Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
477. den 25. Januarii. Sein Sohn Hunoricus folgete ihm am Reich: und
hat seine Regierung sowohl durch die Grausamkeit, so er in dem Königlichen
Hause ausgeübet, als durch die fortgesetzte Verfolgung der Rechtgläubigen,
berüchtigt gemachet. Da aber seine Historie zu einer andern Ausführung
ausgestellet bleiben muß, wollen wir hier nur einige Anmerckungen über die Ver-
fassung des Vandalischen Reichs, und über die Gewohnheiten der Nation
beyfügen. Hunoricus schreibet sich König der Vandalen und Alanen3:
welche letztere sich bereits in Spanien unter der Vandalen Bothmäßigkeit be-
geben müssen. Was die Verfassung im Königlichen Hause anbetrifft, so
hatte Gensericus verordnet, daß der älteste von seinen männlichen Nachkom-
men allemal in der Regierung folgen sollte4. Was oben von ihrer Einthei-
lung des Landes bereits angemercket worden5, kan zum Beweis dienen, daß
sie viel sorgfältiger vor die Erhaltung der Königlichen Gewalt gewesen, als
ihnen viele neuere zutrauen6. Die Nation, als woraus zugleich die Armee
bestand, ward in Tausende eingetheilet7, und iedes Tausend hatte seine Ober-
sten8. Was wir von ihren Waffen, Kleidern, Gesetzen und Strafen fin-

den,
[Beginn Spaltensatz] obitum suum filiis, quod non contigit, regnum
statuere, Theodoricum fratrem, filiosque
eius, Gentonisque fratris nihilominus filios crude-
liter coepit insequi. Quorum nullum dimitteret,
nisi ei mors desiderii sui uoluntatem auferret.
Primo sciens uxorem Theoderici fratris astutam,
credo, ne forte maritum aut maiorem filium,
quia prudens & sapiens uidebatur, consiliis acri-
oribus aduersus tyrannum armaret, crimine im-
posito, gladio eam intersici inbet. Post quam oc-
ciditur & ille filius magnus litteris institutus, cui
secundum constitutionem Geiserici, eo quod ma-
ior omnibus esset, regnum inter nepotes potissi-
mum debebatur. Accenditur, adhuc crudelius
aliquid perpetrare. Adstante uulgo in media ci-
uitate pro gradibus plateae nouae, episcopum suae
religionis, nomine Iocundum, quem patriarcham
uocitabant, praecepit incendio concremari, ob
hoc quod in domo Theoderici, germani regis, acce-
ptissimus habebatur; cuius forte suffragio memo-
rata domus regnum poterat obtinere. In quo im-
pietatis scelere futurum nobis adesse prospeximus
malum, aientes inuicem singuli nobis: Qui in
suo ita crudelis effectus est sacerdote, quando no-
strae religioni, uel nobis parciturus est iste? tunc
& Gentonis maiorem filium, nomine Godagis, cum
uxore, absque solatio serui aut ancillae crudeli ex
filio delegauit. Fratrem uero Theodericum, post
occisionem uxoris, & filii, nudum atque destitutum,
similiter relegauit. Post cuius mortem filium qui
supererat, infantulum duasque filias eius adultas,
impositas asinis longius affligendo proiecit
.
3 victor Lib. IV. c. 2. führet den Befehl
[Spaltenumbruch] an, so Hunorich wieder die Catholischen ausgehen
lassen. Der Titel davon heisset: Rex Hunerix VAN-
DALORVM & ALANORVM; uniuersis popu-
lis regno nostro subiectis
.
4 procopivs de bello Vandalico Lib. I.
c. 7. Haud diu superstes Gizericus, grandaeuus
decessit, condito testamento: quo praeter alia
multa illud Vandalis mandauit, ut regnum Van-
dalicum ei semper obueniret, qui per uirilem stir-
pem recta serie propinquitatis Gizericum ipsum
attingens, cognatos suos aetate praecurreret. Igi-
tur Gizericus cum a capta Carthagine annos
XXXIX. Vandalis imperasset, fato, ut diximus,
functus est
. iornandes
gedenckt ebenfalls
dieser Versehung, in der Stelle die oben Lib. IX.
