Olearius, Adam: Offt begehrte Beschreibung Der Newen Orientalischen Rejse. Schleswig, 1647.Barmach/ du hoher Felß/ (g) du höchste von den Pforten Am Caspischen gestad/ du zierde derer Orten/ Der du der Wolcken Wüst gar hoch kanst übersehn/ Vnd sitzest mit im Rath/ wann Blitz vnd Donner gehn. Du bist noch Eingedenck/ vnd kanst es mit bezeugen Daß/ da vor einem Mann wir all vns musten beugen/ Wir klimm'ten an dich auff/ vnd schlossen da ein Band Der höchst Vertrawligkeit mit Hertzen Mund vnd Hand. Mit vnser Zweymal zwey/ wir habens auch erhalten Jn allerley Gefahr/ es kund vns niemand spalten/ Wie listig Er auch wahr/ ohn jtzt der Menschen Feind/ Der Todt/ durch welchen wir numehr geschieden seynd. Du Graman/ redlichs Blut/ vnd Vchteritz der fromme/ Jhr seyd noch übrig mir/ ach daß mir ja nicht komme Von Euch auch solche Post/ daß jhr gefolget seyd/ Sonst raubet meine Zeit solch Leid auch vor der zeit. Es geh' Euch wol/ ja lebt mit Nestor vmb die wette/ Ewr lebens Faden sey Homeros güldne Kette (d) Die an den Himmel hängt/ wenn Lachesis auß Neid Die Sichel nimpt zur hand/ zu kurtzen ewre Zeit/ O Graman trewer Freund/ es müsse dir gelingen! Es müsse deine Chur dir ferner Ehre bringen! Dir Moßcow gehes wol! vnd dir du grosser Zaar/ Weil Graman deiner pflegt/ vnd deiner Knesen Schaar. Sonst ist der letzte Schluß diß Leben ist ein wandern/ Wird auch an vns erfüllt der eine folgt den andern/ Mein Fleming (e) ist auch hin/ der Musen tewres Pfand/ Der Seinen werther Freund/ vnd meine rechte Hand. Sein (g) Hujus montis (vel rupis potius) summo vertice in nubes surgentis, ascensuq; valde dubii uberior descriptio reperitur in Itinera- rio nostro. (d) De hac catena Homerusilia: th in genios[unleserliches Material - 1 Zeichen fehlt]e fabulatur. (e) M. Paulus Flemingus Hartenstein Variscus, Poeta Lau-
reatus Caes: magni ingenii & rarae eruditionis vir, prout aurea ipsius poematum idiomate latino & germanico editorum opera loquuntur; Itineris nostri comes gratißimus. Ille postquam Lugduni Batavorum honore in facultate Medica Doctorali auctus Hamburgum fuerat re- dux, ibidem defunctus est. Barmach/ du hoher Felß/ (γ) du hoͤchſte von den Pforten Am Caſpiſchen geſtad/ du zierde derer Orten/ Der du der Wolcken Wuͤſt gar hoch kanſt uͤberſehn/ Vnd ſitzeſt mit im Rath/ wann Blitz vnd Donner gehn. Du biſt noch Eingedenck/ vnd kanſt es mit bezeugen Daß/ da vor einem Mann wir all vns muſten beugen/ Wir klimm’ten an dich auff/ vnd ſchloſſen da ein Band Der hoͤchſt Vertrawligkeit mit Hertzen Mund vnd Hand. Mit vnſer Zweymal zwey/ wir habens auch erhalten Jn allerley Gefahr/ es kund vns niemand ſpalten/ Wie liſtig Er auch wahr/ ohn jtzt der Menſchen Feind/ Der Todt/ durch welchen wir numehr geſchieden ſeynd. Du Graman/ redlichs Blut/ vnd Vchteritz der fromme/ Jhr ſeyd noch uͤbrig mir/ ach daß mir ja nicht komme Von Euch auch ſolche Poſt/ daß jhr gefolget ſeyd/ Sonſt raubet meine Zeit ſolch Leid auch vor der zeit. Es geh' Euch wol/ ja lebt mit Neſtor vmb die wette/ Ewr lebens Faden ſey Homeros guͤldne Kette (δ) Die an den Himmel haͤngt/ wenn Lacheſis auß Neid Die Sichel nimpt zur hand/ zu kurtzen ewre Zeit/ O Graman trewer Freund/ es muͤſſe dir gelingen! Es muͤſſe deine Chur dir ferner Ehre bringen! Dir Moßcow gehes wol! vnd dir du groſſer Zaar/ Weil Graman deiner pflegt/ vnd deiner Kneſen Schaar. Sonſt iſt der letzte Schluß diß Leben iſt ein wandern/ Wird auch an vns erfuͤllt der eine folgt den andern/ Mein Fleming (ε) iſt auch hin/ der Muſen tewres Pfand/ Der Seinen werther Freund/ vnd meine rechte Hand. Sein (γ) Hujus montis (vel rupis potius) ſummo vertice in nubes ſurgentis, aſcenſuq; valdè dubii uberior deſcriptio reperitur in Itinera- rio noſtro. (δ) De hac catena Homerusιλια: θ in genios[unleserliches Material – 1 Zeichen fehlt]e fabulatur. (ε) M. Paulus Flemingus Hartenſtein Variſcus, Poeta Lau-
reatus Cæſ: magni ingenii & raræ eruditionis vir, prout aurea ipſius poëmatum idiomate latino & germanico editorum opera loquuntur; Itineris noſtri comes gratißimus. Ille poſtquam Lugduni Batavorum honore in facultate Medica Doctorali auctus Hamburgum fuerat re- dux, ibidem defunctus eſt. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="1"> <div n="2"> <floatingText> <body> <div> <lg type="poem"> <pb facs="#f0640"/> <l>Barmach/ du hoher Felß/ <note place="foot" n="(γ)"><hi rendition="#aq">Hujus montis (vel rupis potius) ſummo vertice in nubes<lb/> ſurgentis, aſcenſuq; valdè dubii uberior deſcriptio reperitur in Itinera-<lb/> rio noſtro.</hi></note> du hoͤchſte von den Pforten</l><lb/> <l>Am Caſpiſchen geſtad/ du zierde derer Orten/</l><lb/> <l>Der du der Wolcken Wuͤſt gar hoch kanſt uͤberſehn/</l><lb/> <l>Vnd ſitzeſt mit im Rath/ wann Blitz vnd Donner gehn.</l><lb/> <l>Du biſt noch Eingedenck/ vnd kanſt es mit bezeugen</l><lb/> <l>Daß/ da vor einem Mann wir all vns muſten beugen/</l><lb/> <l>Wir klimm’ten an dich auff/ vnd ſchloſſen da ein Band</l><lb/> <l>Der hoͤchſt Vertrawligkeit mit Hertzen Mund vnd Hand.</l><lb/> <l>Mit vnſer Zweymal zwey/ wir habens auch erhalten</l><lb/> <l>Jn allerley Gefahr/ es kund vns niemand ſpalten/</l><lb/> <l>Wie liſtig Er auch wahr/ ohn jtzt der Menſchen Feind/</l><lb/> <l>Der Todt/ durch welchen wir numehr geſchieden ſeynd.</l><lb/> <l>Du Graman/ redlichs Blut/ vnd Vchteritz der fromme/</l><lb/> <l>Jhr ſeyd noch uͤbrig mir/ ach daß mir ja nicht komme</l><lb/> <l>Von Euch auch ſolche Poſt/ daß jhr gefolget ſeyd/</l><lb/> <l>Sonſt raubet meine Zeit ſolch Leid auch vor der zeit.</l><lb/> <l>Es geh' Euch wol/ ja lebt mit <hi rendition="#aq">Neſtor</hi> vmb die wette/</l><lb/> <l>Ewr lebens Faden ſey <hi rendition="#aq">Homeros</hi> guͤldne Kette <note place="foot" n="(δ)"><hi rendition="#aq">De hac catena Homerus</hi>ιλια: θ <hi rendition="#aq">in genios<gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>e fabulatur.</hi></note></l><lb/> <l>Die an den Himmel haͤngt/ wenn <hi rendition="#aq">Lacheſis</hi> auß Neid</l><lb/> <l>Die Sichel nimpt zur hand/ zu kurtzen ewre Zeit/</l><lb/> <l>O Graman trewer Freund/ es muͤſſe dir gelingen!</l><lb/> <l>Es muͤſſe deine Chur dir ferner Ehre bringen!</l><lb/> <l>Dir Moßcow gehes wol! vnd dir du groſſer Zaar/</l><lb/> <l>Weil Graman deiner pflegt/ vnd deiner Kneſen Schaar.