Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617.

Bild:
<< vorherige Seite
12

Nec est quod heic quis dicat, Hac divitiarum compara-
tione varias peccandi ansas praeberi: quia Vbi pecunia acce-
dit, plerunque mens decedit. & fere nihil sani reperitur, ubi
pecunia abundat, ut Terentius & Aristophanes sentiunt
Nam
hoc quidem in hominibus malis fieri solet: quia hi & malis
artibus pecunias comparant, & plerunque in pessimos usus
convertunt, de quibus non ago. At viris bonis divitiae sunt
instrumenta virtutum. Hienim non tam acervandi, vel ab-
utendi libidine, quam impartiendi juvandiq; desiderio, pe-
cuniam affectant & conquirunt: quaesitamq; regunt, & non
ab ea reguntur: & ita opes, & mentem simul habent, arque
tetinent, [verlorenes Material - Zeichen fehlt] cum Menandro recte [fremdsprachliches Material] appellari
possunt.

13

Imo fieri non potest, ut Respublica, quae sub perpetuo Coe-
li motu gubernatur, in eodem statu permaneat, & in aeternum
quieta tace fruatur: non minus quam ipsum corpus Physi-
cum esse non potest, quin aliquando morbis, ijsque interdum
laetalibis, concutiatur. Quare quo temporeremedia adhiben-
da sun, paratae debent esse sapienti Principi, alijque Magi-
stratu, pecuniae, ad excipienda, vel rejicienda tela mutatio-
num, ait Gregor. Tholos. de Repub. lib. 3. c. 9.

14

Vnd wann ein Regent das oberklärt Bedencken jhme zum
besten glücklich ins Werck zurichten vorhabens ist/ sohalt ich für
rathsam/ daß er seine Land Ständ auff gewisse Zeit vnd Mahl-
statt zusammen bescheide/ jhnen den obligenden Schuldenlast/
oder andere Betrangnuß/ oder künfftige Nutzbarkeiten/ vmb-
ständlich vermelde/ vnd mit jhrem Consens vnd belieben/ die er-
klärte beschwerliche vnd vnbeschwerliche Mittel zum theil/ oder
15samptlich fürnemme d. sup. tit. 3. num. 5. in fin. Dann auff

diese
12

Nec eſt quod hîc quis dicat, Hac divitiarum compara-
tione varias peccandi anſas præberi: quia Vbi pecunia acce-
dit, plerunque mens decedit. & ferè nihil ſani reperitur, ubi
pecunia abundat, ut Terentius & Ariſtophanes ſentiunt
Nam
hoc quidem in hominibus malis fieri ſolet: quia hi & malis
artibus pecunias comparant, & plerunque in peſſimos uſus
convertunt, de quibus non ago. At viris bonis divitiæ ſunt
inſtrumenta virtutum. Hienim non tam acervandi, vel ab-
utendi libidine, quam impartiendi juvandiq; deſiderio, pe-
cuniam affectant & conquirunt: quæſitamq; regunt, & non
ab ea reguntur: & ita opes, & mentem ſimul habent, arque
tetinent, [verlorenes Material – Zeichen fehlt] cum Menandro rectè [fremdsprachliches Material] appellari
poſſunt.

13

Imò fieri non poteſt, ut Respublica, quæ ſub perpetuo Cœ-
li motu gubernatur, in eodem ſtatu permaneat, & in æternùm
quieta tace fruatur: non minus quàm ipſum corpus Phyſi-
cum eſſe non poteſt, quin aliquando morbis, ijsque interdum
lætalibis, concutiatur. Quare quo temporeremedia adhiben-
da ſun, paratæ debent eſſe ſapienti Principi, alijque Magi-
ſtratu, pecuniæ, ad excipienda, vel rejicienda tela mutatio-
num, ait Gregor. Tholoſ. de Repub. lib. 3. c. 9.

14

Vnd wann ein Regent das oberklaͤrt Bedencken jhme zum
beſten gluͤcklich ins Werck zurichten vorhabens iſt/ ſohalt ich fuͤr
rathſam/ daß er ſeine Land Staͤnd auff gewiſſe Zeit vnd Mahl-
ſtatt zuſammen beſcheide/ jhnen den obligenden Schuldenlaſt/
oder andere Betrangnuß/ oder kuͤnfftige Nutzbarkeiten/ vmb-
ſtaͤndlich vermelde/ vnd mit jhrem Conſens vnd belieben/ die er-
klaͤrte beſchwerliche vnd vnbeſchwerliche Mittel zum theil/ oder
15ſamptlich fuͤrnemme d. ſup. tit. 3. num. 5. in fin. Dann auff

