Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Morhof, Daniel Georg: Unterricht Von Der Teutschen Sprache und Poesie. Kiel, 1682.

Bild:
<< vorherige Seite

Das III. Cap. Von der Etymologia
minoribus (A, E, I) verborum, unde de-
rivantur. 13. In aliarum vocum ab aliis de-
ductione saepius magnae vocales abeunt vi-
cissim in parvas. 14. Non omnes consonae
aeque facile jungi possunt, sed aliae magis
aliis sociari gaudent. 15. Germani mul-
tas amant consonas una syllaba comprehen-
dere. 16. Consonae lenes tantum cum le-
nibus, asperae cum asperis conjungi possunt
in pronunciando. 17. Germani ad fortem
potius quam ad mollem pronunciationem
inclinant. 18. Saepius S consona fortis est &
fortibus jungitur. 19. Nulla est magis ami-
ca consonantium societas, quam si plane
similes jungantur. 20, Sonus longus vo-
calium compensat geminationem conso-
nantium & contra. 21. Germani certas vo-
cales certis rebus per vocabula denotandis
eleganter accommodant. 22. Germani sae-
pe diphthongos amant, ubi Graeci & Latini
vocalibus utuntur simplicibus.
Diese
sein die Reguln/ die ich aus ihm habe auß-
zeichnen wollen/ weiln daß Buch nicht
überall bekant. Worauß er zu erkennen

gibt

Das III. Cap. Von der Etymologiâ
minoribus (A, E, I) verborum, unde de-
rivantur. 13. In aliarum vocum ab aliis de-
ductione ſæpius magnæ vocales abeunt vi-
ciſſim in parvas. 14. Non omnes conſonæ
æquè facile jungi poſſunt, ſed aliæ magis
aliis ſociari gaudent. 15. Germani mul-
tas amant conſonas una ſyllaba comprehen-
dere. 16. Conſonæ lenes tantum cum le-
nibus, aſperæ cum aſperis conjungi poſſunt
in pronunciando. 17. Germani ad fortem
potius quam ad mollem pronunciationem
inclinant. 18. Sæpius S conſona fortis eſt &
fortibus jungitur. 19. Nulla eſt magis ami-
ca conſonantium ſocietas, quam ſi planè
ſimiles jungantur. 20, Sonus longus vo-
calium compenſat geminationem conſo-
nantium & contra. 21. Germani certas vo-
cales certis rebus per vocabula denotandis
eleganter accommodant. 22. Germani ſæ-
pe diphthongos amant, ubi Græci & Latini
vocalibus utuntur ſimplicibus.
Dieſe
ſein die Reguln/ die ich aus ihm habe auß-
zeichnen wollen/ weiln daß Buch nicht
uͤberall bekant. Worauß er zu erkeñen

gibt
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0508" n="496"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Das <hi rendition="#aq">III.</hi> Cap. Von der <hi rendition="#aq">Etymologiâ</hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">minoribus (A, E, I) verborum, unde de-<lb/>
rivantur. 13. In aliarum vocum ab aliis de-<lb/>
ductione &#x017F;æpius magnæ vocales abeunt vi-<lb/>
ci&#x017F;&#x017F;im in parvas. 14. Non omnes con&#x017F;onæ<lb/>
æquè facile jungi po&#x017F;&#x017F;unt, &#x017F;ed aliæ magis<lb/>
aliis &#x017F;ociari gaudent. 15. Germani mul-<lb/>
tas amant con&#x017F;onas una &#x017F;yllaba comprehen-<lb/>
dere. 16. Con&#x017F;onæ lenes tantum cum le-<lb/>
nibus, a&#x017F;peræ cum a&#x017F;peris conjungi po&#x017F;&#x017F;unt<lb/>
in pronunciando. 17. Germani ad fortem<lb/>
potius quam ad mollem pronunciationem<lb/>
inclinant. 18. Sæpius S con&#x017F;ona fortis e&#x017F;t &amp;<lb/>
fortibus jungitur. 19. Nulla e&#x017F;t magis ami-<lb/>
ca con&#x017F;onantium &#x017F;ocietas, quam &#x017F;i planè<lb/>
&#x017F;imiles jungantur. 20, Sonus longus vo-<lb/>
calium compen&#x017F;at geminationem con&#x017F;o-<lb/>
nantium &amp; contra. 21. Germani certas vo-<lb/>
cales certis rebus per vocabula denotandis<lb/>
eleganter accommodant. 22. Germani &#x017F;æ-<lb/>
pe diphthongos amant, ubi Græci &amp; Latini<lb/>
vocalibus utuntur &#x017F;implicibus.</hi> Die&#x017F;e<lb/>
&#x017F;ein die Reguln/ die ich aus ihm habe auß-<lb/>
zeichnen wollen/ weiln daß Buch nicht<lb/>
u&#x0364;berall bekant. Worauß er zu erken&#x0303;en<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">gibt</fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[496/0508] Das III. Cap. Von der Etymologiâ minoribus (A, E, I) verborum, unde de- rivantur. 13. In aliarum vocum ab aliis de- ductione ſæpius magnæ vocales abeunt vi- ciſſim in parvas. 14. Non omnes conſonæ æquè facile jungi poſſunt, ſed aliæ magis aliis ſociari gaudent. 15. Germani mul- tas amant conſonas una ſyllaba comprehen- dere. 16. Conſonæ lenes tantum cum le- nibus, aſperæ cum aſperis conjungi poſſunt in pronunciando. 17. Germani ad fortem potius quam ad mollem pronunciationem inclinant. 18. Sæpius S conſona fortis eſt & fortibus jungitur. 19. Nulla eſt magis ami- ca conſonantium ſocietas, quam ſi planè ſimiles jungantur. 20, Sonus longus vo- calium compenſat geminationem conſo- nantium & contra. 21. Germani certas vo- cales certis rebus per vocabula denotandis eleganter accommodant. 22. Germani ſæ- pe diphthongos amant, ubi Græci & Latini vocalibus utuntur ſimplicibus. Dieſe ſein die Reguln/ die ich aus ihm habe auß- zeichnen wollen/ weiln daß Buch nicht uͤberall bekant. Worauß er zu erkeñen gibt

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682/508
Zitationshilfe: Morhof, Daniel Georg: Unterricht Von Der Teutschen Sprache und Poesie. Kiel, 1682, S. 496. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682/508>, abgerufen am 25.05.2024.