 1840, S. 36. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/savigny_system03_1840/48>, abgerufen am 24.07.2024. |