§. V. not.
4. anzutreffen.
5 Siehe im IX. Buch §. XIX.
6 marinvs freccia schreibt de subfeu-
dis baronum L. I. p.
22. von den Vandalen: Non
illis opinio erat bene regendi ac disponendi ordi-
nem regiae dignitatis: sed excoriandi, inuaden-
di, atque praedandi
.
7 procopivs de bello Vandalico Lib. I.
c.
5. S. oben Lib. IX. §. V. n. 9.
8 idem ib. victor Lib. I. c. 10. Fuit au-
tem hic Vandalus de illis, quos MILLENA-
RIOS
uocant
.

[Ende Spaltensatz]
9. victor
R r r 2

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
477. den 25. Januarii. Sein Sohn Hunoricus folgete ihm am Reich: und
hat ſeine Regierung ſowohl durch die Grauſamkeit, ſo er in dem Koͤniglichen
Hauſe ausgeuͤbet, als durch die fortgeſetzte Verfolgung der Rechtglaͤubigen,
beruͤchtigt gemachet. Da aber ſeine Hiſtorie zu einer andern Ausfuͤhrung
ausgeſtellet bleiben muß, wollen wir hier nur einige Anmerckungen uͤber die Ver-
faſſung des Vandaliſchen Reichs, und uͤber die Gewohnheiten der Nation
beyfuͤgen. Hunoricus ſchreibet ſich Koͤnig der Vandalen und Alanen3:
welche letztere ſich bereits in Spanien unter der Vandalen Bothmaͤßigkeit be-
geben muͤſſen. Was die Verfaſſung im Koͤniglichen Hauſe anbetrifft, ſo
hatte Genſericus verordnet, daß der aͤlteſte von ſeinen maͤnnlichen Nachkom-
men allemal in der Regierung folgen ſollte4. Was oben von ihrer Einthei-
lung des Landes bereits angemercket worden5, kan zum Beweis dienen, daß
ſie viel ſorgfaͤltiger vor die Erhaltung der Koͤniglichen Gewalt geweſen, als
ihnen viele neuere zutrauen6. Die Nation, als woraus zugleich die Armee
beſtand, ward in Tauſende eingetheilet7, und iedes Tauſend hatte ſeine Ober-
ſten8. Was wir von ihren Waffen, Kleidern, Geſetzen und Strafen fin-

den,
[Beginn Spaltensatz] obitum ſuum filiis, quod non contigit, regnum
ſtatuere, Theodoricum fratrem, filiosque
eius, Gentonisque fratris nihilominus filios crude-
liter coepit inſequi. Quorum nullum dimitteret,
niſi ei mors deſiderii ſui uoluntatem auferret.
Primo ſciens uxorem Theoderici fratris aſtutam,
credo, ne forte maritum aut maiorem filium,
quia prudens & ſapiens uidebatur, conſiliis acri-
oribus aduerſus tyrannum armaret, crimine im-
poſito, gladio eam interſici inbet. Poſt quam oc-
ciditur & ille filius magnus litteris inſtitutus, cui
ſecundum conſtitutionem Geiſerici, eo quod ma-
ior omnibus eſſet, regnum inter nepotes potiſſi-
mum debebatur. Accenditur, adhuc crudelius
aliquid perpetrare. Adſtante uulgo in media ci-
uitate pro gradibus plateae nouae, epiſcopum ſuae
religionis, nomine Iocundum, quem patriarcham
uocitabant, praecepit incendio concremari, ob
hoc quod in domo Theoderici, germani regis, acce-
ptiſſimus habebatur; cuius forte ſuffragio memo-
rata domus regnum poterat obtinere. In quo im-
pietatis ſcelere futurum nobis adeſſe proſpeximus
malum, aientes inuicem ſinguli nobis: Qui in
ſuo ita crudelis effectus eſt ſacerdote, quando no-
ſtrae religioni, uel nobis parciturus eſt iſte? tunc
& Gentonis maiorem filium, nomine Godagis, cum
uxore, absque ſolatio ſerui aut ancillae crudeli ex
filio delegauit. Fratrem uero Theodericum, poſt
occiſionem uxoris, & filii, nudum atque deſtitutum,
ſimiliter relegauit. Poſt cuius mortem filium qui
ſupererat, infantulum duasque filias eius adultas,
impoſitas aſinis longius affligendo proiecit
.