</l><lb/> <l>Sonſt iſt der letzte Schluß diß Leben iſt ein wandern/</l><lb/> <l>Wird auch an vns erfuͤllt der eine folgt den andern/</l><lb/> <l>Mein Fleming <note place="foot" n="(ε)"><hi rendition="#aq">M. Paulus Flemingus Hartenſtein Variſcus, Poeta Lau-<lb/> reatus Cæſ: magni ingenii & raræ eruditionis vir, prout aurea ipſius<lb/> poëmatum idiomate latino & germanico editorum opera loquuntur;<lb/> Itineris noſtri comes gratißimus. Ille poſtquam Lugduni Batavorum<lb/> honore in facultate Medica Doctorali auctus Hamburgum fuerat re-<lb/> dux, ibidem defunctus eſt.</hi></note> iſt auch hin/ der Muſen tewres Pfand/</l><lb/> <l>Der Seinen werther Freund/ vnd meine rechte Hand.</l><lb/> <fw place="bottom" type="catch">Sein</fw><lb/> </lg> </div> </body> </floatingText> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [0640]
Barmach/ du hoher Felß/ (γ) du hoͤchſte von den Pforten
Am Caſpiſchen geſtad/ du zierde derer Orten/
Der du der Wolcken Wuͤſt gar hoch kanſt uͤberſehn/
Vnd ſitzeſt mit im Rath/ wann Blitz vnd Donner gehn.
Du biſt noch Eingedenck/ vnd kanſt es mit bezeugen
Daß/ da vor einem Mann wir all vns muſten beugen/
Wir klimm’ten an dich auff/ vnd ſchloſſen da ein Band
Der hoͤchſt Vertrawligkeit mit Hertzen Mund vnd Hand.
Mit vnſer Zweymal zwey/ wir habens auch erhalten
Jn allerley Gefahr/ es kund vns niemand ſpalten/
Wie liſtig Er auch wahr/ ohn jtzt der Menſchen Feind/
Der Todt/ durch welchen wir numehr geſchieden ſeynd.
Du Graman/ redlichs Blut/ vnd Vchteritz der fromme/
Jhr ſeyd noch uͤbrig mir/ ach daß mir ja nicht komme
Von Euch auch ſolche Poſt/ daß jhr gefolget ſeyd/
Sonſt raubet meine Zeit ſolch Leid auch vor der zeit.
Es geh' Euch wol/ ja lebt mit Neſtor vmb die wette/
Ewr lebens Faden ſey Homeros guͤldne Kette (δ)
Die an den Himmel haͤngt/ wenn Lacheſis auß Neid
Die Sichel nimpt zur hand/ zu kurtzen ewre Zeit/
O Graman trewer Freund/ es muͤſſe dir gelingen!
Es muͤſſe deine Chur dir ferner Ehre bringen!
Dir Moßcow gehes wol! vnd dir du groſſer Zaar/
Weil Graman deiner pflegt/ vnd deiner Kneſen Schaar.
Sonſt iſt der letzte Schluß diß Leben iſt ein wandern/
Wird auch an vns erfuͤllt der eine folgt den andern/
Mein Fleming (ε) iſt auch hin/ der Muſen tewres Pfand/
Der Seinen werther Freund/ vnd meine rechte Hand.
Sein
(γ) Hujus montis (vel rupis potius) ſummo vertice in nubes
ſurgentis, aſcenſuq; valdè dubii uberior deſcriptio reperitur in Itinera-
rio noſtro.
(δ) De hac catena Homerusιλια: θ in genios_e fabulatur.
(ε) M. Paulus Flemingus Hartenſtein Variſcus, Poeta Lau-
reatus Cæſ: magni ingenii & raræ eruditionis vir, prout aurea ipſius
poëmatum idiomate latino & germanico editorum opera loquuntur;
Itineris noſtri comes gratißimus. Ille poſtquam Lugduni Batavorum
honore in facultate Medica Doctorali auctus Hamburgum fuerat re-
dux, ibidem defunctus eſt.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647/640 |
Zitationshilfe: | Olearius, Adam: Offt begehrte Beschreibung Der Newen Orientalischen Rejse. Schleswig, 1647. , S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/olearius_reise_1647/640>, abgerufen am 23.07.2024. |