dieſe
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="2">
            <pb facs="#f0212" n="134"/>
            <note place="left">12</note>
            <p> <hi rendition="#aq">Nec e&#x017F;t quod hîc quis dicat, Hac divitiarum compara-<lb/>
tione varias peccandi an&#x017F;as præberi: quia <hi rendition="#i">Vbi pecunia acce-<lb/>
dit, plerunque mens decedit. &amp; ferè nihil &#x017F;ani reperitur, ubi<lb/>
pecunia abundat, ut Terentius &amp; Ari&#x017F;tophanes &#x017F;entiunt</hi> Nam<lb/>
hoc quidem in hominibus malis fieri &#x017F;olet: quia hi &amp; malis<lb/>
artibus pecunias comparant, &amp; plerunque in pe&#x017F;&#x017F;imos u&#x017F;us<lb/>
convertunt, de quibus non ago. At viris bonis divitiæ &#x017F;unt<lb/>
in&#x017F;trumenta virtutum. Hienim non tam acervandi, vel ab-<lb/>
utendi libidine, quam impartiendi juvandiq; de&#x017F;iderio, pe-<lb/>
cuniam affectant &amp; conquirunt: quæ&#x017F;itamq; regunt, &amp; non<lb/>
ab ea reguntur: &amp; ita opes, &amp; mentem &#x017F;imul habent, arque<lb/>
tetinent, <gap reason="lost" unit="chars"/> cum Menandro rectè <foreign xml:lang="ell"><gap reason="fm"/></foreign> appellari<lb/>
po&#x017F;&#x017F;unt.</hi> </p><lb/>
            <note place="left">13</note>
            <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Imò fieri non pote&#x017F;t, ut Respublica, quæ &#x017F;ub perpetuo C&#x0153;-<lb/>
li motu gubernatur, in eodem &#x017F;tatu permaneat, &amp; in æternùm<lb/>
quieta tace fruatur: non minus quàm ip&#x017F;um corpus Phy&#x017F;i-<lb/>
cum e&#x017F;&#x017F;e non pote&#x017F;t, quin aliquando morbis, ijsque interdum<lb/>
lætalibis, concutiatur. Quare quo temporeremedia adhiben-<lb/>
da &#x017F;un, paratæ debent e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;apienti Principi, alijque Magi-<lb/>
&#x017F;tratu, pecuniæ, ad excipienda, vel rejicienda tela mutatio-<lb/>
num, ait Gregor. Tholo&#x017F;. de Repub. lib. 3. c. 9.</hi> </hi> </p><lb/>
            <note place="left">14</note>
            <p>Vnd wann ein Regent das oberkla&#x0364;rt <hi rendition="#fr">Bedencken</hi> jhme zum<lb/>
be&#x017F;ten glu&#x0364;cklich ins Werck zurichten vorhabens i&#x017F;t/ &#x017F;ohalt ich fu&#x0364;r<lb/>
rath&#x017F;am/ daß er &#x017F;eine Land Sta&#x0364;nd auff gewi&#x017F;&#x017F;e Zeit vnd Mahl-<lb/>
&#x017F;tatt zu&#x017F;ammen be&#x017F;cheide/ jhnen den obligenden Schuldenla&#x017F;t/<lb/>
oder andere Betrangnuß/ oder ku&#x0364;nfftige Nutzbarkeiten/ vmb-<lb/>
&#x017F;ta&#x0364;ndlich vermelde/ vnd mit jhrem Con&#x017F;ens vnd belieben/ die er-<lb/>
kla&#x0364;rte be&#x017F;chwerliche vnd vnbe&#x017F;chwerliche Mittel zum theil/ oder<lb/><note place="left">15</note>&#x017F;amptlich fu&#x0364;rnemme <hi rendition="#aq">d. &#x017F;up. tit. 3. num. 5. in fin.</hi> Dann auff<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">die&#x017F;e</fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[134/0212] Nec eſt quod hîc quis dicat, Hac divitiarum compara- tione varias peccandi anſas præberi: quia Vbi pecunia acce- dit, plerunque mens decedit. & ferè nihil ſani reperitur, ubi pecunia abundat, ut Terentius & Ariſtophanes ſentiunt Nam hoc quidem in hominibus malis fieri ſolet: quia hi & malis artibus pecunias comparant, & plerunque in peſſimos uſus convertunt, de quibus non ago. At viris bonis divitiæ ſunt inſtrumenta virtutum. Hienim non tam acervandi, vel ab- utendi libidine, quam impartiendi juvandiq; deſiderio, pe- cuniam affectant & conquirunt: quæſitamq; regunt, & non ab ea reguntur: & ita opes, & mentem ſimul habent, arque tetinent, _ cum Menandro rectè _ appellari poſſunt. Imò fieri non poteſt, ut Respublica, quæ ſub perpetuo Cœ- li motu gubernatur, in eodem ſtatu permaneat, & in æternùm quieta tace fruatur: non minus quàm ipſum corpus Phyſi- cum eſſe non poteſt, quin aliquando morbis, ijsque interdum lætalibis, concutiatur. Quare quo temporeremedia adhiben- da ſun, paratæ debent eſſe ſapienti Principi, alijque Magi- ſtratu, pecuniæ, ad excipienda, vel rejicienda tela mutatio- num, ait Gregor. Tholoſ. de Repub. lib. 3. c. 9. Vnd wann ein Regent das oberklaͤrt Bedencken jhme zum beſten gluͤcklich ins Werck zurichten vorhabens iſt/ ſohalt ich fuͤr rathſam/ daß er ſeine Land Staͤnd auff gewiſſe Zeit vnd Mahl- ſtatt zuſammen beſcheide/ jhnen den obligenden Schuldenlaſt/ oder andere Betrangnuß/ oder kuͤnfftige Nutzbarkeiten/ vmb- ſtaͤndlich vermelde/ vnd mit jhrem Conſens vnd belieben/ die er- klaͤrte beſchwerliche vnd vnbeſchwerliche Mittel zum theil/ oder ſamptlich fuͤrnemme d. ſup. tit. 3. num. 5. in fin. Dann auff dieſe 15

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/212
Zitationshilfe: Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617, S. 134. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/212>, abgerufen am 05.05.2024.