3 victor Lib. IV. c. 2. fuͤhret den Befehl
[Spaltenumbruch] an, ſo Hunorich wieder die Catholiſchen ausgehen
laſſen. Der Titel davon heiſſet: Rex Hunerix VAN-
DALORVM & ALANORVM; uniuerſis popu-
lis regno noſtro ſubiectis
.
4 procopivs de bello Vandalico Lib. I.
c. 7. Haud diu ſuperſtes Gizericus, grandaeuus
deceſſit, condito teſtamento: quo praeter alia
multa illud Vandalis mandauit, ut regnum Van-
dalicum ei ſemper obueniret, qui per uirilem ſtir-
pem recta ſerie propinquitatis Gizericum ipſum
attingens, cognatos ſuos aetate praecurreret. Igi-
tur Gizericus cum a capta Carthagine annos
XXXIX. Vandalis imperaſſet, fato, ut diximus,
functus eſt
. iornandes
gedenckt ebenfalls
dieſer Verſehung, in der Stelle die oben Lib. IX.
§. V. not.
4. anzutreffen.
5 Siehe im IX. Buch §. XIX.
6 marinvs freccia ſchreibt de ſubfeu-
dis baronum L. I. p.
22. von den Vandalen: Non
illis opinio erat bene regendi ac diſponendi ordi-
nem regiae dignitatis: ſed excoriandi, inuaden-
di, atque praedandi
.
7 procopivs de bello Vandalico Lib. I.
c.
5. S. oben Lib. IX. §. V. n. 9.
8 idem ib. victor Lib. I. c. 10. Fuit au-
tem hic Vandalus de illis, quos MILLENA-
RIOS
uocant
.

[Ende Spaltensatz]
9. victor
R r r 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0533" n="499"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Anfang der Regierung <hi rendition="#aq">Chlodovei.</hi></hi></fw><lb/>
477. den 25. Januarii<note xml:id="FN532_01_02" prev="#FN532_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Sein Sohn <hi rendition="#aq">Hunoricus</hi> folgete ihm am Reich: und<lb/>
hat &#x017F;eine Regierung &#x017F;owohl durch die Grau&#x017F;amkeit, &#x017F;o er in dem Ko&#x0364;niglichen<lb/>
Hau&#x017F;e ausgeu&#x0364;bet<note xml:id="FN532_02_02" prev="#FN532_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">obitum &#x017F;uum filiis, quod non contigit, regnum<lb/>
&#x017F;tatuere, Theodoricum fratrem, filiosque<lb/>
eius, Gentonisque fratris nihilominus filios crude-<lb/>
liter coepit in&#x017F;equi. Quorum nullum dimitteret,<lb/>
ni&#x017F;i ei mors de&#x017F;iderii &#x017F;ui uoluntatem auferret.<lb/>
Primo &#x017F;ciens uxorem Theoderici fratris a&#x017F;tutam,<lb/>
credo, ne forte maritum aut maiorem filium,<lb/>
quia prudens &amp; &#x017F;apiens uidebatur, con&#x017F;iliis acri-<lb/>
oribus aduer&#x017F;us tyrannum armaret, crimine im-<lb/>
po&#x017F;ito, gladio eam inter&#x017F;ici inbet. Po&#x017F;t quam oc-<lb/>
ciditur &amp; ille filius magnus litteris in&#x017F;titutus, cui<lb/>
&#x017F;ecundum con&#x017F;titutionem Gei&#x017F;erici, eo quod ma-<lb/>
ior omnibus e&#x017F;&#x017F;et, regnum inter nepotes poti&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
mum debebatur. Accenditur, adhuc crudelius<lb/>
aliquid perpetrare. Ad&#x017F;tante uulgo in media ci-<lb/>
uitate pro gradibus plateae nouae, epi&#x017F;copum &#x017F;uae<lb/>
religionis, nomine Iocundum, quem patriarcham<lb/>
uocitabant, praecepit incendio concremari, ob<lb/>
hoc quod in domo Theoderici, germani regis, acce-<lb/>
pti&#x017F;&#x017F;imus habebatur; cuius forte &#x017F;uffragio memo-<lb/>
rata domus regnum poterat obtinere. In quo im-<lb/>
pietatis &#x017F;celere futurum nobis ade&#x017F;&#x017F;e pro&#x017F;peximus<lb/>
malum, aientes inuicem &#x017F;inguli nobis: Qui in<lb/>
&#x017F;uo ita crudelis effectus e&#x017F;t &#x017F;acerdote, quando no-<lb/>
&#x017F;trae religioni, uel nobis parciturus e&#x017F;t i&#x017F;te? tunc<lb/>
&amp; Gentonis maiorem filium, nomine Godagis, cum<lb/>
uxore, absque &#x017F;olatio &#x017F;erui aut ancillae crudeli ex<lb/>
filio delegauit. Fratrem uero Theodericum, po&#x017F;t<lb/>
occi&#x017F;ionem uxoris, &amp; filii, nudum atque de&#x017F;titutum,<lb/>
&#x017F;imiliter relegauit. Po&#x017F;t cuius mortem filium qui<lb/>
&#x017F;upererat, infantulum duasque filias eius adultas,<lb/>
impo&#x017F;itas a&#x017F;inis longius affligendo proiecit</hi>.</hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>, als durch die fortge&#x017F;etzte Verfolgung der Rechtgla&#x0364;ubigen,<lb/>
beru&#x0364;chtigt gemachet. Da aber &#x017F;eine Hi&#x017F;torie zu einer andern Ausfu&#x0364;hrung<lb/>
ausge&#x017F;tellet bleiben muß, wollen wir hier nur einige Anmerckungen u&#x0364;ber die Ver-<lb/>
fa&#x017F;&#x017F;ung des Vandali&#x017F;chen Reichs, und u&#x0364;ber die Gewohnheiten der Nation<lb/>
beyfu&#x0364;gen. <hi rendition="#aq">Hunoricus</hi> &#x017F;chreibet &#x017F;ich Ko&#x0364;nig der Vandalen und Alanen<note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor</hi></hi> Lib. IV. c.</hi> 2. fu&#x0364;hret den Befehl<lb/><cb/>
an, &#x017F;o Hunorich wieder die Catholi&#x017F;chen ausgehen<lb/>
la&#x017F;&#x017F;en. Der Titel davon hei&#x017F;&#x017F;et: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Rex Hunerix VAN-<lb/>
DALORVM &amp; ALANORVM; uniuer&#x017F;is popu-<lb/>
lis regno no&#x017F;tro &#x017F;ubiectis</hi>.</hi></note>:<lb/>
welche letztere &#x017F;ich bereits in Spanien unter der Vandalen Bothma&#x0364;ßigkeit be-<lb/>
geben mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en. Was die Verfa&#x017F;&#x017F;ung im Ko&#x0364;niglichen Hau&#x017F;e anbetrifft, &#x017F;o<lb/>
hatte <hi rendition="#aq">Gen&#x017F;ericus</hi> verordnet, daß der a&#x0364;lte&#x017F;te von &#x017F;einen ma&#x0364;nnlichen Nachkom-<lb/>
men allemal in der Regierung folgen &#x017F;ollte<note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi> de bello Vandalico Lib. I.<lb/>
c. 7. <hi rendition="#i">Haud diu &#x017F;uper&#x017F;tes Gizericus, grandaeuus<lb/>
dece&#x017F;&#x017F;it, condito te&#x017F;tamento: quo praeter alia<lb/>
multa illud Vandalis mandauit, ut regnum Van-<lb/>
dalicum ei &#x017F;emper obueniret, qui per uirilem &#x017F;tir-<lb/>
pem recta &#x017F;erie propinquitatis Gizericum ip&#x017F;um<lb/>
attingens, cognatos &#x017F;uos aetate praecurreret. Igi-<lb/>
tur Gizericus cum a capta Carthagine annos<lb/>
XXXIX. Vandalis impera&#x017F;&#x017F;et, fato, ut diximus,<lb/>
functus e&#x017F;t</hi>. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi></hi> gedenckt ebenfalls<lb/>
die&#x017F;er Ver&#x017F;ehung, in der Stelle die oben <hi rendition="#aq">Lib. IX.<lb/>
§. V. not.</hi> 4. anzutreffen.</note>. Was oben von ihrer Einthei-<lb/>
lung des Landes bereits angemercket worden<note place="foot" n="5">Siehe im <hi rendition="#aq">IX.</hi> Buch §. <hi rendition="#aq">XIX.</hi></note>, kan zum Beweis dienen, daß<lb/>
&#x017F;ie viel &#x017F;orgfa&#x0364;ltiger vor die Erhaltung der Ko&#x0364;niglichen Gewalt gewe&#x017F;en, als<lb/>
ihnen viele neuere zutrauen<note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marinvs freccia</hi></hi></hi> &#x017F;chreibt <hi rendition="#aq">de &#x017F;ubfeu-<lb/>
dis baronum L. I. p.</hi> 22. von den Vandalen: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Non<lb/>
illis opinio erat bene regendi ac di&#x017F;ponendi ordi-<lb/>
nem regiae dignitatis: &#x017F;ed excoriandi, inuaden-<lb/>
di, atque praedandi</hi>.</hi></note>. Die Nation, als woraus zugleich die Armee<lb/>
be&#x017F;tand, ward in Tau&#x017F;ende eingetheilet<note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi> de bello Vandalico Lib. I.<lb/>
c.</hi> 5. S. oben <hi rendition="#aq">Lib. IX. §. V. n.</hi> 9.</note>, und iedes Tau&#x017F;end hatte &#x017F;eine Ober-<lb/>
&#x017F;ten<note place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem ib. victor</hi></hi> Lib. I. c. 10. <hi rendition="#i">Fuit au-<lb/>
tem hic Vandalus de illis, quos <hi rendition="#g">MILLENA-<lb/>
RIOS</hi> uocant</hi>.</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">9. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor</hi></hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">R r r 2</fw><lb/><cb type="end"/></note>. Was wir von ihren Waffen, Kleidern, Ge&#x017F;etzen und Strafen fin-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">den,</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[499/0533] bis zu Anfang der Regierung Chlodovei. 477. den 25. Januarii 1. Sein Sohn Hunoricus folgete ihm am Reich: und hat ſeine Regierung ſowohl durch die Grauſamkeit, ſo er in dem Koͤniglichen Hauſe ausgeuͤbet 2, als durch die fortgeſetzte Verfolgung der Rechtglaͤubigen, beruͤchtigt gemachet. Da aber ſeine Hiſtorie zu einer andern Ausfuͤhrung ausgeſtellet bleiben muß, wollen wir hier nur einige Anmerckungen uͤber die Ver- faſſung des Vandaliſchen Reichs, und uͤber die Gewohnheiten der Nation beyfuͤgen. Hunoricus ſchreibet ſich Koͤnig der Vandalen und Alanen 3: welche letztere ſich bereits in Spanien unter der Vandalen Bothmaͤßigkeit be- geben muͤſſen. Was die Verfaſſung im Koͤniglichen Hauſe anbetrifft, ſo hatte Genſericus verordnet, daß der aͤlteſte von ſeinen maͤnnlichen Nachkom- men allemal in der Regierung folgen ſollte 4. Was oben von ihrer Einthei- lung des Landes bereits angemercket worden 5, kan zum Beweis dienen, daß ſie viel ſorgfaͤltiger vor die Erhaltung der Koͤniglichen Gewalt geweſen, als ihnen viele neuere zutrauen 6. Die Nation, als woraus zugleich die Armee beſtand, ward in Tauſende eingetheilet 7, und iedes Tauſend hatte ſeine Ober- ſten 8. Was wir von ihren Waffen, Kleidern, Geſetzen und Strafen fin- den, 1 2 obitum ſuum filiis, quod non contigit, regnum ſtatuere, Theodoricum fratrem, filiosque eius, Gentonisque fratris nihilominus filios crude- liter coepit inſequi. Quorum nullum dimitteret, niſi ei mors deſiderii ſui uoluntatem auferret. Primo ſciens uxorem Theoderici fratris aſtutam, credo, ne forte maritum aut maiorem filium, quia prudens & ſapiens uidebatur, conſiliis acri- oribus aduerſus tyrannum armaret, crimine im- poſito, gladio eam interſici inbet. Poſt quam oc- ciditur & ille filius magnus litteris inſtitutus, cui ſecundum conſtitutionem Geiſerici, eo quod ma- ior omnibus eſſet, regnum inter nepotes potiſſi- mum debebatur. Accenditur, adhuc crudelius aliquid perpetrare. Adſtante uulgo in media ci- uitate pro gradibus plateae nouae, epiſcopum ſuae religionis, nomine Iocundum, quem patriarcham uocitabant, praecepit incendio concremari, ob hoc quod in domo Theoderici, germani regis, acce- ptiſſimus habebatur; cuius forte ſuffragio memo- rata domus regnum poterat obtinere. In quo im- pietatis ſcelere futurum nobis adeſſe proſpeximus malum, aientes inuicem ſinguli nobis: Qui in ſuo ita crudelis effectus eſt ſacerdote, quando no- ſtrae religioni, uel nobis parciturus eſt iſte? tunc & Gentonis maiorem filium, nomine Godagis, cum uxore, absque ſolatio ſerui aut ancillae crudeli ex filio delegauit. Fratrem uero Theodericum, poſt occiſionem uxoris, & filii, nudum atque deſtitutum, ſimiliter relegauit. Poſt cuius mortem filium qui ſupererat, infantulum duasque filias eius adultas, impoſitas aſinis longius affligendo proiecit. 3 victor Lib. IV. c. 2. fuͤhret den Befehl an, ſo Hunorich wieder die Catholiſchen ausgehen laſſen. Der Titel davon heiſſet: Rex Hunerix VAN- DALORVM & ALANORVM; uniuerſis popu- lis regno noſtro ſubiectis. 4 procopivs de bello Vandalico Lib. I. c. 7. Haud diu ſuperſtes Gizericus, grandaeuus deceſſit, condito teſtamento: quo praeter alia multa illud Vandalis mandauit, ut regnum Van- dalicum ei ſemper obueniret, qui per uirilem ſtir- pem recta ſerie propinquitatis Gizericum ipſum attingens, cognatos ſuos aetate praecurreret. Igi- tur Gizericus cum a capta Carthagine annos XXXIX. Vandalis imperaſſet, fato, ut diximus, functus eſt. iornandes gedenckt ebenfalls dieſer Verſehung, in der Stelle die oben Lib. IX. §. V. not. 4. anzutreffen. 5 Siehe im IX. Buch §. XIX. 6 marinvs freccia ſchreibt de ſubfeu- dis baronum L. I. p. 22. von den Vandalen: Non illis opinio erat bene regendi ac diſponendi ordi- nem regiae dignitatis: ſed excoriandi, inuaden- di, atque praedandi. 7 procopivs de bello Vandalico Lib. I. c. 5. S. oben Lib. IX. §. V. n. 9. 8 idem ib. victor Lib. I. c. 10. Fuit au- tem hic Vandalus de illis, quos MILLENA- RIOS uocant. 9. victor R r r 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/533
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 499. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/533>, abgerufen am 01.06.2024.